Podział prawa przedmiotowego
AUTOR |
BOSKIE |
NATURALNE |
jeżeli ma swój początek w naturze: zbiór norm wspólnych dla istot rozumnych per modum cognitionis |
ZAWIERA |
Zasady powszechne/nadrzędne |
|
|
|
|
|
|
Wnioski wypływające z zasad nadrzędnych |
|
|
|
|
|
|
Bliższe określenia/interpretacje zasad i wniosków |
|
|
|
POZYTYWNE |
jeżeli bierze swój początek z woli Bożej: całość norm przekazanych poprzez Objawienie |
ZAWIERA |
Prawo pozytywne dane przodkom i Patriarchom bezpośrednio od Boga |
|
|
|
|
|
|
Prawo mojżeszowe dane Narodowi Hebrajskiemu poprzez Mojżesza |
|
|
|
|
|
|
Prawo nowe dane człowiekowi poprzez N.P. Jezusa Chrystusa |
|
|
LUDZKIE |
ŚWIECKIE jeżeli dane przez ustawodawcę świeckiego |
||||
|
|
KANONICZNE albo kościelne jeżeli dane przez władzę kościelną |
||||
ZAKRES |
ODNOŚNIE OSÓB |
Ogólne jeżeli odnosi się do wszystkich poddanych |
||||
|
|
Szczególne jeżeli odnosi się jedynie do niektórych kategorii |
||||
|
ODNOŚNIE TERYTORIUM |
Powszechne jeżeli obowiązuje na całym terytorium |
||||
|
|
Partykularne jeżeli obowiązuje jedynie na określonym terytorium |
||||
CHARAKTER |
Ogólne |
Jeżeli stanowi regułę i obowiązuje wszystkie osoby |
||||
|
Specjalne |
Jeżeli stanowi wyjątek e zostało ustanowione dala korzyści pojedynczych osób |
||||
PRZEDMIOT |
PUBLICZNE |
Wewnętrzne |
Konstytucjonalne (= Konstytucja) |
|||
|
|
|
Procesowe (= Obrona) |
|||
|
|
|
Administracyjne (= Rząd) |
|||
|
|
Zewnętrzne |
Międzynarodowe |
|||
|
|
|
Konkordatowe |
|||
|
PRYWATNE |
Cywilne |
||||
|
|
Handlowe |
Kan. 1 - KPK/83 i jego adresaci (podmioty KPK/83)
Kościół katolicki |
Kościół zachodni (łaciński) |
ustrojowa jedność, za wyjątkiem
|
rytu ambrozjańskiego w Mediolanie |
CIC 1983 |
|
|
|
rytu mozarabskiego w kaplicy mozarabskiej katedry w Toledo |
|
|
|
|
odmian w niektórych zakonach (dominikańskim, kartuskim, premonstrateńskim) |
|
|
wspólny trzon ustrojowy: dogmaty wiary oraz prawo Boże naturalne i pozytywne |
|||
|
Kościoły wschodnie |
szereg autonomicznych Kościołów |
CCEO 1990 |
Katolickie Kościoły wschodnie - lista, stan, członkowie
TRADYCJE |
KOŚCIOŁY |
STAN |
CZŁONKOWIE |
I. Aleksandryjska |
|
Patriarcha |
190.000 |
|
|
Metropolita |
141.000 |
II. Antiocheńska czyli zachodniosyryjska |
|
Patriarcha |
109.000 |
|
|
Patriarcha |
3.304.000 |
|
|
Metropolita |
310.000 |
III. Ormiańska |
|
Patriarcha |
249.000 |
IV. Chaldejska czyli wschodniosyryjska |
|
Patriarcha |
313.000 |
|
|
Arcybiskup większy |
3.155.000 |
V. Konstantynopolitańskaczyli bizantyńska |
|
(-) |
? |
|
|
|
20.000 |
|
|
|
2.350 |
|
|
|
279.000 |
|
|
|
62.000 |
|
|
Patriarcha |
1.099.000 |
|
|
Metropolita (w 1948) |
2.012.000 |
|
|
Metropolita |
493.000 |
|
|
|
238.060 |
|
|
|
20.000 |
|
|
Arcybiskup większy |
5.093.000 |
|
|
|
49.000 |
|
|
(-) |
? |
|
|
|
? |
|
|
(-) |
? |
Lokalizacja kościołów wschodnich
KOŚCIOŁY |
LOKALIZACJA PIERWOTNA/DIASPORA |
|
Albania |
|
Białoruś / diaspora |
|
Bułgaria |
|
Irak, Iran, Syria, Liban, Turcja, Izrael, Egipt / Francja, USA |
|
Republika Czeska |
|
Etiopia i Erytrea |
|
Grecja, Turcja |
|
Gruzja |
|
Południe Włoch / diaspora |
|
Republiki byłej Jugosławii |
|
Egipt / Emigranci (specjalnie w USA) zostali wchłonięci przez kościół łaciński |
|
Liban, Syria, Izrael / Cypr, Egipt, USA, Kanada, Argentyna, Brazylia, Australia |
|
Syria, Liban, Egipt, Izrael, Jordan / Kuwejt, Irak, Sudan, Ameryki, Australia |
|
Liban, Syria, Irak, Iran, Turcja, Izrael, Egipt / diaspora |
|
Rosja |
|
Rumunia / USA, Kanada |
|
Karpaty - Ukraina / USA |
|
Słowacja, Czechy / USA, Kanada |
|
Kerala / reszta Indii, Średni Wschód zachodni |
|
Kerala / reszta Indii |
|
Liban, Syria, Irak, / Egipt, Turcja, Izrael |
|
Ukraina, Polska / USA, Kanada, Brazylia, Argentyna, Australia, Europa Zachodnia |
|
Węgry |
Kan. 7 - Promulgacja ustawy
Promulgacja |
proces |
- inicjatywa ustawodawcza - ustalenie treści - sporządzenie tekstu - uchwalenie (jeśli prawodawca jest kolegialny) - podpisanie - ogłoszenie |
|
|
pojęcie |
akt prawny, poprzez który prawodawca ogłasza nową ustawę, przekazując ją do wiadomości osób zainteresowanych (wystarczy ogłosić wspólnocie, nie trzeba jej ogłaszać każdej osobie zainteresowanej) |
|
|
różni się od |
