1.

Teorie na temat budowy atomu.

Hipotezy Daltona:
1. Materia zbudowana jest z niepodzielnych atomów (F)
2. Atomy jednego pierwiastka są identyczne (F)
3. Atomów jednego pierwiastka nie można przekształcać w atomy innego
pierwiastka (F)
4. Atomy pierwiastków mogą łączyć się ze sobą (P).
Cząsteczki: homoatomowe (takie same), heteroatomowe (różne)
Demokryt uważał, że materia zbudowana jest z niepodzielnych drobin.

2.

Liczby kwantowe. Charakterystyka.

Dualizm korpuskularno-falowy dotyczy elektronów i mówi o jego
podwójnej naturze, możemy określić masę, objętość, gęstość.
Cechy korpuskuły: masa, objętość.
Cechy fali: ugięcie, załamanie, odbicie.
Zasada nieoznaczoności Hei Senberga – nie jest możliwe dokładne i
równoczesne określenie położenia i prędkości elektronu w atomie.
Chmura elektronowa – o różnej gęstości i im dalej od jądra tym mniejsza.
Orbital atomowy – to przestrzeń największego prawdopodobieństwa
napotkania elektronu w atomie.
Liczby kwantowe:
a) główna liczba kwantowa – symbol – n.
wartości: 1,2,3,4,5,6,7 – naturalne liczby.
Określa energię elektronu w powłoce, określa wielkość orbitalną.
b) poboczna liczba kwantowa – symbol – l.
wartości: 0,1,2,3… (n-1)
n = 1 l = 0
n = 3 l – 0,1,2
Określa energię elektronu pod powłoką, określa kształt orbitelu.
l = 0  (s) 1 , l = 1  (p) 3 , l = 2  (d) 5 , l = 3  (f) 7.
c) magnetyczna liczba kwantowa – symbol – m.
wartości: - l , … 0 , … l
n = 2 l = 0,1 m = -1, 0,1
Określa wzajemne położenie orbitali w przestrzeni.
d) ms – magnetyczna spinowa lub kwantowa.
wartości: + ½ lub – ½ .
Związana jest z obrotem elektronów wokół własnej osi.
Zakaz Pauliego – nie mogą istnieć w atomie dwa elektrony o jednakowych
wszystkich czterech liczbach kwantowych. Muszą różnić się przynajmniej
jedną liczbą kwantową.
n = 5 , l = 0,1,2,3,4 , m = -4,-3,-2,-1,0 , ms =

4.

Wyjaśnij pojęcia:

Atom - najmniejszy składnik materii, któremu można przypisać właściwości
chemiczne.
Izotopy - odmiany pierwiastka chemicznego różniące się liczbą neutronów w
jądrze atomu.
Liczba atomowa - określa, ile protonów znajduje się w jądrze danego atomu.
Jest także równa liczbie elektronów niezjonizowanego atomu.
Liczba masowa - wartość opisująca liczbę nukleonów (czyli protonów i
neutronów) w jądrze atomu danego izotopu danego pierwiastka.
Cząstka elementarna - cząstka, będąca podstawowym budulcem, czyli
najmniejszym i nieposiadającym wewnętrznej struktury.
Orbital atomowy - opisuje wszystkie elektrony, które w danym momencie nie
uczestniczą w tworzeniu wiązań chemicznych ale są przypisane do
określonych jąder atomowych.

5.

Promieniotwórczość naturalna – samorzutny rozpad jąder atomowych, w

wyniku czego powstają lżejsze atomy, a procesowi towarzyszy emisja cząstek
alfa i beta oraz promieniowanie gamma.
Promienie alfa – poruszające się z prędkością 20000 km/h jądra helu.
Składają się z protonów i 2 neutronów, ich masa atomowa wynosi 4u i ładunek
+2. H
Promienie beta – strumień bardzo silnych elektronów, wysyłane przez jądra
atomowe pierwiastków promieniotwórczych podczas przemiany jądrowej typu
beta. Bardziej przenikliwe niż cząstki alfa.
Promienie gamma – promieniowanie elektromagnetyczne o bardzo dużej
energii, podobnie jak promieniowanie rentgenowskie.

6.

Promieniotwórczość sztuczna - zjawisko promieniotwórczości

obserwowane dla izotopów promieniotwórczych innych niż występujące w
naturalnym środowisku ziemi, otrzymanych najczęściej w wyniku aktywacji
izotopów stabilnych. Może być ona również wytwarzana przez aparaturę
rentgenowską lub inną, lecz wytwarzającą promieniowanie jonizujące na
podobnej zasadzie.
Czas połowiczego rozkładu (okres półtrwania) – czas, po którym liczba
atomów pierwiastka promieniotwórczego zmniejsza się o połowę. N = No x
(½) . N – to co zostanie, No – to co było na początku , ½ - czas / czas połow.
rozkładu.

