Japoński/Gramatyka wprowadzenie
1
Japoński/Gramatyka wprowadzenie
Wprowadzenie
Język japoński jest językiem typu SOV (z angielskiego Subject-Object-Verb: Podmiot-Dopełnienie-Orzeczenie), w
przeciwieństwie do języka polskiego, gdzie zdanie jest w następującym szyku: Podmiot-Orzeczenie-Dopełnienie. W
języku japońskim czasownik zawsze znajduje się na końcu zdania. Japońskie części mowy bardzo często występują z
partykułami, które modyfikują słowo stojące najczęsciej przed nimi. te partykuły identyfikują funkcje fraz lub
wyrazów w zdaniu -- na przykład temat, podmiot, miejsce akcji, dopełnienie itp...
Ze względu na występowanie partykuł, struktura zdania nie jest stała. Położenie wyrazów lub fraz w zdaniu nie jest
ściśle określona, jak ma to miejsce chociażby w języku angielskim. Jednakże, bardzo często zdanie ma następującą
strukturÄ™:
Temat zdania, czas, miejsce, podmiot, dopełnienie dalsze, dopełnienie
bliższe, czasownik.
W języku japońskim pomija się słowa lub frazy, które są oczywiste zarówno dla słuchacza jak i mówiącego.
Podobnie dzieje się w przypadku polskich zaimków osobowych. Na przykład zdanie " [Ja] idę obejrzeć film" może
zostać pretÅ‚umaczone na0 f ;u Å‚0 ‹‰ ‹0 0 0 (eiga wo miru.); co dosÅ‚ownie oznacza "Film bÄ™dÄ™ oglÄ…daÅ‚." [Ja]
omijamy, ponieważ określa mówiącego to zdanie. Przetłumaczone zdanie oznacza także "on (ona) idzie obejrzeć
film", "my pójdziemy obejrzeć film", zależnie od kontekstu. Zdania poprzedzające, sytuacja itp., określają
odpowiedni kontekst.
y
ródła i autorzy artykułu
2
y
ródła i autorzy artykułu
Japoński/Gramatyka wprowadzenie y
ródło: http://pl.wikibooks.org/w/index.php?oldid=138881 Autorzy: DrJolo, Lethern, Warszk, 1 anonimowych edycji
Licencja
Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported
http:/ / creativecommons. org/ licenses/ by-sa/ 3. 0/