ORGANIZACJA - wg definicji Kotarbińskiego - całość, w której części przyczyniają się do sukcesu całości. 3 znaczenia: 1)znaczenie czynnościowe- zorganizowanie wycieczki, targów prac itp. 2)rzeczowe- system społeczno-techniczny, Nato, ONZ, UNESCO.. itp. 3)atrybutowe- cecha systemu - organizacja pracy może być dobra bądź zła.

H.L. Gantt - bonusowy system Gantt'a:

Na specjalnej karcie pracownik dostawał instrukcje jak co ma wykonać. Gdy robotnik wykonał wszytko dostawał dniówkę + bonus. Brygadzista dostawał bonus + extra bonus gdy wszyscy podwładni wyrobili dniówkę. To był system motywujący pracowników. Na tablicy podawano do wiadomości publicznej kto wykonał dniówkę (na czarno) a kto nie (na czerwono) co jeszcze bardziej motywowało pracowników. Zalety wprowadzenia b. s. G. :

1)Zwiększenie wydajności pracy od 100% do 300% w stosunku do poprzedniego systemu 2)Zmniejszenie liczby awarii maszyn i przerw z przyczyn technicznych 3)wprowadzony system płac zwiększył inicjatywę i aktywność robotników.

Karol Adamiecki -3 zasady harmonii

1) Harmonia doboru elementów systemu wytwórczego- spośród wielu możliwości należy wybrać elementy o najdoskonalszej charakterystyce, a więc takie, które pozwalają realizować produkcję wzorcową.

2) Harmonia działanie w czasie- przy współpracy szeregu organów otrzymuje się tym większą sprawność im czasy działania poszczególnych organów są dokładniej ze sobą uzgodnione.

3) Harmonia ducha.

Henri Fayol

-14 zasad skutecznego zarządzania

1) podział pracy 2) autorytet (władza i odpowiedzialność) 3) dyscyplina 4) jedność rozkazodawstwa 5) jedność kierownictwa 6)podporządkowanie interesów osobistych interesowi ogółu 7) wynagrodzenia 8) centralizacja 9) hierarchia 10) ład 11) stałość personelu 12) sprawiedliwy stosunek do podwładnych 13) inicjatywa 14) zgranie personelu.

- kładka Fayol'a

Komunikowanie się stanowisk tego samego szczebla w strukturze hierarchicznej jest możliwe bez naruszania zasady hierarchii jeśli bezpośredni przełożeni upoważniają swych podwładnych do bezpośredniego komunikowania.

Max Weber - typ idealny biurokracji-

Jest to model sposobu wykonywania pracy, model racjonalnej organizacji społecznej, zastępujący autorytet tradycji i osób autorytetem sformalizowanych zasad. Są nimi:

1) ciągłość, 2) bezosobowość przepisów, procedury nominacji, tj. podział władzy na podstawie bezosobowych przepisów oraz podporządkowanie zachowań członków grupy bezosobowym przepisom, 3) istnienie przymusowego systemu hierarchicznego przewidującego odległość i kontrolę 4)specjalistyczny charakter funkcjonariuszy, 5)oddzielenie życia prywatnego od wykonywanej funkcji 6) wymienialność osób.

Szkoła systemów społecznych powstała pod wpływem nurtu strukturalnego oraz dorobku tzw. psychologii postaci (Umiejętność podejmowania decyzji to podstawowa umiejętność kierownika). Przedstawiciele tej szkoły przez system rozumieją dynamiczny zbiór części wzajemnie współzależnych ze względu na cel. Przedstawiciele: 1) Simon, 2) C.H. Barnard, 3) P.Selznick, 4) A. Goldner, 5) A. Etizoni.

Metoda ścieżki krytycznej

dotyczy analizy czasowej sieci zadań w przypadku deterministycznym, tzn. przy znajomości wszystkich terminów zajść zdarzeń czasowych oraz czasów trwania zadań.

1) Najwcześniejszy możliwy termin występowania zdarzenia (w przód)

T^w_j = max(T^w_j + t_ij)

2) Najpóźniejszy dopuszczalny termin występowania zdarzenia wstecz:

T_i^p = min( T_j^p - t_ij)

3) Obliczanie luzów czasowych (określa o ile jednostek czasu można opóźnić termin jego zaistnienia, bez wpływu na termin zakończenia przedsięwzięcia)

T_i^p - T_j^w

PERT - metoda ta stosowana dla procesów, w których nie można określić czasu trwania niektórych czynności. Oczekiwany czas trwania czynności w oparciu 3 oceny eksperckie: a-optymistyczna m-najbardziej prawdopodobna b- pesymistyczna.

