Bajki rozwijające sprawność językową dzieci0

Jesień

JESIENNA KAJPIEL

Jeszcze parę tygodni temu Mokra Łapka chlapał się w strumieniu dla ochłody, a teraz słońce nie grzało już tak mocno. Co dzień później wschodziło i wcześniej zachodziło. Świat się zmieniał. Coraz więcej suchych liści szeleściło pod łapami niedźwiadka, kiedy wyruszał na swój obchód lasu. Gdyby Mokra Łapka miał wzrok jak ptaki, mógłby się teraz zachwycać barwami jesiennych liści. Niestety, dla niego nie miało to znaczenia. Niedźwiedzie nie rozróżniają kolorów, bo nie jest to im potrzebne. Ale Mokra Łapka był przyzwyczajony do takiego świata, jaki widział od urodzenia, a właściwie od chwili, gdy już otworzył oczy. Ludziom wydaje się, że świat jest właśnie taki, jak go widzą, ale zwierzęta widzą świat inaczej. Motyle postrzegają o wiele więcej barw niż może dostrzec człowiek. Dla motyli świat, który widzą ludzie, byłby szary. Mokra Łapka niezależnie od tego, czy widział barwy jesiennych liści, bardzo dobrze słyszał ich szelest i czuł, jak uginają się pod jego łapami. To było bardzo ciekawe. Jednak jeszcze bardziej interesowały niedźwiadka dzikie owoce, które dojrzały pod koniec lata i teraz spadały na ziemię. Szczególnie smakowały mu małe, żółte ulęgałki, które były bardzo miękkie, miały słod-

65