Pozytywizm-termin pozytywizm został wprowadzony i spopularyzowany przez francuskiego filozofa Augusta Comte'a. Słowo to określa antyromantyczną postawę światopoglądową, zaprzeczającą wszytskiemu co było kiedyś irracjonalne i cudowne. Pozytywizm kieruje się zaufaniem do rozumu, gdyż rozum jest narzędziem poznawczym, pozwalającym poznać prawa rządzące światem. Światopogląd ten zakładał postawę optymizmu poznawczego, utwierdzając w przekonaniu że odpowiedzi na dręczące ludzi pytania można znaleść jedynie poprzez zgłębienie nauki. Lata powstania 1863r po klęskę Powstania Styczniowego do gwałtownego przejścia do Młodej Polski ok.XIX.

Scjentyzm-prawdziwą i w pełni uzasadnioną wiedzę o rzeczywistości dostarcza tylko nauka.

Empiryzm-źródłem ludzkiego poznania są wyłącznie, własne przeżyte doświadczenia.

Ewolucjonizm-przekonanie o ewolucji w kierunku postępu(moralnie jest to dobre co pomaga człowiekowi żyć i dorastać do środowiska).

Agnostycyzm-pogląd wg którego nigdy nikomu nie da się dowieść istnienia Boga, ale też nie ma możliwości potwierdzenia czy Go nie ma.

Utylitaryzm-działanie jest uznawane za dobre moralnie, jeżeli chcąc zaspokoić własne przyjemności i potrzeby oraz zabiegając o własny interes, służy się dobru ogółu. Utylitaryści usiłowali wykazać, że interes indywidualny i ogólny nie muszą być przeciwstawne, a w przypadku sprzeczności możliwe jest ich uzgodnienie.

Determinizm-wszystkie zdarzenia mają zawsze swoją przyczynę, a zatem znając stan wszechświata w danym momencie można teoretycznie przewidzieć wszystkie przyszłe wydarzenia i nie ma tu miejsca na przypadkowość czy działanie wolnej woli.

Praca u podstaw-praca natury oświatowej nad podniesieniem poziomu życia przede wszytskim chłopom, a także walki z germanizacją i rusyfikacją w czasie zaborów.

Praca organiczna-postulat wzywający do podjęcia przez wszytskie warstwy społeczeństwa solidarnego wysiłku na rzecz rozwoju gospodarczego(głównie handlu i przemysłu) oraz na rzecz omówienia wewnętrznęj więzi między poszczególnymi jego „członami”. Wzięło się to iż społeczeństwo jest swego rodzaju organizm który może funkcjonować tylko wtedy gdy jest zdrowe i silne są jego organy.

Emancypacja kobiet-dążenie do równouprawnienia kobiet - zwiększenie udziału kobiet w życiu publicznym, zapewnienie im dostępu do szkół średnich i wyższych: poszerzenie ich aktywności zawodowej.

Asymilacja żydów-była to potrzeba zintegrowania narodowego i kulturowego narodu żydowskiego z ludnością polską.

Cechy literatury pozytywistycznej:o teraźniejszości, użyteczna,przedstawia ludzi i ich problemy,realistyczna,rolę twórcy można porównać z naukowcem/nauczycielem,prosty język,dla każdego.

Gatunki literackie:nowela,powieść.

Nowele/hasła pozytywistyczne:szkice węglem/praca u podstaw;mendel gdański/asymilacja żydów;kamizelka/humanitaryzm;antek/praca u podstaw.

W dziełach literackich tego okresu widzimy biedę i brak perspektyw życiowych dzieci i młodzieży. Świat dorosłych bohaterów literackich to przykłady ludzi zagubionych ideowo, są to romantycy i pozytywiści jednocześnie. W wielkich powieściach pozytywizmu poznajemy osobowości i wzorce ludzkich postępowań. Wszystkie one podlegają surowej niemalże krytyce i ocenie publicznej, czytelnik ma uczyć się na ich przykładzie nowych wartości.

Idealny bohater pozytywistyczny to człowiek przedsiębiorczy, konsekwentnie realizujący swoje postanowienia i zadowolony z życia.

