Administracja rybołówstwa morskiego:
Organami adm. rybołówstwa morskiego są: minister właściwy ds. rolnictwa, okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego - organ adm. niezespolonej. Okręgowi inspektorzy podlegają ministrowi właściwemu ds. rolnictwa. Powołuje i odwołuje ich właściwy ds. rolnictwa za zgodą właściwego miejscowo wojewody. Zastępców powołuje i odwołuje minister właściwy ds. rolnictwa na wniosek okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego. Okręgowe inspektoraty rybołówstwa morskiego tworzy i znosi się w drodze rozporządzenia. Organy adm. rybołówstwa morskiego działają na terytorium i w wyłącznej strefie ekonomicznej RP. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów o rybołówstwie morskim sprawują okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego za pośrednictwem inspektoratów rybołówstwa morskiego.
Czarter na czas:
Przez umowę czarteru na czas armator zobowiązuje się za wynagrodzeniem oddać czarterującemu do dysponowania statek obsadzony załogą na oznaczony czas albo na okres jednej lub kilku następujących po sobie podróży. Zawiera się ją najczęściej na piśmie. Może być zawarta umowa z osobą trzecią - pod czarter. Zmiana właściciela statku nie ma wpływu na umowę czarteru na czas. Armator, który zawarł umowę na czas, obowiązany jest na umówiony termin oddać czarterującemu do dysponowania statek w stanie zdatnym do żeglugi. Czarterujący może dysponować całą przestrzenią statku przeznaczoną do przewozu ładunku i pasażerów. Czarterujący może odstąpić od umowy w razie zwłoki w oddaniu mu statku do dysponowania.
Czarter partia:
DOWÓD ZAWARCIA UMOWY
Certyfikat okrętowy:
Statek po wpisaniu go do rejestru okrętowego otrzymuje certyfikat okrętowy, a statek będący jeszcze w budowie certyfikat statku w budowie. Certyfikat taki stanowi dowód polskiej przynależności statku. W razie wydania certyfikatu okrętowego statkowi, który uzyskał czasową polską przynależność, dokument taki wydany takiemu statkowi przez organ prowadzący jego rejestr stały powinien zostać temu organowi zwrócony.
Świadectwo o banderze:
W przypadku gdy nabywca zakupił statek za granicą polski urząd konsularny może wydać tymczasowe świadectwo polskiej przynależności statku zwane inaczej świadectwem o banderze. Ważne jest na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. O wydaniu takiego świadectwa zawiadamia się właściwą izbę morską.
Administracja morska (bez rybołówstwa):
Organami administracji morskiej są: Minister Transportu i Gospodarki Morskiej oraz dyrektorzy urzędów morskich - jako terenowe organy administracji morskiej. Dyrektor urzędu podlega Ministrowi TiGM. Wykonują swoje kompetencje przy pomocy urzędu morskiego. W skład urzędów morskich wchodzą w szczególności: inspekcja morska, kapitanaty i bosmanaty portów. Organy adm. morskiej wykonują różne zadania - bezpieczeństwa, ochrony środowiska, nadzoru, nakładania grzywien.
Fracht:
Opłata za przewóz ładunku. Określone jest to w umowie, w przypadku braku określa się na podstawie stawek stosowanych w miejscu i czasie załadowania. W przypadku utraconego ładunku fracht się nie należy a zapłacony podlega zwrotowi. Jeżeli utracony ładunek ocalał lub został odzyskany, przewoźnik ma prawo do frachtu dystansowego. Frachtem dystansowym jest należność na przewóz obliczona wg stosunku, w jakim część podróży rzeczywiście przebyta przez ładunek pozostaje do całej umówionej podróży. Fracht należy się w całości za przewóz ładunku utraconego wskutek jego szczególnych naturalnych właściwości. W przypadku większej ilości ładunku niż umówiony należy się również fracht za nadwyżkę. Od ładunku umieszczonego na statku bez wiedzy przewoźnika należy się podwójna suma frachtu.