1.

Teorie na temat budowy atomu.

Hipotezy Daltona:
1. Materia zbudowana jest z niepodzielnych atomów (F)
2. Atomy jednego pierwiastka są identyczne (F)
3. Atomów jednego pierwiastka nie można przekształcać w atomy innego
pierwiastka (F)
4. Atomy pierwiastków mogą łączyć się ze sobą (P).
Cząsteczki: homoatomowe (takie same), heteroatomowe (różne)
Demokryt uważał, że materia zbudowana jest z niepodzielnych drobin.

2.

Liczby kwantowe. Charakterystyka.

Dualizm korpuskularno-falowy dotyczy elektronów i mówi o jego
podwójnej naturze, możemy określić masę, objętość, gęstość.
Cechy korpuskuły: masa, objętość.
Cechy fali: ugięcie, załamanie, odbicie.
Zasada nieoznaczoności Hei Senberga – nie jest możliwe dokładne i
równoczesne określenie położenia i prędkości elektronu w atomie.
Chmura elektronowa – o różnej gęstości i im dalej od jądra tym mniejsza.
Orbital atomowy – to przestrzeń największego prawdopodobieństwa
napotkania elektronu w atomie.
Liczby kwantowe:
a) główna liczba kwantowa – symbol – n.
wartości: 1,2,3,4,5,6,7 – naturalne liczby.
Określa energię elektronu w powłoce, określa wielkość orbitalną.
b) poboczna liczba kwantowa – symbol – l.
wartości: 0,1,2,3… (n-1)
n = 1 l = 0
n = 3 l – 0,1,2
Określa energię elektronu pod powłoką, określa kształt orbitelu.
l = 0  (s) 1 , l = 1  (p) 3 , l = 2  (d) 5 , l = 3  (f) 7.
c) magnetyczna liczba kwantowa – symbol – m.
wartości: - l , … 0 , … l
n = 2 l = 0,1 m = -1, 0,1
Określa wzajemne położenie orbitali w przestrzeni.
d) ms – magnetyczna spinowa lub kwantowa.
wartości: + ½ lub – ½ .
Związana jest z obrotem elektronów wokół własnej osi.
Zakaz Pauliego – nie mogą istnieć w atomie dwa elektrony o jednakowych
wszystkich czterech liczbach kwantowych. Muszą różnić się przynajmniej
jedną liczbą kwantową.
n = 5 , l = 0,1,2,3,4 , m = -4,-3,-2,-1,0 , ms =

4.

Wyjaśnij pojęcia:

Atom - najmniejszy składnik materii, któremu można przypisać właściwości
chemiczne.
Izotopy - odmiany pierwiastka chemicznego różniące się liczbą neutronów w
jądrze atomu.
Liczba atomowa - określa, ile protonów znajduje się w jądrze danego atomu.
Jest także równa liczbie elektronów niezjonizowanego atomu.
Liczba masowa - wartość opisująca liczbę nukleonów (czyli protonów i
neutronów) w jądrze atomu danego izotopu danego pierwiastka.
Cząstka elementarna - cząstka, będąca podstawowym budulcem, czyli
najmniejszym i nieposiadającym wewnętrznej struktury.
Orbital atomowy - opisuje wszystkie elektrony, które w danym momencie nie
uczestniczą w tworzeniu wiązań chemicznych ale są przypisane do
określonych jąder atomowych.

5.

Promieniotwórczość naturalna – samorzutny rozpad jąder atomowych, w

wyniku czego powstają lżejsze atomy, a procesowi towarzyszy emisja cząstek
alfa i beta oraz promieniowanie gamma.
Promienie alfa – poruszające się z prędkością 20000 km/h jądra helu.
Składają się z protonów i 2 neutronów, ich masa atomowa wynosi 4u i ładunek
+2. H
Promienie beta – strumień bardzo silnych elektronów, wysyłane przez jądra
atomowe pierwiastków promieniotwórczych podczas przemiany jądrowej typu
beta. Bardziej przenikliwe niż cząstki alfa.
Promienie gamma – promieniowanie elektromagnetyczne o bardzo dużej
energii, podobnie jak promieniowanie rentgenowskie.

6.

Promieniotwórczość sztuczna - zjawisko promieniotwórczości

obserwowane dla izotopów promieniotwórczych innych niż występujące w
naturalnym środowisku ziemi, otrzymanych najczęściej w wyniku aktywacji
izotopów stabilnych. Może być ona również wytwarzana przez aparaturę
rentgenowską lub inną, lecz wytwarzającą promieniowanie jonizujące na
podobnej zasadzie.
Czas połowiczego rozkładu (okres półtrwania) – czas, po którym liczba
atomów pierwiastka promieniotwórczego zmniejsza się o połowę. N = No x
(½) . N – to co zostanie, No – to co było na początku , ½ - czas / czas połow.
rozkładu.

