984501917

cięce wyobrażenia o Nim. Dowiedział się od Marysi, że Jezus to nie tylko jej, ale także jego Bóg. Prawda ta napełniła go ogromnym lękiem. Nie potrafił zrozumieć, dlaczego Bóg wisi na krzyżu, dlaczego jest w cierniowej koronie i dlaczego cierpi. Nie potrafił odnaleźć sensu i celu takiego stanu rzeczy. Sam nie umiał poradzić sobie z uciążliwymi pytaniami, brakło mu też odwagi, aby zwrócić się o pomoc do kogokolwiek. Od tego czasu często dręczyły chłopca nocne koszmary o spadaniu w ciernistą otchłań. Później, gdy przechodził obok krzyża wiszącego na wschodnim zewnętrznym murze katedry, ukradkiem ściągał czapkę z głowy, choć nie wiedział, dlaczego to robi. Po pewnym czasie zaczął jednak omijać ten kościół, wybierając okrężną drogę na Stary Rynek, aby nie mijać „rozpiętego na krzyżu Człowieka”²³.

Gdy Roman Brandstaetter miał dwanaście lat, stracił przyjaźń dwóch bliskich mu chłopców, którzy oskarżyli go o to, że zabił Pana Boga. Niewiele zrozumiał z ich oskarżeń, lecz głęboko przeżył ich słowa:

Nie wiedziałem, o co mu chodzi, nie wiedziałem, o czym mówi. Bóg? Bóg? Zabiłem Boga? Dlaczego miałem zabić Boga? Jezusa? Jezusa? Ja zabiłem? Ja? Kogo zabiłem?! Wszystko jedno! Ja nikogo nie zabiłem! Nikogo!²⁴

Roman zaczął gorączkowo szukać odpowiedzi na dręczące go pytania: usilnie pragnął dotrzeć do prawdy o Chrystusie. Jego ówczesne odczucia co do osoby Jezusa były zdecydowanie negatywne. Widział w Nim zagrożenie dla siebie i całej swojej rodziny.

Pierwsze informacje o Jezusie zaczerpnął od swojego szkolnego kolegi Eliasza Gerbera-ucznia oczytanego i nieprzeciętnie inteligentnego. Dowiedział się wówczas, że Chrystus był Żydem, ale Żydów nie lubił, że został zabity przez Rzymian, choć wielu twierdzi, że to Żydzi Go uśmiercili. Szkolny rówieśnik dyspono-

Por. R. Brandstaetter, Krąg biblijny..., s. 28-29. ²⁴ Tamże, s. 35.

32