Rejestr okrętowy:
Statek stanowiący polską własność podlega obowiązkowi wpisu do polskiego rejestru okrętowego prowadzącego przez izbę morską właściwą dla portu macierzystego statku. Minister właściwy ds. gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje statków stanowiących polską własność niepodlegających obowiązkowi wpisu do rejestru. Rejestr okrętowy składa się z ksiąg rejestrowych prowadzących odrębnie dla statków: stanowiących polską własność (rejestr stały), które uzyskały czasową polska przynależność (rejestr tymczasowy), w budowie (rejestr statków w budowie). Rejestr okrętowy jest jawny. Wpis do rejestru okrętowego następuje na podstawie zgłoszenia zainteresowanych. Wykreśla się z rejestru statek, który: zatonął, uległ zniszczeniu, zaginął, utracił polską przynależność, utracił charakter statku morskiego. Po wpisie do rejestru okrętowego statek otrzymuje certyfikat okrętowy, a statek w budowie certyfikat statku w budowie.
Morskie wody wewnętrzne:
Morskie wody wewnętrzne wchodzą w skład terytorium RP. Na morskich wodach wewnętrznych można tworzyć sfery zamknięte dla żeglugi i rybołówstwa (część Zalewu Szczecińskiego, część Zatoki Gdańskiej, część Zalewu Wiślanego, wody portów od strony morza linią łączącą najdalej wysunięte w morze stałe urządzenia portowe). OBSZAR ZNAJDUJĄCY SIĘ POMIEDZY LĄDEM A GRANICĄ MORZA TEREYTORIALNEGO.
Morze terytorialne:
Morzem terytorialnym RP jest obszar wód o szerokości 12 mil morskich (22.224 m.), przyległy do brzegu morskiego lub do linii podstawowej zamykającej polskie morskie wody wewnętrzne w Zatoce Gdańskiej. Linię podstawową morza terytorialnego stanowi linia najniższego stanu wody wzdłuż wybrzeża lub zewnętrzna granica morskich wód wewnętrznych. RP wykonuje swe zwierzchnictwo zarówno na morzu terytorialnym, jak i w przestrzeni, znajdującej się nad tym morzem oraz na jego dnie i znajdującym się pod nim wnętrzu ziemi. Na morzu terytorialnym obce statki korzystają z prawa nieszkodliwego przepływu. Przebywanie obcych okrętów wojennych na morzy terytorialnym RP określają inne przepisy. Redy na których odbywa się normalnie załadunek, wyładunek i kotwiczenie statków, położone całkowicie lub częściowo poza obszarem wód morskich są włączone do morza terytorialnego.
Morze pełne:
Morze pełne zaczyna się od zewnętrznej granicy morza terytorialnego, jest to morze wspólne, wolność żeglugi.
Szelf kontynentalny:
JEST TO ŁAGODNY SPAD LĄDU ZNAJDUJĄCY SIĘ POD WODĄ DO MOMENTU PRAWIE PINOWEGO SPADU GRUNTUM POD WODĄ.
Źródła miejscowego prawa morskiego:
Zarządzenia, zarządzenia porządkowe. Wydawane przez dyrektorów i okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego.
Prawo morskie miejscowe:
Rodzaje źródeł prawa morskiego:
Ustawy, umowy międzynarodowe ratyfikowane, rozporządzenia, akty prawa miejscowego.
Umowa bukingowa:
Umowa na podstawie, której dokonuje się przewozu poszczególnych rzeczy lub ładunku wg rodzaju, ilości, miary lub wagi. Umowa potwierdzona na piśmie oraz za wynagrodzeniem przewiezienia ładunku drogą morską. Na podstawie umowy bukingowej przewoźnik ma prawo - w braku wyraźnego zakazu w umowie - zastąpić określony w umowie statek innym statkiem tej samej kategorii, zdatnym do przewozu bez opóźnienie obowiązany jest jednak podstawie statek zastępczy w umówionym terminie i zawiadomić o tym bukującego.
Nota bukingowa:
Jest to dowód zawarcia umowy przewozu bukingowego.
Umowa czarterowa:
Umowa na podstawie, której przewoźnik odda całą albo określoną część przestrzeni ładunkowej statku pod ładunek na jedną lub więcej podróży. Umowa potwierdzona na piśmie oraz za wynagrodzeniem przewiezienia ładunku drogą morską.
Armator:
Właściciel statku lub osoba, która uzyskała od właściciela tytuł prawny do władania statkiem we własnym imieniu.
