TURYSTYKA - zjawisko przestrzenne; ruchliwość ludzi, która związana jest z dobrowolną zmianą miejsca pobytu, środowiska i rytmu życia. Obejmuje całokształt stosunków i zjawisk związanych z ruchem turystycznym.

Światowa Organizacja Turystyki (UNWTO) definiuje turystykę jako ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, służbowych lub innych nie dłużej niż rok bez przerwy poza swoim codziennym otoczeniem z wyłączeniem wyjazdów, w których głównym celem jest aktywność zarobkowa wynagradzana w odwiedzanym miejscu.

TURYSTA

Podział podróżnych wg UNWTO

PODRÓŻNI

ODWIEDZAJĄCY INNI PODRÓŻNI

• Międzynarodowi

• 
  
  Krajowi

TURYŚCI ODWIEDZAJĄCY

JEDNODNIOWI

RUCH TURYSTYCZNY zjawisko o charakterze społeczno-kulturowo-ekonomicznym polegające na podróżowaniu w celach rekreacyjnych, poznawczych, duchownych, zdrowotnych i rozrywkowych. Jest to ruch dobrowolny i czasowy bez motywów zarobkowych i osiedlania się.

OBSŁUGA RUCHU TURYSTYCZNEGO gospodarka turystyczna oparta na środkach materialnych i organizacyjnych, która urzeczywistnia potrzeby transportowe, noclegowe, żywieniowe i inne towarzyszące usługi mające na celu realizację potrzeby podjętej przez turystę.

KLASYFIKACJA RUCHU TURYSTYCZNEGO

1. Wg kryterium pochodzenia turysty

• Turystyka Krajowa - podróże po własnym kraju.

• Turystyka Przyjazdowa - przyjazdy osób mieszkających stale gdzie indziej.

• Turystyka Wyjazdowa - wyjazdy osób poza teren stałego zamieszkania

• Turystyka Wewnątrzkrajowa - tworzy turystyka krajowa i przyjazdowa

• Turystyka Narodowa - tworzy turystyka krajowa i wyjazdowa

• Turystyka Zagraniczna - tworzy turystyka przyjazdowa i wyjazdowa

2. Wg kryterium motywacji i wyjazdów

• Turystyka Wypoczynkowa (regeneracja sił fizycznych i psychicznych) weekendowa i urlopowa, a także lecznicza lub uzdrowiskowa.

• Turystyka Kulturalna, poznawcza alternatywna, pielgrzymkowa.

• Turystyka Sportowa, aktywna, pasywna.

• Turystyka Towarzyska, rodzinna, klubowa, grup nieformalnych.

• Turystyka związana z gospodarką, podróże w interesach, uczestnictwa w kongresach, targach, wystawach, konferencjach, turystyka motywacyjna.

• Turystyka związana z polityką, turystyka dyplomatów, uroczystości polityczne.

3. Inne wyróżniane rodzaje turystyki

• Krajoznawcza, kwalifikowana, morska, etniczna, polonijna, młodzieżowa, gastronomiczna, seniorów, osób niepełnosprawnych, agroturystyka.

Obecnie w świecie obowiązuje podział UNWTO ruchu turystycznego:

• Dla celów wizyty

• Na czas trwania pobytu lub podróży

• Na miejsca zamieszkania turysty (region, kraj i miejsce jego przeznaczenia)

• Użytych środków transportu

• Rodzaj obiektów noclegowych

Poza głównym motywem wyjazdu stosowanych jest wiele innych kryteriów podziału turystyki np. :

• Liczba uczestników ( turystyka indywidualna, turystyka zbiorowa)

• Wiek uczestników (turystyka szkolna)

Nietypowe formy turystyki poznawczej

BIRDWATCHING - obserwowanie ptaków w ich naturalnych siedliskach.

TURYSTYKA POLARNA - podróże na obszary podbiegunowe.

GEOTURYSTYKA - wyjazdy mające na celu poznanie form geologicznych (wulkany, jaskinie) i terenów górniczych; w Polsce od 2006 roku funkcjonuje Małopolski Szlak Geoturystyczny.

SAFARI - podróże najczęściej samochodem, których celem jest obserwowanie i fotografowanie dzikich zwierząt, szczególnie popularne w Afryce.

TURYSTYKA FILMOWA - podróże do miejsc, w których realizowano znane produkcje filmowe np. wycieczki śladami miejsc zaprezentowanych w filmach.

TURYSTYKA SENTYMENTALNA - podróże do miejsc urodzenia i pochodzenia.

CZARNA TURYSTYKA - (dark tourism) odwiedzanie miejsc związanych ze śmiercią np. niemiecki obóz Auschwitz, Birkenau.

ENOTURYSTYKA - przedmiotem zainteresowania jest … ? (wino)

TURYSTYKA FESTIWALOWA - stanowi połączenie poznawania świata i dobrowolnej pomocy społeczności odwiedzanej.

TURYSTYKA HANDLOWA - głównym celem wyjazdu jest nabywanie produktów i usług w miejscu pobytu; szczególna formą turystyki handlowej jest turystyka przygraniczna.

TURYSTYKA ROZRYWKOWA - wypoczynek w miejscach zapewniających spędzanie wolnego czasu w formie różnego rodzaju zabaw.

CLUBBING - wyjazdy trwające kilka dni, mające na celu uczestnictwo w zabawach klubowych, których nieodłącznym elementem jest spożywanie alkoholu.

TURYSTYKA SEKSUALNA - najważniejszym celem wyjazdu jest wchodzenie w relacje seksualne z przedstawicielami społeczności lokalnej.

TURYSTYKA MEDYCZNA - podróże poza granice kraju w celu skorzystania z opieki medycznej kraju odwiedzanego, jednym z rodzajów tego typu turystyki jest turystyka aborcyjna.

TURYSTYKA UZALEŻNIEŃ - podróże do krajów, gdzie legalne jest posiadanie pewnych ilości narkotyków.

TURYSTYKA ŚMIERCI - wyjazdy do krajów, w których dozwolona jest eutanazja.

REGIONY TURYSTYCZNE stosunkowo jednorodny obszar, który wyróżnia się z otoczenia określonymi cechami naturalnymi lub nabytymi (czyli charakteryzuje się atrakcyjnymi walorami turystycznymi).

• Rzeczywisty Region Turystyczny - już zagospodarowany i odwiedzany.

• Potencjalny Region Turystyczny - nie zagospodarowany, bez lub z bardzo małym ruchem turystycznym.

Biorąc pod uwagę usytuowanie obszarów wydziela się dwa podstawowe:

• Turystyczny Region Metropolitalny (duże skupiska miejskie)

• Turystyczny Region Peryferyjny (duża atrakcyjność walorów przyrodniczych) dzieli się ze względu na kształt obszaru regiony pasmowe (najczęściej przy wybrzeżach) i węzłowe (najczęściej związany z środowiskiem górskim i pojezierzy).

UNWTO wyodrębnia 6 światowych makroregionów, w ramach których wyznacza 12 subregionów:

• Europa - wschodni, północny, zachodni, południowy.

• Ameryka - północna, południowa, środkowa, Karaiby.

• Azja Wschodnia i obszar Pacyfiku z Australią.

• Afryka - wschodni, północny, zachodni, południowy, środkowy.

• Blisko Wschód

• Azja Południowa

Największymi regionami w Europie, ze względu na skale ruchu turystycznego i położenie są:

• Turystyczny Region Basenu Morza Śródziemnego

• Turystyczny region alpejski

STAN RUCHU TURYSTYCZNEGO W 2009 ROKU:

Liczba podróży międzynarodowych: 880 miliony

Liczba podróży międzynarodowych do państw Europy: 460 miliony

Wpływy z turystyki międzynarodowej na świecie: 852 miliardy $USA

Wpływy z turystyki międzynarodowej w Europie: 413 miliardy $USA

STAN OBECNY I PROGNOZY

Kraje świata przyjmujące najwięcej turystów zagranicznych

1. Francja

2. Hiszpania

3. USA

4. Chiny

5. Włochy

Kraje świata o największych wpływach z turystyki zagranicznej:

1. USA

2. Hiszpania

3. Francja

4. Włochy

5. Chiny

6. Wielka Brytania

27. Polska - 9 mld

Wydatki na wyjazdy zagraniczne wg krajów pochodzenia turystów:

1. Niemcy 6. Włochy

2. USA 7. Chiny

3. Wielka Brytania 8. Kanada

4. Japonia 9. Rosja

5. Francja 10. Holandia

Najważniejsze segmenty rynku turystycznego w najbliższej przyszłości:

-kobiety

-osoby samotne

-mieszkańcy dużych miast

-osoby osiągające dochody przeciętne i wyższe

-osoby wykształcone

-osoby w wieku 25-40 lat

• Ze względu na starzenie się społeczeństwa (Europa), wzrośnie liczna podróży osób w wieku powyżej 65 lat,

• Wzrośnie popyt na usługi pakietowane zwłaszcza w podróżach deklarowanych,

• Nastąpi skrócenie przeciętnej długości pobytu,

• Zmaleje zainteresowanie turystyką aktywną na rzecz wypoczynku biernego,

• Wzrośnie rola spektakularnych imprez organizowanych w dużych miastach, przy malejącej roli tradycyjnej turystyki kulturowej

Wyzwania i zagrożenia stające przed turystyką:

1. Rosnąca oferta różnych towarów i usług może stanowić rosnącą konkurencję wobec wydatków na turystykę

2. Rosnące rozwarstwianie dochodów gospodarstw domowych sprawi, że będziemy mieli do czynienia z jednej strony z grupą coraz bogatszych, dysponujących mniejszą ilością wolnego czasu, a z drugiej z uboższymi, mającymi wolny czas, ale mało skłonnymi do przeznaczenia skromnych dochodów na turystykę

3. Postęp technologiczny - zwłaszcza w systemach informacji i dystrybucji - wymusi zmiany w branży turystycznej. Wygrają Ci, którzy zdobędą się na większą elastyczność w systemach rezerwacji oraz przedstawią oferty dla indywidualnych klientów. Obecnie wzrasta liczba doświadczonych turystów samodzielnie organizujących podróż i dokonujących rezerwacji bezpośrednio u usługodawców

4. Turyści stają się bardziej wrażliwi na zjawiska recesyjne w gospodarce oraz zagrożenia bezpieczeństwa publicznego i ekologicznego

ORGANIZACJE MIĘDZYNARODOWE W TURYSTYCE

Turystyka jako zjawisko społeczno - kulturowe, przestrzenne i ekonomiczne sprawia, że zespołem zagadnień z nią związanych zajmują się pośrednio lub bezpośrednio organizacje międzynarodowe.

