Monika Pszczółkowska

Semestr I

Europeistyka

Jonathan H. Turner, Socjologia koncepcje i ich zastosowanie, Poznań 1998

Rodzina i pokrewieństwo

System pokrewieństwa był bez wątpienia pierwszą stała strukturą społeczną w ewolucji człowieka. W obrębie rodziny, w ramach stosunków pomiędzy rodzicami a dziećmi, były początkowo realizowane zadania pozostałych instytucji, takich jak gospodarka, system kształcenia i religia. Znacznie później instytucje te wyłoniły się jako odrębne. Rodzina była pierwsza trwałą strukturą i miała ogromne znaczenie dla powstania oraz istnienia organizacji społecznej człowieka. Z perspektywy funkcjonalizmu system pokrewieństwa i stosunków rodzinnych spełniał podstawowe warunki przetrwania, w zakresie seksu i małżeństwa regulował zachowania, zapobiegając potencjalnym konfliktom i napięciom. Zapewniał każdemu członkowi społeczeństwa przetrwanie biologiczne oraz tworzył stabilny wzorzec socjalizacji przyswajając przez dzieci treści kulturowe i wykonywania ról. System pokrewieństwa i stosunków rodzinnych zapewniał atmosferę społecznego wsparcia dzieciom, jak i dorosłym. Regulował także i podporządkowywał wprowadzenie dorosłej młodzieży na pozycje społeczne o charakterze reprodukcyjnym i produkcyjnym. Instytucja pokrewieństwa to więzi małżeństwa i krwi zorganizowane w struktury, zapewniające uporządkowanie życia seksualnego i wchodzenia w związki małżeństwa, socjalizację, przetrwanie biologiczne, umieszczenie na określonym miejscu w społeczeństwie oraz wsparcie społeczne. System pokrewieństwa to instytucja organizująca związki pomiędzy ludźmi przez małżeństwo i więzi krwi.