Czarterujący:
BIEŻE W UZYCZENIE STATEK OD ARMATORA - NIGDY OD WŁAŚCICIELA. CHOCIAŻ WŁAŚCIEILEM MOŻE BYĆ ARMATOR.
Instytucje klasyfikacyjne:
Minister właściwy ds. gospodarki morskiej może powierzyć, w drodze rozporządzenia, niektóre zadania organu inspekcyjnego instytucji klasyfikacyjnej, kierując się specyfiką i charakterem zadań realizowanych przez tę instytucję oraz uwzględniając rozwiązania międzynarodowe w tym zakresie. Instytucje klasyfikacyjne wykonują zadania: kontroli wstępnej, okresowej, przeglądy statku
Załadowca:
W wykonaniu obowiązku frachtującego może ładunek dostarczyć przewoźnikowi inna osoba zwana załadowcą. Frachtujący jednak odpowiada za wykonanie umowy solidarnie z osoba, której swoje prawa odstąpił.
Konosament:
Przewoźnik obowiązany jest po przyjęciu ładunku na statek wydać załadowcy na jego żądanie konosament. Konosament wydaje się w tylu egzemplarzach w ilu chce załadowca. Stanowi on dowód przyjęcia ładunku w nim oznaczonego na statek e celu przewozu i jest dokumentem legitymującym do dysponowania tym ładunkiem i jego odbioru. Konosament może być - imienny, na zlecenie, na okaziciela. Konosament może być przeniesiony na inna osobę, która przez przeniesienie nabywa uprawnienia do dysponowania ładunkiem i do jego odbioru. Może to także nastąpić przed przyjęciem ładunku na statek (konosament przyjęcia do przewozu). Konosament zawiera: oznaczenie przewoźnika, zleceniodawcy,, odbiorcy, nazwę statku, określenie ładunku, oznaczenie frachtu, miejsce załadowania, wyładowania, liczbę egzemplarzy konosamentu, podpis przewoźnika, kapitana.
Strony umowy przewozu ładunku drogą morską:
Umowa przewozu określa stosunek pomiędzy przewoźnikiem, a frachtującym (czarterującym lub bukującym)
Organy inspekcyjne w zakresie bezpieczeństwa morskiego:
Organami inspekcyjnymi uprawnionymi do przeprowadzania inspekcji są: dyrektorzy urzędów morskich, a zagranicą również konsulowie, instytucje klasyfikacyjne wykonujące zadania powierzone mu przez ministra ds. gospodarki morskiej z zakresu organu inspekcyjnego, inne osoby lub instytucje klasyfikacyjne.
Nota gotowości:
Przewoźnik jest zobowiązany zawiadomić na piśmie czarterującego o podstawieniu gotowego do rozpoczęcia ładowania statku w miejscu dostępnym, bezpiecznym, odpowiednim, . Jeżeli miejsce nie zostało przewoźnikowi wskazane przewoźnik podstawia statek w zwyczajowo przyjętym miejscu ładowania lub wyczekiwania.
Sytuacja prawna statku żeglugi śródlądowej na morzu w aspekcie bezpieczeństwa morskiego:
Aby statek mógł pływać po morzu musi spełniać odpowiednie wymogi. statek żeglugi śródlądowej nie jest przeznaczony do poruszania się po morzu. Statek żeglugi śródlądowej powinien spełniać wymogi w zakresie bezpieczeństwa: budowy, właściwości manewrowych, ochrony wód, warunków sanitarnych.
Wyłączna sfera ekonomiczna:
Wyłączna strefa ekonomiczna jest położona na zewnątrz morza terytorialnego i przylega do tego morza. Obejmuje ona wody, dno morza i znajduje się pod nim wnętrz ziemi. Granice strefy ekonomicznej określają umowy międzynarodowe. RP przysługują w strefie ekonomicznej - suwerenne prawa zarządzania, eksploatacji, władztwo w zakresie budowania i użytkowania. Obce państwa korzystają w wyłącznej strefie ekonomicznej z wolności żeglugi i przelotu, układania kabli podmorskich itp. w strefie ekonomicznej obowiązuje prawom polskie dotyczące ochrony środowiska.