Oblicza się wg wzoru- T_ij=(a+4m+b) / 6

Szkoła neoklasyczna - Drucker - Zarządzanie przez cele i przez wyjątki

Szkoła systemowa - G. Nadler , B.Luussato. Na metodologie badań organizacyjnych wywarła wpływ metoda koncepcji idealnego systemu Nadler'a. Zdaniem Nadler'a strategia polegająca na wychodzeniu od koncepcji idealnej i na stopniowym przechodzeniu od ideału do rzeczywistości daje lepsze wyniki niż strategia ulepszająca. Stąd system proponowany reprezentuje niższy koszt funkcjonowania niż system ulepszony.

Komunikacja

1)Proces przekazywania informacji od jednej osoby do drugiej 2)skuteczne komunikowanie się to proces wysyłania wiadomości w taki sposób, że wiadomość ma możliwie zbliżone znaczenie do wiadomości zamierzonej 3)Wg J. Stoner'a, komunikacja, to proces, w którym ludzie dążą do dzielenia się znaczeniami za pośrednictwem symbolicznych komunikatów (przekazów). Komunikacja odbywa się miedzy nadawcą a odbiorcą.

Komunikacja wewnętrzna

Komunikacja wewnętrzna jest procesem przekazu informacji, mającym na celu wzbudzenie wśród pracowników zrozumienia dla wszystkich decyzji podejmowanych w organizacji i zarządzania przedsiębiorstwem oraz budowanie postaw lojalności i identyfikacji z firmą.

Planowanie komunikacji wewnętrznej:

1)zdefiniowanie celów 2)określenie grup docelowych 3)ustalenie budżetu 4)dobór odpowiednich metod i narzędzi realizacji celów 5)sprecyzowanie harmonogramu działań 6)przypisanie konkretnych zadań poszczególnym pracownikom7)ocena podejmowanych decyzji.

Cele komunikacji

1)tworzenie warunków pracy 2)rozwinięcie silnej kultury organizacji 3)ukierunkowanie kadry kierowniczej na potrzeby pracowników 4)poprawa komunikacji między szefem a pracownikami 5)zwiększenie motywacji pracowników 6)przygotowanie pracowników do nadchodzących zmian.

Zasady efektownej komunikacji:

1)wyeksponowanie roli odbiorcy w procesie komunikacji 2)zapewnienie odpowiedniej jakości procesu komunikacji 3)właściwy podział ról komunikacyjnych pomiędzy kadrą kierowniczą różnych szczebli 4)zachowanie integralności komunikacji z kulturą organizacyjną firmy.

Prakseologia - nauka o sprawności działań. Poszukuje możliwie najszerszych uogólnień mówiących o sprawności i niesprawności działania. Prakseologia to główny kierunek badań i osiągnięć Tadeusza Kotarbińskiego.

Charakterystyka faz cyklu życia organizacji

1)faza 2)Orientacja organizacji 3)Główny problem organizacyjny 4)Główne cele 5)Główne drogi do sukcesu 6)Dominujący model działania.

1)Przedsiębiorczość 2)Głownie na zewnątrz 3)Duża elastyczność 4)Szybki wzrost pozyskiwania zasobów i osiągnięcia progu przetrwania 5)Elastyczność działania, kreatywność uczestników organizacji, innowacyjność 6)Model systemów otwartych.

1)Zespołowość 2)Stopniowa reorientacja do wewnątrz 3)Stworzenie zespołu, poczucie przynależności do niego, potrzeba współdziałania 4)Zespołowość, zaangażowanie oraz wysoki poziom umiejętności i współdziałania 5)Wysokie morale uczestników, utożsamianie się z organizacją, współpraca ludzi i grup pracowniczych 6)Model stosunków międzyludzkich

1)Formalizacja 2)Głownie wewnętrzna 3)Zwiększenie sterowności 4)Stabilność, sterowność, wydajność 5)Formalizacja procesów, specjalizacja i sformalizowanie struktury 6)Model racjonalizacji procesów oraz model specjalizacji i dywizjonalizacji.

1)Odnowa 2)Otwarcie się na zewnątrz 3)Przełamanie rutyny 4)Przyspieszenie rozwoju, zwiększenie zakresu ekspansji dywersyfikacji działalności (produkcji i sprzedaży) 5)Decentralizacja, przekształcenie i rozluźnienie struktury, planowanie strategiczne 6)Dominuj model systemów otwartych (jak w fazie 1) oraz model racjonalizacji procesów wewnętrznych i celów.

---