- podania do wiadomości (zindywidualizowanym, nazwanym adresatom) - rozpowszechnienia - faktycznego zaznajomienia się z ustawą (ogłoszenie stwarza możliwość poznania ustawy) |
|
|
skutki |
istnienie ustawy, niezależnie od reakcji podmiotów, których dotyka |
|
|
środki zaradcze |
ius remonstrationis |
Biskupi mają prawo obowiązek przedłożyć papieżowi swoje zastrzeżenia, jeśli uważają że ustawa byłaby dla ich Kościoła niestosowna czy wręcz szkodliwa. Zastrzeżenie wniesione po ogłoszeniu ustawy posiada charakter zawieszający |
|
|
ius supplicationis |
Prawo przedłożenia prośby o zmianę ustawy przysługujące wszystkim wiernym (kan. 212 § 3) |
Kan. 8 - Sposoby promulgacji, vacatio legis, wejście w życie
Promulgacja |
sposób |
ustawy powszechne |
od 1909 w Acta Apostolicae Sedis |
||
|
|
|
lub gdzie indziej np. |
-L'Osservatore Romano, - przez rozesłanie do biskupów w druku zwartym |
|
|
|
ustawy partykularne |
zgodnie z postanowieniem ustawodawcy partykularnego |
||
|
vacatio legis |
ustawy powszechne |
ustawowo trzy miesiące od daty publikacji w AAS |
||
|
|
|
mniej lub więcej niż trzy miesiące |
||
|
|
|
bez vacatio legis |
- ustawy zawierające lub konkretyzujące prawo Boże, - ustawy mające formę ustaw konkretyzujących ustawy już obowiązujące, - interpretacje autentyczne dokonane w formie ustawy i ogłoszone, a wyjaśniające słowa ustawy same w sobie pewne (kan. 16 § 2) |
|
|
|
ustawy partykularne |
ustawowo miesiąc od dnia promulgacji |
||
|
|
|
inny termin określony przez prawodawcę partykularnego |
||
|
wejście w życie |
następuje wtedy kiedy kończy się vacatio legis |
od tego momentu ustawa zaczyna obowiązywać wszystkich dla których została wydana stara ustawa zostaje uchylona |
Kan. 9 - Nieretroaktywność ustaw
Obowiązywanie ustawy w czasie |
zasada ogólna |
nieretroaktywność ustawy |
ustawy dotyczą przyszłości a nie przeszłości |
|
wyjątek od zasady |
retroaktywność ustawy |
gdy ustawa zawiera interpretacje prawa Boskiego |
|
|
|
gdy wyraźnie w ustawie zastrzega się o rzeczach przeszłych |
|
|
|
gdy ustawa późniejsza wyjaśnia wcześniejszą (kan. 16 § 2) |
|
|
|
w przypadku zastosowania kary korzystniejszej dla przestępcy (kan. 1313) |
promulgacja, vacatio legis, wejście w życie
KPK/1983 25.01.1983 27.11.1983Kan. 10 - Ustawy uniezdalniające i unieważniające
Elementy istotne |
ustawodawca musi wyraźnie określić że dana ustawa ma właśnie taki charakter |
bezpośrednio |
używając sformułowań |
- incapax - inhabilis - invalidus - irritus |
|
|
pośrednio |
określając wymogi ważności |
- ut valeat - ut vim habeat - ad validitatem requiritur |
|
wywołują zawsze swoje skutki |
nieważność (ipso facto, ipso iure) czynności dokonanej niezgodnie z daną ustawą unieważniającą lub uniezdalniającą chociażby takie ustawy były nieznane lub błędnie rozumiane przez działającego |
ignorantia iuris non excusat |
Czynność |
nieważna |
nie wywiera skutków przewidzianych prawem |
nieusuwalna |
nie może być uważniona |
|
|
|
usuwalna |
może być uważniona |
|
nieistniejąca |
z powodu braku elementów istotnych |
nie można sanować |
Kann. 11 - 15 - Ogólne warunki podlegania ustawom kościelnym
Prawo |
Boskie |
obowiązek absolutny wszystkich ludzi odnośnie prawdy dotyczącej Boga i Kościoła (kan. 748 § 1) |
- poszukiwania - przyjęcia - zachowywania |
|
|
kościelne |
obowiązek zachowani tych ustaw zależy od następujących warunków |
kan. 11 |
- kryterium eklezjologiczne - kryterium psychologiczne - kryterium chronologiczne |
|
|
|
kan. 12-12 |
- terytorialność i personalność ustaw |
|
|
|
kan. 14-15 |
- obowiązywanie ustawy ze względu na zrozumienie |
Ustawy zawierające prawo Boże, czy to naturalne czy pozytywne |
kanony zakładające istnienie prawa naturalnego |
kan. 199 |
|
|
kan. 1071 § 1, n. 3 |
|
|
kan. 1163 § 2 |
|
|
kan. 1259 |
|
|
kan. 1299 § 1 |
|
kanony stwierdzające że dana norma podaje prawo Boskie pozytywne lub że opiera się na nim |
kan. 113 § 1 |
|
|
kan. 129 § 1 |
|
|
kan. 207 § 1 |
|
|
kan. 330 |
|
|
kan. 331 |
|
|
kan. 375 § 1 |
|
|
kan. 747 § 1 |
|
|
kan. 748 § 1 |
|
|
kan. 840 |
|
|
kan. 899 § 3 |
|
|
kan. 1008 |
|
|
kan. 1055 § 1 |
|
|
kan. 1249 |
Kan. 11 - Adresaci ustaw czysto kościelnych
Kryterium |
eklezjologiczne |
przynależność do Kościoła katolickiego łacińskiego poprzez |