Pilotaż morski:
Usługa polega na udzieleniu kapitanowi informacji i rady w prowadzeniu statku ze względu na warunki nawigacyjne wód, na których usługa jest świadczona, pilot pozostaje w czasie pilotowania statku pod kierownictwem kapitana statku pilotowanego. Kapitan statku obowiązany jest udzielić pilotowi wszelkich informacji dotyczących właściwości nawigacyjnych statku. Usługi pilotowe są świadczone w pilotażu dobrowolnym lub obowiązkowym. Świadczenie usługi pilotowej w pilotażu dobrowolnym lub obowiązkowym następuje na podstawie umowy pilotowej zawartej przez armatora statku z przedsiębiorcą świadczącym usługi pilotowe. Pilotowi w czasie przebywania na statku pilotowanym należy się odpowiednie pomieszczenie i wyżywienie. Armator odpowiada wobec osób trzecich za szkodę wyrządzoną przez pilota przy świadczeniu usługi pilotowej jak za szkodę wyrządzoną przez członka załogi statku. Pilot odpowiada wobec armatora za szkodę wyrządzoną ze swojej winy przez świadczeniu usługi.
Armator, a przewoźnik: ?????
Armator to właściciel statku lub osoba, która uzyskała od właściciela tytuł prawny do władania statkiem we własnym imieniu.
Przewoźnik to osoba która zawiera umowę przewozu poszczególnych rzeczy. Przewoźnik zobowiązany jest podstawić statek gotowy do ładowania w ustalonym miejscu i czasie.
Licencja połowowa:
Wykonywanie rybołówstwa morskiego przez armatorów wymaga uzyskania licencji i specjalnego zezwolenia połowowego. Licencja wydawana jest na wniosek armatora przez właściwego ministra ds. rolnictwa na statek rybacko od 1 - 5 lat. Licencja znajduje się na statku, na który została wydana. Licencja zawiera określenie armatora, rodzaj statku, międzynarodowy sygnał wywoławczy, oznakę rybacką, port macierzysty, długość całkowitą statku, moc silnika, pojemność brutt, rodzaj narzędzi, nr identyfikacyjny statku rybackiego, rejon połowów.
Port macierzysty statku:
Port do którego statek jest przypisany. Statek jest zarejestrowany w rejestrze statków, we właściwej izbie morskiej.
Opłata portowa:
Opłata portowa pobierana jest za użytkowanie infrastruktury portowej. Mamy tutaj róże rodzaje opłat: opłatę tonażową - wejście do portu, wyjście z portu, przepłynięcie przez port (za tonę rejestrową brutto), opłatę przystaniową - za korzystanie z nabrzeża lub przystani (za tonę rejestrową brutto), opłatę ładunkową - za korzystanie przez ładunek z infrastruktury portowej, opłatę pasażerską - za wejście lub zejście ze statku pasażera.
Zarządzanie portami morskimi:
Utworzone na podstawie niniejszej ustawy spółki akcyjne zarządzające portami o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej działają na podstawie przepisów Kodeksu handlowego. Przedmiotem działalności jest: zarządzanie gruntami i infrastrukturą portową, prognozowaniem, programowaniem, planowaniem rozwoju portu, budowę, rozbudową i modernizacją portową, pozyskiwaniem gruntów na potrzeby rozwoju, świadczenie usług związanych z korzystaniem z infrastruktury portowej. Za użytkowanie infrastruktury portowej pobiera się opłaty portowe. Główne porty morskie w Polsce - Gdańsk, Gdynia, Szczecin, Świnoujście.
Status prawny kapitana statku:
Kapitan sprawuje kierownictwo statku i wykonuje inne funkcje określone przepisami. Wszystkie osoby znajdujące się na statku zobowiązane są podporządkować jego zarządzeniom. Jest on z mocy prawa przedstawicielem armatora i zainteresowanych ładunkiem. Jest zobowiązany dochować staranności sumiennego kapitana statku. Nie wolno opuszczać mu statku który znajduje się na morzu. Osobiści wprowadza statek przy wchodzeniu do portów, kanałów, rzek i wychodzeniu z nich. Udzielać wszelkiej pomocy. Kapitan obowiązany jest okazywać banderę i podnosić ja przy wchodzeniu do portu.
Normy konwencji:
SOLAS - o bezpieczeństwie życia na morzu,
COLREC - o prawie międzynarodowym w przepisach bezpieczeństwa na morzu,
LL - o limitach ładunkowych z 1969r.,?
