9576709061

i niższymi stopniami stałości niektórych gatunków diagnostycznych. Płaty opisane z Beskidu Małego pod względem liczby gatunków nawiązują do opisanych z Babiej Góry [Kasprowicz l.c.], są jednak uboższe pod względem florystycznym od fitocenoz z Beskidu Śląskiego [Parusel l.c.].

Tabela 27

Porównanie udziału gatunków diagnostycznych Bazzanio-Piceetum w wybranych jednostkach fizyczno-geograficznych Karpat Zachodnich

Jednostka fizyczno-geograficzna	Beskid Wysoki		Beskid Śląski		Beskid Mały
Autor	Kasprowicz [1996]		Parusel [2001]	Wilczek [2005]	Brzustewicz [2006]
Podzespół	B.-P. caricetosum fuscae	B.-P. equisetetosum syhaticcae	Bazanio- Piceetum	Bazzanio- Piceetum	Bazzanio-Piceetum
*Ch. + D. Bazzanio-Piceetum
*Bazzania tńlobata	ywn	ii™	V™	IV*”	V
*Sphagnum girgensohnii	V^5625	v^4721		m	v^1877
Polytrichum commune		jyTO71	ll^zw		111'"°
D. niższe jednostki
Carex fusca	V^163	p	T	p^5	T
Equisetum syhaticum	i r		Ty™^1		U^5’

Część opisanych płatów znajduję się na terenie Parku Krajobrazowego Beskidu Małego, co jednak nie gwarantuje skutecznej ochrony stanowiska tego zespołu. Lokalizacja płatów u podnóży stoków i w pobliżu lokalnych dróg stwarza poważne zagrożenia ze strony gospodarki leśnej i turystyki. Nieprzypadkowo, leśnictwo zostało uznane za jeden z głównych czynników antropogenicznych, powodujących zagrożenie roślin naczyniowych [Kujawa-Pawlaczyk i in. 2003] i recesję mszaków na terenach górskich [Klama 2003]. Odlesianie stoków, budowa dróg leśnych czy praktyki ściągania drewna korytami potoków zaburzają stosunki wodne terenu. Stają się zatem bezpośrednią przyczyną eliminacji roślin higrofilnych, w głównej mierze mchów i torfowców, stanowiących podstawową kombinację gatunków runa w Bazzanio-Piceetum. Stwierdzono ponadto, iż obecność Pinus sylvestris w badanych fitocenozach - nie ma wprawdzie bezpośredniego negatywnego wpływu na kurczenie się areału zespołu, gdyż powstałe

- 136-