Cechy pozytywizmu polskiego:nie był ruchem jednolitym ideowo, zawierał przeciwstawne poglądy;program społeczno-gospodarczy propagował ustrój kapitalistyczny; wrogo odniósł się do rewolucji jako do ruchu niszczącego naturalną, ewolucyjną drogę rozwoju społeczeństwa.

Bohater:oddaje swe życie idei;heroizmem, żarliwością, energią przypomina romantycznego;człowiek przeciętny, głównie inteligent (lekarz, nauczyciel) nieskomplikowany psychologicznie;człowiek dobry, altruista.
Fabuła: zazwyczaj jeden wątek;wydarzenia ukazywane chronologicznie, zgodnie z ciągiem przyczynowo-skutkowym
Narrator:ocenia sytuację i na jej kanwie wypowiada hasła ideowe;nakazuje pewne jednoznaczne postawy;poucza poprzez komentarz do sytuacji;zwraca się do czytelnika w formie nakazowej

Pozytywizm-termin pozytywizm został wprowadzony i spopularyzowany przez francuskiego filozofa Augusta Comte'a. Słowo to określa antyromantyczną postawę światopoglądową, zaprzeczającą wszytskiemu co było kiedyś irracjonalne i cudowne. Pozytywizm kieruje się zaufaniem do rozumu, gdyż rozum jest narzędziem poznawczym, pozwalającym poznać prawa rządzące światem. Światopogląd ten zakładał postawę optymizmu poznawczego, utwierdzając w przekonaniu że odpowiedzi na dręczące ludzi pytania można znaleść jedynie poprzez zgłębienie nauki. Lata powstania 1863r po klęskę Powstania Styczniowego do gwałtownego przejścia do Młodej Polski ok.XIX.

Scjentyzm-prawdziwą i w pełni uzasadnioną wiedzę o rzeczywistości dostarcza tylko nauka.

Empiryzm-źródłem ludzkiego poznania są wyłącznie, własne przeżyte doświadczenia.

Ewolucjonizm-przekonanie o ewolucji w kierunku postępu(moralnie jest to dobre co pomaga człowiekowi żyć i dorastać do środowiska).

Agnostycyzm-pogląd wg którego nigdy nikomu nie da się dowieść istnienia Boga, ale też nie ma możliwości potwierdzenia czy Go nie ma.

Utylitaryzm-działanie jest uznawane za dobre moralnie, jeżeli chcąc zaspokoić własne przyjemności i potrzeby oraz zabiegając o własny interes, służy się dobru ogółu. Utylitaryści usiłowali wykazać, że interes indywidualny i ogólny nie muszą być przeciwstawne, a w przypadku sprzeczności możliwe jest ich uzgodnienie.

Determinizm-wszystkie zdarzenia mają zawsze swoją przyczynę, a zatem znając stan wszechświata w danym momencie można teoretycznie przewidzieć wszystkie przyszłe wydarzenia i nie ma tu miejsca na przypadkowość czy działanie wolnej woli.

Praca u podstaw-praca natury oświatowej nad podniesieniem poziomu życia przede wszytskim chłopom, a także walki z germanizacją i rusyfikacją w czasie zaborów.

Praca organiczna-postulat wzywający do podjęcia przez wszytskie warstwy społeczeństwa solidarnego wysiłku na rzecz rozwoju gospodarczego(głównie handlu i przemysłu) oraz na rzecz omówienia wewnętrznęj więzi między poszczególnymi jego „członami”. Wzięło się to iż społeczeństwo jest swego rodzaju organizm który może funkcjonować tylko wtedy gdy jest zdrowe i silne są jego organy.

Emancypacja kobiet-dążenie do równouprawnienia kobiet - zwiększenie udziału kobiet w życiu publicznym, zapewnienie im dostępu do szkół średnich i wyższych: poszerzenie ich aktywności zawodowej.

Asymilacja żydów-była to potrzeba zintegrowania narodowego i kulturowego narodu żydowskiego z ludnością polską.

