Scenariusz zajęć socjoterapeutycznych nr 2
Temat: Poznajmy się
Cele:
Integracja.
Budowanie poczucie bezpieczeństwa i zaufania.
Ograniczenie lęków związanych z kontaktami społecznymi.
Nauka otwartości na innych i spontanicznych zachowań.
Poznanie się.
Formy pracy: indywidualna, grupowa, zbiorowa.
Pomoce: kartki papieru, kredki, mazaki, balony, karteczki na imiona, taśma klejąca,
Przebieg zajęć:
Przywitanie uczestników, poinformowanie o celu spotkania.
Wizytówka – uczestnicy spotkania wykonują swoją wizytówkę (imię oraz rysunki, napisy charakteryzujące daną osobę) i przypinają do swego ubrania.
Nastrój w kolorze - Uczestnicy siadają w kręgu. Prowadzący proponuje rundkę. Każdy określa kolor nastroju, w jakim przybył na zajęcia. Stara się uzasadnić swój wybór np. "Mój nastrój jest w kolorze żółtym, słonecznym, białym, bo miałam dobry dzień w szkole lub czarnym, brązowym, szarym, gdyż..." Zabawa trwa aż wszyscy uczestnicy zajęć wypowiedzą się.
Balony - Każde dziecko wykonuje następujące czynności:
Zapisuje swoje imię na karteczce,
Zwija kartkę i umieszcza ją wewnątrz balonu,
Nadmuchuje balon i zawiązuje jego końcówkę.
Następnie prosimy dzieci, aby utworzyły grupę. Włączamy muzykę, a dzieci podbijają balony tak, aby przemieszczały się po całej sali. Tak długo, jak gra muzyka, balony powinny pozostać w powietrzu. Z chwilą wyłączenia muzyki dzieci przestają podbijać balony, podnoszą ten leżący najbliżej i przekłuwają go (możliwe, że niektórym dzieciom trzeba będzie w tym pomóc). Następnie każde dziecko wyjmuje z przebitego balonu etykietkę i szuka dziecka, którego imię na niej widnieje. Kiedy je odnajdzie, przedstawia mu się i podaje jedną informację na swój temat, którą w swoim przekonaniu może ujawnić (np. jaka jest jego ulubiona potrawa). Kiedy już wszystkie dzieci mają swoje etykietki, prosimy je o powtórne połączenie się w grupę. Potem każde dziecko jeśli chce to może przedstawić całej grupie osobę, od którego otrzymało swoją etykietkę.
Złości mnie - Na przygotowanych kartkach wypisujemy pionowo litery swojego imienia i szukamy do nich odpowiedniego wyrazu np. nazwy, wydarzenia, rzeczy, które może naszym zdaniem wywołać złość. I - ironiczny uśmiech, W - wykład dorosłego, O - oszustwo, N - nuda, A - A nie mówiłem...
Zabawa "Gwiazda"- Ustawiamy się w szpaler. Oto idzie osoba bardzo znana, uwielbiana przez wszystkich, słowem gwiazda. Każdy z was będzie przez chwilę taką gwiazdą. Zaczniemy od osoby stojącej na końcu. Będzie musiała przejść przez środek szpaleru i zająć miejsce na początku. A wszyscy witamy gwiazdę!
Lustro – zabawa w parach – dzieci w parach siadają naprzeciw siebie, przyglądają się sobie, opisują wygląd kolegi, a następnie naśladują swoje ruchy nawzajem.
Kto (co) to jest? - Jeden uczestnik wychodzi na chwilę z pomieszczenia. Pozostali porozumiewają się i wybierają do odgadnięcia np. jakiś przedmiot, pojęcie, postać. Uczestnik wraca - jego zadaniem jest odgadnięcie co wybrali pozostali. W tym celu może zadawać pytania, ale tylko takie, na które można odpowiedzieć: "tak" lub "nie". Odpowiadają wszyscy. Po odgadnięciu wychodzi inny uczestnik zabawy.
Stonoga - Uczestnicy tworzą pociąg i idą śpiewając: "Idzie, idzie stonoga, stonoga, stonoga. Aż się trzęsie podłoga, podłoga - hej!" Na słowo "hej" zatrzymują się. Pierwsze dziecko odstawia nogę w bok i mówi pierwsza noga i dodaje swoje imię, druga... ostatnie dziecko mówi "koniec" i biegnie na początek pociągu.
Masażyk - Dzieci siedzące obok siebie dobierają sie w pary. Na plecach koleżanki rysują treść recytowanego przez prowadzącą wierszyka. Następnie po wykonaniu masażu, zamieniają się rolami.
Treść wierszyka
Tata młotkiem puka (lekkie pukanie pięścią)
Mama obcasikiem stuka (szybkie stukanie palcami)
Babcia w garnku miesza (ruchy koliste płaską dłonią)
Dziadek wziął klamerki i pranie wiesza (pokaz klamerek- palec wskazujący i kciuk i delikatne szczypanie pleców.)
Zakończenie: Prowadzący pyta się każdego ucznia po kolei: Jak mu się podobały zajęcia? Która zabawa była dla niego najfajniejsza? itd.