Organizacje te dzieli się na dwie podstawowe grupy:

1. międzynarodowe (rządowe)

2. pozarządowe

MIĘDZYNARODOWE (rządowe) - tworzone przez państwa, działające na podstawie umów międzynarodowych, charakteryzujące się istnieniem stałych organów o określonych kompetencjach i uprawnieniach.

Do takich struktur o rozmiarze światowym należy ONZ, w ramach której sprawami turystyki

zajmują się następujące organy:

-Zgromadzenie Ogólne

-Rada Gospodarcza i Społeczna

-UNESCO, FAO, Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju

-Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa cywilnego

-Międzynarodowa Organizacja Pracy

-Międzynarodowy Fundusz Walutowy

-Światowa Organizacja Turystyki

Natomiast do organizacji o zasięgu regionalnym zalicza się między innymi:

-Unię Europejską

-Organizacje Współpracy Gospodarczej i Rozwoju

-Międzyamerykańskie kongresy Turystyki

-Arabski Związek Turystyczny

Do najważniejszych aktów prawno - międzynarodowych w aspekcie turystyki należy zaliczyć:

1. Konwencja celna (Nowy Jork 1954r) dotycząca ułatwień celnych dla potrzeb turystyki

2. Konwencja o odpowiedzialności hotelarzy za rzeczy podróżnych w hotelu (Paryż 1962r)

3. konwencja w przedmiocie umowy o podróży - organizacje i pośrednictwo podróży

(Bruksela 1970r)

POZARZĄDOWE - tworzone przez związki, instytucje, osoby prawne i fizyczne z różnych państw

Organizacje pozarządowe są dzielone na:

1. Zajmujące się ogólnymi sprawami turystyki:

- Organizacje uniwersalne (np. Międzynarodowa Akademia Turystyki w Monte Carlo

(1951), Międzynarodowe Stowarzyszenie Turystyczne w Luksemburgu (1898)

- Organizacje regionalne (np. Europejska Komisja Turystyczna, Stowarzyszenie

Turystyczne Rejonu Oceanu Spokojnego

2. Zajmujące się wybranymi zagadnieniami turystyki

-Międzynarodowa Federacja Samochodowa (Paryż 1904)

-Międzynarodowa federacja Motocyklowa (Paryż 1904)

3. Zawodowe Organizacje Turystyczne:

- transportowe (Między. Związek przewoźników drogowych, Między. Stowarzyszenie

Transportu Lotniczego IATA )

- hotelarskie (Między. Stowarzyszenie Hotelowe Londyn 1946, Między. Federacja

Schronisk Młodzieżowych)

- biur podróży (Światowa Organizacja Biur podróży WATA [egz!!] Genewa 1949,

Światowa Federacja Stowarzyszeń Biur Podróży)

4. Organizacje pośrednie związane z turystyką

- Międzynarodowa Izba Handlowa

- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych

Światowa Organizacja Turystyki

United Nations World Tourism Organisation -> UNWTO

Międzynarodowa organizacja powiązana z ONZ. Powstała w 1975r z przekształcenia Międzynarodowego związku Oficjalnych Organizacji Turystycznych. Jej siedziba znajduje się w Madrycie (!!!) Należy do najważniejszych organizacji międzynarodowych. Zrzesza 150 państw reprezentowanych przez turystyczne organizacje rządowe i ponad 300 członków afiliowanych. Polska znalazła się wśród członków - założycieli Organizacji.

Narodowe Organizacje turystyczne w krajach Europejskich

Podział administracyjny na dwie struktury zarządzania sektorem turystyki na szczeblu krajowym jest typowy dla większości krajów zachodnioeuropejskich.

1. Pierwszą z nich jest organ Administracji Rządowej zwany Narodową Administracją

Turystyczną (National Tourism Administration ) odpowiedzialny za formułowanie

polityki turystycznej w ramach ogólnej strategii gospodarczej.

Do podstawowych zadań NTA zalicza się:

• Podnoszenie jakości działań promocyjnych na szczeblu krajowym

• Wzrost opłacalności gospodarczej

• Rozwiązywanie problemów związanych z podnoszeniem jakości usług (standard bazy

noclegowej, usługi kadr)

• Tworzenie wizerunku kraju jako destylacji turystycznej

• Rozszerzenie współpracy na szczeblu międzyregionalnym

2. Drugą strukturą organizacyjną jest Rządowo - Samorządowa Narodowa Organizacja

Turystyczna - NTO (National Tourism Organisation)

Organizacja ta jest odpowiedzialna za kształtowanie wizerunku kraju na rynkach zagranicznych I krajowych oraz za wspieranie sektorów turystyki w zakresie informacji turystycznej, marketingu I rozwoju produktu turystycznego z 27 krajów OECD tylko w Belgii I w Polsce nie ma NTO.

Do podstawowych celów NTO zalicza się:

- wzrost wydatków turystów i dochodów z turystyki

- rozwój popytu na najbardziej opłacalnych rynkach i segmentach

- wzrost zatrudnienia w turystyce

- koordynacje promocji zagranicznej

- tworzenie narzędzi promocji dla przemysłu turystycznego

- wspieranie małych, średnich przedsiębiorstw w działaniach promocyjnych

Francja: Maison de la France - NTO (niezależny od rządu

Ministerstwo Transportu Zagospodarowania i Turystyki - NTA (organ rządowy

Grecja: Narodowe Biuro Turystyki Grecji (EOT) - NTO (w pełni kontrolowane przez rząd - b. źle!)

Ministerstwo Gospodarki Narodowej

NTO może być finansowane przez: FRANCJA GRECJA

• Budżet państwa 50% 100%

• Regiony, samorządy terytorialne 25% -

• Izby gospodarcze, zrzeszenia itp. b.d. -

• Sektor prywatny, firmy 20% -

• Własne dochody z działalności b.d. -

• Wpłaty statutowe i obowiązkowe b.d. -

Źródła finansowania NTO:

W 6 z 27 krajów działalność NTO jest w 100% finansowana przez administrację państwową, w pozostałych zarówno przez administrację jak i przemysł turystyczny, władze samorządowe itp.

ORGANIZACJA I ZADANIA ORGANÓW ADMINISTRACJI PAŃSTWOWEJ I SAMORZĄDOWEJ

Obecnie na mocy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów kierowanie sprawami turystyki zostało powierzone Ministrowi Sportu i Turystyki, a wcześniejsza nowelizacja ustawy o usługach turystycznych (28 kwietnia 2000r. art. 34 ust.2, art. 45, art. 49 ust. 3) przekazała ministrowi właściwemu do spraw turystyki dotychczasowe kompetencje Prezesa Rady Ministrów do wydawania rozporządzeń.

24 października 2000r. został powołany Departament Turystyki. Jest odpowiedzialny za wykonywanie zadań Ministra Sportu i Turystyki w zakresie prac związanych z turystyką.

Działy:

• Wydział Strategii, Współpracy Regionalnej i Programów Pomocy.

• Wydział Usług Turystycznych

• Wydział Współpracy Międzynarodowej

• Wydział Badań Rynku i Szkoleń

• Zespół ds. Zagadnień Finansowych

Podstawowe funkcje i zadania Departamentu Turystyki (3 znać!!!!):

• Rozwój turystyki i wzrost krajowego produktu turystycznego

• Opracowanie i monitorowanie realizacji programów z zakresu turystyki

• Zagospodarowanie przestrzenne kraju w zakresie turystyki

• Ocena usług turystycznych

• Ochrona konsumentów usług turystycznych

• Sprawozdawczość statystyczna w turystyce

• Prowadzenie Centralnego Rejestru Zezwoleń

• Dostosowanie zasad świadczenia usług turystycznych do standardów Unii Europejskiej

• Wspieranie procesu kształcenie i szkolenia kadr turystyki

• Prowadzenie prac badawczych.

Zadania dotyczące turystyki związane są m.in. z ministrem właściwym ds.:

• Transportu w zakresie infrastruktury transportowej, ruchu drogowego, kolejowego, lotniczego, żeglugi śródlądowej, przewozu osób i rzeczy.

• Gospodarki morskiej w zakresie transportu i żeglugi morskiej, portów i marin morskich, ochrony środowiska morskiego.

• Środowiska w zakresie ochrony przyrody.

• Spraw wewnętrznych w zakresie kontroli ruchu granicznego, bezpieczeństwa, ochrony przeciwpożarowej, przeciwdziałaniu klęskom żywiołowym, wydawaniu paszportów.

• Edukacji Narodowej w zakresie rekreacji i edukacji.

• Kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w zakresie odnowy dóbr kultury i muzeów, cmentarzy, grobów, miejsc pamięci narodowej, pomników, wymiany kulturowej z zagranicą, promocji kultury ludowej.

• Architektury i Budownictwa w zakresie nadzoru budowlanego

• Finansów Publicznych w zakresie prawa celnego i dewizowego, podatków.

• Rolnictwa i Gospodarki żywnościowej w zakresie turystyki wiejskiej

Rządowa administracja terenowa ds. turystyki obejmuje swoim działaniem poszczególne województwa, a przedstawicielem rządu na tych terenach jest wojewoda i marszałek województwa.

Od 2006 r. minister gospodarki dokonuje wpisu do Centralnej Ewidencji Organizatorów Turystyki i Pośredników Turystycznych na podstawie dokumentów przekazywanych przez marszałków województw.

W kompetencjach marszałków województwa znajdują się 3 bloki nowych zadań dotyczących sfery prowadzenia działalności gospodarczej przez:

1.Biura podróży (organizatorów turystyki, pośredników turystycznych, agentów turystycznych).

2. Przewodników turystycznych i pilotów wycieczek

3. Przedsiębiorców świadczących usługi hotelarskie

1. Zadania dotyczące nadzoru biur podróży

1. Prowadzenie wojewódzkich rejestrów działalności regulowanej;

2. Wydawanie zaświadczeń o wpisie do rejestru;

3. Wydawanie decyzji o odmowie wpisu do rejestru;

4. Wydawanie decyzji o zakazie prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na organizowaniu imprez turystycznych lub pośrednictwie turystycznym oraz o wykreślaniu z rejestrów;

5. Wykrywanie biur podróży prowadzących działalność organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego bez wpisu do rejestru działalności regulowanej /zwalczanie szarej sfery/.!!!

II. a Zadania dotyczące nadzoru nad działalnością przewodników i pilotów wycieczek

1. Przeprowadzenie egzaminów na przewodnika turystycznego i pilota

wycieczek oraz egzaminów językowych dla kandydatów na przewodników

turystycznych i pilotów wycieczek/ powoływanie komisji egzaminacyjnej/;

2. Nadzorowanie i cofanie uprawnień przewodnika turystycznego i pilota wycieczek;

3. Kontrola przewodników turystycznych i pilotów wycieczek w zakresie postrzegania

przepisów ustawy o usługach turystycznych.

