M Feld TBM283

283

8.5. Ramowe procesy technologiczne wałów stopniowanych

stosować niezbyt drobne ziarna, jak tylko jest to możliwe, lecz jednocześnie tak grube, jak jeszcze jest to dopuszczalne. Ze wzrostem wielkości ziarna zwiększa się wydajność szlifowania, w miarę zaś jego zmniejszania się zwiększa się dokładność i zmniejsza się chropowatość.

Spoiwo. Stanowi ono jeden ze składników ściernicy. Bez jego zużywania się nie może odbywać się proces szlifowania. Jako optymalne uważa się spoiwo o celowo ukierunkowanym zużyciu. W poprawnie zaostrzonych ściernicach wierzchołki ziaren powinny wystawać ponad powierzchnię spoiwa na od ok. 1/5 do 1/8 ich wielkości. Warunek ten ustala graniczną wartość dosuwu.

Twardość ściernicy. Powinno się ją dobierać według najbardziej ogólnej zasady. Do szlifowania materiałów miękkich należy stosować ściernice twarde i odwrotnie. Dodatkowe zalecenia to: ściernica powinna być tym bardziej miękka, im większa jest powierzchnia styku z materiałem obrabianym, przy obróbce zgrubnej należy używać ściernic bardziej twardych, we wszystkich przypadkach korzystniej jest stosować bardziej miękką ściernicę, pomimo większego zużycia, ze względu na większą wydajność i mniejsze siły skrawania.

Struktura ściernicy. Zależy ona od sposobu obróbki i obrabianego materiału. Im szlifowanie jest bardziej zgrubne i wydajne, i im bardziej ciągliwy i miękki jest materiał obrabiany, tym ściernica powinna mieć strukturę bardziej otwartą.

Na podstawie podanych wskazówek można dobrać ściernicę do określonego zadania obróbkowego. Przy bardziej precyzyjnym doborze należy posłużyć się katalogami firm produkujących ściernice. W przypadku obróbki wielkoseryjnej i przy bardzo dużych wymaganiach dobór ściernicy powinien być poprzedzony próbami techno logi czny m i.

Przygotowanie ściernicy do pracy. Ściernicę przed założeniem na szlifierkę powinno się poddać oględzinom zewnętrznym i sprawdzeniu na pęknięcia, które mogą powstać podczas transportu i niewłaściwego magazynowania. W celu sprawdzenia ściernicy podwiesza się ją i uderza w różnych miejscach drewnianym młotkiem. Ściernica bez pęknięć wydaje dźwięk czysty, metaliczny.

Ważną i niezbędną czynnością w przygotowaniu ściernicy do pracy jest jej wyważenie. Wykonuje się je na wyważarkach, poza obrabiarką, lub bezpośrednio na szlifierce, z możliwością identyfikacji miejsca i wartości niewyważenia, które ma bardzo istotny wpływ na wielkość amplitudy A_s drgań wrzeciennika ściernicy, chropowatość powierzchni R_a i falistość (rys. 8.38). Szczególnie przydatne są tutaj urządzenia do wyważania ściernic bezpośrednio na wrzecionie szlifierki. Urządzenia takie, produkcji IOS w Krakowie, przedstawiono na rys. 8.39. Składają się one z części obrotowej, połączonej na stałe z wrzecionem ściernicy i części stałej, unieruchomionej względem obracającego się wrzeciona. Część stałą urządzenia stanowią łączniki ob-rotowo-przesuwne służące do zmiany położenia masy wyważanej względem części ruchomej. Pokrętło 1 (rys. 8.40) służy do przemieszczania masy kątowo, a pokrętło 2 do przemieszczania jej po promieniu.

Następną czynnością przed przystąpieniem do pracy jest obciąganie ściernicy, które ma na celu wytworzenie odpowiedniego profilu czynnej powierzchni ściernicy, w trakcie zaś obróbki przywrócenie jej zdolności skrawnych.