Katedra Fotogrametrii i Teledetekcji Olsztyn, dn. 31.05.2004r

UWM w Olsztynie

SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA NR 7

Temat ćwiczenia 1: PODSTAWY STEROSKOPII

Wykonanie:

Anna Miszkiel

Monika Łach

Marta Malinowska

III GiSzN; II gr

Efektem przestrzennego widzenia jest zdjęcie do pomiaru punktów. Na pojedyczyńczych zdjęciach używamy monokomparatora, natomiast do pomiaru punktów na dwóch zdjęciach służy stereokomparator. Sterogram to para zdjęć umożliwiająca stereoskopowe widzenie. Stereoskop zwierciadlany umożliwia pełną obserwację zdjęć.

Do oglądania zdjęć niedużych formatów stosuje się stereoskopy soczewkowe, w których dwie lupy O₁ i O₂ można rozsuwać na poziomym mostku i odpowiednio zbliżać lub oddalać od zdjęć Z₁ i Z₂ w celu ustalenia ostrości. Do obserwacji zdjęć większego formatu jest powszechnie używany w fotogrametrii steroskop zwierciadlany. Zespół czterech luster lub luster i pryzmatów zwiększa bazę oczną i pozwala obserwować zdjęcia dużych formatów.

WARUNKI OPTYCZNE I GEOMETRYCZNE SZTUCZNEGO EFEKTU STEREOSKOPOWEGO WIDZENIA

Uzyskanie modelu stereoskopowego uzależnione jest od pewnych czynników:

1. Czynniki związane z procesem fotografowania:

• Wykonanie zdjęć z dwóch różnych punktów przestrzeni (baz fotografowania) - podobna odległość od obiektu,

• Wykonanie takich zdjęć żeby skale zdjęci lewego i prawego były w przybliżeniu jednakowe (dopuszczalna różnica 15%)

• Promienie rzutujące wykonanych zdjęć nie powinny przecinać się pod kątem większym od 15º.

• Pokrycie podłużne zdjęć 60%, poprzeczne 20 - 40%.

Czynniki ograniczające uzyskanie efektu stereoskopowego:

• Konieczność prowadzenia obserwacji punktów modelu stereoskopowego w płaszczyznach rdzennych

• Prowadzenie obserwacji zdjęć z odległości najlepszego widzenia

• Odpowiednie ułożenie zdjęć do obserwacji (zdjęcie lewe stereogramu powinno być obserwowane lewym okiem, a prawe zdjęcie - prawym

RODZAJE EFEKTU STEREOSKOPOWEGO

W zależności od ułożenia zdjęć względem siebie może być uzyskany jeden z trzech rodzajów efektu stereoskopowego:

• efekt ortoskopowy - przy którym model utworzony z pary zdjęć lotniczych ma ukształtowanie pionowe zgodne z naturalnym tzn. wzniesienia terenowe są skierowane w stronę obserwatora. Bazy fotografowania zajmuje położenie „do wewnątrz”.

• efekt pseudoskopowy - przy którym następuje zmiana ukształtowania pionowego, tzn. formy wypukłe obserwyje się jako wklęsłe, rzeki płyną grzbietami itp. Powstaje na skutek obserwacji zdjęcia lewego prawym okiem, a prawego lewym. Baza fotografowania na zdjęciach zajmuje położenie „na zewnątrz”.

• efekt zerowy - (minimalny), przy którym zanika wrażenie plastyki. Teren płaski. Zdjęcie lewe skręcone jest o 90^o i obserwowane lewym okiem, a prawe jest także skręcone o 90^o i obserwowane prawym okiem. Efekt zerowy stosowany jest wtedy, gdy przy obserwowaniu stereogramu niepożądana jest obserwacja przestrzennego ukształtowania terenu.

Wykonanie ćwiczenia: obserwacje stereoskopowe;

Zdjęcia zostały wykonane aparatem Pentacon six, format 6 x 6, zdjęcia oglądamy steroskopem soczewkowym, który umożliwia widzenie optyczne.

Warunki wykonania zdjęć : baza podłużna fotografowania B, osie celowe lewa i prawa są do siebie wzajemnie równoległe;

Warunki wykonania obserwacji: maksymalne światło, widzenie przestrzenne, wyznaczenie odległości dalszych i bliższych.

Widzenie anaglifowe: wykonane przez 2 projektory czerwony i niebieski w trakcie obserwacji widać różne poziomy wysokości. W wyniku otrzymujemy efekt ortoskopowy- czerwień lewe oko, niebieski prawe oko. W efekcie pseudoskopowym występuje sytuacja odwrotna.

Test stereoskopowego widzenia pozwoli nam określić kat Δγ
. Jest to test pięcio sylwetkowy. Wokół sylwetek są symbole graficzne, znaczki pomiarowe

---