Beaumarchais - Wesele Figara
tłumaczenie - T. Boy Żeleński
Hrabia Almawiwa - wielkorządca Andaluzji, Hrabina, Figaro - służący, klucznik, Zuzanna - garderobiana Hrabiny, narzeczona Figara; Marcelina - z otoczenia Hrabiny; Antonio - ogrodnik i wuj Zuzanny, Franusia - jego córka, Cherubin - paź Hrabiego, Bartolo - lekarz, Bazylio - nauczyciel, Don Guzman-Gąska sędzia, i inni.
Zamek Aguas, trzy mile od Sewilli
Akt I
Figaro i Zuzanna szykują się do ślubu. Ona ma pewne podejrzenia - posag i ładny pokój od Hrabiego jest tylko po to, aby mógł on skorzystać z prawa pierwszej nocy. Figaro nie chce do tego dopuścić. Bartolo nie chce ożenić się z Marceliną, więc ta prosi, aby znalazł jej innego - Figara - i knują razem intrygę, by nie dopuścić do jego ślubu. Marcelina mówi Zuzie o zamiarach Hrabiego. Paź Cherubin podpadł Hrabiemu i musi wyjechać.
Hrabia robi Zuzie propozycje (chce jako Ambasador, zabrać Figara i ją do Londynu). Cherubin ukrywa się przed Hrabią za fotelem. Gdy wchodzi Bazylio, aby czynić Zuzi propozycje, obaj się ukrywają (a przy okazji opowiada o schadzkach Hrabiego z Franusią). W końcu wszyscy się „odkrywają”. Hrabia zakazuje Zuzi iść za Figara.
Figaro przychodzi wtedy i wraz z wieśniakami prosi o uchylenie prawa pierwszej nocy. Hrabia zgadza się. Nie wyrzuca też Cherubina, ale wysyła go z misją.
Akt II
Zuza opowiada o wszystkim Hrabinie, której jest żal, że Hrabia już jej nie kocha. Figaro knuje - ma przez Bazyla posłać Hrabiemu liścik, że ktoś planuje coś z jego żoną i tym samym odciągnąć go od Zuzy. Cherubin przychodzi do Hrabiny i Zuzi, aby przebrały go w suknie tej drugiej - prewencyjnie, by odciągnąć Hrabiego. Wtem - wpada właśnie Hrabia - ale Cherubinowi udaje się umknąć. Za to Hrabia mówi mężowi o tym, że liścik o spotkaniu napisał Figaro. Figaro tłumaczy się, że to tylko żart. Antonio, ogrodnik, skarży się Hrabiemu, że Cherubin wyskakując przez okno zniszczył jego kwiaty. Hrabia jest wściekły (bo paź miał być w misji). Hrabina postanawia sama udać się na miejsce romansowej schadzki męża określonej w liściku, aby go zdemaskować
Akt III
Hrabia i Figaro dyskutują o wyjeździe do Londynu. Figaro dowodzi, że się nadaje. Hrabia szantażuje Zuzię - jeśli nie da mu wyegzekwować prawa pierwszej nocy, on nie zgodzi się na ślub. Przyjeżdża sędzia Gąska z Sewilli.
Marcelina sądzi Figara, że obiecał jej pieniądze lub ślub. W efekcie Figaro musi ją poślubić! Twierdzi jednak, że jego rodzice nie zgodziliby się na ślub, a jest podrzutkiem, więc nie da się sprawdzić. Po znamieniu okazuje się, że jej matką jest... Marcelina! A ojcem - Bartolo! Bartolo uznaje go prawnie synem i dzięki temu Figaro może poślubić Zuzę (na co w takim układzie zgadza się też Antoni - wuj Zuzy). Figaro ma więc matkę, ojca, żonę, pieniądze z posagu.
Akt IV
Przygotowania do ślubu (Figaro i Zuza cieszą się). Dochodzi do ślubu (dodatkowo Marcelina wychodzi za Bartolo). Wtem przychodzi Bazylio i chce ręki Marceliny (bo jakaś tam dawna obietnica), ale gdy dowiaduje się, że musiałby usynowić Figara - rezygnuje! Hrabia dostaje liścik o schadzce.
Akt V
Oczekując w parku Figaro wspomina dzieje swego życia. Zaczyna się mistyfikacja. Hrabia flirtuje z Hrabiną, przebraną za Zuzę, a Figaro (który już podejrzewał Zuzę o zdradę) ze swoją żoną, przebraną za Hrabinę. W końcu wszystko wychodzi na jaw i dzieje się szczęśliwe zakończenie.