NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ WZROKU I
SŁUCHU A SEKSUALNOŚĆ

Paulina Majchrzyk
Grupa Ib
1 rok mgr



SEKSUALNOŚĆ jest prawem przysługującym
każdemu człowiekowi, seksualność winna być
rozumiana jako integralna część osobowości i
jako sposób ekspresji we wszystkim co
człowiek robi. Jest bardzo ważną integralną
„całości” osoby jako kobiety lub mężczyzny,
wobec czego jest kluczową kwestią dla
zrozumienia własnego istnienia oraz
interakcji zachodzących między osobą a
innymi (…)

 stworzeniu realistycznego i pozytywnego
obrazu samego siebie jako osoby
seksualnej;

 szansy do ekspresji swojej seksualności
oraz nawiązywania związków (również
relacji seksualnych )

BARDZO ISTOTNA DLA OSÓB NIEWIDZĄCYCH I
NIEDOWIDZĄCYCH, GDYŻ NAWIĄZYWANIA BLIŻSZYCH RELACJI
POMAGA W :

Problemy z nawiązywaniem kontaktu
wzrokowego;

 trudności i niemożność wychwytywania i
interpretowania sygnałów nie werbalnych
świadczących o zainteresowaniu drugiej osoby;

 brak lub znacznie ograniczona możliwość
naśladownictwa w wyglądzie i zachowaniu, oraz
problemy z przemieszczaniem się (zwykle jedynie
znany osobie teren).

Wszystkie wymienione wyżej mogą równocześnie
być warunkowane poprzez rodzaj
niepełnosprawności i towarzyszące problemy, wiek,
czas powstania, stopień zaawansowania, rodzaj
uszkodzenia,

FUNKCJONOWANIE SPOŁECZNE ORAZ SEKSUALNE MOŻE
POŚREDNIO BYĆ UPOŚLEDZONE PRZEZ
NIEPRAWIDŁOWE, UPOŚLEDZONE FUNKCJONOWANIE
SPOŁECZNE, OGÓLNE POCZUCIE NIEPEWNOŚCI,
ZWIĄZANE Z POCZUCIEM BYCIA „INNYM”, POCZUCIA
ZALEŻNOŚCI OD FIZYCZNYCH ORAZ ŚRODOWISKOWYCH
BARIER.

 brak lub niedostateczna wiedza dotycząca
seksualności ( związane z edukacją
seksualną);

 obawy rodziców oraz nauczycieli;

 problem izolacji wśród młodzieży z VI;
młodzież ta znacznie więcej czasu spędza w
samotności, mają mniej przyjaciół i
uczestniczą w życiu znacznie węższego grona
społecznego;

 znacznie wyższy odsetek osób samotnych (
tzw. singli);

 plus obawy samych osób
niepełnosprawnych.

 gdy prawidłowo prowadzony proces edukacji
seksualnej brak problemów z wiedzą dotyczącą
seksualności;

 pierwsze doświadczenia mają miejsce później i jest
ich mniej niż w grupie rówieśników bez
niepełnosprawności wzroku;

 szczególnie w grupie mężczyzn związek między
posiadaniem doświadczeń seksualnych a poczuciem
wysokiej samooceny;

 duży problem w osiągnięciu satysfakcjonującego
poziomu funkcjonowania stanowi nadopiekuńczość
rodziców osób z niepełnosprawnością wzroku, jak
również stygmatyzacja społeczna

 w okresie dojrzewania myśli dotyczące
własnej atrakcyjności, bez możliwości ich
weryfikacji;

 BRAK EROTYCZNEJ STYMULACJI WIZUALNEJ

 u mężczyzn

• zaburzenia erekcji ( nawet do 90% Kolodny
1979)

• bez wpływu na libido

 zahamowana nauka seksualności;

 ograniczony sposób odbioru znaków i
sygnałów seksualnych;

 trudność sygnalizowania abstrakcyjnych myśli
w języku migowym;

 ograniczenie w interakcjach również
seksualnych