1Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Funkcje skóry

•

Ochrona w stosunku do czynników fizycznych,

mechanicznych, chemicznych i bakteryjnych

•

Utrzymanie prawidłowej temperatury ciała

•

Metaboliczna : synteza witaminy D3

•

Immunologiczna: SALT

•

Recepcyjna: receptory czucia

•

Resorbcyjna

•

Estetyczna

2Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Gronkowce

•

bakterie zaliczane do grupy

bakterii Gram-dodatnich.

•

Morfologicznie są to

ziarenkowce występujące
w skupiskach,
przypominających grona,
będące wynikiem podziałów
w wielu płaszczyznach.

•

Prawie wszystkie gatunki Staphylococcus są

względnymi beztlenowcami (tj. rosną zarówno

3Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

w warunkach tlenowych jak i beztlenowych).

4Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Choroby ropne gronkowcowe

•

zapalenie mieszków włosowych

•

czyrak

•

czyraczność

•

czyrak gromadny

•

Przewlekłe zapalenie gruczołów potowych

apokrynowych w okolicy pach i narządów płciowych

•

Zapalenie pęcherzowe i złuszczające skóry noworodków –

SSSS

5Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Zapalenie mieszków włosowych: gronkowiec złocisty

•

Definicja:

stan zapalny ujścia mieszka

przechodzący w dalszym przebiegu

na

cały mieszek i otoczenie.

•

Zakażeniu sprzyjają:

brak higieny,

maceracja naskórka, kontakt z
wydzieliną ropną z ran, kontakt z olejami
mineralnymi, dziegcie, sterydy

•

Objawy:

Krosty związane z

mieszkami włosowymi; żółtawy
pęcherzyk ropny o trwałej, napiętej
pokrywie, często przebity włosem,
otoczony rąbkiem zapalnym.

•

Leczenie:

przemywanie skóry preparatami p/bakteryjnymi,

6Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

bactroban

Figówka = przewlekłe zapalenie ropne mieszków włosowych

•

Definicja:

szczególnie przewlekła

odmiana ropnego zapalenie
mieszków włosowych w obrębie
owłosionej skóry twarzy

•

Objawy:

wykwity są krostkowe,

grudkowe lub mają charakter
rozmiękających guzków ropnych.

•

Włosy nie wykazują zmian, dają się łatwo usunąć w

wyniku

zniszczenia mieszków włosowych

•

Najczęstsze umiejscowienie: skóra twarzy, rzadziej głowy

•

Wielomiesięczny lub wieloletni okres trwania

7Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

Leczenie:

długotrwałe stosowanie antybiotyków (antybiogram),

witaminy z grupy B, odkażenie przyrządów do golenia

8Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Czyrak: gronkowiec złocisty (koagulazo dodatni)

•

Czyrak jest to ropne zapalenie okołomieszkowe

z wytworzeniem czopa martwiczego

•

Czynniki sprzyjające:

urazy

mechaniczne, nadmierna potliwość,
maceracja naskórka, brak higieny,
choroby przebiegające ze świądem
i stany zapalne w przebiegu różnych
dermatoz

•

Sinoczerwony, bolesny guzek okołomieszkowy z krostą na

szczycie. Pod krostą wytwarza się martwica. tkanka martwicza
oddziela się samoistnie w postaci czopa martwiczego
pozostawiając niewielką bliznę

•

Leczenie miejscowe:

ichtiol, okłady spirytusowe,

9Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

Antybiotyk

Czyraczność

•

Liczne czyraki w różnym okresie rozwoju, przewlekły

i nawrotowy przebieg

•

Rozwojowi sprzyjają:

cukrzyca, przewlekłe choroby nerek,

niedobory immunologiczne, niedokrwistość, zaparcia,
obecność ognisk zakaźnych

•

Leczenie choroby

podstawowej, antybiotyki wg
posiewu leczenie
miejscowe

10Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Czyrak gromadny

•

Głęboki, bardzo bolesny naciek guzowaty z obecnością

licznych czopów martwiczych w jednakowym stadium
rozwoju; powstaje w wyniku skupiania się i zlewania czyraków

•

Czynniki sprzyjające:

niedożywienie, obecność schorzeń ogólnych

•

Umiejscowienie:

potylica, kark, pas barkowy, pośladki, uda

•

Znaczna bolesność, gorączka, złe samopoczucie

•

Powikłania:

ropowica, zapalenie naczyń, zapalenie zatok jamistych

i opon mózgowych, bakteriemia prowadząca do zapalenia
wsierdzia, szpiku kostnego, ropnia okołonerkowego, ognisk
przerzutowych do tkanek miękkich

•

Główne postępowanie:

leczenie chirurgiczne

11Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Rozpoznanie czyraka opiera się na:

1.

stwierdzeniu nacieku zapalnego wokół

mieszka

2.

obecności czopa martwiczego

3.

bolesności

4.

szybkim przebiegu choroby

5.

12Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Przewlekłe zapalenie gruczołów potowych apokrynowych w okolicy pach i narządów płciowych

•

Głębokie guzy zapalne, ze skłonnością do rozmiękania

i bliznowacenia, umiejscowione głównie w okolicy pach

•

Gronkowiec, następnie pałeczki Gram ujemne (Proteus, E. coli, Klebsielli),

bakterie beztlenowe

•

Sprzyja:

nadmierna potliwość, maceracja naskórka, golenie,

otyłość, zaburzenia hormonalne, czynniki genetyczne i
immunologiczne

•

Bolesne, twarde, rozmiękające (chełbotanie) guzki, przetoki i

pozaciągane blizny

•

Leczenie:

antybiotyki, retinoidy, leki miejscowe, leczenie operacyjne

13Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Przewlekłe zapalenie gruczołów potowych apokrynowych w okolicy pach i narządów płciowych - rozpoznanie

•

występowanie głębokich guzów, jam wypełnionych ropą

oraz przetok i bliznowacenia

•

umiejscowienie w okolicy występowania gruczołów

apokrynowych (zwłaszcza w dołach pachowych)

•

przewlekły przebieg

14Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Liszajec pęcherzowy noworodków

•

Definicja:

zakażenie

gronkowcowe,
charakteryzujące się zmianami
pęcherzowymi
i pęcherzowo-ropnymi

występującymi w pierwszych tygodniach życia,
bez objawów ogólnych.

•

Etiopatogeneza:

zakażenie gronkowcem złocistym;

najprawdopodobniej łagodna odmiana SSSS

•

Objawy:

wykwitem pierwotnym jest pęcherz, początkowo

wypełniony treścią surowiczą, później surowiczo-ropną

15Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

16Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Zapalenie pęcherzowe i złuszczające skóry noworodków – SSSS (Staphylococcal scaled scin syndrome)

•

Uogólnione zapalenie skóry o ciężkim przebiegu.

•

Charakteryzuje się poronnymi pęcherzami

i spełzaniem naskórka, jak w oparzeniu lub
nekrolizie Lyella.

•

Gronkowiec wydzielający egzotoksynę

powoduje epidermolizę naskórka

•

U dzieci do 10 r.ż. Zaczyna się w okolicy

otworów naturalnych: rumień, pęcherze,
objaw Nikolskiego

•

Bolesność i rozdrażnienie

•

Powikłania:

posocznica, zapalenie płuc

17Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

Leczenie:

antybiotyki, monitorowanie gospodarki wodno-

elektrolitowej

Zapalenie pęcherzowe i złuszczające skóry noworodków – SSSS (Staphylococcal scaled scin syndrome) –

rozpoznanie

1.

stwierdzenie uogólnionych, złuszczających się i

wysiękowych zmian zapalnych, powodujących płatowe
oddzielanie się naskórka.

2.

występowanie płaskich, wiotkich pęcherzy

3.

początek choroby najczęściej w pierwszych miesiącach

życia

4.

szybki przebieg

18Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Streptococcus

•

Rodzaj kulistych bakterii Gram dodatnich, tlenowych lub

względnie beztlenowych.

•

Ich podziały zachodzą wzdłuż jednej osi i dlatego rosną

one w łańcuchu lub parach.

19Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Choroby ropne – róża

ostry stan

zapalny skóry i

tkanki

podskórnej,

cechujący się

wysoką

temperaturą ciała
i szybkim przebiegiem

•

Paciorkowce β

hemolizujące:

A,G,C

•

Objawy:

Nagły początek; Wysoko gorączka; Ognisko rumieniowo-

zapalne z wałowatym brzegiem, kształt nieregularny, występują
smugowate wypustki, znaczna spoistość ogniska; skóra wygładzona,
napięta, lśniąca; Bolesność; Powiększenie obwodowych węzłów
chłonnych;

20Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

Powikłania:

Nawroty; Słoniowacizna; Ropowica; Zapalenie naczyń

chłonnych;

•

Leczenie:

Penicilina; Cefalosporyny; Makrolidy;

•

Miejscowo:

okłady chłodzące i przeciwzapalne: kwas borny lub

0,5%-1% ichtiol

Choroby ropne – róża - ROZPOZNANIE

1.

wystąpienie ostrego stanu zapalnego, bardzo wyraźnie

odgraniczonego od otoczenia

2.

nagły początek i szybki przebieg

3.

podwyższona temperatura i dreszcze

21Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Choroby ropne – mieszane – LISZAJEC ZAKAŹNY

Powierzchowne wykwity pęcherzowo-ropne, zasychające
w miodowożółte strupy, o krótkim okresie trwania

•

Paciorkowce β-hemolizujące i gronkowiec złocisty fag 71

•

Zewnątrzpochodne: bezpośredni kontakt, przedmioty;

•

Wewnątrzpochodne: z błon śluzowych jamy nosowo-gardłowej

•

Znaczna zakaźność zwłaszcza w środowiskach dziecięcych

•

Wykwitem pierwotnym jest pęcherz o bardzo wiotkiej pokrywie, która

szybko ulega przerwaniu. W obrazie chorobowym dominują
miodowo żółte strupy, nadżerki wokół nosa, ust

•

Nieznaczny świąd

•

Leczenie miejscowe: preparaty odkażające, bactroban

22Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

23Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Choroby ropne – mieszane – LISZAJEC ZAKAŹNY – rozpoznanie

1.

stwierdzenie pęcherzowo-ropnych wykwitów,

zasychających w miodowożółte, miękkie strupy i
ustępujące bez pozostawiania blizny

2.

przeważające umiejscowienie w obrębie części

odsłoniętych

3.

niewystępowanie objawów podmiotowych

4.

nagły początek

5.

szybki przebieg

24Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Wyprzenie bakteryjne

•

zmiany chorobowe dotyczą fałdów pachowych,

pachwinowych, międzypośladkowych, zgięć stawowych
i poprzedone są wyprzeniem mechanicznym

•

Objawy

polegają na występowaniu zaczerwienienia i

stanu zapalnego w fałdach skórnych, a gdy są one
bardziej nasilone, obserwujemy również sączenie.
Zmianom tym towarzyszy pieczenie, ból, czasami
swędzenie

•

Leczenie miejscowe:

preparaty odkażające,

antybiotyki, poprawa warunków
higienicznych

Niesztowice

25Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Zmiany pęcherzowo-ropne prowadzące do martwicy skóry i
rozwoju owrzodzeń z grubo uwarstwionym strupem.

•

Brak higieny, mikrourazy, otarcia i przeczo-sy w przebiegu

chorób świądowych, niedożywienie, wyniszczenie, często
po ukąszeniach owadów

•

Bolesność, pieczenie, powiększenie węzłów chłonnych

•

Objawy:

wykwitem pierwotnym jest wiotki pęcherz

wypełniony treścią ropną, którego dno ulega rozpadowi z
wytworzeniem owrzodzenia

•

Leczenie:

antybiotyki oraz miejscowo maści oraz płyny z

antybiotykami

26Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

Piodermia przewlekła, bujająca i wrzodziejąca

•

Przewlekłe, ropne zakażenie skóry o różnorodnym obrazie

klinicznym z obecnością owrzodzeń i przetok lub
bujającej ziarniny.

•

Objawy:

umiejscowienie jest rozmaite, często na

pośladkach i w okolicy pachwin oraz na kończynach
dolnych;

•

Okres trwania jest szczególnie długi, a zależy od zmian

troficznych podłoża oraz obecność przetok i
nieregularnych blizn.

Różyca = erysipeloid – włoskowiec różycy

•

Jest Gram+ pałeczką należącą do rodzaju Erysipelothrix obok Erysipelothrix tonsillarum.