Cechy literatury pozytywistycznej:o teraźniejszości, użyteczna,przedstawia ludzi i ich problemy,realistyczna,rolę twórcy można porównać z naukowcem/nauczycielem,prosty język,dla każdego.

Gatunki literackie:nowela,powieść.

Nowele/hasła pozytywistyczne:szkice węglem/praca u podstaw;mendel gdański/asymilacja żydów;kamizelka/humanitaryzm;antek/praca u podstaw.

W dziełach literackich tego okresu widzimy biedę i brak perspektyw życiowych dzieci i młodzieży. Świat dorosłych bohaterów literackich to przykłady ludzi zagubionych ideowo, są to romantycy i pozytywiści jednocześnie. W wielkich powieściach pozytywizmu poznajemy osobowości i wzorce ludzkich postępowań. Wszystkie one podlegają surowej niemalże krytyce i ocenie publicznej, czytelnik ma uczyć się na ich przykładzie nowych wartości.

Idealny bohater pozytywistyczny to człowiek przedsiębiorczy, konsekwentnie realizujący swoje postanowienia i zadowolony z życia.

Cechy pozytywizmu polskiego:nie był ruchem jednolitym ideowo, zawierał przeciwstawne poglądy;program społeczno-gospodarczy propagował ustrój kapitalistyczny; wrogo odniósł się do rewolucji jako do ruchu niszczącego naturalną, ewolucyjną drogę rozwoju społeczeństwa.

Bohater:oddaje swe życie idei;heroizmem, żarliwością, energią przypomina romantycznego;człowiek przeciętny, głównie inteligent (lekarz, nauczyciel) nieskomplikowany psychologicznie;człowiek dobry, altruista.
Fabuła: zazwyczaj jeden wątek;wydarzenia ukazywane chronologicznie, zgodnie z ciągiem przyczynowo-skutkowym
Narrator:ocenia sytuację i na jej kanwie wypowiada hasła ideowe;nakazuje pewne jednoznaczne postawy;poucza poprzez komentarz do sytuacji;zwraca się do czytelnika w formie nakazowej

Pozytywizm-termin pozytywizm został wprowadzony i spopularyzowany przez francuskiego filozofa Augusta Comte'a. Słowo to określa antyromantyczną postawę światopoglądową, zaprzeczającą wszytskiemu co było kiedyś irracjonalne i cudowne. Pozytywizm kieruje się zaufaniem do rozumu, gdyż rozum jest narzędziem poznawczym, pozwalającym poznać prawa rządzące światem. Światopogląd ten zakładał postawę optymizmu poznawczego, utwierdzając w przekonaniu że odpowiedzi na dręczące ludzi pytania można znaleść jedynie poprzez zgłębienie nauki. Lata powstania 1863r po klęskę Powstania Styczniowego do gwałtownego przejścia do Młodej Polski ok.XIX.

Scjentyzm-prawdziwą i w pełni uzasadnioną wiedzę o rzeczywistości dostarcza tylko nauka.

Empiryzm-źródłem ludzkiego poznania są wyłącznie, własne przeżyte doświadczenia.

Ewolucjonizm-przekonanie o ewolucji w kierunku postępu(moralnie jest to dobre co pomaga człowiekowi żyć i dorastać do środowiska).

Agnostycyzm-pogląd wg którego nigdy nikomu nie da się dowieść istnienia Boga, ale też nie ma możliwości potwierdzenia czy Go nie ma.

Utylitaryzm-działanie jest uznawane za dobre moralnie, jeżeli chcąc zaspokoić własne przyjemności i potrzeby oraz zabiegając o własny interes, służy się dobru ogółu. Utylitaryści usiłowali wykazać, że interes indywidualny i ogólny nie muszą być przeciwstawne, a w przypadku sprzeczności możliwe jest ich uzgodnienie.

Determinizm-wszystkie zdarzenia mają zawsze swoją przyczynę, a zatem znając stan wszechświata w danym momencie można teoretycznie przewidzieć wszystkie przyszłe wydarzenia i nie ma tu miejsca na przypadkowość czy działanie wolnej woli.