- chrzest z wody lub |
||
|
|
|
- włączenie do Kościoła |
||
|
psychologiczne |
posiadanie wystarczającego używania rozumu |
są wyłączone |
- dzieci, które nie ukończyły siódmego roku życia, - osoby zahamowane w rozwoju umysłowym oraz dotknięte chorobą psychiczną, - osoby, które w konkretnym przypadku nie mogą zrozumieć czynności regulowanej ustawą (częściowo chorzy umysłowo oraz częściowo niedorozwinięci), - osoby, które w zasadzie maja używanie rozumu, lecz przypadkowo są go pozbawione (śpiący, pijani, zahipnotyzowani, będący w gorączce) |
|
|
chronologiczne |
ukończony siódmy rok życia jeżeli ustawa czego innego nie zastrzega |
wymóg ten odnosi się generalnie do ustaw nakazujących i zakazujących, jeśli prawo ni postanawia inaczej |
- kan. 920 § 1 - kan. 989 - kan. 1252 - kan. 1323, n. 1 |
Wyjątki |
chrześcijanie niekatolicy którzy z własnej woli stosują się do prawa kościelnego gdy |
zawierają małżeństwo z osobą katolicka |
- kan. 1117 - kan. 1124-1128 - kan. 1142 - kan. 1476 - kan. 1671 - kan. 1692 |
|
|
korzystają z posług szafarzy katolickich |
- kan. 844 §§ 3-5 - kan. 1170 - kan. 1183 § 3 |
|
|
wykonują jakieś zadania w Kościele katolickim |
- kan. 463 § 3 - kan. 874 § 2 |
|
katechumeni |
- kan. 206 - kan. 788 - kan. 851 - kan. 1170 - kan. 1183 § 1 |
|
|
sam Kościół stosuje ustawy do nieochrzczonych |
- kan. 1143-1150 - kan. 1086 - kan. 1117 - kan. 1476 |
Kann. 12-13 - Podleganie ustawom ze względu na zasadę terytorialności i personalności
Ustawy powszechne |
zasada ogólna |
wiążą na całym świecie tych, dla których zostały wydane |
|
|
wyjątek |
nie wiążą na tzw. terytorium wyłączonym |
dotyczy to osób które aktualnie na danym terytorium przebywają (np. kann. 1251-1253) |
Post i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych
Ustawy partykularne |
zasada |
ustawy te wiążą na mocy terytorium i jedynie w jego granicach |
posiadanie stałego lub tymczasowego zamieszkania na danym terytorium |
||
|
|
|
aktualne przebywania na tym terytorium |
||
|
wyjątek |
niekiedy mogą mieć charakter personalny ale to musi być jasno wyrażone przez ustawodawcę |
|||
|
podróżni |
nie są związani |
ustawami własnego terytorium |
jak długo przebywają poza nim |
|
|
|
|
ustawami cudzego terytorium |
na którym aktualnie przebywają |
|
|
|
są związani |
ustawami własnego terytorium |
- gdyby ich przekroczeni powodowało szkodę na własnym terytorium, - są to ustawy personalne |
|
|
|
|
ustawami cudzego terytorium |
- gdy zaradzają porządkowi publicznemu, - określają formalności aktów, - dotyczą nieruchomości znajdujących się na danym terytorium |
|
|
tułacze |
to osoby bez stałego lub tymczasowego zamieszkania |
są zobowiązani do zachowania ustaw terytorium a którym aktualnie się znajdują |
Obowiązywanie ustaw partykularnych (zasada terytorialności prawa)
Kan. 59 - Pojęcie reskryptu
Reskrypt |
responsum in scriptis |
sporządzenie aktu, odpowiedzi na piśmie |
udzielenie odpowiedzi ustnie vivae vocis oraculo nie jest reskryptem |
|
petitio |
dwa sposoby |
- pisemnie lub ustnie - motu proprio np. kan. 1164 |
|
|
prosić może także ten kto nie będzie adresatem reskryptu |
|
|
|
nie jest wymagana wiedza czy też zgodna osoby na rzecz której się prosi, nisi aliud constet (por. kan. 692) |
|
|
gratia in sensu largo |
łaska w sensie szerokim |
- przywilej - dyspensa - inna łaska |
Przyczyny nieważności małżeństwa i sanatio in radice przykład na petitio motu proprio kan. 1164:
Kan. 60-61 - Odbiorca reskryptu
Adresat |
zasada |
wszyscy są zdolni do tego aby prosić i otrzymać reskrypt należy do kompetentnej władzy czy udzielić reskryptu czy też nie |
- np. kan. 1142 |
|
|
wyjątek |
wyraźny zakaz |
z natury rzeczy |
- chodzi tutaj o zdolność osoby w stosunku do przedmiotu reskryptu - to co jest właściwe dla duchownych tego nie mogą otrzymać świeccy |
|
|
|
z wyraźnego zakazu przez prawo |
gdy sama ustawa deklaruje osoby niezdolne do przyjęcia reskryptu |
Kan. 85-86 - Definicja dyspensy
Dyspensa |
relaxatio |
uwolnienie od obowiązku zachowania ustawy |
vulnus legis |
||
|
legis mere eclesiasticae |
tylko ustawy kościelne |
nie podlegają jednak dyspensie |
ustawy karne i procesowe |
|
|
|
|
|
te ustawy czysto kościelne, które definiują to co jest istotnie konstytutywne dla |
