Charakterystyka statyczna - zależność między sygnałem wyjściowym y a sygnałem wejściowym u wyznaczona w stanach ustalonych.

Współczynnik wzmocnienia - parametr transmitancji operatorowej, będący stosunkiem wartości zmiany sygnału wyjściowego do wartości zmiany sygnału wejściowego.

Przyrostowy współczynnik wzmocnienia - iloraz przyrostu wielkości wyjściowej y do wywołującej go przyrostu wielkości wejściowej u , dla u 0 , równy liczbowo wartości pochodnej w danym punkcie:

Średni współczynnik wzmocnienia - odpowiada nachyleniu siecznej charakterystyki w rozpatrywanym przedziale:

Nieliniowość względna - maksymalna różnica między średnim a przyrostowym współczynnikiem wzmocnienia w rozpatrywanym przedziale wyrażona w procentach

wartości średniego współczynnika wzmocnienia:

Linearyzacja charakterystyk nieliniowych - polega na uproszczeniu modelu matematycznego nieliniowego w otoczeniu pewnego punktu w taki sposób, że charakterystykę nieliniową przybliża się lokalnie charakterystyką liniową.

Elementarne typy nieliniowości:

- strefa nasycenia - wynikająca ze skończonego zakresu działania elementu

- strefa nieczułości - określona jako przedział zmian wartości sygnału wejściowego, w którego granicach sygnał wyjściowy ma wartość stałą, umownie przyjętą za zero

- strefa niejednoznaczności (histereza) definiowana, jako przedział zmian wartości sygnału wejściowego, w którego granicach charakterystyka statyczna jest niejednoznaczna

---