Praca u podstaw-praca natury oświatowej nad podniesieniem poziomu życia przede wszytskim chłopom, a także walki z germanizacją i rusyfikacją w czasie zaborów.

Praca organiczna-postulat wzywający do podjęcia przez wszytskie warstwy społeczeństwa solidarnego wysiłku na rzecz rozwoju gospodarczego(głównie handlu i przemysłu) oraz na rzecz omówienia wewnętrznęj więzi między poszczególnymi jego „członami”. Wzięło się to iż społeczeństwo jest swego rodzaju organizm który może funkcjonować tylko wtedy gdy jest zdrowe i silne są jego organy.

Emancypacja kobiet-dążenie do równouprawnienia kobiet - zwiększenie udziału kobiet w życiu publicznym, zapewnienie im dostępu do szkół średnich i wyższych: poszerzenie ich aktywności zawodowej.

Asymilacja żydów-była to potrzeba zintegrowania narodowego i kulturowego narodu żydowskiego z ludnością polską.

Cechy literatury pozytywistycznej:o teraźniejszości, użyteczna,przedstawia ludzi i ich problemy,realistyczna,rolę twórcy można porównać z naukowcem/nauczycielem,prosty język,dla każdego.

Gatunki literackie:nowela,powieść.

Nowele/hasła pozytywistyczne:szkice węglem/praca u podstaw;mendel gdański/asymilacja żydów;kamizelka/humanitaryzm;antek/praca u podstaw.

W dziełach literackich tego okresu widzimy biedę i brak perspektyw życiowych dzieci i młodzieży. Świat dorosłych bohaterów literackich to przykłady ludzi zagubionych ideowo, są to romantycy i pozytywiści jednocześnie. W wielkich powieściach pozytywizmu poznajemy osobowości i wzorce ludzkich postępowań. Wszystkie one podlegają surowej niemalże krytyce i ocenie publicznej, czytelnik ma uczyć się na ich przykładzie nowych wartości.

Idealny bohater pozytywistyczny to człowiek przedsiębiorczy, konsekwentnie realizujący swoje postanowienia i zadowolony z życia.

Cechy pozytywizmu polskiego:nie był ruchem jednolitym ideowo, zawierał przeciwstawne poglądy;program społeczno-gospodarczy propagował ustrój kapitalistyczny; wrogo odniósł się do rewolucji jako do ruchu niszczącego naturalną, ewolucyjną drogę rozwoju społeczeństwa.

Bohater:oddaje swe życie idei;heroizmem, żarliwością, energią przypomina romantycznego;człowiek przeciętny, głównie inteligent (lekarz, nauczyciel) nieskomplikowany psychologicznie;człowiek dobry, altruista.
Fabuła: zazwyczaj jeden wątek;wydarzenia ukazywane chronologicznie, zgodnie z ciągiem przyczynowo-skutkowym
Narrator:ocenia sytuację i na jej kanwie wypowiada hasła ideowe;nakazuje pewne jednoznaczne postawy;poucza poprzez komentarz do sytuacji;zwraca się do czytelnika w formie nakazowej

Pozytywizm-termin pozytywizm został wprowadzony i spopularyzowany przez francuskiego filozofa Augusta Comte'a. Słowo to określa antyromantyczną postawę światopoglądową, zaprzeczającą wszytskiemu co było kiedyś irracjonalne i cudowne. Pozytywizm kieruje się zaufaniem do rozumu, gdyż rozum jest narzędziem poznawczym, pozwalającym poznać prawa rządzące światem. Światopogląd ten zakładał postawę optymizmu poznawczego, utwierdzając w przekonaniu że odpowiedzi na dręczące ludzi pytania można znaleść jedynie poprzez zgłębienie nauki. Lata powstania 1863r po klęskę Powstania Styczniowego do gwałtownego przejścia do Młodej Polski ok.XIX.

Scjentyzm-prawdziwą i w pełni uzasadnioną wiedzę o rzeczywistości dostarcza tylko nauka.

Empiryzm-źródłem ludzkiego poznania są wyłącznie, własne przeżyte doświadczenia.

