możliwości produkcyjne siedliska i nie wpływają na nie degradująco, np.: drzewostany Bk, Db, Js na siedliskach lasowych lub drzewostany SoDb, SoBk na siedliskach LMśw i BMśw. Za niezgodne (-) uznaje się drzewostany wpływające degradująco na siedlisko, np.: drzewostany o zawyżonym udziale gatunków iglastych - sosny i świerka, w tym wszystkie drzewostany na siedliskach LG i LMG o udziale gatunków iglastych większym niż 30% oraz monokulturowe drzewostany iglaste na siedliskach boru mieszanego. Za rażąco niezgodne przyjmuje się drzewostany, których degradujący wpływ na siedlisko jest ewidentny i niczym nie łagodzony, np.: lite drzewostany So, Sw na siedliskach lasowych.
100 o 80 |
1 | ||||
V/ Uv tf 0) |
13 zgodne | ||||
! 60 |
■ ■ ■ ■ ■ — |
8 niezgodne | |||
■ rażąco niezgodne | |||||
20 |
• • • •• | ||||
i |
Kategorie zgodności z siedliskiem
Ryc. 48. Rozkład stopnia zgodności drzewostanów z siedliskiem dla 163 powierzchni.
Wyniki dowodzą, iż większość badanych przez Myczkowskiego [l.c.j powierzchni (69%) nadal cechuje drzewostan zgodny z siedliskiem, według kryteriów typologii leśnej. Około 25% charakteryzuje niezgodność wynikająca przede wszystkim z zawyżonego udziału gatunków iglastych, głównie świerka, rzadziej modrzewia i sosny. Dziewięć powierzchni spełnia kryterium rażąco niezgodnych, czyli takich, które zmieniły całkowicie status w porównaniu ze stanem pierwotnym. Obecnie występują na nich lite drzewostany świerkowe lub modrzewiowe.
Zgodnie z postulatami Myczkowskiego [l.c.], przebudowa lasów Beskidu Małego, zniekształconych przez niewłaściwą gospodarkę człowieka powinna się odbywać w oparciu o dokładną znajomość siedlisk. Ważne jest, aby poza stosowaniem działań naprawczych w odniesieniu do zniekształconych drzewostanów utrzymywać obecnie istniejące lasy, nasadzone zgodnie z wymaganiami siedliskowymi oraz zaniechać praktyk nasadzania przede wszystkim monokultur drzew iglastych na żyznych, bukowych lub bukowo-jodłowych siedliskach. Drzewostany wytypowane przez Myczkowskiego [l.c.]
- 154-