Orientacje pedagogiczne :

Język naukowy: podstawowe pojęcia: wychowanie, edukacja, kształcenie

Jak należy rozumieć pedagogikę ? wg Kwiecińskiego (poprzedni wykład)

PARADYGMAT - pojęcie Kunowskie - zbiór przesłanek wyjaśniania danego obszaru rzeczywistości przedstawiony przez grupę teoretyków a następnie rozpowszechniony do upowszechnienia.

To jak się rzeczy maja - zdrowy rozsądek

Paradygmat - nauka bytu, człowieka, zmiana społeczna

Byt (wszystko co jest) - jest jakiś byt i jest poznawcze usytuowanie się wobec tego problemu

Husserl - badał świat ludzkiej rzeczywistości (nobitalizm + realizm)

Człowiek jako poznanie: jest realistą i ma racjonalny postęp

Woluntaryzm - kwestia woli ludzkiej, poglądy uruchamiają nasza wolę

Człowieka trzeba popychać do działania

Koncepcja zmiany społecznej:

- ewolucja vs. rewolucja

- liberalizm vs socjalizm

Stopniowa ewolucja:

Pajdocentryzm - ukierunkowany jest na człowieka

Paradygmaty funkcjonujące w pedagogice :

- humanistyczny

- strukturalizm

- funkcjonalizm

- interpretatywny

interpretatywny	strukturalizm
humanistyczny	funkcjonalizm

To pewna struktura

Humaniści widzą, że jesteśmy dopasowywani do rzeczywistości.

Antypedagogika - humanizm

Dewey - pedagogika pragmatyczna = > praktyczna

Dida skallocentryzm - progresywizm - krytyczny stosunek do kultury

Jednostka jest funkcjonalna wobec systemu

Pajdocentryzm - jak funkcjonuje, jak żyje

Edukator - współtworzy życie dziecka, zadaniem dziecka jest samorozwój

Progresywizm pedagogiczny (eksperymentalizm, nowe wychowanie), prąd pedagogiczny szeroko rozpowszechniony w pedagogice amerykańskiej w I poł. XX w., zakładający postęp w wychowaniu w oparciu o psychologizm pedagogiczny. Progresywiści kładli nacisk na konieczność dostosowania oddziaływań wychowawczych do rozwoju psychicznego dziecka i jego indywidualnych zainteresowań, postulowali swobodny rozwój jednostki i wyzwolenie inicjatywy ucznia w procesie nauczania.

Progresywizm pedagogiczny został zapoczątkowany przez J. Deweya i przedstawiony w wielu jego opracowaniach. Do przedstawicieli progresywizmu pedagogicznego zalicza się ponadto W.H. Kilpatricka, O. Decroly'ego, C. Washburne'a, A. Sickingera, C. Freinet.

Progresywizm był krytykowany za przesadne liczenie się z potrzebami uczniów, lekceważenie wykształcenia opartego na systematycznej wiedzy, a także hołdowanie zasadzie doraźnego przystosowania się do aktualnych warunków życia. Opozycyjny do progresywizmu nurt w pedagogice amerykańskiej nosi nazwę esencjalizmu.

---