instytucji prawnych |
|
|
|
|
|
aktów prawnych |
|
in casu particulari |
w stosunku do jednej lub kilku osób określonych |
|||
|
qui potestete guadet exsecutiva intra limites suae competentiae |
Rodzaje dyspensy
Ze względu na |
zakres którego dotyczy |
- in foro externo |
|
|
- in foro interno |
|
sposób udzielenia |
- expressa |
|
|
- tacita |
|
skuteczność obowiązywania |
- unica, effectus indivisibilis |
|
|
- multiplex, tractus successivi |
Kan. 89 - Władza dyspensowania proboszcza, innego prezbitera i diakona
zasada |
nie mogą dyspensować od ustaw powszechnych i partykularnych |
||
wyjątek |
mogą dyspensować gdy taką władzę otrzymają |
a iure |
kan. 262 |
|
|
|
kan. 1079 § 2 |
|
|
|
kan. 1080 |
|
|
|
kan. 1196 |
|
|
|
kan. 1245 |
|
|
a homine |
delegacja |
Kan. 262 |
rektor seminarium duchownego bądź jego delegat posiada władzę proboszczowską dyspensowania względem wszystkich przebywających w seminarium, z wyjatkiem spraw małżeńskich |
|||
Kan. 1079 § 2 |
wszyscy prezbiterzy i diakoni na mocy prawa otrzymują kompetencje do udzielenia dyspensy |
w niebezpieczeństwie śmierci gdy nie można sie odnieść nawet do miejscowego ordynariusza |
od kanonicznej formy zawarcia małżeństwa i od przeszkód małżeńskich z prawa kanonicznego, publicznych i tajnych, z wyjatkiem przeszkody ze święceń prezbiteratu |
|
Kan. 1080 |
wszyscy prezbiterzy i diakoni na mocy prawa otrzymują kompetencje do udzielenia dyspensy |
gdy onia sunt parata a przypadek jest tajny |
od wszystkich przeszkód za wyjątkiem przezkody wynikajacej ze święceń i wieczystego ślubu publicznego czystości, złożonego w IZ na prawie papieksim |
|
Kan. 1245 |
proboszczowie oraz wyżsi przełożeni zakonów i kleryckich stowarzyszeń życia apostolskiego na prawie papieskim mogą dyspensować od |
obowiązku przestrzegania dni światecznych i pokutnych |
||
Kan. 1196 |
proboszczowie oraz wyżsi przełożeni zakonów i kleryckich stowarzyszeń życia apostolskiego na prawie papieskim mogą dyspensować od |
od ślubu prywtanego, jesli dyspensa nie narusza praw przez innych nabytych |
||
Kan. 1079 § 3, 1080 § 1 |
spowiednik może dyspensowac w zakresie wewnętrznym, zarówno sakramentalnym, jak i pozasakramentalnym, |
w niebezpieczeńswtie śmierci |
od przeszkód małżeńskich |
|
|
|
w wpadku naglącym |
|
Pojęcie osoby w prawie
Persona |
pojęcie |
nazwa techniczna oznaczająca podmiot zdolności prawnej |
|||
|
zdolność |
prawną |
to uzdolnienie do bycia posiadaczem praw i obowiązków |
||
|
|
do czynności prawnych |
to uzdolnienie do dokonywania samodzielnie ważnych czynności prawnych i nabywania w skutek tego praw oraz zaciągania obowiązków |
||
|
rodzaje |
- fizyczne |
podmiot indywidualny |
||
|
|
- prawne |
podmiot wspólnotowy |
- moralne |
- Kościół - Stolica Apostolska |
|
|
|
|
- korporacje |
|
|
|
|
|
- fundacje |
Kan. 96 - Osoba fizyczna (nabycie zdolności prawnej)
Osoba fizyczna w Kościele |
przyjęcie chrztu i nabycie szeregu obowiązków i praw właściwych chrześcijanom, które zależą od |
pozycji kanonicznej |
ze względu na płeć |
- świecenia tylko mężczyźni (kan. 1024) - władza rządzenia (kan. 129) - wiek do małżeństwa (kan. 1083 § 1) |
|
|
|
ze względu na stan prawny |
- duchowni - świeccy - konsekrowani |
|
|
wspólnoty z kościołem |
pełna wspólnota (kan. 205) |
|
|
|
|
niepełna wspólnota |
|
|
|
sankcji |
kary |
- kan. 1331-1340 |
|
|
|
ograniczenia |
- kan. 171 § 1, n. 3 i 4 - kan. 194 - kan. 316 - kan. 874 § 1, n. 3 - kan. 915 - kan. 1007 - kan. 1184 § 1, n. 2 i 3 |
Kan. 102 - Dwa sposoby nabycia zamieszkania stałego i tymczasowego
Zamieszkania |
stałe |
przebywanie |
chodzi o obecność fizyczną w sposób moralnie ciągły, czyli obecność motywowana zamiarem zamieszkania |
|
|
terytorium |
może być parafialne bądź diecezjalne |
|
|
intencja |
pozostawania na danym terytorium na stałe albo |
|
|
czas 5 lat |
po upływie pełnych pięciu lat nabywa się zamieszkanie stałe |
|
tymczasowe |
przebywanie |
chodzi o obecność fizyczną w sposób moralnie ciągły, czyli obecność motywowana zamiarem zamieszkania |
|
|
terytorium |
może być parafialne bądź diecezjalne |
|
|
intencja |
pozostawania na danym terytorium przynajmniej przez 3 miesiące albo |
|
|
czas 3 miesiące |
faktyczny pobyt przez 3 miesiące |