II. b. Zadania dotyczące nadzoru nad działalnością podmiotów prowadzących szkolenia

dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek

1. Wydawanie i cofanie upoważnień do prowadzenia szkolenia dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek;

2. Kontrola organizatorów szkoleń w zakresie spełniania wymagań niezbędnych do uzyskania upoważnienia oraz zgodności prowadzonej działalności z wydanym upoważnieniem;

3. Wykrywanie organizatorów szkoleń dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek nie posiadających uprawnienia.

1. Zadania dotyczące nadzoru nad działalnością przedsiębiorców świadczących usługi

hotelarskie

1. Prowadzenie kategoryzacji obiektów hotelarskich;

2. Powoływanie zespołów oceniających obiekty hotelarskie (tzw. Komisji Kategoryzacyjnej );

3. Prowadzenie ewidencji obiektów hotelarskich - wydawanie decyzji o zaszeregowaniu, odmowie zaszeregowania, potwierdzeniu zaszeregowania bądź zmianie zaszeregowania obiektu hotelarskiego.

Decyzją Ministerstwa Gospodarki z 2001 r. została powołana Rada Turystyki. Jest organem pomocniczym (doradczym) do kształtowania polityki w zakresie turystyki, zagospodarowania turystycznego kraju, mechanizmów regulujących rynek turystyczny oraz promocji polskiej turystyki. Praca Rady jest również wyrażeń wspólnych działań administracji rządowej, samorządu gospodarczego i organizacji pozarządowych.

Do zadań Rady należy:

• Opiniowanie i formułowanie rekomendacji w odniesieniu do rozwiązań systemowych mających wpływ na rozwój turystyki oraz spraw związanych z turystycznym zagospodarowaniem kraju.

• Ocena funkcjonowania sektora turystycznego oraz działań mających na celu zwiększenie konkurencyjności polskiej oferty turystycznej.

• Opiniowanie kierunków promocji polskiej turystyki.

• Opiniowanie działań podejmowanych w zakresie kształcenia i szkolenia kadr dla turystyki.

POT - Polska Organizacja Turystyczna

Polega ona nadzorowi Ministra Sportu i Turystyki

Jest członkiem Europejskiej Komisji Turystyki (ETC)

Cele i zadanie POT-u:

• Przygotowuje i publikuje materiały promocyjne oraz organizowanie stoisk narodowych na targach turystycznych, wystaw pokazów, kongresów i seminariów, jak również upowszechnianie wiedzy o Polsce jako kraju atrakcyjnym turystycznie w szczególności za pośrednictwem Polskich Ośrodków Informacji Turystycznej.

• Przeprowadzanie analiz statystycznych i marketingowych, ekspertyz i studiów prognostycznych z zakresu turystyki;

• Nadzoruje jakość usług turystycznych.

• Współdziałanie z regionalnymi i lokalnymi organizacjami turystycznymi.

• Inicjowanie działań pod kątem podniesienia jakości usług turystycznych, rozwoju produktów turystycznych oraz ich promocji;

• Zapewnienie funkcjonowania i rozwijania polskiego systemu informacji turystycznej w kraju i na świecie; [!!!!]

• Inicjowanie i opiniowanie planów oraz wieloletnich programów promocji, rozwoju i modernizacji infrastruktury;

Biuro Prezesa

1. Departament Promocji

2. Departament Współpracy Regionalnej

3. Departament Informacji Turystycznej

4. Biuro Organizacyjno-Finansowe

5. Biuro Strategii i Analiz

Ośrodki zagraniczne POT

Polskie Ośrodki Informacji Turystycznej - POIT

Jest 13 ośrodków z czego:

• 11 w Europie

• 1 w Stanach

• 1 w Japonii

Siedziby POT:

• Amsterdam

• Bruksela

• Nowy Jork

• Berlin

• Sztokholm

• Londyn

• Rzym

• Paryż

• Wiedeń

• Budapeszt

• Madryt

• Moskwa

• Tokio

Do zadań POT należy:

• Organizowanie stoisk narodowych

• Organizowanie imprez turystycznych

• Organizowanie konferencji prasowych

• Prowadzenie kampanii promocyjnych w środkach masowego przekazu

• Organizowanie wyjazdów studyjnych do Polski

• Udzielanie informacji turystycznej

• Wydawanie materiałów promocyjnych i informacyjnych o Polsce

Działalność gospodarcza POT

POT może prowadzić działalność gospodarczą w zakresie realizacji swoich celów i zadań, w szczególności poprzez:

1. Świadczenie usług: konsultingowych, doradczych, szkoleniowych, informacyjnych, reklamowych, informatycznych;

2. Świadczenie usług w zakresie: obsługi krajowych i zagranicznych wizyt przedstawicieli instytucji rządowych, samorządowych, dziennikarzy i przedstawicieli środowisk.

Pod pojęciem informacji turystycznej należy:

1. Uporządkowany zbiór danych służących organizatorom i konsumentom usług turystycznych.

2. System obejmujący sieć centrów i punktów informacji turystycznej

3. Metodologię gromadzenia, przetwarzania, weryfikowania i udostępniania danych.

Głównymi grupami odbiorców „IT” są:

• Turyści indywidualni

• Lokalne społeczności

• Touroperatorzy/przewoźnicy

• Piloci, przewodnicy

• Twórcy produktów turystycznych (branża)

• Lokalne punkty informacji turystycznej

• Zagraniczne ośrodki POT

• Samorząd lokalny i gospodarczy

• Firmy spoza branży, poszukujące usług turystycznych i podróżniczych

• Media ( w tym fachowe i hobbystyczne)

• Szkoły turystyczne

Grupy Informacji

1. Informacja o walorach turystycznych

2. Informacja o produktach turystycznych

3. Informacja o zagospodarowaniu i usługach turystycznych

Struktura organizacyjna „IT”:

1. Wojewódzkie centra informacji turystycznej

2. Regionalne Informacje Turystyczne - w każdej siedzibie województw

3. Lokalne centra it (powiatowe, gminne, miejskie, ewentualnie międzypowiatowe i międzygminne - np. zgodne z zasięgiem działania lokalnej organizacji turystycznej).

4. Punkty it - stałe, sezonowe, okazjonalne

5. Multimedialne punkty zlokalizowane w centrach i punktach „it” lub poza ich siedzibami.

4 formy organizacyjne informacji turystycznej

RODZAJ	ZAKRES DZIAŁANIA
Samoobsługowe punkty informacyjne	Elektroniczne punkty informacyjne Bezpłatne połączenia telefoniczne Informacja na ulicy bezpośrednia Terminale informacyjne Tablice informacyjne Stelaże z materiałami informacyjnymi
Punkty „it”	Przejścia graniczne Dworce, hotele, kempingi Parkingi, stacje benzynowe Centra handlowe, biblioteki Domy kultury, ośrodki sportu Regionalne pracownie krajoznawcze PTTK, muzea, policja turystyczna Straż miejska, taxi
Centra Informacji Turystycznej	Informacje bezpośrednie Gromadzenie informacji Dostęp do sieci elektronicznych Dodatkowe usługi Koordynacja pracy punktów „it”
Organizacje Turystyczne (lokalne, regionalne)	Prowadzenie: planowanie działalności „it” w powiązaniu i współpracy z innymi jednostkami zajmującymi się turystyką

Regionalne i Lokalne Organizacje Turystyczne

Dla zapewnienia sprawnej promocji regionów, tworzenia lokalnych produktów turystycznych oraz współpracy POT z miastami, regionami, instytucjami i przedsiębiorstwami świadczącymi usługi dla turystów istotne znaczenie ma tworzenie ROT i LOT.

Pomorska Regionalna Organizacja Turystyczna

(lokalne organizacje turystyczne na tym terenie):

• Ziemia Wejherowska

• Sopot

• Szczyt Wieżyca

• Bory Tucholskie

• Turystyczne Kaszuby

Instytut Turystyki (1972 r.) jednostka badawczo-rozwojowa

Do statutowych zadań Instytutu należy:

• Prowadzenie badań naukowych, prac badawczo-rozwojowych, opracowywanie ekspertyz, analiz i prognoz

• Prowadzenie ośrodka informacji naukowej i działalności wydawnicza

• Doskonalenie kadr turystycznych poprzez organizację szkoleń, konferencji

Przyjazdy ogółem (mln) do Polski 2009 r. - razem 53,8 mln

Przyjazdy turystów (mln) do Polski 2009 r. - razem 11,9 mln

Wpływy z turystyki międzynarodowej w 2009 r. (w mln USD) - 9,53

Cele zagranicznych wyjazdów Polaków w %

• Turystyczno wypoczynkowy - 44%

• Odwiedziny u krewnych i znajomych - 23%

• Służbowe - 19%

• Szkoleniowy - 4%

• Religijny - 1%

• Zdrowotny - 1%

• Inne - 8%

Sposób organizacji podróży zagranicznych (%)

• Samodzielnie - 63%

• Całkowicie zakład pracy lub inna instytucja - 13%

• Całkowicie biuro podróży - 12%

• Częściowo zakład pracy lub inna instytucja - 8%

• Częściowo biuro podróży - 4%

W 2002 roku została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym Polska Izba Turystyki Młodzieżowej. Jest ona organizacją samorządu gospodarczego reprezentującego interesy gospodarcze zrzeszonych w niej podmiotów w zakresie ich działalności turystycznej oraz reprezentującego interesy dzieci i młodzieży w dziedzinie turystyki. Izba może być członkiem krajowych i międzynarodowych organizacji. Wiele informacji o działalności o PITM zamieszcza miesięcznik „poznaj swój kraj”, który jest oficjalnym organem prasowym Izby.

PODSTAWOWE CELE I ZADANIA

1. Reprezentowanie interesów społeczno-gospodarczych swoich członków.

2. Stworzenie jak najkorzystniejszych uwarunkowań finansowo-prawnych dla turystyki, dzieci, młodzieży i rodzin.

3. Przyczynianie się do rozwoju turystyki dzieci, młodzieży oraz rodzin.

4. Podnoszenie kultury osobistej turystów.

5. Kształtowanie i upowszechnianie zasady etyki w działalności gospodarczej.

6. Prowadzenie działalności promocyjnej.

Polska Agencja Rozwoju Turystyki - firma konsultingowa wspierająca rozwój turystyki w Regionach.

• Spółka akcyjna ukierunkowana na rozwój krajowego rynku turystycznego.

• Najstarsza i największa w Polsce grupa świadcząca usługi doradcze i szkoleniowe w zakresie rozwoju turystyki.

• Prowadzi działania pomostowe na linii Państwo-Branża-Regiony.

Grupy docelowe PART S.A.

