Prof. nadzw. dr hab. Danuta Mliczewska – podstawy finansów
Wykład 7 – 03.12.2010r.
POLITYKA FINANSOWA
Teza 1.
Z uwagi na fakt, że możliwości samoczynnego kształtowania procesów gospodarczych są ograniczone oraz to, że w systemie demokratycznym państwo ponosi odpowiedzialność za przebieg procesów gospodarczych musi prowadzić określoną politykę finansową. Polityka finansowa to działalność dążąca do realizacji celów za pomocą narzędzi pieniężnych, czyli finansowych.
Teza 2.
Państwo może oddziaływać na gospodarkę za pomocą dwojakiego rodzaju instrumentów. Są one stosowane w ramach polityki monetarnej i fiskalnej. Chociaż polityka monetarna jest odpowiedzialna za ochronę wartości pieniądza, regulowanie podaży pieniądza krajowego, zachowanie bezpieczeństwa walutowego kraju względem zagranicy, zaś polityka fiskalna ma głównie dostarczać państwu potrzebne środki pieniężne. Obie polityki muszą realizować tzw. cele globalne gospodarki (uniwersalne), którymi są:
Wzrost koniunktury
Ograniczanie bezrobocia
Ograniczanie inflacji
Zmniejszanie amplitudy wahań cyklu koniunkturalnego
Wspieranie konkurencyjności gospodarki.
Teza 3.
Polityka fiskalna polega na wykorzystywaniu narzędzi służących 3 grupom celów:
Zaspokojeniu popytu władz publicznych na pieniądz.
Realizacji statutowych zadań władzy publicznej.
Realizacji celów pozafiskalnych wynikających z niesprawności mechanizmu rynkowego.
Teza 4.
Do celów pozafiskalnych polityki fiskalnej należą:
Zmniejszenie amplitudy wahań cyklu koniunkturalnego.
Walka z bezrobociem i nieuczciwą konkurencją.
Korekta nadmiernego zróżnicowania dochodów w gospodarce.
Łagodzenie skutków ubocznych działań podmiotów rynkowych kierujących się motywem zysku.
Promowanie wzrostu gospodarczego.
Teza 5.
Polityka fiskalna jest realizowana przy pomocy wielu narzędzi. Instrumentami polityki fiskalnej są przede wszystkim:
Podatki, cła, obowiązkowe opłaty.
Zasiłki dla bezrobotnych.
Wydatki związane z tworzeniem nowych miejsc pracy.
Wydatki promujące rozwój drobnej wytwórczości.
Wydatki na roboty publiczne.
Deficyt budżetowy i dług publiczny.
Poręczenia i gwarancje państwa dla podmiotów zaciągających pożyczki.