984502123

312 KRONIKA

zawsze jednak okazały poczet przeszło 200 rozbiorów ziemi w ciągu niecałych dwóch lat istnienia pracowni nie przestanio imponować, dowodząc jednocześnie, że już przed laty 30 byli u nas w kraju ludzie rozumiejący ważność badań tego rodzaju.

Przed kilku miesiącami, na usiedzeniu sekcyjnem Towarzystwa Popierauia Przemysłu i Handlu rzucono myśl wznowienia tych badań. Wnioskujący nie objaśniał ważności tego zadania: jest ono samo przez się dla wszystkich zrozumiale. W ciągu jednak rozpatrywania projektu wyszły na jaw trudności materyalnej natury i tymczasem uważać należało.sprawę tę za odłożoną do stosowniejszej chwili, przynajmniej w łonie wspomnianego Towarzystwa.

Wydawnictwo Pamiętnika Fizyograficznego‘* znajduje się obecnie w tern Szczęśliwem położeniu, że znalazło siły i środki na częściowe przynajmniej przeprowadzenie tej sprawy, i odwołuje się do chętnych lub zainteresowanych z prośbą o poparcie tej myśli i przez dostarczenie próbek ziemi do badania.

Zbieranie próbek ziemi urodzajnej (uprawnej, ornej) przeprowadza się w sposób następujący:

1.    Należy w ogóle nadsyłać próbki gleb typowych, t. j. najbardziej rozpowszechnionych w danej okolicy lub wsi. Jeżeli miejscowość obfituje w różnorodne gatunki gruutów, pożądanem jest nadesłanie każdej wybitniejszej odmiany.

2.    Z każdego obranego miejsca bierze się dwie próbki: jednę z samej powierzchni zagona, drugą z głębokości półtorej stopy (z jamy wykopanej w bruździe), przyczem należy brać ziemię możliwie czystą (bez nawozu i korzonków).

3.    Próbka bierze się w ilości mniej więcej kwarty, lub pudełka po ćwiartce tytoniu z dokładnem oznaczeniem miejscowości (powiat, wieś i nazwa pola), oraz obszaru, jaki dany gatunek gleby pokrywa (można wymienić i właściciela).

4.    Bardzo ważnem jest zanotowanie roślin uprawnych, które zwykle zasiewają ua danym gruncie, oraz kilka dziko rosnących, najbardziej charakteryzujących ten grunt (jak np. I^odbiał, Tussilago farfara, ukazujący się wcześnie na wiosnę na glinach, Wiesiołek, Oenotliern. biennis, w lecie na nadbrzeżnych piaskach i t. d.).

5.    Wszystkie szczegóły, odnoszące się do nadsyłanej próbki ziemi, wypisuje się na kartce razem z nią zapakowanej zaraz na miejscu, z którego okaz pochodzi. Jest to najłatwiejszy sposób uniknięcia pomyłki w oznaczeniu miejscowości, bez czego okaz nie ma żadnego znaczenia.

6.    W powyższy sposób zebrane próbki należy nadsyłać do wydawnictwa ,,Pamiętnika Pizyograficznego", Warszawa, Krakowskie Przedmieście Nr. CG. Rezultaty badania na żądanie będą bezinteresownie udzielane nadsyłającym próbki, w miarę zaś zbierania się tego inateryału w poważniejszej ilości—będą ogłaszane w „Pamiętniku Bizyograficznym5‘.