• Samorząd terytorialny wszystkich szczebli

• Branża turystyczna

• Inwestorzy krajowi i zagraniczni

Projekty unikatowe w skali europejskiej

• Kanał Augustowski

• Kopalnia Gnido (zabytkowa kopalnia w Zabrzu)

• Trakt Królewski

• Podlaski Szlak Bociani

• EGO (powiat ełcki, gołdapski, olecki)

Projekty wspierające branże turystyczną

• Programy rozwoju produktu turystycznego ROT, LOT

• System Polskich Bonów Turystycznych

• Strategia rozwoju turystyki na lato 2007 - 2013

• Doradztwo prawne i ekonomiczne dla organizacji turystycznych.

PODSTAWOWE GRUPY PODMITÓW STRUKTURY ORGANIZACYJNEJ TURYSTYKI W POLSCE

Administracja Rządowa

• Centralny Organ administracji państwowej ds. turystyki - Ministerstwo Sportu i Turystyki.

• Terenowy organ administracji państwowej ds. turystyki - przedstawicielem rządu na terenie województwa jest Marszałek Województwa.

Administracja Samorządowa

Organy samorządu terytorialnego wykonujące zadania z zakresu administracji rządowej.

• Samorządy gmin

• Samorządy powiatów

• Samorządy województw

Organizacje samorządu gospodarczego

„Izba gospodarcza jest organizacją samorządu ………

Izby gospodarcze

Ogólnopolskie Regionalne

(np. PIT) (np.RIT)

Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym i trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

• Stowarzyszenie dla którego turystyka stanowi podstawowy cel działania (np. PTTK, PTSM)

• Stowarzyszenie wykorzystujące turystyką jako narzędzie realizacji nieturystycznych celów statusowych (Polski Związek Kajakowy, PZ Jeździecki, PZ Narciarski, Aeroklub Polski).

• Stowarzyszenie wykorzystywane dla potrzeb tworzenia samorządu gospodarczego (np. Polskie Zrzeszenie Hoteli, Federacja Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne”).

Fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami RP celów społecznie lub gospodarczo użytecznych.

Fundacja Rozwoju Turystyki TOURIN wykorzystuje środki UE w ramach programu PHARE.

UWARUNKOWANIA PRAWNE OBSŁUGI RUCHU TURYSTYCZNEGO

System ochrony klienta w polskim prawie turystycznym

Ustawa o usługach turystycznych z 29 sierpnia 1997 r. wprowadziła szczególny system ochrony klienta firm turystycznych w Polsce. Jest to regulacja zgodna z prawem UE w sprawach imprez turystycznych.

Działalność organizatora turystycznego i pośrednika turystycznego wymaga uzyskania wpisu do Centralnej Ewidencji Organizatorów Turystyki i Pośredników Turystycznych.

Organizatorzy i pośrednicy turystyczni mają obowiązek posiadania gwarancji lub umowy ubezpieczenia, która w razie niewykonania umowy przez daną firmę …

W okresie 20 dni przed datą wyjazdu cena ustalona w umowie o świadczenie usług turystycznych nie może być zmieniona.

Przed zawarciem umowy firma turystyczna ma obowiązek podać klientowi ogólne informacje o przepisach paszportowych i wizowych oraz o przeciwwskazaniach zdrowotnych do udziału w imprezie turystycznej.

Firmy turystyczne organizujące imprezy turystyczne mają obowiązek zawarcia na rzecz klientów umów ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia.

Przedsiębiorca nie może żądać od klienta żadnych kwot z tytułu odstąpienia od umowy - poza opłatą manipulacyjną (10% całej kwoty) - jeśli klient wskaże swojego zastępcę, który będzie uczestniczył za niego.

Jeśli organizator nie reaguje na wniesioną skargę należy powiadomić pisemnie Marszalka województwa, izby gospodarcze, a także powiadomić organizacje konsumenckie.

W przypadku kiedy skargi klientów odnoszą się do kwestii cywilnoprawnych wtedy swoich roszczeń można dochodzić na drodze cywilnoprawnej w sądzie.

KARTA FRANKFURCKA

Karta ta określa wysokość odszkodowania dla klientów w razie nienależytego wykonania umowy o świadczenie usług turystycznych przez biuro podróży. Została opracowana przez Izbę Cywilną Wyższego Sądu Krajowego w Niemczech, jej postanowienia są powszechnie stosowane przez niemieckie biura turystyczne oraz sądy rozstrzygające konflikty pomiędzy organizatorami a klientami.

Procent zadośćuczynienia jest zasadniczo obliczany od łącznej ceny wycieczki. W przypadku wystąpienia większej ilości wad procenty są najczęściej sumowane (max. 200%).

RODZAJ WADY	BONIFIKATA W %
I Zakwaterowanie 1. Zmiana oferowanego obiektu na inny 2. Zmiana odległości od plaży 3. Zmiana warunków noclegu (inne piętro) 4. Gorszy pokój Za ciasny Bez balkonu Bez obiecanego widoku Bez pełnego węzła sanitarnego Bez klimatyzacji Robactwo Wymagający napraw i remontu	10 - 25 5 - 10 5 - 10 5 - 10 5 - 10 5 - 10 15 - 25 10 - 20 10 - 50 10 - 50

CZAS PRACY KIEROWCY

Dz. U. 01.123.1354 USTAWA z dn. 24.08.2001r. o czasie pracy kierowców

Ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2003 roku. [!!!]

Przepisy ustawy mają zastosowanie do: kierowców zatrudnionych w ramach stosunku pracy oraz innych kierowców wykonujących transport drogowy.

Ustawa określa

1. Normy dotyczące okresów prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerw w prowadzeniu i gwarantowanych okresów odpoczynku;

2. Normy czasu pracy;

3. Obowiązki pracodawców w zakresie wykonywania przewozów.

Normy dotyczące okresów prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerw w prowadzeniu i gwarantowanych okresów odpoczynku kierowców.

Maksymalny czas prowadzenia pojazdu wynosi 9 godzin na dobę, z możliwością przedłużenia do 10 godzin, nie więcej niż dwukrotnie w każdym tygodniu. [!!]

Całkowity czas prowadzenia pojazdu w każdym okresie dwutygodniowym nie może przekroczyć 90 godzin.

W każdej dobie kierowca wykorzystuje co najmniej 11 godzin nie przerwanego odpoczynku. Odpoczynek może być skrócony nie więcej niż do 9 godzin i nie częściej niż trzykrotnie w ciągu jednego tygodnia. Równoważny okres odpoczynku kierowca ma obowiązek wykorzystać przed upływem następnego tygodnia.

Odpoczynek może być podzielony na dwie lub trzy części. Jedna z tych części powinna wynosić co najmniej 8 kolejnych godzin a dobowy odpoczynek 12 godzin.

W przypadku prowadzenia pojazdu przez dwóch lub więcej kierowców, każdy z nich wykorzystuje co najmniej 8 godzin nie przerwanego odpoczynku w każdym 30 - godzinnym okresie.

Dobowy odpoczynek może być wykorzystany w przejeździe, jeżeli pojazd znajduje się na postoju i jest wyposażony w miejsce do spania.

Czas oczekiwania i czas nie poświęcony prowadzeniu pojazdu spędzony w pojeździe będącym w ruchu, na promie lub w pociągu, nie stanowi „inne pracy” i jest traktowany jako przerwa w prowadzeniu.

Po cztero i półgodzinnym okresie prowadzenia pojazdu kierowca wykorzystuje co najmniej 45- minutową przerwę.

Przerwa może być zastąpiona przerwami trwającymi co najmniej 15 minut każda, wykorzystanymi w trakcie cztero i półgodzinnego prowadzenia pojazdu.

Podczas przerw, o których mowa, kierowca nie może wykonywać żadnej innej pracy; przerw tych nie wlicza się do dobowego okresu odpoczynku.

W przypadku wystąpienia nadzwyczajnych lub nie dających się przewidzieć okoliczności, wymagających dojazdu do odpowiedniego miejsca postoju ze względu na bezpieczeństwo osób, pojazdu, lub rzeczy, kierowca może przedłużyć czas prowadzenia pojazdu ponad normę i skrócić czas odpoczynku, pod warunkiem, że dłuższe prowadzenie pojazdu nie zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego. Zakres i przyczyny przedłużenia czasu prowadzenia pojazdu i skrócenia czasu odpoczynku kierowca wpisuje do dokumentu rejestrującego przebieg jego pracy.

Obowiązki pracodawcy

Pracodawca jest zobowiązany regularnie kontrolować okresy prowadzenia pojazdu, czas trwania innej pracy oraz okresy odpoczynku, na podstawie zapisów przyrządu kontrolnego.

Zapisy z przyrządów kontrolnych pracodawca przechowuje przez okres co najmniej dwunastu miesięcy po wykorzystaniu i udostępnia ich kopie na wniosek kierowców, których one dotyczą. Zapisy te są okazywane lub wydawane na żądanie każdej osoby uprawnionej do przeprowadzenia kontroli.

Przyrząd kontrolny i karta drogowa

W pojazdach samochodowych używanych do przewozu osób (pasażerów) i rzeczy należy instalować i użytkować przyrządy kontrolne, które służą do rejestrowania w szczególności następujących okresów:

1. Czasu prowadzenia pojazdu

2. Czasu wykonywania innej pracy

3. Przerw w prowadzeniu przeznaczonych na odpoczynek i okresów odpoczynku dobowego

4. Czasu dyżuru

BAGAŻ W TRANSPORCIE AUTOKAROWYM

• W ramach ceny biletu pasażer ma prawo do przewozu: 2 sztuk typowego bagażu turystycznego o wadze do 40 kg łącznie i sumie wymiarów (długość, szerokość, wysokość) mniejszej niż 160 cm

• Ponadto podróżnemu przysługuje prawo do bezpłatnego przewozu bagażu podręcznego - 1 sztuka, 5kg, suma wymiarów 90 cm - pasażer ma prawo zabrać ze sobą do wnętrza autokaru

• Każdy dodatkowy bagaż jest zabierany w miarę wolnych miejsc w lukach bagażowych za dodatkową opłatą ok. 30 zł lub 8 euro

• Bagaż nietypowy (rower, narty, wózek dziecięcy, deska surfingowa i inne) zabierany jest w miarę wolnych miejsc w lukach bagażowych i podlega dodatkowej opłacie ok. 50zł lub 10 Euro. Bagaż ten powinien być odpowiednio zabezpieczony przez podróżnego

• Zabrania się przewozu w bagażu, jak również przy sobie, materiałów i przedmiotów, które mogą zagrażać bezpieczeństwu w transporcie, stwarzać możliwość wyrządzania szkody innym podróżnym, bądź przewoźnikowi oraz narazić podróżnych na niewygody

NOWE PRAWO PASAŻERÓW AUTOBUSÓW (wejdzie w życie w 2013roku) - powyżej 250km

• Tak jak w transporcie lotniczym, kolejowym i morskim, także w regularnych połączeniach autokarowych w UE pasażerom będą przysługiwały odszkodowania za opóźnienia albo odwołane wyjazdy

• W sytuacji opóźnienia odjazdy autokaru co najmniej o 120 minut, odmowy przewozu z powodu braku miejsc, przeszacowanej rezerwacji albo odwołania połączenia, będzie obowiązywał pełny zwrot ceny biletu albo propozycja alternatywnej trasy. Jeśli przewoźnik nie zagwarantuje żadnego rozwiązania, będzie musiał wypłacić pasażerowi dodatkowo odszkodowanie w wysokości połowy ceny biletu

• W sytuacji, kiedy autobus uczestniczył w wypadku, przewoźnik musi zapewnić dostarczenie pasażerom: napojów i posiłków, ubrań, środków transportu, a w wyjątkowych sytuacjach również hotelu. Zapewnienie noclegu w hotelu z obostrzeniem do najwyższej dwóch dób hotelowych w cenie nie większej niż 80 Euro za noc. Z takiego obowiązku przewoźnik zostaje zwolniony w przypadku złej pogody i klęski żywiołowej

• W rozporządzeniu przewidziane zostały również gwarancje w sytuacji śmierci lub poważnego uszczerbku na zdrowiu pasażera w wyniku wykonywanej przez przewoźnika usługi, wówczas odszkodowanie ze strony firmy transportowej ma wynosić co najmniej 220 tys. Euro

Dz. U. 97. 12. 67. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 2.01.1997 roku w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania.

Organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej są obowiązani zapewnienia bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej - zatrudniać odpowiednio przygotowaną kadrę pedagogiczną.

Liczba uczestników wypoczynku pozostających pod opieką jednego wychowawcy nie może przekraczać 20 osób.

W przypadku dzieci do 10 roku życia liczba uczestników pozostających pod opieka jednego wychowawcy nie może przekraczać 15 osób i 15 osób na jednego wychowawcę w przypadku wyjazdu za granicę.

Zmniejszenie liczby uczestników następuje w zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności.

Placówka wypoczynku może podjąć działalność po przedstawieniu przez organizatora wypoczynku kuratorowi oświaty właściwemu ze względu na lokalizację placówki.

1. Karty kwalifikacyjnej obiektu

2. Danych dotyczących kwalifikacji pracowników pedagogicznych

3. Informacji na temat formy wypoczynku liczby turnusów, czasu ich trwania oraz liczny uczestników.

4. Programu pracy z dziećmi i młodzieżą.

5. W przypadku obozów wędrownych - przebiegu trasy.

W placówkach wypoczynku wychowawcami mogą być:

1. Nauczyciele

2. Studenci szkół wyższych kierunków specjalności, których program obejmuje przygotowanie pedagogiczne.

3. Słuchacze kolegiów nauczycielskich i nauczycielskich kolegiów językowych.

4. Osoby posiadające zaświadczenia o ukończeniu kursu dla wychowawców kolonijnych.

5. Trenerzy i instruktorzy sportowi.

6. Instruktorzy harcerscy i przewodnicy

7. Przodownicy turystyki kwalifikowanej i instruktorzy PTTK

Do obowiązków wychowawcy należy:

1. Zapoznanie się z kartami kwalifikacyjnymi uczestników wypoczynku.

2. Prowadzenie dziennika zajęć

3. Opracowywanie planów pracy wychowawczej grupy

4. Organizowanie zajęć zgodnie z rozkładem dnia

5. Sprawowanie opieki nad uczestnikami grupy w zakresie higieny, zdrowia, żywienia.

6. Zapewnienie bezpieczeństwa uczestnikom grupy

7. Prowadzenie innych zajęć zleconych przez kierownika placówki wypoczynku.

Kierownik lub przynajmniej jeden z wychowawców placówki wypoczynku organizowanej poza granicami Polski powinien znać język obcy.

Wycieczki są podstawową formą działalności turystycznej w szkole, posiadające swój cel: poznawczy, rekreacyjny, kulturowy. Dostosowane są do wielu sprawności, umiejętności i wiadomości uczniów. Wszystkie wycieczki szkolne bez względu na ich charakter i czas trwania dzieli się na:

• Wycieczki przedmiotowe

• Wycieczki krajoznawczo - turystyczne

• Wycieczki turystyki kwalifikowanej

• Imprezy krajoznawczo - turystyczne i turystykę kwalifikowaną(biwaki, rejsy, złazy)

• Imprezy wyjazdowe: zielone szkoły, zimowe szkoły, ekologiczne szkoły

Ustawa o usługach turystycznych z 1997 roku

PRZEWODNIK TURYSTYCZNY - osoba zawodowo oprowadzająca turystów po wybranych obszarach, miejscowościach i obiektach oraz udzielająca o nich fachowej informacji, sprawująca kontrolę nad turystami lub odwiedzającymi opiekę w zakresie wynikającym z umowy.

OBOWIĄZKI PRZEWODNIKA TURYSTYCZNEGO

• Oprowadzanie turystów lub odwiedzających (zamiast „wycieczek”)

• Udzielenie fachowej i aktualnej (zamiast fachowe udzielanie) informacji o kraju, odwiedzanych miejscowościach, obszarach i obiektach

• Sprawowanie opieki nad turystami lub odwiedzającymi w zakresie wynikającym z umowy

• Podczas prowadzenia turystów w górach troska o ich bezpieczeństwo w szczególności podczas wyjść wymagających odpowiednich technik i specjalistycznego sprzętu

Przewodnicy turystyczni otrzymują uprawnienia:

1. Przewodników górskich

2. Przewodników miejskich

3. Przewodników terenowych

4. Międzynarodowych przewodników wysokogórskich

Przewodnik górski dzieli się na:

• Beskidzkiego (zachodnich Beskidów Zachodnich, wschodni Beskidów zachodnich, Beskidów Wschodnich).

• Tatrzańskiego: obszar Tatr, Podtatrza

• Sudeckiego

MIĘDZYNARODOWY PRZEWODNIK WYSOKOGÓRSKI

Uprawnienia nie są ograniczone terytorialnie, obejmują prowadzenie i szkolenie turystów podczas wyjść wspinaczkowych i alpinistycznych oraz zjazdów narciarskich i snowboardowych w szczególności poza zorganizowanymi terenami turystycznymi i narciarskimi, a także podczas pokonywania stromych koryt rwących potoków górskich i wodospadów przy użyciu technik alpinistycznych bez sprzętu pływającego (canyoning).

Obcokrajowcy legitymujący się certyfikatem UIAGM mogą okazjonalnie wykonywać zadania międzynarodowe przewodnika wysokogórskiego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, na rzecz turystów, którym towarzyszą w przyjeździe.

Ustala się następujące trudności tras i wycieczek prowadzonych przez przewodników górskich odpowiedniej klasy:

• Przewodnik górski klasy trzeciej jest uprawniony do prowadzenia pieszych wycieczek górskich w warunkach letnich, szlakami oznakowanymi, pieszych wycieczek w warunkach zimowych, szlakami określonymi w programach szkolenia a także wycieczek autokarowych

• Przewodnik górski klasy drugiej uprawniony do przeprowadzania pieszych wycieczek górskich jak wyżej i po drogach taternickich do III stopnia trudności w warunkach letnich, do II stopnia w warunkach zimowych

• Przewodnik górski klasy pierwszej

Ustanawia się wykaz miast, w których do prowadzenia wycieczek są wymagane uprawnienia przewodnika miejskiego:

• Gdańsk, Gdynia, Sopot

• Katowice z Górnośląskim Okręgiem Przemysłowym

• Kraków

• Lublin

• Łódź

• Poznań

• Szczecin

• Toruń

• Warszawa

• Wrocław

Organizator turystyki jest obowiązany w obsłudze turystów do zapewnienia udziału:

• Przewodnika miejskiego - dla miast wymienionych, jeżeli program imprezy obejmuje zwiedzanie miasta lub wybranych obiektów na jego obszarach, w muzeach i obiektach zabytkowych

• Przewodnika górskiego na obszarach górskich jeżeli program obejmuje wycieczki piesze

PILOT WYCIECZEK - osoba towarzysząca, w imieniu organizatora turystyki, uczestnikom imprezy turystycznej, sprawująca opiekę nad nimi i czuwająca nad sposobem wykonania ich na rzecz usługi oraz przekazująca podstawowe informacje dotyczące odwiedzanego kraju i miejsca.

OBOWIĄZKI PILOTA WYCIECZEK

• Sprawowanie opieki nad klientami w zakresie wynikającym z umowy (zamiast wynikający z charakteru imprezy)

• Czuwanie, w imieniu organizatora turystyki, nad sposobem świadczenia usług (zamiast wykonywania usług świadczonych) na rzecz klientów (zamiast uczestników podczas imprezy)

• Przyjmowanie od nich zgłoszeń dotyczących związanych z tym uchybień (zamiast reklamacji)

• Wskazywanie lokalnych atrakcji oraz przekazywanie podstawowych informacji dotyczących odwiedzanego kraju i miejsca

• Usunięto:

• Reprezentowanie organizatora turystyki wobec kontrahentów świadczących usługi w trakcie trwania imprezy

Pilot wycieczek ma obowiązek potwierdzić klientowi przyjęcie reklamacji, a w wypadku jej niezałatwienia, przekazania jej niezwłocznie organizatorowi turysty

Uprawnienia przewodnika turystycznego i pilota otrzymuje osoba, która:

• Ukończyła 18 lat

• Ukończyła szkołę średnią

• Posiada stan zdrowia umożliwiający wykonywanie zadań przewodnika

• Nie była karana

• Odbyła szkolenie teoretyczne i praktyczne oraz zdała egzamin na przewodnika turystycznego

ZAŚWIADCZENIA LEKARSKIE

• Osoba ubiegająca się o nadanie uprawnień przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek podlega badaniom lekarskim wstępnym, a osoba posiadająca takie uprawnienia - badaniom okresowym

• Natomiast uchylony został ustęp dotyczący zakazu wykonywania zadań przewodnika turystycznego bądź pilota wycieczek w przypadku nie przedstawienia właściwemu marszałkowi województwa aktualnego zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do wykonywania tych zadań

Organizatorzy wycieczek w kraju i za granicą, w których uczestnicy co najmniej 10 osób realizujących wspólny program, są obowiązani zapewnić uczestnikom opiekę:

• Przewodnika turystycznego - dla wycieczek w kraju

• Pilota wycieczek - dla wycieczek w kraju, z wyjątkiem wymagających udziału przewodnika turystycznego oraz dla wycieczek za granicą

KODEKS WYKROCZEŃ

Wykroczenia przeciwko interesom konsumentów - „Kto, podejmując zadania przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek, wprowadza w błąd co do posiadanych uprawnień, podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny”

Wykroczenia przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu- „Kto wykonuje bez wymaganych uprawnień zadania przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek - podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny”

Organizator wycieczek za granicą jest obowiązany zapewnić opiekę pilota posiadającego znajomość języka powszechnie znanego w kraju odwiedzanym lub języka uzgodnionego z kontrahentem zagranicznym.

