M Feld TBM273

273

8.5. Ramowe procesy technologiczne wałów stopniowanych

W przypadku szlifowania na szlifierce konwencjonalnej proces musi być nadzorowany przez operatora, który przemieszcza ściernice w odpowiednie położenie oraz dokonuje pomiaru. W tym przypadku jakość wyrobu zależy całkowicie od operatora.

Przy szlifowaniu na szlifierce sterowanej numerycznie proces przebiega w pełni automatycznie. Uzyskuje się tym sposobem wyższą dokładność i znacznie mniejszą liczbę braków. Należy podkreślić, że technika szlifowania CNC dotyczy nie tylko zabiegów obróbkowych, ale obejmuje również proces obciągania ściernicy, pomiaru, a także automatycznego nastawiania podtrzymek przy szlifowaniu wałów wymagających podparcia. Innymi urządzeniami, które mogą wystąpić i wpłynąć na minimalizację czasów pomocniczych, są: urządzenie do automatycznego przesuwu konika, do podawania i odbierania przedmiotów i do automatycznej wymiany ściernic.

Szlifowanie kłowe z posuwem wzdłużnym może być wykonywane jako szlifowanie wielokrotne z małym dosuwem ściernicy i jako szlifowanie głębokie. Pierwsze z nich odznacza się dość dużym posuwem osiowym, który powinien wynosić 1/2 -5-2/3 szerokości ściernicy. Naddatek przewidziany na szlifowanie jest usuwany w kolejnych przejściach. Po każdym przejściu następuje dosuw ściernicy o wielkości 2-^3 Jim. Ostatnie przejścia, od dwóch, trzech do kilkunastu, już bez dosuwu ściernicy noszą nazwę wyiskrzania.

W odróżnieniu od tego sposobu szlifowanie głębokie charakteryzuje się nastawieniem ściernicy prawie na końcowy wymiar wału. Skrawanie odbywa się przy bardzo małym posuwie przedmiotu, ok. 1-5-5 mm/obr. Po takim przejściu następuje kilka przejść gładzących, a następnie wyiskrzanie. Szlifowanie głębokie z małym posuwem może być stosowane do obróbki przedmiotów sztywnych. Obróbka ta powoduje silne nagrzanie, co w przypadku przedmiotów hartowanych może doprowadzić do zmiany struktury.

Szlifowanie kłowe punktowe jest nowym sposobem obróbki ściernej zewnętrznych powierzchni walcowych. Charakterystyczną cechą tego procesu jest jego duża wydajność dzięki dużej prędkości skrawania, dochodzącej do 140 m/s, przy jednocześnie dużych obrotach obrabianego przedmiotu, wynoszących 12000 obr/min. Narzędziem są tutaj ściernice z regularnego azotku boru i diamentowe o bardzo małej wysokości, rzędu kilku milimetrów (poniżej 10). Do realizacji tego procesu są budowane specjalne obrabiarki, umożliwiające w jednym przejściu obróbkę wszystkich konturów walcowych, stożkowych, powierzchni czołowych i wcięć (rys. 8.20).

RYS. 8.20. Szlifowanie punktowe