Kan. 108 - Pokrewieństwo
Consanguinitas |
pojęcie |
to relacja zachodząca miedzy osobami wynikła ze wspólnoty krwi wskutek pochodzenia od siebie czy od wspólnych przodków czynnikiem sprawczym pokrewieństwa jest spłodzenie (naturalne lub sztuczne), nie powstaje natomiast w wyniku transfuzji krwi oraz między matka zastępczą, której wszczepiono zapłodnione jajeczko a dzieckiem które ona urodziła (nie jest ona genitrix ale nutrix) |
||
|
obliczanie |
przodek |
to osoba (ojciec, matka) od której pochodzą poszczególni krewni przez zrodzenie |
|
|
|
linie |
to następstwo osób pochodzących od wspólnego przodka |
prosta obejmuje osoby pochodzące od wspólnego przodka i bezpośrednio od siebie |
|
|
|
|
boczna łączy osobnie pochodzące bezpośrednio od siebie, ale mające wspólnego przodka |
|
|
stopnie |
stopniami oznacza się bliskość spokrewnionych osób, liczba stopni pokrywa się z liczbą zrodzeń zlicza się albo liczbę zrodzeń albo liczbę osób z pominięciem wspólnego przodka |
Skutki prawne pokrewieństwa |
- kan. 478 § 2 |
|
- kan. 492 § 2 |
|
- kan. 1078 § 3 |
|
- kan. 1091 |
|
- kan. 1093 |
|
- kan. 1448 |
|
- kan. 1449 |
|
- kan. 1548 § 2, n. 2 |
Kan. 1091 - Przeszkoda zrywająca do małżeństwa wynikająca z pokrewieństwa
Kan. 109 - Powinowactwo
Affinitas |
pojęcie |
powstaje z ważnego małżeństwa, nawet niedopełnionego |
|
|
|
istnieje między mężem a krewnymi żony oraz między żoną a krewnymi męża |
|
|
|
ma charakter stały, nie ustaje wraz ze śmiercią współmałżonka |
przestaje istnieć gdy orzeczono nieważność małżeństwa |
|
podmiot bierny |
krewni męża są powinowatymi żony i to w tej samej linii oraz w tym samym stopniu |
|
|
|
krewni żony są powinowatymi męża i to w tej samej linii i tym samym stopniu |
|
|
obliczanie |
obowiązują te same zasady co w przypadku pokrewieństwa |
Skutki prawne |
- kan. 492 § 3 |
|
- kan. 1092 |
|
- kan. 1298 |
|
- kan. 1448 |
|
- kan. 1449 |
|
- kan. 1548 § 2, n. 2 |
Przeszkoda zrywająca do małżeństwa wynikająca z powinowactwa - kan. 1092
Kan. 110 - Pokrewieństwo prawne
Adoptio |
pojęcie |
akt prawny władzy cywilnej, na mocy którego osobę obcą przyjmuje się do rodziny i uznaje za syna bądź córkę |
||
|
skutki |
przysposobienie powoduje zaistnienie pokrewieństwa prawnego obejmującego adoptowanego i jego potomków z jednej strony oraz adoptujących i ich krewnych z drugiej jeśli stosunek przysposobienia zostaje na forum cywilnym rozwiązany, wygasa on też na forum kanonicznym |
- kan. 98 § 2 - kan. 105 § 1 - kan. 774 § 2 - kan. 793 - kan. 795-798 - kan. 851, n. 2 - kan. 867-869 - kan. 872 - kan. 874 § 1, n. 1 - kan. 890 - kan. 914 - kan. 1071 § 1, n. 6 - kan. 1094 - kan. 1136 - kan. 1139 - kan. 1183 § 2 - kan. 1252 - kan. 1366 - kan. 1478 |
|
|
zapis |
kan. 532 § 2 |
adopcję należy odnotować w księdze ochrzczonych |
|
|
|
kan. 977 § 3 |
jeśli adopcji dokonano przed chrztem, w księdze chrztów odnotowuje się nazwiska adoptujących oraz - przynajmniej jeśli tak czyni się w akcie cywilnym regionu - nazwiska rodziców naturalnych |
Kan. 111 - Włączenie do Kościoła (łacińskiego lub innego obrządku) przez chrzest
Chrzest |
przed ukończeniem 14 lat |
ustawowym kryterium przynależności osób ochrzczonych przed ukończeniem czternastego roku życia jest przynależność rodziców do konkretnego obrządku (Kościoła sui iuris) |
jeżeli oboje rodzice należą do Kościoła łacińskiego to również i dziecko jest do niego włączone przez przyjęcie chrztu |
tutaj rodzice nie mają prawa wyboru (kann. 867; 1366) |
|
|
|
jeżeli jeden rodzic należy do Kocioła łacińskiego to dziecko |
zostaje włączone do Kościoła łacińskiego jeżeli oboje rodzice zgodnie tak zdecydują |
|
|
|
|
zostaje włączone do innego Kościoła sui iuris jeżeli oboje rodzice tak zdecydują i pod warunkiem, że jedno z nich należy do tego innego obrządku |
|
|
|
|
zostaje włączone do Kościoła obrządku ojca jeśli brak jest zgodności pomiędzy rodzicami w tej sprawie |
|
po ukończeniu 14 lat |
taka osoba może sama wybrać Kościół do którego chce należeć |
Przypadki szczególne |
dziecko z małżeństwa mieszanego |
przynależy do obrządku strony katolickiej (por. kan. 1125 i 1086 § 2) |
|
dziecko matki niezamężnej |
zostaje włączone do Kościoła obrządku matki |
|
dziecko nieznanych rodziców |