•

Pierwotnie wywołuje różycę u zwierząt. Najczęściej zarażone są świnie, ale znane są
przypadki różycy u ptaków (drób), owiec, ryb i gadów, myszy, krabów

27Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

U ludzi rzadko wywołuje łagodne zakażenia skóry (erysipeloid), głównie poprzez urazy i
otarcia skóry rąk u pracowników rzeźni. W bardzo rzadkich przypadkach może rozwinąć
się bakteriemia (posocznica) lub zapalenie wsierdzia (endocarditis), stawy (arthritis).

•

Oporny na czynniki środowiska zewnętrznego zwłaszcza na wysychanie, gnicie, solenie,
peklowanie, wędzenie

o

W wyschniętej krwi, kale, śluzie (1-6 miesięcy)

o

W zakopanych zwłokach (do 10 miesięcy)

o

W mięsie mrożonym (znacznie dłużej)

o

W 55 stopniach ginie po 15 minutach, w 70
stopniach po kilku

•

Rutynowe środki dezynfekcyjne szybko go niszczą

•

Włoskowiec różycy dostaje się do organizmu przez ranę, uszkodzony naskórek bądź
błony śluzowe, rzadziej przez kontakt z zakażonym przedmiotem, czasem drogą
pokarmową

•

Właściwości antygenowe: Ponad 23 serotypów (antygen ciepłostały); serotypy
posiadają wspólny antygen ciepłochwiejny

•

Czynniki zjadliwości:

neuraminidaza, rozszczepia kwas sialidowy (składnik MPS)

powierzchni komórek = uszkodzenie naczyń i zakrzepy

28Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

Różyca = erysipeloid

•

•

Zmiany zapalno-obrzękowe, głównie w obrębie rąk, na

ogół bez towarzyszących objawów ogólnych,
występujące u osób stykających się z zakażonym
materiałem zwierzęcym.

•

Etiopatogoneza: włoskowiec różycy

•

Najbardziej narażeni weterynarze, rzeźnicy, kucharze,

gospodynie domowe

•

Bakteria wynika przez skórę w miejscu zadrapania lub

ukłucia i po dwóch do siedmiu dni po kontakcie z
zarażonym zwierzęciem lub jego mięsem na skórze rąk
pojawiają się charakterystyczne zmiany.

29Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•
•

•

•

Różyca = erysipeloid – objawy

•

Pojawia się ostro odgraniczony rumień, głównie na jednym lub

kilku palach, ale może również szerzyć się na grzbiet dłoni.

•

Różyca trwa kilka tygodni bez względu na rodzaj leczenia,

zmiany ustępują w części środkowej do zewnątrz. Chorobę
można różnicować z różą i innymi rodzajami rumienia.

•

•

Objawy zakażenia:

Swędzenie; Pieczenie; Piekący ból w miejscu

zakażenia (najczęściej są to ręce); Następnie pojawia się obrzęk;

•

Na końcu pojawia się rumień koloru czerwonosinego, który szybko się

30Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

rozprzestrzenia; Czasami mogą pojawić się niewielkie pęcherze

•

Choroba zazwyczaj ogranicza się do skóry jako jej łagodne

zakażenie (postać skórna, często przewlekła z nawrotami)

•

W bardzo nielicznych przypadkach mogą rozwinąć się powikłania

stawowe, bakteriemia (posocznica), która może doprowadzić do
zapalenia wsierdzia

•

Różyca = erysipeloid – leczenie

•

•

Czynnikiem utrudniającym leczenie jest fakt, że

włoskowiec różycy charakteryzuje się opornością na
glikopeptyfy oraz aminoglikozydy – antybiotyki, które
bardzo często stosowane są w empirycznej terapii przy
podejrzeniu zapalenia wsierdzia. Dlatego tak ważna jest
szybka diagnostyka mikrobiologiczna.

31Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

Lekami z wyboru w leczeniu różycy nadal pozostają

penicyliny (w dawkach do 20 mln jednostek na dobę)
oraz ciprofloksacyna i imipenem należące odpowiednio
do fluorochinolonów i karbapenemów

•

•

•

32Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

Różyca = erysipeloid – rozpoznanie

•

1.

ostro odgraniczone zmiany zapalne i obrzękowe

2.

umiejscowienie głównie na rękach

3.

szybki przebieg

4.

niewystąpienie objawów ogólnych

5.

wywiad

•

•

33Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

Erythrasma = łupież rumieniowy

•

•

Dobrze odgraniczone, złuszczające się ogniska

rumieniowe, umiejscowione głównie w okolicy pachwin.

