38172

•    Wzajemne uznanie kwalifikacji zawodowych. Do połowy lat 80. ujednolicano system kształcenia, później postawiono na wzajemne uznanie dyplomów lub harmonizację.

•    Nie dotyczy to zawodów regulowanych.

•    Możliwe są ograniczenia z uwagi na interes publiczny. Muszą mieć charakter niedyskryminacyjny.

•    W 2006 roku przyjęta została tzw. dyrektywa usługowa. Miała zlikwidować ogromną liczbę istniejących de facto barier, ale z uwagi na opór niektórych PCz i grup politycznych została bardzo „okrojona".

Swobodny przepływ pracowników

•    Prawo do przybycia do innego PCz i pobytu do 3 miesięcy.

•    Prawo do pozostania po okresie zatrudnienia pod określonymi warunkami.

•    Równy dostęp do pracy.

•    Równe traktowanie podczas okresu zatrudnienia.

•    Prawo niedyskryminacyjnego dostępu do świadczeń socjalnych (związane także ze swobodnym przepływem usług).

•    Analogiczne prawa dla członków rodziny pracownika.

W związku z przystępowaniem nowych PCz do UE, zasada swobodnego przepływu pracowników bywa na okres przejściowy uchylana.

Swobodny przepływ kapitału

Jest niezbędny by dopełnić pozostałe trzy swobody (zapłata za usługi, przewóz zysku, czy oszczędności, inwestycje bezpośrednie).

Nie jest jednak celem samym w sobie, jak tamte swobody, ale ma umożliwić ich realizację.

W pełni liberalizowane są tylko niektóre aspekty: inwestycje bezpośrednie, zakup notowanych na giełdzie papierów wartościowych, repatriacja dochodów i zakup nieruchomości.

W tej ostatniej kwestii istnieją uchylenia czasowe (korzysta z niego Polska) lub trwałe (np. na Malcie).

Realizacja tej swobody postępowała najwolniej z uwagi na związek z polityką finansową państwa. Dopiero odkąd rozpoczęto realizację Unii Gospodarczo-Walutowej (tworzenie strefy euro)

-    1994 r. - zaczęto jej poważniejszą realizację.

Wspólna polityka handlowa

Na drodze do wspólnego rynku niezbędne było wprowadzenie:

1) strefy wolnego handlu (swobodny przepływ towarów wewnątrz Wspólnoty),

2) unii celnej - wspólnej taryfy celnej w handlu z państwami trzecimi.

Wspólna polityka handlowa jest konsekwencją unii celnej. Jest kompetencją wyłączną Wspólnoty, o czym nie mówi Traktat, ale tak wywnioskował ETS.

Co oznacza wspólna polityka handlowa?

•    wszystkie PCz obowiązują jednolite zasady w handlu z państwami trzecimi.

•    to KE negocjuje umowy handlowe z państwami trzecimi,

•    to KE de facto reprezentuje PCz w WTO (Światowej Organizacji Handlu),

•    PCz mają wpływ na politykę handlową tylko poprzez swoich przedstawicieli w Radzie Unii Europejskiej.

Polityka konkurencji

Polityka konkurencji ma na celu zagwarantowani uczciwej i rzeczywistej rywalizacji przedsiębiorstw na wspólnym rynku.

Koncentruje się na dwóch rodzajach działań:

1.    Kontrolowanie pomocy publicznej.

2.    Przeciwdziałanie praktykom antykonkurencyjnym. Oznacza to:

-    zakaz porozumień ograniczających konkurencję,

-    zakaz nadużywania pozycji dominującej

-    kontrolę koncentracji.