Ewolucjonizm-przekonanie o ewolucji w kierunku postępu(moralnie jest to dobre co pomaga człowiekowi żyć i dorastać do środowiska).

Agnostycyzm-pogląd wg którego nigdy nikomu nie da się dowieść istnienia Boga, ale też nie ma możliwości potwierdzenia czy Go nie ma.

Utylitaryzm-działanie jest uznawane za dobre moralnie, jeżeli chcąc zaspokoić własne przyjemności i potrzeby oraz zabiegając o własny interes, służy się dobru ogółu. Utylitaryści usiłowali wykazać, że interes indywidualny i ogólny nie muszą być przeciwstawne, a w przypadku sprzeczności możliwe jest ich uzgodnienie.

Determinizm-wszystkie zdarzenia mają zawsze swoją przyczynę, a zatem znając stan wszechświata w danym momencie można teoretycznie przewidzieć wszystkie przyszłe wydarzenia i nie ma tu miejsca na przypadkowość czy działanie wolnej woli.

Praca u podstaw-praca natury oświatowej nad podniesieniem poziomu życia przede wszytskim chłopom, a także walki z germanizacją i rusyfikacją w czasie zaborów.

Praca organiczna-postulat wzywający do podjęcia przez wszytskie warstwy społeczeństwa solidarnego wysiłku na rzecz rozwoju gospodarczego(głównie handlu i przemysłu) oraz na rzecz omówienia wewnętrznęj więzi między poszczególnymi jego „członami”. Wzięło się to iż społeczeństwo jest swego rodzaju organizm który może funkcjonować tylko wtedy gdy jest zdrowe i silne są jego organy.

Emancypacja kobiet-dążenie do równouprawnienia kobiet - zwiększenie udziału kobiet w życiu publicznym, zapewnienie im dostępu do szkół średnich i wyższych: poszerzenie ich aktywności zawodowej.

Asymilacja żydów-była to potrzeba zintegrowania narodowego i kulturowego narodu żydowskiego z ludnością polską.

Cechy literatury pozytywistycznej:o teraźniejszości, użyteczna,przedstawia ludzi i ich problemy,realistyczna,rolę twórcy można porównać z naukowcem/nauczycielem,prosty język,dla każdego.

Gatunki literackie:nowela,powieść.

Nowele/hasła pozytywistyczne:szkice węglem/praca u podstaw;mendel gdański/asymilacja żydów;kamizelka/humanitaryzm;antek/praca u podstaw.

W dziełach literackich tego okresu widzimy biedę i brak perspektyw życiowych dzieci i młodzieży. Świat dorosłych bohaterów literackich to przykłady ludzi zagubionych ideowo, są to romantycy i pozytywiści jednocześnie. W wielkich powieściach pozytywizmu poznajemy osobowości i wzorce ludzkich postępowań. Wszystkie one podlegają surowej niemalże krytyce i ocenie publicznej, czytelnik ma uczyć się na ich przykładzie nowych wartości.

Idealny bohater pozytywistyczny to człowiek przedsiębiorczy, konsekwentnie realizujący swoje postanowienia i zadowolony z życia.

Cechy pozytywizmu polskiego:nie był ruchem jednolitym ideowo, zawierał przeciwstawne poglądy;program społeczno-gospodarczy propagował ustrój kapitalistyczny; wrogo odniósł się do rewolucji jako do ruchu niszczącego naturalną, ewolucyjną drogę rozwoju społeczeństwa.

Bohater:oddaje swe życie idei;heroizmem, żarliwością, energią przypomina romantycznego;człowiek przeciętny, głównie inteligent (lekarz, nauczyciel) nieskomplikowany psychologicznie;człowiek dobry, altruista.
Fabuła: zazwyczaj jeden wątek;wydarzenia ukazywane chronologicznie, zgodnie z ciągiem przyczynowo-skutkowym
Narrator:ocenia sytuację i na jej kanwie wypowiada hasła ideowe;nakazuje pewne jednoznaczne postawy;poucza poprzez komentarz do sytuacji;zwraca się do czytelnika w formie nakazowej

---