•

Łagodne, przewlekłe i powierzchowne zapalenie skóry

•

Wywołane przez maczugowce Corynebacterium minutissinum

•

Mają charakter dobrze odgraniczonych plam barwy

czerwono-brunatnej o gładkiej lub delikatnie łuszczącej się
powierzchni, lepiej widoczne przy zadrapaniu.

•

Najczęściej zajęte są pachwiny lub doły pachowe

•

Corynebacterium wytwarza rozpuszczalne w wodzie porfiryny,

które dają koralowo-różową fluorescencję w lampie Wooda.
Świeżo umyta skóra może nie wykazać charakterystycznego

34Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

świecenia.

•

•

35Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

Erythrasma = łupież rumieniowy – rozpoznanie

•

1.

żółtobrunatne zabarwienie plam wykazujących niewielkie

złuszczanie i dobre odgraniczenie od otoczenia

2.

umiejscowienie głównie w okolicach pachwinowych i

międzypalcowych stóp

3.

przewlekły przebieg

4.

pomarańczowoczerwona fluorescencja w lampie Wooda

5.

rozstrzyga badanie mikroskopowe zeskrobin

(barwienie

metodą Giemzy)

1.

36Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

Promienica

•

•

37Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

Promienica – rozpoznanie

•

1.

stwierdzenie deskowato twardych nacieków w tkance
podskórnej i skórze, złożonych z guzków wykazujących
skłonność do przebicia z wytworzeniem przetok

2.

częste umiejscowienie w okolicy podżuchwowej z
towarzyszącym szczękościskiem

3.

niewytwarzanie owrzodzeń

4.

niezajmowanie węzłów chłonnych

5.

rozstrzyga obecność ziarenek promieniczych w wydzielinie
ropnej

•

•

38Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

Cellulitis

•

•

ostry stan zapalny skóry i tkanki podskórnej, nieostro

odgraniczony, gorączka, dreszcze, złe samopoczucie,
powiększenie okolicznych węzłów

•

β-hemolizujące paciorkowce A lub B gronkowce i inne

(H. influenzae, E. coli, Proteus)

•

Czynniki sprzyjające:

urazy, upośledzenie krążenia

żylnego lub limfatycznego, zaburzenia odporności,
uszkodzenie płaszcza lipidowego

•

Leczenie:

antybiotyki ogólne i miejscowo

•

•

39Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

Borelioza z Lyme = krętkowica

•

•

Wielonarządowa choroba zakaźna przenoszona przez

kleszcze (Borrelia burgdorferi)

•

I okres (3-32 dzień, średnio 21) w miejscu ukłucia rumieniowa

grudka obrzękowa, a następnie plama rumieniowo-
obrzękowa – rumień przewlekły pełzający bez/lub z objawami
grypopodobnymi

•

II okres (zakażenie rozsiane): OUN (zapalenie opon, mózgu,

porażenie n. twarzowego), ukł. sercowo-naczyniowy (bloki,
zapalenie wsierdzia i mięśnia sercowego, niewydolnośc lewej
komory(ukł. kostno mięśniowy)

•

III okres – zmiany skórne typu acrodematitis atrophicans, a

także o cechach twardziny typu morphea oraz lichen sclerosus

40Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

Leczenie:

antybiotyki 10-14 dni

•

•

Wąglik:

•

•

Odzwierzęca choroba zakażna

•

G+ laseczka wąglika (Bacillus anthracis), tzw.

krosta czarna

•

Zarodniki wąglika oporne na czynniki fizyczne w glebie mogą

przetrwać parę lat

•

Choroby bydła, owiec, koni

•

Zakażenie poprzez: kontakt (skóra), droga pokarmową

(jelitową), wziewną (płuca)

•

Po zakażeniu przetrwalniki uwalniają toksynę, która powoduje

41Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

powstanie obrzęku i martwicy

•

Czynniki sprzyjające: urazy, zadrapania, nieżyty dróg

oddechowych

•

Okres wylęgania: 1-7 dni, nie daje odporności

•

•

Wąglik – postać skórna (90%)