TONAGE - o ładunkach morskich z 1969r.,
CSC - o bezpieczeństwie kontenerowym ?
INMARSAT - o komunikacji satelitarnej,
STCW - wydawanie świadectw pełnienie wacht przez marynarzy z 1975r.
SAR - o ratownictwie i poszukiwaniach morskich
SUAR - przeciwdziałanie czynom bezpieczeństwa żeglugi morskiej.
INCO/JMO - międzynarodowa organizacja morska,
MOP - międzynarodowa organizacja pracy.
Specjalne zezwolenie połowowe:
Wykonanie rybołówstwa morskiego, w danym roku kalendarzowym w polskich obszarach morskich wymaga uzyskania specjalnego zezwolenia połowowego. Wydaje się je armatorowi na statek rybacki na który wydano licencję. Wydaje je minister właściwy ds. rolnictwa na wniosek armatora statku rybackiego. Specjalne zezwolenie połowowe zawiera: określenie armatora, określenie organizmów połowowych, kwotę połowową, rejon połowów, rodzaj i ilość narzędzi, określenie aktywności połowowej statku rybackiego.
Ogólna kwota połowowa:
Wielkość wskazująca, jaka część stada organizmów morskich określonego gatunku może być wyłowiona w danym rejonie połowu w określonym czasie. Określane są w specjalnym zezwoleniu połowowym mogą być przekazywane w całości lub w części armatorom posiadającym kwotę połowową na ten sam gatunek organizmu morskiego, którego dotyczy przekazanie.
Połów:
Połów są to organizmy morskie danego gatunku, które są celem połowu ukierunkowanego. Połów może odbywać się na morzu jak i na innych akwenach wodnych. Połów może być w celach zarobkowych, naukowo-badawczych.
Nakład połowowy floty:
Jest to liczba statków rybackich poszczególnych rodzajów, przy użyciu, których może być wykonywane rybołówstwo morskie w danym roku kalendarzowym, w określonym rejonie połowu.
Hipoteka morska:
Na statku wpisanym do rejestru okrętowego można ustanowić zastaw wpisany do tego rejestru (hipoteka morska). Do hipoteki morskiej stosuje się odpowiednio przepisy prawa cywilnego o hipotece. Do powstania hipoteki morskiej niezbędny jest wpis do rejestru okrętowego. Oświadczenie woli właściciela o ustanowieniu na jego statku hipoteki morskiej powinno być założone na piśmie, z podpisem notarialnie poświadczonym. Może być wyrażona w walucie obcej. W celu zabezpieczenia tej samej wierzytelności można ustanowić hipotekę morską na więcej niż jednym statku. Hipoteka obciąża również jego przynależności, także właściciela statku powstałe po powstaniu hipoteki. Hipoteka może być ustanowiona na statku w budowie. Umowa zawarta między właścicielem statku a wierzycielem o ustanowieniu hipoteki morskiej może przewidywać przejęcie przez wierzyciela hipotecznego posiadania statku obciążonego hipoteką, łącznie z upoważnieniem do jego sprzedaży. Przed podjęciem przez wierzyciela hipotecznego czynności mających na celu jego zaspokojenie ze statku, powinien on na piśmie zawiadomić właściciela statku i organ rejestrowy o zamierzonym podjęciu działań zmierzających do zaspokojenia jego roszczeń wynikających z ustanowionej na statku hipoteki morskiej.
Rejestr statków rybackich:
Statek rybacki o polskiej przynależności może być używany do wykonywania rybołówstwa morskiego po jego wpisaniu do ewidencji statków rybackich i nadaniu oznaki rybackiej. Dokonuje się na wniosek armatora okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego właściwy dla portu macierzystego statku rybackiego po dokonaniu wpisu statku rybackiego do ewidencji wydaje się zaświadczenie o jego wpisie, które przechowuje się na statku w czasie wykonywania rybołówstwa morskiego. Oznaka rybacka stanowi trzyliterowy skrót portu macierzystego oraz nr ewidencji i umieszcza się ją na statku w sposób trwały. Rejestr zawiera wszelkie dane statku jak również niepowtarzalny w skali kraju nr identyfikacyjny statku rybackiego nadany przez prowadzącego rejestr.
Kapitan i Kapitanat portu:
Kapitan sprawuje kierownictwo statku i wykonuje inne funkcje określone przepisami. Wszystkie osoby znajdujące się na statku zobowiązane są podporządkować jego zarządzeniom.