Kadra społeczne PTTK

• Instruktorzy

• Przewodnik

• Instruktor Krajoznawstwa PTTK

• Instruktor Przewodnictwa PTTK

• Instruktor Ochrony Przyrody PTTK

• Organizator Imprez na Orientację PTTK

• Znakarz Nizinnych I Górskich Szlaków turystycznych PTTK

• Znakarz Turystycznych Tras i Szlaków Rowerowych

DOKUMENTY PODRÓŻY

Dowód osobisty - podstawowy dokument

PASZPORT

Dokument paszportowy uprawnia do przekraczania granicy i pobytu za granicą oraz poświadcza obywatelstwo i tożsamość osoby.

Rodzaje paszportów: paszport, paszport tymczasowy, paszport dyplomatyczny, paszport służbowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Paszport i paszporty tymczasowe wydaje:

-w kraju - wojewoda -za granicą - konsul

Paszport wydawany jest na jedną osobę.

Paszport ważny jest:

• 10 lat od daty wydania

• 5 lat dla dzieci w przedziale wiekowym 5-13 lat

• 1 rok (paszport tymczasowy) dla dzieci do lat 5 - na żądanie rodziców dla dzieci do lat 5 może być wydany paszport 5-letni

Utrata ważności paszportu nie pozbawia prawa przybycia na podstawie tego dokumentu do Polski.

Paszport tymczasowy przyznawany jest:

• Dzieciom do ukończenia 5 roku życia

• W przypadku zgubienia paszportu

• W przypadkach nagłych związanych z chorobą lub pogrzebem członka rodziny albo

potrzebą pilnego wyjazdu za granicę

Paszport tymczasowy ważny jest 12 miesięcy od daty jego wydania lub na okres w nim wskazany przez organ paszportowy.

Paszport tymczasowy nie zawiera biometrii.

Biometria - technika dokonywania pomiarów istot żywych. Ukierunkowana jest na metody automatycznego rozpoznawania ludzi na podstawie ich cech.

Można wyróżnić 2 główne aspekty biometrii:

1. Biometrię fizyczno - biologiczne

• linie papilarne

• kształt twarzy

• cechy tęczówki

• geometria stopy

2. Biometrię behawioralną

• parametry głosu

Od 1.10.2004 roku pies, kot, fretka towarzyszące właścicielom w podróży na terenie Unii Europejskiej muszą posiadać paszport.

Paszport zawiera dane właściciela zwierzęcia oraz informację na temat imienia, gatunku, rasy, płci, daty urodzenia oraz umaszczenia psa, kota, fretki.

Ponadto wymagane są zaświadczenia o szczepieniach zwierzęcia, o leczeniu i profilaktyce wobec kleszczy, o leczeniu i profilaktyce echinokokozy.

Zwierzę musi mieć identyfikator w postaci elektrycznego chipu, którego nr i miejsce umieszczenia odnotowuje się w paszporcie. Zdjęcie nie jest obowiązkowe.

Dokument paszportowy wydawany jest przez lekarzy weterynarii, upoważnionych przez Krajową Służbę Lekarsko - Weterynaryjną.

WIZA

Pisemne zezwolenie na przekroczenie granicy lub pobyt na terenie obcego państwa wystawiane cudzoziemcom przez przedstawicielstwa dyplomatyczne - konsulaty tegoż państwa. W niektórych wypadkach może być też uzyskana na przejściach granicznych. Wiza ma zazwyczaj postać naklejki w paszporcie lub innym dokumencie podróży, może też mieć postać stempla lub wpisu.

Rodzaje wiz:

• Pobytowe (krótkoterminowe albo długoterminowe) uprawnia do jednego lub kilku następujących po sobie wyjazdów i pobytu:

-łącznie przez 3 miesiące w okresie pół roku od pierwszego

wyjazdu(wiza krótkoterminowa)

-…

• Lotniskowe wydawane obywatelom niektórych krajów podróżujących tranzytem do innych państw; wiza taka uprawnia do spędzenia na lotnisku międzynarodowym w jego strefie tranzytowej do 2 dni

• Tranzytowe wydawane cudzoziemcom podróżujących tranzytem do innych państw; wiza taka uprawnia do spędzenia do 5 dni przy czym w staraniach o taką wizę należy mieć już wizę w kraju

• Wyjazdowe

• Dyplomatyczne, służbowe, kurierskie

MIĘDZYNARODOWE ŚWIADECTWO SZCZEPIEŃ

TZW. „ŻÓŁTA KSIĘŻECZKA”

Wyjazdy do wielu krajów wiążą się ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na choroby zakaźne. Szczepienia ochronne stanowią jeden z najbardziej skutecznych sposobów profilaktyki tych chorób. Międzynarodowe Przepisy Zdrowotne dzielą szczepienia na:

1. obowiązkowe

2. zalecane

OBOWIĄZKOWE - szczepienia przeciwko żółtej gorączce (żółta febra) - szczepienia raz na 10 lat, ochrona przed zakażeniem po 10 dniach. Szczepienie jest obowiązkowe przy wyjeździe do krajów, w których choroba występuje (kraje endemiczne w Afryce i Ameryce Południowej), może być też wymagane, jeśli podróżujący przejeżdżał przez tereny endemiczne występowania żółtej gorączki, a wyjeżdża do krajów, w których ona nie występuje.

ZALECANE - ze względu na różny stopień zagrożenia, dobór szczepień zalecanych jest uzależniony od:

• charakteru wyjazdu (indywidualny lub grupowy, rodzaj wykonywanych zajęć, pobytu w rejonach wiejskich)

• przewidywanego rejonu i czasu pobytu, z uwzględnieniem aktualnej sytuacji epidemiologicznej

• stanu odporności immunologicznej i ewentualnych przeciwwskazań do szczepień

Najczęściej występującymi chorobami zakaźnymi, których można uniknąć dzięki szczepionce są:

• Wirusowe zapalanie wątroby typu A i B

• Dur brzuszny

• Japońskie zapalenie mózgu

• Zapalenie meningokowe

• Malaria

• Polio (choroba Heine - Medina)

• Tężec

Bez wykonania szczepień obowiązkowych w danym kraju nie zostanie się do niego wpuszczonym. Brak szczepień zalecanych nie pociąga za sobą takiej groźby, szczepienia te zwiększają jednak bezpieczeństwo zdrowotne.

Szczepienie nie oznacza, że jesteśmy w 100% bezpieczni. Należy pamiętać także o podstawowych zasadach obowiązujących turystę w tzw. Krajach egzotycznych:

• Pić wodę z pewnego źródła, najlepiej butelkowaną,

• Nie jeść surowych warzyw, owoce obierać ze skórki,

• Do mycia zębów używać wody butelkowanej,

• W kraju gdzie istnieje zagrożenie malarią - koniecznie używać moskitierę

Po powrocie z egzotycznych krajów powinno się odwiedzić lekarza i zrobić kompleksowe badania krwi i kału, tak by wykluczyć zarażenie pasożytami.

Dokumentem podróży mogą być różnego rodzaju dokumenty:

LEGITYMACJA ISIC

Upoważnia do korzystania ze zniżek oraz zapewnia NNW i KL. Z ISIC otrzymuje się rabaty w wielu miejscach na świecie.

Międzynarodowa Karta Turystyczna IYTC

Przeznaczona dla osób w wieku 12-25 lat.

Zapewnia:

• Ubezpieczenia w Polsce i podróży zagranicznej

• Korzystanie ze zniżek

• HELP LINE - bezpłatna linia telefoniczna

• ISICconnect - międzynarodowa karta telefoniczna

Międzynarodowa legitymacja nauczycielska ITIC

Przeznaczona dla nauczycieli i wykładowców.

Zapewnia: w. w

Karta Euro <26

Europejska karta Młodzieżowa Euro <26. Jest to karta dla osób w wieku 14-26 lat. Zapewnia zniżki w ponad 300 tys. miejsc w Europie przy zakupie biletów do teatrów, na festiwale, w komunikacji, na imprezy sportowe i turystyczne.

Polska edycja karty Euro <26 obejmuje ubezpieczenia NNW i KL oraz transportu medycznego w Europie.

Międzynarodowa Legitymacja PTSM

Jest przepustką do:

• 5600 schronisk młodzieżowych w 76 państwach całego świata i 600 w Polsce gwarantuje 25% zniżki na noclegi

Junior(dzieci)

Junior( studenci do 26 roku)

Senior( nauczyciele czynni i emerytowani)

Senior( inne osoby pracujące pow. 18 lat)

Międzynarodowe prawo jazdy

Prawie wszystkie kraje Europy akceptują polskie prawo jazdy. Przy podróżach do Albanii, Hiszpanii, Portugalii, Wlk. Brytanii i krajów pozaeuropejskich zalecane jest posiadanie międzynarodowego prawo jazdy. Jest również niezbędne by wynająć za granicą samochód.

UBEZPIECZENIA W TURYSTYCE

Ubezpieczenie kosztów leczenia KL

Obejmuje nagle zachorowanie oraz wypadki poza granicami Polski.

Zakres ubezpieczenia:

Ochroną objęte są koszty niezbędnego leczenia klienta za granicą: zwrot kosztów za konsultacje z lekarzem, zabiegi w ambulatorium, specjalistyczne badania, za pobyt w szpitalu.

Ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków NNW za granicą

Polisa NNW gwarantuje ochronę ubezpieczeniową na wypadek utraty zdrowia lub śmierci.

Świadczenie z NNW zależy od procentowego uszczerbku na zdrowiu. Procent ten określa komisja lekarska powołana przez towarzystwa ubezpieczeniowe.

Ubezpieczenie bagażu BP

Oferowane jest najczęściej w pakiecie z ubezpieczeniem KL i NNW.

Polisa ta gwarantuje wypłatę odszkodowania w przypadku kradzieży, zniszczenia lub utraty bagażu wskutek pożaru, huraganu, powodzi, uderzenia pioruna, deszczu nawalnego, gradu, lawiny oraz katastrofy lub wypadku środka komunikacji.

Ubezpieczenie kosztów odwołania uczestnictwa w zagranicznej imprezie turystycznej albo wcześniejszego z niej powrotu (Rezygnacja z imprezy turystycznej przez klienta podróży).

Informacje o sposobie i zakresie potrąceń z tytułu rezygnacji z imprezy turystycznej określany jest przez biuro podróży. Każde biuro podróży może opracować własne zasady. Koszty polisy od 3% do 5% ceny imprezy.

