Recenzje
Kol. Małgorzata Kornaga
Cmentarz był czynny do połowy lat siedemdziesiątych naszego wieku, kiedy decyzją władz został zamknięty. Nekropolia nie jest uznana za zabytek. Popada więc w ruinę. „Tylko Niemen płynie, jak kiedyś” — piszą autorzy książki.
Pracę uzupełniają wykaz pochowanych na cmentarzu farnym i liczne ilustracje.
Wdzięczni autorom za sugestywny opis jednej z największych nekropolii kresów wschodnich Rzeczypospolitej dostrzegamy jednak brak tła historycznego, sprawiający wrażenie zawieszenia tematu w próżni. Fakt, że zmarli, ich biografie oraz nekropolia to też historia nie zmienia stanu rzeczy.
Józef Szacki
Instytut Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej Akademii Pedagogicznej
w Krakowie
1 Jacek Rozmus, Jerzy Cordziejew, Cmentarz famy w Grodnie 1792-1939, Wydawnictwo Naukowe WSP Kraków, s. 122 + 77 il.
2 Tamże, s. 7.
5 Tamże.
4 J. Kurczewski, Biskupstwo wileńskie, Wilno 1912, s. 528.
5 J. Rozmus, J. Cordziejew, op. cit. s. 55.
Urszula Lisowska
Nakładem Wydawnictwa Edukacyjnego ukazał się interesujący zbiór szkiców Bolesława Farona pt. Powrót do korzeni. Książka ta jest opowieścią o rodzinnej wsi autora, o najbliższych, którzy do końca pozostaną w jego sercu, o ludziach, którzy na zawsze wpisali się w pejzaż Czarnego Potoku i okolic. Historia Czarnego Potoku zawarta jest przede wszystkim we wspomnieniach Rodzinne gniazdo i „Suś-nie” jui nie dymią'. W pierwszym szkicu autor ukazuje zmiany, jakie zaszły w rodzinnej wsi w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat, w drugim wspomina m.in. stare „suśnic” (suszarnie śliwek) i dawny sposób suszenia śliw, przy którym skupiało się życie towarzyskie wsi.
Wiele miejsca zajmują wspomnienia o mieszkańcach Czarnego Potoku i jego okolic. Autor nie zapomina o nauczycielce swoich rodziców i animatorce życia kulturalnego Wiktorii Wiśniewskiej. Pod wpływem Marii Kownackiej powstało wspomnienie o Stanisławie Wilkowiczu, pionierze sadownictwa w' Łącku; szkicu portretowego doczekał się także nowosądecki malarz Bolesław Barbacki.
Bolesław Faron
Autor z wielką sympatią wspomina swoich przyjaciół: lekarza Andrzeja Stępniowskiego, czy Tadeusza Cyconia-Michorowskiego, przez wielu mieszkańców uważanego za „odmieńca”.
Historię rodziny i jej domu Bolesław Faron zawarł w szkicach Historia zamknięta w starej skrzyni, Zbudować dom i Śmierć matki, w których wyczuwa się emocje związane ze wspomnieniami o rodzicach. W retrospek-cjach autora ważne miejsce zajmuje także II wojna światowa. W szkicach Okupacyjne zimy.