Kapitanat portu - jego zadaniem jest dbanie o porządek i bezpieczeństwo w porcie. Można go nazwać policją. Na czele kapitanatu portu stoi kapitan portu.
Makler morski:
Makler morski podejmuje się za wynagrodzeniem, na podstawie każdorazowego zlecenia, pośrednictwem w zawieraniu umów sprzedaży statków przewozu, czarteru na czas, umów holowniczych, umów ubezpieczenia morskiego i innych umów związanych z obrotem morskim. Zlecenie może objąć załatwienie dla statku wszelkich czynności związanych z jego przyjęciem, postojem i wyjściem. Makler morski może podjąć się czynności na rzecz obu umawiających się stron, jeżeli udzieliły mu zlecenia. Za pośrednictwo w zawarciu umowy należy się maklerowi wynagrodzenie.
Agent morski:
Przez umowę agencyjną agent morski podejmuje się za wynagrodzeniem stałego przedstawicielstwa armatora w określonym porcie lub na określonym obszarze. Agent morski jest uprawniony do podejmowania w imieniu armatora zwykłych czynności związanych z żeglugą, do działania w imieniu armatora wobec urzędów i podmiotów zarządzających portami morskimi, do zawierania w imieniu armatora umów przewozu umów ubezpieczenia morskiego, do wystawiania konosamentów, do odbioru i zapłaty wszelkich należności. Agent morski powinien: dbać o interesy, stosować się do jego poleceń i wskazówek, udzielić mu niezwłocznie potrzebnych wiadomości o przebiegu sprawy. Armator obowiązany jest na żądanie agenta udzielić mu odpowiednich zaliczek na pokrycie kosztów czynności związanych z postojem statku w porcie.
Status prawny dyrektora urzędu morskiego:
Jest to organ administracji morskiej. Dyrektor podlega Ministrowi Transportu i Gospodarki morskiej. Dyrektora powołuje i odwołuje Minister TiGM. Swoje kompetencje wykonuje przy pomocy urzędu morskiego. W skład urzędu morskiego wchodzą - inspekcja morska, kapitanaty, bosmanaty portów. Sprawują nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy.
Status prawny okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego:
Jest to organ administracji niezespolonej. Podlegają ministrowi ds. rolnictwa. Powołuj i odwołuje minister ds. rolnictwa za zgodą właściwego miejscowo wojewody. Zastępców powołuje minister ds. rolnictwa na wniosek okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego. Działają na terytorium i wyłącznej strefie ekonomicznej RP. Sprawują oni nadzór nad przestrzeganiem przepisów o rybołówstwie morskim.
Książeczka żeglarska:
Książeczka żeglarska stwierdza tożsamość jej posiadacza, przebieg pracy na statkach oraz zawiera dane o stanie zdrowia i uprawnia go do przekroczenia granicy RP. Można na jej podstawie wrócić do kraju nawet w przypadku utraty jej ważności. Na czas podróży morskiej nie wolno zatrudniać osób które nie posiadają książeczki żeglarskiej. Książeczkę wystawia dyrektor urzędu morskiego, a zagranicą urząd konsularny. Książeczka wystawiona jest na wniosek - marynarza, rybaka, innej osoby, ucznia szkoły morskiej. Osoba posiadająca książeczkę jest zobowiązana do jej okazywania właściwym organom (paszport)
Tryb wymierzania kar pieniężnych za naruszenie bezpieczeństwa morskiego:
Kary pieniężne wymierza dyrektor urzędu morskiego w formie decyzji administracyjnej. Od decyzji przysługuje odwołanie do Ministra TiGM. Decyzja posiada rygor natychmiastowej wykonalności. Kara może być nałożona do 5 lat od popełnienia przestępstwa. Kwota ściągnięta z tytułu kar pieniężnych jest przychodem specjalnych środków będących w dyspozycji Ministra TiGM, i przeznaczone są na ochronę środowiska
Pas nadbrzeżny:
Co reguluje kodeks morski:
Reguluje stosunki prawne związane z żeglugą morską - prawa rzeczowe, umowy przewozu, ubezpieczenia, wypadki morskie,
Telefon do dr Godeckiego 0 602 234 601