984502210

111 STO IIY K O W POLSKICH. 201

Wieczorem odbył sio w salach kasyna miejskiego raut towarzystwa historycznego, na który uczestnicy stawili się w stroju uroczystym. Sale były wspaniale ubrane, przygrywała kapela wojskowa. Na chwilę zjawił się na raucie generał-komendant lwowski, ks. Windischgraetz. byli także i marszałek krajowy, Jan hr. Tarnowski i inni dygnitarze. Uczestnicy chodzili po salonach lub znajomi zbijali się w maleńkie gromadki, bliższego jednak zbliżenia i zapoznawania się ze sobą nie było. Trochę serdeczniej kupiła się młodzież, otaczając kołem dwóch uczonych czeskich. Po kolacyi zaszła nader mila scena. Przy jednym stole siadło grono profesorów, przy drugim młodzież. Naraz oba kota złączyły się ze sobą. Młodzi wnosili pełne czci i uznania toasty za zdrowie swoich profesorów, ci odpowiadali im słowami gorącej życzliwości i sympatyi. Jeżeli ten objaw nie był li tylko przemijającą mauifestacyą nastroju uroczystej chwili, ale istotnym wykładnikiem tego, co istnieje w życiu powszedniem, to zaiste powinszować można i profesorom i studentom uniwersytetu lwowskiego tak pięknego stosunku.

Nazajutrz około godziny dziesiątej rano rozpoczęły się dalsze obrady. W sekcyi historycznej zagaił je dr. Anatol Lewicki, profesor uniwersytetu krakowskiego, autor referatu p. t. „Jakie prace do dziejów XV wieku byłyby najbardziej pożądane?** Przedstawiwszy krótko i zwięźle, co już na polu wydawniczem źródeł do tego wieku zrobiono, prof. Lewicki wiek XV pod względem zasobu źródeł dzieli na dwa okresy; pierwszy od r. 1384 do 1430 lepiej znany, drugi od 1430 do 1500 mniej znany. Poczytując za najważniejszy zbiór źródeł do historyi politycznej pierwszego tego okresu d ra Prochaski „O odex epistolaris V i t o 1 d i“ i dodając do tegomateryały z innych zbiorów nowszych, referent sądzi, że „główny zrąb aktów i listów już posiadamy, że wielkich odkryć na tern polu już spodziewać się trudno, nie licząc oczywiście na niespodzianki**. Do drugiego okresu już dość zgromadzili źródeł swoi i obcy, ale nie przeszukano jeszcze archiwów pruskich i petersburskich. W innych archiwach są rzeczy polskie do tego okresu, szczególniej w wrocławskich i te nie są jeszcze wyczerpane.

Referent zwraca także uwagę na źródła rocznikarskie i kronikarskie, powiada, że w rękopisach ..innego rodzaju, zwłaszcza na marginesach, znajdują się często przygodne współczesne zapiski o wypadkach historycznych, nieraz bardzo cenne'*. Należałoby odpisywać je i pomieszczać w ,.M nnnmenta P o 1 o u i a e li i s t o-r i ea.“ Bywają wiadomości polskie, zawarte w pomnikach obcych pisarzów źródłowych. „Celem zjazdów takich, jak nasz—pisze dalej

już nietylko dzieje XV, ale i dawniejszych stuleci. W końcu zadaje