zostaje w łączone do Kościoła obrządku prawnych opiekunów |
|
dziecko rodziców nieochrzczonych |
zostaje włączone do Kościoła obrządku osoby, która podjęła się jego katolickiego wychowania |
Kan. 112 - Przejście do innego Kościoła rytualnego
Zmiana obrządku |
zezwolenia St. Ap. |
musi być prośba i reskrypt udzielający pozwolenia |
Sekretariat Stanu reskryptem z dnia 26.11.1992 stwierdził, że zgodę można domniemywać gdy wierny Kościoła łacińskiego prosi o przejście do innego Kościoła sui iuris mającego eparchię na tym samym terytorium, o ile obydwaj biskupi wyrazili swoja zgodę na piśmie |
||
|
|
musi istnieć słuszna przyczyna inna aniżeli małżeństwo |
|
||
|
małżeństwo |
zawierając małżeństwo lub w czasie jego trwania |
|||
|
|
małżonek może przejść do Kościoła sui iuris swojego współmałżonka |
|||
|
|
konieczne jest tutaj oświadczenie o takim przejściu |
|||
|
dzieci |
do lat 14 |
zostają włączone do Kościoła innego obrządku |
- rodziców, którzy zmienili obrządek za zgodą St. Ap. - małżonka, przechodzącego do obrządku współmałżonka - w małżeństwie mieszanym dzieci strony katolickiej zmieniającej obrządek |
|
|
|
po 14 roku |
mogą powrócić do Kościoła, do którego należały przed przejściem |
||
|
długotrwała praktyka przyjmowani sakramentów w Kościele innego obrządku |
- nie powoduje ispo iure przejścia do niego |
WIERNI ŚWIECCY A POSŁUGI LITURGICZNE
kan. 230 |
możliwość |
wykonywania niektórych posług liturgicznych |
§ 1- stałe |
|
|
|
§ 2 - czasowe |
|
|
|
§ 3 - nadzwyczajne |
Posługi stałe |
lektor |
- głoszenie Słowa Bożego, por. kan. 766 (za wyjątkiem homilii bo ta jest zarezerwowana wyłącznie dla duchownych por. kan. 767) |
- uprawnienie to odnosi się wyłącznie do mężczyzn, którzy posiadają określony wiek i odznaczają się odpowiednimi przymiotami, stosownie do ustaleń Konferencji Episkopatu, - wypełnianie tych posług nie daje jednak żadnego prawa do wynagrodzenia. |
|
|
- ożywianie liturgii |
|
|
|
- przygotowanie wiernych do sakramentów |
|
|
akolita |
- posługa słowa |
|
|
|
- szafarz nadzwyczajny komunii świętej (por. kan. 910) |
|
|
|
- szafarz wystawienia i schowania Najświętszego Sakramentu (por. kan. 943) |
|
Posługi czasowe |
- lektora |
- funkcje te są dostępne wszystkim wiernym świeckim w tym i kobietom - ze względu na swój tymczasowy charakter nie wymagają ustanowienia poprzez czynność liturgiczną jak to ma natomiast miejsce w przypadku posług stałych |
|
- komentatora |
|
|
- kantora |
|
|
- inne (por. kan. 930 § 2) |
|
Posługi nadzwyczajne |
- posługa słowa (por. kan. 759) |
- posługi te są dostępne wszystkim wiernym świeckim (w tym i kobietom), - muszą być jednak spełnione jednocześnie następujące warunki:
|
|
- przewodniczenie modlitwom liturgicznym |
|
|
- udzielanie chrztu św. (por. kan. 861 § 2) |
|
|
- rozdzielanie komunii świętej (por. kan. 910 § 2) |
|
|
- bycie świadkiem kwalifikowanym do małżeństwa (por. kan. 1112) |
|
PRZESZKODY - unieważniające
Przeszkody |
pochodzenie |
prawo boskie |
to przeszkody, które opierają się na prawie boskim (naturalnym lub pozytywnym). Podlegają im wszyscy (mężczyźni i kobiety). Nie polegają dyspensie. |
- Niemoc płciowa (kan. 1084) - Węzeł małżeński (kan. 1085) - Pokrewieństwo w linii prostej (kan. 1091 § 1) |
|
|
prawo kościelne |
to przeszkody opierające się na prawie kościelnym. Podlegają im tylko osoby ochrzczone w Kościele Katolickim lub do niego przyjęte. Podlegają dyspensie. |
- brak wymaganego wieku (kan. 1083) - różna religia (kan. 1086) - święcenia (kan. 1087) - wieczysty ślub publiczny czystości w IZ (kan. 1088) - uprowadzenie kobiety w celu małżeństwa (kan. 1089) - małżonkobójstwo (kan. 1090) - pokrewieństwo w linii bocznej (kan. 1091) - powinowactwo (kan. 1092) - przyzwoitość publiczna (kan. 1093) - pokrewieństwo prawne (kan. 1094) |
|
zakres |
- bezwzględne |
to te przeszkody które wykluczają możliwość zawarcia małżeństwa z kimkolwiek |
|
|
|
- względne |
to te przeszkody które uniemożliwiają zawarcie małżeństwa z określoną osobą |
|
|
poznanie |
- publiczne |
to takie które mogą być stwierdzone na forum zewnętrznym |
|
|
|
- tajne |
to takie których nie można stwierdzić na forum zewnętrznym |
|
|
trwanie |
- trwałe |
to takie które trwają całe życie |
