9988995807

Hierarchia ważności wyzwań administracji publicznej wobec kryzysu ekonomicznego...

mie 4 listopada 1950 r., a także Powszechną deklarację praw człowieka uchwaloną przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 10 grudnia 1948 r. w Paryżu. Deklaracja jako rezolucja Zgromadzenia Ogólnego nie tworzy prawa międzynarodowego, jednak dość powszechnie uważana jest za prawo zwyczajowe. Na podstawie Deklaracji Zgromadzenie Ogólne ONZ 16 grudnia 1966 r. uchwaliło Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, socjalnych i kulturalnych. Pojęcia zawarte w tych aktach to przede wszystkim podstawowe prawa człowieka, co do których istnieje również bogate orzecznictwo sądowe. Spotykamy jednak, zwłaszcza w działalności administracji publicznej, zarówno rządowej, jak i samorządowej, sporą grupę spraw wymagających ustalenia zakresu pojęcia interesu publicznego w konkretnej sprawie. Mamy tu do czynienia z pojęciami niedookreślonymi w przepisach prawa. Konieczna zatem staje się odpowiedź na następujące pytania: czy interes publiczny (społeczny) można uznać za synonim dobra wspólnego? Czy interes publiczny można rozpatrywać na różnych poziomach struktury władzy publicznej? Czy może istnieć konflikt interesów publicznych na różnych poziomach struktury władzy i czy istnieje skuteczna metoda ustalenia zakresu pojęcia interesu publicznego w konkretnych sprawach? Przyjęcie przy stanowieniu prawa i podejmowaniu decyzji wyłącznie reguły większościowej może prowadzić do tyranii większości nad mniejszością bez poszanowania słusznych praw jednostek i mniejszości, a także do nieracjonalnej przypadkowości. Należy też podkreślić, że interes publiczny podlega wykładni w procesie stosowania prawa administracyjnego zarówno materialnego, jak i procesowego (Kastelik 2004, s. 17).

Narzędziem służącym minimalizacji dominacji może być delibera-cja, której celem winno być minimalizowanie różnic zdań. To państwo lub wspólnota samorządowa musi wypracować reguły zachowania i procedury postępowania, które zostaną zaakceptowane przez wszystkich jako właściwe. Stworzenie jasnych i czytelnych procedur umożliwiających identyfikację interesów indywidualnych, grupowych i interesu publicznego przyczyniać się będzie do ograniczenia i rozstrzygania sytuacji konfliktowych.

Zwolennicy demokracji deliberatywnej, tacy jak Amy Gutmann i Dennis Thompson, Bruce Ackerman i James Fishkin czy łan Shapiro, wskazują, że w dzisiejszej polityce zdominowanej przez głośne kampanie telewizyjne rzadko mamy do czynienia z deliberacją, a to właśnie delibera-cja powinna pokazać społeczeństwu, co powinno zrobić w danej sytuacji w toku dyskusji z innymi, łan Shapiro podkreśla, że istota demokratycznej partycypacji w podejmowaniu ważnych społecznie decyzji polega nie na odkryciu dobra wspólnego, ale bardziej na jego wytworzeniu. To szczególnie istotne w przypadku administracji publicznej, ponieważ jednym z istotnych jej celów jest właśnie konieczność jak najlepszego załatwiania spraw