Europejska karta Ubezpieczenia Zdrowotnego EKUZ

EKUZ jest dokumentem uprawniającym do bezpłatnej opieki medycznej na terenie krajów UE, Islandii, Lichtensteinu, Norwegii, Szwajcarii.

Nie wszystko jest bezpłatne, część kosztów trzeba ponieść samemu - tak jak przewiduje to prawodawstwo danego kraju.

Od 1.01.2006r można posługiwać się wyłącznie EKUZ, gdyż formularze E 111 straciły ważność.

Na jaką pomoc ze strony polskiego konsula może liczyć polak za granicą?

W przypadku utraty paszportu konsul może, po uprzednim potwierdzeniu tożsamości, wydać paszport tymczasowy na powrót do kraju.

W razie utraty pieniędzy konsul może:

• Pośredniczyć w nawiązaniu kontaktu z krewnymi lub znajomymi w Polsce

• W uzasadnionych przypadkach, jeżeli nie ma innych możliwości przekazania pieniędzy, wypłacić wnioskującemu kwotę, jaka zostanie wpłacona przez krewnych lub znajomych na konto Ministerstwa Spraw zagranicznych w Warszawie

• W szczególnie uzasadnionych przypadkach udzielić pomocy finansowej niezbędnej na powrót do Polski najtańszym środkiem transportu, o ile turysta zobowiązuje się do jej zwrotu po powrocie

• W przypadku aresztowania turysta ma prawo wnioskować o kontakt z konsulem. Konsul zadba o to aby obywatel RP nie był gorzej traktowany aniżeli obywatel państwa, w którym przebywa. Na wniosek zatrzymanego konsul może:

• Powiadomić rodzinę o aresztowaniu

• Uzyskać informacje i przekazać zainteresowanemu powody zatrzymania, czas trwania procedury sądowej oraz ewentualne…

• W przypadku śmierci obywatela polskiego za granicą, konsul, za pośrednictwem Urzędu Wojewódzkiego właściwego dla miejsca zamieszkania zmarłego, powiadamia krewnych w kraju oraz służy pomocą w załatwieniu wszelkich formalności na miejscu. Przy sprowadzaniu ciała do kraju koszty związane z tym ponosi ubezpieczyciel, natomiast w sytuacji braku odpowiedniego ubezpieczenia może je pokryć wyłącznie rodzina

Opieka konsularna ze strony przedstawicielstw dyplomatyczno - konsularnych państw Unii Europejskiej.

Przedstawicielstwo państw Unii Europejskiej reprezentowanych w danym kraju - na takich samych zasadach jak obywatele tych państw.

TRANSPORT SAMOLOTOWY

Dzielimy na:

Linie regularne Tanie linie lotnicze Czarter

Cywilny transport lotniczy w Polsce zapoczątkowany został w 1919roku pierwszym przelotem z pasażerami na trasie z Poznania do Warszawy. W 1923r. uruchomiono regularne linie lotnicze z Warszawy do Gdańska i Lwowa, a w 1929r. powstało przedsiębiorstwo Polskie Linie Lotnicze LOT

LOTNISKA

Gdańsk - Rębiechowo

Szczecin - Goleniów

Poznań - Ławica

Bydgoszcz - Szwederowo

Łódź - Lublinek

Wrocław - Strachowice

Katowice - Pyrzowice

Rzeszów - Jasionka

Kraków - Balice

Warszawa - Okęcie

[ Tylko Warszawa jest lotniskiem głównym, pozostałe to lotniska regionalne.]

IATA - International Air Transport Association

Międzynarodowe zrzeszenie Przewoźników powietrznych, utworzone w 1919r, aktualnie zrzesza ponad 280 przewoźników. Głównym zadaniem organizacji jest wsparcie dla przemysłu lotniczego w sprawach uczciwej konkurencji oraz jednorodności przepisów w przewozie pasażerskim.

Stowarzyszenie określa pojęcia i kody związane z przylotami pasażerskimi.

KODY IATA:

Lotniska - kod trzyznakowy: WAW, GDN, BRU - Bruksela, JFK - Nowy Jork

Linie lotnicze - kod dwuznakowy: LO, AF - Air France, AA - American AirLines

IN - niemowlę do 2 lat. Cena biletu wynosi max 10% normalnej taryfy. Nie posiada własnego miejsca w samolocie.

CH - zniżki dla dziecka w wieku od 2 do 12 lat

ZZ - taryfa młodzieżowa

SD - studencka zniżka

CD - zniżka dla seniorów

PG - taryfa dla pielgrzymów

TG - opiekun grupy (pilot wycieczki)

Check In - pasażerowie przed lotem w tym punkcie przechodzą odprawę biletowo - paszportową i nadają bagaż.

Departure - terminal odlotów. Tu znajduje się punkt Check In

Etix - bilet elektroniczny, który rezerwuje się przez Internet. Pasażer otrzymuje potwierdzenie transakcji drogą emaliową. Na lotnisku należy pokazać dokument tożsamości.

PIR - formularz zawierający informację o uszkodzeniu bagażu, który podróżny wypełnia, gdy utracił bądź zniszczono mu bagaż podczas przelotu samolotowego.

Overborading - przepełnienie, linia lotnicza sprzedała więcej biletów, niż faktyczna ilość miejsc w samolocie na dany przelot. Obowiązkiem linii lotniczej jest zapewnić zastępcze połączenie lub wypłacić odszkodowanie pasażerowi, który nie zostanie wpuszczony na pokład samolotu.

LINIE REGULARNE

TARYFY LOTNICZE

Podstawowy podział taryf lotniczych na business F i economy Y jest uwarunkowany terminem wylotu i przylotu oraz standardem podróżowania.

Taryfa biznesowa - obowiązuje wyższy standard podróżny. Otrzymuje się miejsca z przodu samolotu, bogatsze menu, szersze siedzenia. W przypadku rejsów transatlantyckich są rozkładane fotele, osobne przedziały umożliwiające pasażerom odpoczynek lub pracę.

Bilety w taryfie biznes są droższe, lecz nie są obwarowane różnymi ograniczeniami.

Taryfa ekonomiczna - obejmuje bilety w niższej klasie lotu w obie strony.

Bilety w klasie ekonomicznej podzielone są na:

• Bilet typu APEX

-są tańsze

-okres ważności max do 1 miesiąca

-mogą mieć wyznaczone minimum pobytu (poza zasadą „Sunday rule”)

-trzeba je wykupić na tydzień, a nawet dwa przed odlotem i bez możliwości

zwrotu - dotyczy to zarówno zwrotu przed wylotem jak i po niewykorzystaniu

części podróży.

-dotyczą konkretnej, ustalonej w bilecie trasy i terminu

• Bilety typu PEX

-muszą być wystawione do trzech dni przed wylotem

-zawierają oznaczone daty wylotu i powrotu oraz trasę przelotu bez

możliwości zmian i zwrotu - chyba, że konkretna taryfa przewiduje inne

zasady

-data ważności 3 miesiące

• Bilety typu YEE

-istnieje możliwość powrotu otwartego i zmiany daty powrotu za dodatkową

opłatą

-mają maksimum pobytu 6 miesięcy lub 1 rok

• Taryfa typu BUDGET

-stosowany na trasach europejskich, najczęściej do Anglii.

Tanie linie lotnicze:

(Przykłady)

• Norwegian - norweskie

• Sky Europe - wiodące tanie linie lotnicze w Europie Środkowej. Dzięki siedzibom na Węgrzech, w Polsce i na Słowacji są to również pierwsze w Europie Środkowej linie lotnicze z wieloma bazami

• Air Berlin - niemieckie

• Dauair - niemieckie

• Aer Lingus - irlandzkie

• Easy Jet - brytyjskie

• Germanwings - niemieckie

• Ryanair - irlandzkie

• Wizz Air - węgierskie

SKŁADNIKI CENY PRZELOTU

(Tanich linii lotniczych; przelot Londyn - Gdańsk)

Cena biletu 0,1

Opłata za serwis pasażerski 5,68

Podatek bezpieczeństwa 0,56

Cło lotnicze 5,00

Pasażerska oplata infrastrukturalna 2,83

Oplata różnic cen paliwa 7,70

Opłata manipulacyjna 5,00

Suma : 26,78 GBP

Ochrona pasażerów linii lotniczych

Dnia 17.02.2005r weszła w życie nowa regulacja UE nr 261/2004, określająca prawa pasażerów w ruchu lotniczym, w przypadku odmowy przyjęcia na pokład, odwołania lotu lub jego znacznego opóźnienia.

Odmowa przyjęcia na pokład

Kiedy do odprawy zgłosi się więcej pasażerów niż jest miejsc, osoby z wykupionymi biletami w niższej klasie (ekonomicznej), otrzymują miejsce w wyższej klasie (business). Przewoźnik nie może

TRANSPORT KOLEJOWY

Międzynarodowy ruch:

• EuroCity łączy Warszawę z Berlinem i Wiedniem

• Inter City łączą naszą sieć z Pragą, Berlinem, Budapesztem;

• Pośpieszne

• Międzyregionalne

Krajowy ruch:

• Pociągi InterCity ((IC)

• Pociągi ekspresowe (Ex)

• Pociągi Pospieszne

• Pociągi Hotelowe z wagonami sypialnymi i kuszetkami

• Pociągi Regionalne

• Metro

• Pociągi specjalnego przeznaczenia, np. Pociąg Papieski

Wagony kolejowe dzielą się na towarowe i do przewozu podróżnych, które określa się jako wagony parku osobowego; obejmują one takie rodzaje, jak:

• Do przewozu podróżnych

• Osobowe (z miejscami do siedzenia)

• Kuszetki (z miejscami do leżenia)

• Sypialne (z miejscami do spania)

• Osobowo-bagażowe (z wydzieloną częścią wagonu na bagaż)

• Restauracyjne

• Pozostałe - specjalnego przeznaczenia

• Salonki

• Służbowe

• Socjalne

• Doświadczalne i pomiarowe

• Medyczne

• Eskortowe

Linia „Y”

Jest to szybka kolej łącząca Warszawę, Łódź, Kalisz, Wrocław i Poznań, która ma współpracować z Centralną Magistralą Kolejową, co umożliwi połączenia do Katowic i Krakowa.

Układ geometryczny linii projektowany jest na 360 km/h. Czas przejazdu Warszawa-Łódź wynosiłby 45 minut, do Wrocławia lub Poznania - 1h 45min.

Rozpoczęcie budowy pierwszego odcinka linii możliwe jest w 2012/2014 roku i ma kosztować 10 mld euro; zakończenie budowy planowane jest na 2020r.

TGV

(fr. Train a Grande Vitesse) - rodzaj francuskich elektrycznych pociągów pasażerskich, osiągających w regularnej eksploatacji prędkości do 320km/h. TGV został opracowany przez firmę Alstom przy współpracy z francuskimi kolejami państwowymi SNCF.

