Wykład 8 - 28.04.2009
UJĘCIE SYSTEMOWE.
!Ogólna teoria systemów.
von Bertalanffy - 1954 r. - data powstania ogólnej teorii systemów. [Biolog, źródła swojej koncepcji upatrywał w cybernetyce, teorii informacji, teorii grafów i teorii decyzji]
Funkcjonalne i strukturalne zasady do opisu przyrody i społeczeństwa.
Początkowo biologiczna (Maturana) i socjologiczna (Luhmann).
!Właściwości systemów:
- uporządkowane elementy
- więcej niż suma części
- otwarte (informacje, materia, energia wchodzi i wychodzi z systemu; granica między systemem a otoczeniem ma pewien stopień przepuszczalności) i zamknięte (nie ma przepływu - np. maszyna);
- granice (określają stopień otwartości systemów)
- hierarchiczne uporządkowanie (w ramach systemu, systemy także są uporządkowane hierarchicznie a więc każdy jest częścią wyższego systemu i sam składa się z systemów niższych)
- struktura = elementy + relacje
- struktura wyznacza funkcje i ograniczenia
!Ujęcie systemowe:
Źródła: Bertalanffy - definicja systemu
Różne podejścia:
- komunikacyjne (Watzlawick, Satir, szkoła mediolańska): komunikacja w rodzinie
- strukturalne (Minuchin)
- strategiczne (M. Erickson, G. Bateson)
- poza (Bowenowska szkoła, koncepcja Olsona czy podejście Davida Fielda).
Ujęcie rozwojowe E. Duvall
!System rodzinny:
Organizacja
wyznacza strukturę (elementy + relacje między nimi)
Y = X² - X (licznik)/2(mianownik)
Zmiana organizacji = „śmierć systemu”
Utrzymanie homeostazy
Dążenie do stabilności i zmiany
Struktura rodziny
„niewidzialna sieć wzajemnych oczekiwań warunkująca sposób, w jaki członkowie rodziny wchodzą ze sobą w interakcje” (Minuchin)
urzeczywistnia organizację
autonomiczna, samoregulująca
(podstawowe) zasady funkcjonowania systemu: ekwifinalności (różne przyczyny mogą prowadzić do tego samego skutku) i ekwipotencjalności (ta sama przyczyna może wywołać różne skutki lub prowadzić do tego samego skutku różnymi drogami)
w obrębie struktury rodziny wyróżniamy podsystemy (subsystemy):
- różnorodność
- wyodrębnianie ze względu na funkcję, płeć, pokolenie itd.
doraźne (przymierza) i trwałe (koalicje)
każdy element należy jednocześnie do wielu podsystemów
granice - jasne, klarowne, półprzepuszczalne.
Minuchin wyróżnia:
- rodziny splątane (zmieszane, uwikłane)
- rodziny niezwiązane (niezaangażowane)
- rodziny funkcjonalne
Hierarchia - odnosi się do tego, kto posiada władzę i odpowiedzialność.
granice między pokoleniami
władza i odpowiedzialność
jasna = zdrowa
Dynamizm - nieustanna wymiana informacji i materii.
Zdolność do utrzymania spójności.
Zdolność do utrzymania stałości.
Zdolność do rozwoju, zmiany.
Cyrkularność (G. Bateson): (przyczynowość cyrkularna)
odrzucenie modelu linearnego
przyczynowość kolista
pętle sprzężeń zwrotnych
dodatnich (do zachowań symetrycznych) - na zachowanie 1-ego partnera drugi partner interakcji reaguje tak, że wzmaga się zachowanie 1-ego (im bardziej, tym bardziej)
ujemnych (do zachowań komplementarnych) - dążność do utrzymania spójności i stałości, na zachowanie 1-ego partnera 2-gi odpowiada w sposób dopełniający, komplementarny.
