Judyta Baczmaga
W-7 Ochrona Środowiska
Nr albumu 206069

MIKROBIOLOGIA - SPRAWOZDANIE Nr 9

Temat 11: Analiza mikrobiologiczna powietrza

1. Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia było badanie zanieczyszczenia mikrobiologicznego powietrza oraz zapoznanie się z metodami wykrywania drobnoustrojów występujących w powietrzu.

1. Część doświadczalna.

   1. Badanie zanieczyszczenia mikrobiologicznego powietrza za pomocą metody sedymentacyjnej i zderzeniowej.

Metoda sedymentacyjna: Na wyznaczonych 4 stanowiskach poboru prób (parapet w sali laboratoryjnej, sala 307 – parapet przy otwartym oknie, korytarz w budynku, na zewnątrz budynku) rozstawiono szalki Petriego z: agarem odżywczym, pożywką Sabouraud’a, Chapmana, Pochona i Kinga B. Otworzono szalki, stosując dla każdego podłoża 10-minutowy czas ekspozycji.

Metoda zderzeniowa: Na każdym z 4 stanowisk, takich samych jak w przypadku metody sedymentacyjnej, rozłożono aspirator, który za każdym razem zasysał 200 dm³ powietrza. Do tej metody użyto pożywki z agarem odżywczym.

1. Wyniki

   1. Badanie zanieczyszczenia mikrobiologicznego powietrza za pomocą metody sedymentacyjnej i zderzeniowej. – zdj. wykonane na zajęciach

parapet w sali laboratoryjnej

sala 307 – parapet przy otwartym oknie

korytarz w budynku

na zewnątrz budynku

Tabela 1. Liczba wyrosłych kolonii na poszczególnych pożywkach:

	metoda zderzeniowa	metoda sedymentacyjna
	agar odżywczy	a.odżywczy
sala laboratoryjna	39	15
sala 307	15	27
korytarz	70	4
powietrze zewn.	57	20

W celu obliczenia zagęszczenia mikroorganizmów w jednostce objętości powietrza w 1 m³, otrzymane wyniki podstawiono do wzoru:

• Dla metody zderzeniowej:

$$x = \ \frac{\Pr{\ *1000}}{V}$$

gdzie: x – liczba mikroorganizmów w powietrzu $\ \left\lbrack \frac{\text{jtk}}{m^{3}}\ \right\rbrack$

Pr – liczba kolonii wyrosłych na płytce Petriego

V – objętość zassanego powietrza [dm³ ]

Przykładowe obliczenie:

$x = \ \frac{39*1000}{200} = 195$ $\left\lbrack \frac{\text{jtk}}{m^{3}}\ \right\rbrack$

• Dla metody sedymentacyjnej

$$x = \frac{a*5*10^{4}}{\Pi r^{2}*t}$$

gdzie: x – liczba mikroorganizmów w powietrzu $\ \left\lbrack \frac{\text{jtk}}{m^{3}}\ \right\rbrack$

a – liczba kolonii wyrosłych na pytce Petriego

Πr² – pole powierzchni płytki Petriego (przyjęto 100 cm²)

t – czas ekspozycji (przyjęto 10 minut) [min]

przykładowe obliczenie:

$$x = \ \frac{15*5*\ 10^{4}}{100*10} = 750\left\lbrack \frac{\text{jtk}}{m^{3}}\ \right\rbrack$$

Tabela 2. Zagęszczenie mikroorganizmów w jednostce objętości powietrza w 1 m³

	metoda zderzeniowa	metoda sedymentacyjna
	agar odżywczy	a.odżywczy
sala laboratoryjna	195	750
sala 307	75	1350
korytarz	350	200
powietrze zewn.	285	1000

1. Wnioski

• Z tabeli wynika, że w przypadku metody zderzeniowej, najbardziej zanieczyszczonym miejscem był korytarz w budynku. W przypadku metody sedymentacyjnej była to sala 307.

• Najmniej zanieczyszczonym miejscem była sala 307 – w przypadku metody zderzeniowej i korytarz w przypadku metody sedymentacyjnej.

• Spośród tych dwóch metod dokładniejszą metodą jest metoda zderzeniowa, ponieważ objętość powietrza, która opadała na pożywkę była znana.