Pociągi TGV wielokrotnie w swojej historii ustanawiały rekordy prędkości. Obecnie do pociągu V150, specjalnej jednostki TGV należy światowy rekord prędkości pojazdu szynowego, wynoszący 574,8 km/h (2007r.)

Zatrzymują się na ponad 100 stacjach we Francji i ok. 30 zagranicą: Niemcy, Benelux, Wielka Brytania, Szwajcaria, Włochy

Eurostar

Przewoźnik obsługują połączenia kolejowe pomiędzy Londynem, Paryżem i Brukselą.

Pociągi pokonują kanał La Manche korzystając z Eurotunelu. Osiągają szybkość 300 km/h we Francji, Belgii i Anglii.

Pierwsze komercyjne kursy pociągów Eurostar miały miejsce w 1994r.

Pendolino

(wł. Wahadełko) Włoską rodziną pociągów z wagonami z wychylnym nadwoziem używanych we Włoszech, Hiszpanii, Portugalii, Słowenii, Finlandii, Czechach, Słowacji, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii i Chinach. Zostały zaprojektowane przez koncern Fiata. Średnia prędkość - 250km/h.

PKP zakupi 20 takich pociągów na trasę Gdynia-Warszawa-Katowice

Shinkansen

(jap. Pocisk) - sieć szybkich kolei w Japonii.

Japonia była pierwszym krajem (1964-200km/h), który rozpoczął pracę nad systemem szybkiej kolei. Obecnie średnia prędkość to 300 km/h

Blue Train

Południowoafrykański pociąg z Cape Town do Pretorii, uznawany za szczyt luksuwu w świecie kolei, może poszczycić się złotymi kranami, wannami oraz monitorami GPS w każdym przedziale, wskazującymi dokładną lokalizację. Jest tu również butik oferujący czarne i żółte diamenty pasażerom.

27 h od 2500 USD/ osobę

Wielki Ekspres Transsyberyjski

Licząca 9300 km trasa kolei transsyberyjskiej jest najdłuższa na świecie. Podróż z Moskwy do Pekinu w klimatyzowanych przedziałach trwa 2 tygodnie, pociąg porusza się ze średnią prędkością 58 km/h

Tangula

Najnowocześniejszy chiński pociąg turystyczny, wyposażony w płasko ekranowe telewizory, dostęp po Internetu w każdym przedziale oraz specjalne powiększane okna. Jeździ od kwietnia 2009 roku z Pekinu do Tybetu.

Ok. 4500 USD

Golden Chariot

Luksusowy pociąg kursujący po Indiach. W jego przedziałach można podziwiać ręcznie rzeźbione drewniane panele oraz ręcznie tkane jedwabne prześcieradła. Przejazd z Bengalore do Goa zajmuje 7 nocy

Orient Express

Obecnie jedzie przez 2 dni z Londynu do Wenecji, a jego skład to oryginalne wagony sypialne, barowe i restauracyjne z lat 20. i 30. (trzeba mieć wieczorowe ciuchy)

Glacier Express

Trasa alpejska łączy szwajcarskie kurorty Zermatt i St.Moritz (lub opcjonalnie Davos) to jedna z najbardziej spektakularnych linii świata. Pociąg pokonuje 291 wiaduktów i mostów, 91 tuneli, osiąga wysokość 2033 m n.p.m..

Podróż trwa 7,5 h odbywa się z specjalnych wagonach z oknami częściowo wbudowanymi w dach, co umożliwia podziwianie górskich krajobrazów.

TRANSPORT MORSKI

Rodzaj środków transportu:

• Statki pasażerskie

• Jachty pełnomorskie i oceaniczne

• Statki pasażersko-towarowe

• Statki towarowe

• Promy

• Łodzie podwodne

• Statki rybackie

• Żaglowce

• Lodołamacze

Rodzaje rejsów:

• Wycieczkowe (cruising) - wycieczki morskie na statkach pasażerskich z możliwością zwiedzania portów

• Regularne - odbywające się cyklicznie na określonych trasach atrakcyjnych turystycznie, realizowane z tzw. liniowcach pasażerskich

• Specjalistyczne - wędkarskie, turystyki podwodnej, umożliwiające obcowanie z dziką przyrodą (oglądanie ssaków morskich), naturą (lodowce)

• Edukacyjne - szkoły pod żaglami, seminaria, konferencje

• Rodzinne - rejsy zaspokajające potrzeby różnych grup wiekowych od najmłodszych, dla których oferowane są morskie przedszkola z placami zabaw, teatrzykami, po nastolatków uczestniczących w zajęciach klubu The Teen Optix Club z dyskotekami i wirtualnymi grami, umożliwiającym w ten sposób rodzicom realizowanie swoich celów podróży

• Lecznicze - wykorzystujące terapeutyczne walory klimatu morskiego na organizm człowieka zarówno w sensie poprawy stanu fizycznego, jak i psychicznego, a także rejsy odbywające się na statkach z zapleczem odnowy biologicznej, centra fitness, spa i wellness.

• Łączone - kombinacja środków transportu morskiego z innymi rodzajami transportu, np. lotniczo-morskie z ewentualnym pobytem na lądzie lub rejsy z pobytem na lądzie

• Motywacyjne - rejsy jako niekonwencjonalna metoda wspierania rozwoju zawodowego pracowników, najczęściej

• Przygodowe - rejsy w mało dostępne miejsca, ale o wysokich walorach naturalnych, np. Antarktyda

Port - zespół urządzeń i budynków znajdujących się na brzegu morza, przystosowanych do obsługi statków. Składa się z części lądowej i akwenów.

W zależności od wyposażenia i spełnianej funkcji wyróżnia się porty: handlowe, pasażerskie, rybackie i wojenne. Wielkość portów określa się na podstawie obrotów towarowych i pasażerskich.

Największe porty świata to Rotterdam, Nowy Jork, Nowy Orlean, zespół Tokio, a w Polsce - Gdańsk i Szczecin.

Przystań - zespół budynków i urządzeń na brzegu morza, jeziora lub rzeki, służących do postoju małych statków oraz do ich załadunku i wyładunku. Wyróżnia się przystanie: rybackie, pasażerskie, towarowe i specjalne.

Porty w Polsce - Gdańsk, Gdynia, Szczecin, Świnoujście główne; pozostałe - Darłowo, Kołobrzeg, Police, ustka, Elbląg, Hel, Łeba, Władysławowo

Światowi armatorzy:

• Carnival Cruises - 23 statki pasażerskie

• Royal Caribbean Cruises - 20 statków p. - posiada największy i najdroższy statek pasażerski - Oasis of the Seas i Allure of the Seas - bliźniacze statki - 5400 pasażerów, 200000 ton wyporności; park, amfiteatr (pierwszy i największy), piętrowe apartamenty,

• Princess Cruises - 18 statków p.

ORGANIZACJA IMPREZ TURYSTYCZNYCH

Reguluje ją ustawa o usługach turystycznych z 97'

IMPREZA TURYSTYCZNA - to co najmniej dwie usługi tworzące jednolity program i objęte wspólną ceną oraz jeżeli usługi te obejmują nocleg lub trwają ponad jedną dobę albo program przewiduje zmiany miejsc pobytu.

Impreza turystyczna jest regulowana prawem w formie umowy o imprezę turystyczną.

Podział imprez turystycznych

Podstawowe rodzaje imprez:

• Impreza: krajowa, zagraniczna, wyjazdowa

• Każda z w. w. dzieli się na własną i zleconą

• z kolei te na grupowe i indywidualne

Specyficzne rodzaje imprez: imprezy fakultatywne, lokalne(cykliczne), promocyjne(study tour)

Tworzenie imprezy turystycznej

ETAP 1 - przygotowanie

• Programowanie

• Kalkulowanie

• Zamawianie świadczeń

ETAP 2 - sprzedaż

• Opracowanie koncepcji reklamy

• Przygotowanie komunikatów wprowadzających imprezę do sprzedaży

• Prowadzenie sprzedaży

ETAP 3 - realizacje

ETAP 4 - rozliczenie

Programowanie imprezy turystycznej jest najważniejszym zadaniem w całym procesie tworzenia produktu. Tworząc program imprezy turystycznej należy kierować się pewnymi zasadami:

1. Cel imprezy

Czynniki go warunkujące: rodzaj i charakter imprezy, zakres świadczeń, segment rynku

2. Program

3. Termin imprezy

4. Rodzaj transportu

Elementy budujące program imprezy turystycznej

• Nazwa imprezy

• Szczegółowy plan trasy z uwzględnieniem zwiedzanych miejscowości i obiektów oraz krotką informację na ich temat

• Szczegółowy harmonogram wyjazdu

• Określenie środków transportu oraz czasu i warunków korzystania z nich

• Wyszczególnienie imprez fakultatywnych

• Wyraźne zaznaczenie czasu wolnego przewidzianego dla uczestników

Zalecane zasady ustalania programu

• Imprezy objazdowe

-nie planować zbyt wielu punktów programu

-zwiedzanie nie powinno przekraczać 6-8 godzin; średnio zwiedzanie

miasta z przewodnikiem trwa 3-4 godziny w jednej turze

-minimum jedna godzinę należy przeznaczyć na posiłki

-uwzględnić zróżnicowanie godzin otwarcia wejścia na ostatnie

zwiedzanie w różnych obiektach

-przerwa w trakcie jazdy autokarem nie powinna być krótsza niż 20-30

minut

-dobrze zaplanowany dzień w imprezie objazdowej nie powinien być

dłuższy niż 12 godzin

-powinien być czas na zdjęcia i zakup pamiątek

• Imprezy pobytowe

-Ograniczony program, ale z możliwością skorzystania z dodatkowych

atrakcji, imprez fakultatywnych

Kalkulacja imprezy turystycznej

Elementy tworzące cenę imprezy turystycznej:

1. Koszt zaplanowanych świadczeń

2. Marża biura podróży

3. Stawka akwizycyjna dla agenta

4. Podatki

Koszty zaplanowanych świadczeń:

Koszty stałe - koszty niezależne od liczby uczestników

Koszty zmienne - koszty zależne od liczby uczestników

Koszty miejsca bezpłatnego- przeznaczone np. dla zlecającego, w imprezach sprzedawanych w wolnej akwizycji na cele promocyjne.

Marża organizatora - jest to narzut organizatora do kosztów świadczeń.

Marża powinna:

-pokryć koszty związane z organizacją imprezy

-pokryć część kosztów związanych z prowadzeniem biura

-zapewnić zysk

Stawka akwizycyjna agenta

-wynosi 10% wysokości sprzedaży

-może być ustalana kwotowo

-pobierana z reguły płatności końcowej (a nie zaliczki) przed

przekazaniem jej agentowi

-może być naliczana od całkowitego kosztu lub od podstawowych

kosztów świadczeń

1

---