|
|
|
- czasowe |
to takie które trwają określony czas |
ZAKAZY - nie unieważniające
Zakazy |
Ustawowe |
- kan. 1071: małżeństwa które nie mogą być zawarte bez zezwolenia Ordynariusza miejsca: |
- małżeństwo tułaczy; - małżeństwo, które nie może być uznane lub zawarte według prawa państwowego; - małżeństwo osoby, którą wiążą naturalne obowiązki wobec innej strony lub wobec dzieci, wynikające z poprzedniego związku; - małżeństwo osoby, która notorycznie porzuciła wiarę katolicką; - małżeństwo osoby związanej cenzurą; - małżeństwo małoletnich, bez wiedzy rodziców albo wobec ich uzasadnionego sprzeciwu; - małżeństwo zawierane przez pełnomocnika, o czym mowa w kan. 1105 |
|
|
- kan. 1102: małżeństwa zawierane pod warunkiem de praeterito i de presenstis |
- nie można ważnie zawrzeć małżeństwa pod warunkiem dotyczącym przyszłości; - małżeństwo zawarte pod warunkiem dotyczącym przeszłości lub teraźniejszości jest ważne lub nie, zależnie od istnienia lub nieistnienia przedmiotu warunku; - warunek zaś, o którym w § 2, nie może być godziwie dołączony, chyba że za pisemną zgodą ordynariusza miejsca. |
|
|
- kan. 1124: małżeństwa mieszane |
- małżeństwo między dwiema osobami ochrzczonymi, z których jedna została ochrzczona w kościele katolickim lub po chrzcie została do niego przyjęta i formalnym aktem od niego się nie odłączyła, druga zaś należy do Kościoła lub wspólnoty kościelnej nie mającej pełnej łączności z Kościołem katolickim, jest zabronione bez wyraźnego zezwolenia kompetentnej władzy. |
|
|
- kan. 1130: małżeństwa zawierane tajnie |
- na skutek poważnej i naglącej przyczyny ordynariusz miejsca może zezwolić na tajne zawarcie małżeństwa. |
|
Administracyjne |
- kan. 1077: zakaz Ordynariusza miejsca |
- Ordynariusz miejsca może w szczególnym wypadku zabronić zawierania małżeństwa swoim podwładnym gdziekolwiek przebywającym, oraz wszystkim aktualnie przebywającym na własnym jego terytorium, lecz tylko czasowo, na skutek poważnej przyczyny i dopóki ona trwa. - Tylko najwyższa władza kościelna może dodać klauzulę unieważniającą małżeństwo. |
|
Sądowe |
- kan. 1684 § 1: zakazy sędziowskie |
- zakazy zamieszczone w wyroku albo w dekrecie potwierdzającym nieważność małżeństwa w celu uniknięcia ewentualnej nieważności nowego małżeństwa |
Wady zgody małżeńskiej
1. |
brak dostatecznego używania rozumu |
kan. 1095 n. 1 |
niemożliwość dokonania aktu ludzkiego |
habitualna choroba umysłowa |
|
|
|
|
niedorozwój umysłowy i zaburzenia umysłowe |
|
|
|
|
aktualnie pozbawieni używania rozum |
2. |
poważny brak rozeznania co do istotnych praw i obowiązków małżeńskich |
kan. 1095 n. 2 |
brak rozeznania co do powagi i znaczenia praw i obowiązków małżeńskich |
bonum fidei |
|
|
|
|
bonum prolis |
|
|
|
|
bonum sacramenti |
3. |
psychiczna niezdolność do przyjęcia i wypełnienia istotnych obowiązków małżeńskich |
kan. 1095 n. 3 |
niezdolność ta |
musi dotyczyć istotnych praw i obowiązków małżeńskich |
|
|
|
|
|
najczęściej dotyczy sfery seksualnej |
homoseksualizm |
|
|
|
|
|
nimfomania |
|
|
|
|
|
transseksualizm |
|
|
|
|
musi być uprzednia |
4. |
błąd |
kan. 1097 § 1 |
co do osoby poślubionej powoduje nieważność małżeństwa |
|
|
|
kan. 1097 § 2 |
co do przymiotu osoby poślubionej |
nie powoduje nieważności małżeństwa chociażby był przyczyną zawarcia małżeństwa |
|
|
|
|
powoduje nieważność małżeństwa gdy przymiot był bezpośrednio i zasadniczo zamierzony |
|
|
kan. 1098 |
podstępne wprowadzenie w błąd |
co do przymiotu drugiej osoby |
|
|
|
|
dla uzyskania zgody małżeńskiej |
|
|
|
|
możliwość poważnego zakłócenia wspólnoty życia małżeńskiego |
|
|
kan. 1099 |
co do istotnych przymiotów małżeńskich: jedności, nierozerwalności, sakramentalności |
nie powoduje nieważności zgody małżeńskiej |
|
|
|
|
powoduje nieważność gdy determinuje wolę |
5. |
zgoda pozorna |
kan. 1101 § 2 |
powoduje nieważność małżeństwa jeżeli polega na wykluczeniu pozytywnym aktem woli |
całego małżeństwa |
|
|
|
|
|
jakiegoś |
- istotnego elementu - istotnego przymiotu |
6. |
zgodna warunkowa |
kan. 1102 § 1 |
małżeństwo zawarte pod warunkiem |
jest nieważne jeżeli warunek dotyczy przyszłości |
|
|
kan. 1102 § 2 |
|
