11.1. Benchmarking
11.1.1. Etapy realizacji benchmarkingu
1. Planowanie: identyfikacja przedmiotu badań, identyfikacja przedsiębiorstw do porównań, wybór metody zbierania danych
2. Analiza: przeprowadzenie badania, ustalenie odchyleń w zakresie efektywności, określenie poziomów przyszłych wyników
3. Integracja: komunikowanie wyników benchmarkingu, ustalenie celów funkcjonalnych
4. Wdrożenie: opracowanie planu wdrożenia, uruchomienie działań wdrożeniowych, kontrola wdrożenia, określenie nowych benchmarków
11.1.2. Techniki prezentacji różnic stosowane w benchmarkingu
11.2. Wybrane metody zarządzania
11.2.1. Zarządzanie przez cele
Zarządzanie przez cele jest techniką kompleksową, zorientowaną na wynik, możliwą do stosowania nie tylko w organizacjach przemysłowych, ale także w instytucjach publicznych. Zgodnie z tą koncepcją, przełożony wspólnie z podwładnym w sposób systematyczny ustala cele dla podwładnego. Cele powinien mieć umiarkowany stopień trudności, być skonkretyzowane, a zarazem takie, aby pracownik skłonny był je zaakceptować i zaangażować się w ich realizację. Stosowanie nagrody powinny być bezpośrednio związane i ekwiwalentne do celów osiągniętych przez pracownika. Teoria ta pomaga kierownikom w dopasowaniu nagród do indywidualnych potrzeb pracowników, wyjaśnia oczekiwania, zapewnia sprawiedliwość nagradzania.
11.2.2. Zarządzanie przez delegowanie uprawnień
Autonomizacja jednostek produkcyjnych, wydziałów, samodzielność i lepsze związanie wynagrodzeń z wynikami pracy. Przekazywanie na niższe szczeble zarządzania części formalnej władzy i odpowiedzialności za wykonanie określonych zadań. Nie należy delegować zadań strategicznych.
Plusy: Odciążenie przełożonych, lepszej jakości i szybsze decyzje, wzbogacenie pracy, rozwój podwładnych
Minusy: konfliktów dotyczących podziału kompetencji, nadmiernego sformalizowania.
11.2.3. Zarządzanie przez analizę
Głównym atrybutem tej analizy jest aktywne podejście do zwiększenia efektywności przedsiębiorstwa poprzez wykorzystanie posiadanych środków oraz wychwytywanie pojawiających się w otoczeniu szans i przekształcaniu ich w korzystne zmiany ( uzyskanie tzw. przełomu ).
Cel tej techniki to osiąganie przełomu do tworzenia warunków korzystnych dla zmian oraz przeciwdziałanie niekorzystnym zmianom.
Postawa i osobista inicjatywa przełożonego jest decydująca.
Technika ta obejmuje dwa etapy:
1. analiza systemu zdarzeń i faktów celem zidentyfikowania problemów krytycznych tzw. przełomów, w których należy wprowadzić zmiany,
2. diagnoza stanu, która powiązana jest z badaniami warunków funkcjonowania organizacji. Określa się ryzyko, szanse, zagrożenia dla wprowadzanych zmian, innowacji.
W tej technice przełom ma oznaczać osiągnięcie korzystnych zmian. W tej technice funkcja kontroli spełnia rolę informacyjno-sterującą.
11.2.4. Zarządzanie systemowe
Organizacja jest tu traktowana jako jednorodny, celowy, otwarty system, który składa się z wzajemnie powiązanych części w taki sposób, że tworzą one pewną całość wyróżniającą się w otoczeniu. Podejście systemowe umożliwia kierownikowi spojrzenie na organizację jako na kompletny system, jak i również na część jego środowiska zewnętrznego. Teoria systemów wskazuje, że działanie każdej pojedynczego elementu organizacji wpływa na działanie wszystkich. Umożliwia kierownikowi spojrzenie na organizację jako na kompletny system, jak i również na część jego środowiska zewnętrznego. Teoria systemów wskazuje, że działanie każdej pojedynczego elementu organizacji wpływa na działanie wszystkich pozostałych.