•

•

w miejscu wtargnięcia powstaje grudka, przechodząca

w krwisty pęcherzyk, zasychający w czarny zgorzelinowy
strup z obecnością charakterystycznego pępkowatego
wgłębienia w części środkowej, a pod nim owrzodzenie,
w otoczeniu wał naciekowy z obecnością wianuszkowato
ułożonych pęcherzyków

42Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

bez bolesności, po 5-10 dniach gojenie z blizną

•

objawy ogólne:

gorączka, dreszcze, bóle głowy,

zapalenie naczyń i węzłów, objawy żołądkowo-jelitowe
lub płucne

•

leczenie:

antybiotyki

•

•

43Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

pasożytnicze – wszawica głowowa

•

•

zmiany skórne wywoływane przez

stawonogi – wszy ludzkie (2-3,5 mm)

•

zakażenie szerzy się przez kontakt

bezpośredni lub nakrycia głowy

•

po 2-3 tygodniach wykluwają się młode;

jaja

(gnidy) przytwierdzane są do włosów tuż
powyżej powierzchni skóry;

•

objawy:

świąd, przeczosy, nadżerki, strupy, kołtun, wyprysk

wszawiczy; umiejscawia się najczęściej w okolicy potylicznej
i skroniowej

•

leczenie:

wszyscy członkowie rodziny, Nix, Delacet, Artemizol

44Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

•

pasożytnicze – wszawica głowowa – rozpoznanie

•

1.

stwierdzenie zmian swędzących, umiejscowionych

głównie w okolicy potylicznej i skroniowej

2.

powikłane objawami wysiękowymi i wtórnym zakażeniem

ropnym

3.

podstawą rozpoznania jest stwierdzenie dojrzałych wszy

lub przytwierdzonych do włosów gnid

•

•

45Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

46Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

47Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

pasożytnicze – wszawica odzieżowa

•

•

3-4,5 mm

•

bytuje w szwach ubrań, gdzie składa jaja

•

krwotoczne plamy, grudki w miejscu ukłuć, świąd,

przeczosy, nadżerki, strupy, zliszajcowacenie, brunatne
przebarwienia, drobne, odbarwione blizenki i wtórne
zakażenia ropne

•

leczenie: delacet, agalin

•

dezynsekcja odzieży, pościeli, kocy

•

48Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

49Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

pasożytnicze – wszawica łonowa

•

•

1,5-2 mm

•

przenoszona drogą kontaktów seksualnych

•

objawy:

świąd przeczosy, nadżerki, obecność plam

błękitnych – sinofioletowych lub szarych w miejscu
ukąszenia (z powodu hemolizy krwinek)

•

leczenie:

agalin, altacet

•

•

Rozpoznanie:

1.

stwierdzenie wszy łonowych, niekiedy trudno

dostrzegalnych, widoczne po wyrwaniu włosa

50Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

2.

wykazanie gnid przytwierdzonych do włosów

3.

obecności w części przypadków plam błękitnych na

tułowiu lub kończynach

•

pasożytnicze – świerzb

•

świerzbowiec ludzki: 0,3-0,4 mm samiczka drąży w warstwie

rogowej nory, składa 20-30 jaj, po 3-4 dniach larwy

•

objawy:

dokuczliwy świąd w nocy, grudki obrzękowe, nadżerki,

strupy, przeczosy

•

leczenie: m. siarkowa, Novoscabin

•

leczenie całej rodziny

•

•

świerzb – badanie mikroskopowe

51Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

•

w celu wyizolowania świerzbowca należy nożykiem (zwilżonym

uprzednio w oleju mineralnym) zdrapać naskórek w miejscu
zmian chorobowych

•

po nałożeniu zeskrobiny na szkiełko podstawowe i przykryciu

szkiełkiem nakrywkowym oglądamy pod mikroskopem

•

•

pasożytnicze – świerzb – rozpoznanie

•

1.

stwierdzenie charakterystycznych nor świerzbowcowych

2.

osutka grudkowo-pęcherzykowa w miejscach typowych

3.

świąd nasilający się w porze wieczornej i w nocy

4.

pomocny jest wywiad dotyczący świądu u członków

najbliższego otoczenia

52Dermatologia ćw. 2 – choroby bakteryjne

5.

podstawą rozpoznania jest obecność pasożytów w badaniu

mikroskopowym

•

•

•