Czyli morfogeneza (+) i morfostaza (-), (równowaga jest homeostazą)
!W ujęciu Schaffera:
- 4 cechy: całościowość, cyrkularność, związki między podsystemami i dążenie do stabilności zmiany
- model wzajemnych wpływów w rodzinie autorstwa Belsky-ego
relacja małżeńska
zachowanie i rozwój oddziaływania
niemowlęcia rodziców
Zach -> relacja -> oddz
Relacja -> zach -> oddz -> relacja
!W ujęciu Davida Fielda - jesteśmy dorosłymi dziećmi, dzieciństwo nadal na nas oddziałuje. Narzędzie do badania systemów tej koncepcji przetłumaczone przez M. Ryś.
!5 aksjomatów komunikacji Watzlawick (67)
nie można się nie porozumiewać (każde zachowanie jest komunikatem)
każdy komunikat ma aspekt treściowy i relacyjny (komunikat to nie tylko treść, ale też ustalanie stosunku do danej osoby)
w relacji trwa nieustanna wymiana komunikatów, a partnerzy mają tendencję do punktacji zdarzeń
komunikacja następuje digitalnie i analogowo (werbalnie i niewerbalnie)
każda wymiana komunikatów jest albo komplementarna (uzupełniająca się) albo symetryczna (będąca dążeniem do równorzędności)
!4 wadliwe style komunikacji (V. Satir), opisane na podst. obserwacji sesji terapeutycznych:
- styl zjednywacza (przepraszanie, okazywanie uległości, swojej bezradności służy zdobyciu uczuć)
- styl obwiniacza (osoba ukrywa swoją samotność i złą samoocenę przez odgrywanie silnej, zarządzającej)
- styl komputerowo - racjonalny (nieokazywanie emocji, sztywna pozycja ciała, używanie trudnych słów)
- styl mąciciela (rozładowywanie napięcia przez odwracanie uwagi na coś co nie jest związane z tematem)
- STYL POPRAWNY
!Model kołowy Olsona:
3 wymiary funkcjonowania rodziny
spójność
adaptacyjność (zakres w jakim system rodzinny jest elastyczny i zdolny do zmiany)
komunikacja
4 poziomy spójności: brak więzi, podział, powiązanie i splątanie
4 poziomy adaptacyjności: sztywność, ustrukturowanie, elastyczność, chaos
4x4 = 16 typów rodzin (4 typy umiarkowane - rodziny zrównoważone, 8 typów pośrednich w których mamy na jednym wymiarze skrajność, a na drugim umiarkowanie, 4 typy skrajne)
!Rodzina dysfunkcjonalna - jak rozumieć objaw (pacjenta z objawem)?
Psychoanaliza - objaw objawem pacjenta: konflikt wewn.
Psychologia behawioralna - objaw objawem pacjenta: nieadaptacyjne nawyki
Ujęcie fenomenologiczne - objaw objawem pacjenta: wyraz cierpienia jednostki
Ujęcie systemowe: Oznaczony Pacjent (OP):
- kozioł ofiarny (1-sze teorie systemowe traktowały oznaczonego pacjenta jako kozła ofiarnego, najsłabsze ogniwo systemu. Dziś się od tego odchodzi.)
- wyraziciel patologii systemu
- element sekwencji zdarzeń (terapeuta widzi tylko fragment pętli sprzężeń zwrotnych)
- sposób utrzymania homeostazy.
!Proces tworzenia trójkątów (Minuchin)
Triangulacja (tworzenie się patologicznych triad - kiedy konflikt między rodzicami nie jest jawny a każde z rodziców dąży do pozyskania dziecka, dziecko przeżywa konflikt wewn. zw. z lojalnością wobec rodziców; objawy nerwicowe)
Koalicja (konflikt jest jawny, najczęściej jest to koalicja z rodzicem, który przeciąga na swoją stronę dziecko: najczęściej dominująca matka, która wchodzi w koalicję z dzieckiem przeciwko niezaangażowanemu ojcu)
obejście konfliktu przez atakowanie (atakowanie dziecka, aby poradzić sobie z własnym konfliktem - zaburzenia zachowania)
obejście konfliktu przez podtrzymanie (nadopiekuńczy rodzice skupiają się na dziecku zamiast rozwiązać swój konflikt - objawy psychosomatyczne).
4