61 (164)

ZASADY ODPRĘŻANIA ZŁĄCZY SZKŁA Z METALEM 61

peraturach wskutek wyparowania niektórych składników (alkalia) są całkowicie do pominięcia.

Na rys. 3-9 podano krzywą wydłużenia względnego pewnego metalu czystego 1 oraz szkła 2, tak dobranego, by obie krzywe przecinały się w obszarze odprężania w granicach pomiędzy T_a i T_s.

Rys. 3-9. Krzywa wydłużenia względnego pewnego metalu (czystego) 1 oraz szkła 2 tak dobranego, aby obie charakterystyki przecinały się w obszarze odprężania T_a — T_s T_a — temperatura szybkiego zanikania naprężeń w ciągu 15 min; T_s — temperatura wolnego zanikania naprężeń w ciągu 15 godz; T_d — temperatura stapiania szkła z metalem

Wykonywanie połączeń szkło-metal należy do jednej z trudniejszych operacji w technologii lamp elektronowych.

Proces ten można podzielić na cztery, kolejno następujące po sobie czynności, a mianowicie:

1)    stapianie szkła z metalem,

2)    chłodzenie powolne,

3)    odprężanie,

4)    chłodzenie szybkie.

Stapianie szkła z metalem, przeprowadza się oczywiście w temperaturze wyższej od górnej temperatury odprężenia T_a. Po wtopieniu np. pręta metalowego w płynne szkło (jak to się stosuje w przypadku talerzyka prasowanego) lub po nałożeniu płynnego szkła na pręt metalowy przez natapianie pręta szklanego następuje powolne oziębienie, w czasie którego nie może wystąpić różnica temperatur pomiędzy metalem a szkłem. Powolne ochładzanie prowadzi się dopóty, dopóki temperatura połączenia nie obniży się do temperatury, położonej w obszarze odprężania.

Z kolei następuje bardzo ważna czynność zwana odprężaniem, a polegająca na przetrzymaniu złącza w temperaturze położonej w obszarze odprężenia przez odpowiedni dla tej temperatury okres czasu, pozwalający na usunięcie naprężeń. Po odprężeniu następuje stosunkowo szybkie ochłodzenie aż do temperatury pokojowej.

Analiza wzajemnego położenia charakterystyk umożliwia dobranie najodpowiedniejszej metody postępowania przy wykonywaniu złącz,