Wykład IV

Krytyka podejścia pozycyjnego

i zasobowego

Krytyka pozycyjnego podejścia do budowy strategii

1. Szkoła pozycyjna zakłada milcząco, iż każdy menedżer będzie

wiedział, jak użyć odpowiednich narzędzi analitycznych i na
podstawie analizy zbudować skuteczną strategię

2. Podstawowe opcje strategiczne są z reguły za mało wyrafinowane,

co prowadzi do łatwego odczytania ich przez konkurencję i
niemożliwości stworzenia trwałej przewagi strategicznej

3. Szkoła pozycyjna nie daje odpowiedzi na pytanie co jest rzeczywistą

przyczyną zdobycia przewagi konkurencyjnej – nie analizuje modelu
biznesowego firmy.

4. Pojęcie sukcesu firmy jest bardzo względne i wieloznaczne – szkoła

pozycyjna milcząco zakłada iż sukces jest równoznaczny z zajęciem
pozycji lidera.

Krytyka zasobowego podejścia do budowy strategii

1. Szkoła zasobów i umiejętności pozostaje w dużym stopniu

abstrakcyjna i trudno przekładalna na skuteczne działania.

2. Brak operacjonalizacji podstawowych kategorii pojęciowych:

• Jak bronić się przed imitacją?

• Jak transferować kluczowe kompetencje miedzy poszczególne
biznesy?

• W jaki sposób nabywa się kluczowe kompetencje?

• Dlaczego jedne organizacje uczą się szybciej niż inne?

3. Brak praktycznych rekomendacji dla menedżerów; w jaki sposób

budować strategię przedsiębiorstwa

4. Podobnie jak szkoła ewolucyjna, ogranicza się do analiz typu Case

Study – firm, które odniosły sukces na bazie kapitału intelektualnego.

Co daje nam pozycyjne podejście do projektowania strategii?

1. Metody analizy otoczenia, analizy sektorowe, analizy grup

strategicznych na poziomie firm i produktów.

2. Metody analizy portfela strategicznych jednostek gospodarczych,

które po modyfikacjach znalazły zastosowanie na gruncie
marketingu strategicznego.

3. Szkoła pozycyjna jak żadna inna szkoła dostarczyła badaczom,

konsultantom i menedżerom skutecznych narzędzi – metod i
technik myślenia oraz działania. ( Model Portera, Krzywa
doświadczeń, Modele BCG, ADL, GE, techniki pozycjonowania
wielowymiarowego).

Co daje nam zasobowe podejście do projektowania strategii?

1. Tłumaczy jak unikalna kombinacja zasobów strategicznych

przedsiębiorstwa przyczynia się do budowy przewagi na rynku

2. Na pierwszy plan w budowie i konfigurowaniu strategicznych

zasobów wysuwają się wiedza i umiejętności menedżerów

3. Zwraca szczególną uwagę na wykorzystanie zasobów

niematerialnych (głównie kapitału intelektualnego) i zasobów
relacyjnych