1.

Teorie na temat budowy atomu.

Hipotezy Daltona:
1. Materia zbudowana jest z niepodzielnych atomów (F)
2. Atomy jednego pierwiastka są identyczne (F)
3. Atomów jednego pierwiastka nie można przekształcać w atomy innego
pierwiastka (F)
4. Atomy pierwiastków mogą łączyć się ze sobą (P).
Cząsteczki: homoatomowe (takie same), heteroatomowe (różne)
Demokryt uważał, że materia zbudowana jest z niepodzielnych drobin.

2.

Liczby kwantowe. Charakterystyka.

Dualizm korpuskularno-falowy dotyczy elektronów i mówi o jego
podwójnej naturze, możemy określić masę, objętość, gęstość.
Cechy korpuskuły: masa, objętość.
Cechy fali: ugięcie, załamanie, odbicie.
Zasada nieoznaczoności Hei Senberga – nie jest możliwe dokładne i
równoczesne określenie położenia i prędkości elektronu w atomie.
Chmura elektronowa – o różnej gęstości i im dalej od jądra tym mniejsza.
Orbital atomowy – to przestrzeń największego prawdopodobieństwa
napotkania elektronu w atomie.
Liczby kwantowe:
a) główna liczba kwantowa – symbol – n.
wartości: 1,2,3,4,5,6,7 – naturalne liczby.
Określa energię elektronu w powłoce, określa wielkość orbitalną.
b) poboczna liczba kwantowa – symbol – l.
wartości: 0,1,2,3… (n-1)
n = 1 l = 0
n = 3 l – 0,1,2
Określa energię elektronu pod powłoką, określa kształt orbitelu.
l = 0  (s) 1 , l = 1  (p) 3 , l = 2  (d) 5 , l = 3  (f) 7.
c) magnetyczna liczba kwantowa – symbol – m.
wartości: - l , … 0 , … l
n = 2 l = 0,1 m = -1, 0,1
Określa wzajemne położenie orbitali w przestrzeni.
d) ms – magnetyczna spinowa lub kwantowa.
wartości: + ½ lub – ½ .
Związana jest z obrotem elektronów wokół własnej osi.
Zakaz Pauliego – nie mogą istnieć w atomie dwa elektrony o jednakowych
wszystkich czterech liczbach kwantowych. Muszą różnić się przynajmniej
jedną liczbą kwantową.
n = 5 , l = 0,1,2,3,4 , m = -4,-3,-2,-1,0 , ms =

4.

Wyjaśnij pojęcia:

Atom - najmniejszy składnik materii, któremu można przypisać właściwości
chemiczne.
Izotopy - odmiany pierwiastka chemicznego różniące się liczbą neutronów w
jądrze atomu.
Liczba atomowa - określa, ile protonów znajduje się w jądrze danego atomu.
Jest także równa liczbie elektronów niezjonizowanego atomu.
Liczba masowa - wartość opisująca liczbę nukleonów (czyli protonów i
neutronów) w jądrze atomu danego izotopu danego pierwiastka.
Cząstka elementarna - cząstka, będąca podstawowym budulcem, czyli
najmniejszym i nieposiadającym wewnętrznej struktury.
Orbital atomowy - opisuje wszystkie elektrony, które w danym momencie nie
uczestniczą w tworzeniu wiązań chemicznych ale są przypisane do
określonych jąder atomowych.

5.

Promieniotwórczość naturalna – samorzutny rozpad jąder atomowych, w

wyniku czego powstają lżejsze atomy, a procesowi towarzyszy emisja cząstek
alfa i beta oraz promieniowanie gamma.
Promienie alfa – poruszające się z prędkością 20000 km/h jądra helu.
Składają się z protonów i 2 neutronów, ich masa atomowa wynosi 4u i ładunek
+2. H
Promienie beta – strumień bardzo silnych elektronów, wysyłane przez jądra
atomowe pierwiastków promieniotwórczych podczas przemiany jądrowej typu
beta. Bardziej przenikliwe niż cząstki alfa.
Promienie gamma – promieniowanie elektromagnetyczne o bardzo dużej
energii, podobnie jak promieniowanie rentgenowskie.

6.

Promieniotwórczość sztuczna - zjawisko promieniotwórczości

obserwowane dla izotopów promieniotwórczych innych niż występujące w
naturalnym środowisku ziemi, otrzymanych najczęściej w wyniku aktywacji
izotopów stabilnych. Może być ona również wytwarzana przez aparaturę
rentgenowską lub inną, lecz wytwarzającą promieniowanie jonizujące na
podobnej zasadzie.
Czas połowiczego rozkładu (okres półtrwania) – czas, po którym liczba
atomów pierwiastka promieniotwórczego zmniejsza się o połowę. N = No x
(½) . N – to co zostanie, No – to co było na początku , ½ - czas / czas połow.
rozkładu.