dotyczącym przeszłości lub teraźniejszości jest ważne lub nie, zależnie od istnienia lub nieistnienia przedmiotu warunku |
7. |
przymus i bojaźń |
kan. 1103 |
nieważne jest małżeństwo zawarte pod |
przymusem |
|
|
|
|
|
wpływem bojaźni |
|
WPROWADZENIE SPRAWY O STWIERDZENIE NIEWAŻNOŚCI MAŁŻEŃSTWA
skarga powodowa |
konieczność |
Nemo iudex sine actore |
|
|
prawo zaskarżenia małżeństwa (kan. 1674, 1476) |
małżonkowie |
|
|
|
rzecznik sprawiedliwości |
gdy nieważność małżeństwa została już rozgłoszona |
|
przyczyny nieważności |
Przeszkody |
|
|
|
wady zgody małżeńskiej |
|
|
|
wady formy kanonicznej |
|
|
formalności skargi |
wyrażać wobec jakiego sędziego sprawa jest wnoszona, czego się żąda i od kogo |
|
|
|
wskazać, na jakim uprawnieniu opiera się powód i przynajmniej ogólnie fakty i dowody na poparcie roszczeń |
|
|
|
podpis powoda lub jego pełnomocnika, ze wskazaniem dnia, miesiąca i roku jak również miejsca zamieszkania powoda lub jego pełnomocnika albo miejsca pobytu oznaczonego dla odbierania akt |
|
|
|
wskazanie stałego lub tymczasowego zamieszkania strony pozwanej |
|
|
|
załączniki (metryka ślubu kościelnego, sentencja rozwodu cywilnego wraz z uzasadnieniem, lista świadków, inne ewentualne dokumenty) |
Zdolność procesowa |
zdolność do występowania w procesie w ogóle (por. kan. 1476; 1478 § 1) |
legitymacja procesowa |
zdolność do występowania w danym (konkretnym) procesie jako strona |
czynna |
zdolność do występowania w procesie jako powód (actor) |
|
|
|
|
bierna |
zdolność do występowania w procesie jako pozwany (reus) |
Właściwość sądu - forum competens
Właściwość sądu |
to kompetencja sądu do przyjęcia i prowadzenia spraw spornych |
actor sequitur forum rei |
|
|
forum rei sitae |
|
|
forum contractus |
|
|
forum solutionis |
|
|
forum delicji commissi |
Właściwość sądu w sprawach o stwierdzenie nieważności małżeństw
Trybunał kompetentny |
miejsca |
w którym małżeństwo zostało zawarte |
|
|
w którym strona pozwana ma stałe lub tymczasowe miejsce zamieszkania |
|
|
w którym strona powodowa ma stałe miejsce zamieszkania, jeżeli obydwie strony przebywają na terytorium tej samej Konferencji Episkopatu, i wikariusz sądowy stałego zamieszkania strony pozwanej, po jej wysłuchaniu, wyraża na to zgodę |
|
|
na którym faktycznie trzeba będzie zbierać większość dowodów, jeżeli wyrazi na to zgodę wikariusz sądowy stałego zamieszkania strony pozwanej, który wcześniej powinien ją zapytać, czy nie zgłasza czegoś, co należałoby wyłączyć |
Opracowane na podstawie: Annuario Pontificio 1995, Città del Vaticano 1995; ŽYŽEK I., Incidenza del “Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium” nella storia moderna della Chiesa universale, w: Ius in vita et in missione Ecclesiae, Città del Vaticano 1994; ROBERSON R.G., Chrześcijańskie Kościoły Wschodnie, (przekład K. Bielewski, D. Mionskowska, B. Gierszewska), Bydgoszcz 1998.
W razie wątpliwości domniemywa się ważność chrztu w Kościele: katolickim, prawosławnym, starokatolickim, ewangelicko-augsburskim, ewangelicko-reformowanym, metodystycznym, maronickim, adwentystów.
Wyjątek: matrimonium ratum et non consumatu - kan. 1142, oraz rozwiązanie małżeństwa in favorem fidei (przywilej pawłowy - kan. 1143; kan. 1148).
Od dyspensy milczącej należy odróżnić dyspensę domniemaną - praesumpta - opartą na przypuszczeniu, że byłaby udzielona, gdyby się o nią poprosiło. Taka dyspensa nie zwalnia od zachowania ustawy, gdyż nie została udzielona i nie istnieje.
Quod generationes tot gradus.
Adoptio naturam imitatur.
Nemo iudex sine actore - nie ma sędziego bez powoda. Sąd podejmuje postępowanie z inicjatywy osoby uprawninej.
Promotor iustitiae - osoba ustanowiona przez biskupa w diecezji, której obowiązkiem jest zabezpieczenie dobra publicznego w sprawach, w których może być ono zagrożone, i w sprawach karnych.
1
3
30
Lex retro non agit
Lex prospicit non respicit
Tempus regit actum
Vacatio legis - divulgatio legis
Promulgacja:
- u. pow. AAS
- u.part. BPKAI/AKEP
Wejście w życie:
- u. pow. 3 m.
- u. part. 1 m
Kan. 12 § 1
Kan. 1251
Kan. 1253
Kan. 12 § 2
Stałe lub tymczasowe zam.
Aktualne przebywanie
Terytorium własne
Terytorium cudze
matrimonium
wady zgody małżeńskiej
przeszkody zrywające
wady formy kanonicznej
Consanguinitas
Affinitas
matrimonium