RYNEK PINIĘŻNY: przeprowadza się na nim operacje finansowe o krótkim terminie realizacji. Termin zwrotu pożyczonego kapitału wynosi maksymalnie jeden rok kalendarzowy. Ten typ rynku finansowego dotyczy przede wszystkim: rynku lokat międzybankowych, rynku krótkoterminowych papierów wartościowych oraz pożyczek i kredytów krótkoterminowych. Funkcje: 1. krótkoterminowe regulowanie (wyrównywanie) płynności finansowej poszczególnych banków poprzez odprowadzenie nadwyżki lub dopełnienie niedoboru środków finansowych powstałej na skutek operacji dokonanych przez klientów danego banku. 2. Zabezpieczenie niezbędnych rezerw finansowych przez banki. 3. Średnioterminowe zagwarantowanie sobie przez instytucje finansowe (banki) najkorzystniejszego bilansu ryzyka względem dochodu dzięki zmierzaniu w kierunku zniwelowania ryzyka terminowego oraz ryzyka procentowego powstałego w wyniku operacji dokonanych przez klientów jak również optymalizacji zysku w wyniku modyfikacji struktury aktywów. 4. Określenie wielkości procentu, obejmującego krótkoterminowe a także średnioterminowe transakcje z klientami. 5. Przygotowanie dla potrzeb Banku Centralnego środowiska oraz instrumentów, dzięki którym może on stymulować koniunkturę, oddziałując przede wszystkim na ilość "masy pieniężnej" - uprawianie polityki na rzecz otwartego rynku a także utrzymania obowiązkowej rezerwy finansowej. Instrumenty/Narzędzia: Pożyczki i kredyty udzielane w obrębie międzybankowego rynku pieniężnego. Bony pieniężne oraz bony skarbowe. 3. Operacje na tzw. otwartym rynku. Bony komercyjne. Krótkoterminowe papiery dłużne przedsiębiorstw. Certyfikaty depozytowe, Weksle, Czeki, Akcepty bankowe, Depozyty międzybankowe. Podmioty; Na tym rynku mogą działać zarówno banki i państwo, ale także instytucje ubezpieczeniowe, fundusze inwestycyjne i emerytalne, przedsiębiorstwa, jednostki samorządu terytorialnego, czy czasami osoby fizyczne (jednak tylko na rynku detalicznym ). Segmenty: międzybankowy rynek depozytów - rynek depozytów banków komercyjnych o terminie
zapadalności do 2 lat; rynek krótkoterminowych instrumentów finansowych o charakterze innym niż depozyty: a) rynek bonów skarbowych, b) rynek bonów pieniężnych NBP, c) rynek krótkoterminowych instrumentów, finansowych przedsiębiorstw, d) rynek transakcji SBB i BSB., RYNEK FINANSOWY: miejsce, gdzie dokonuje się transakcji środkami pieniężnymi. Przedmiotem rynku finansowego są walory finansowe występujące w postaci zmaterializowanej lub zdematerializowanej. Jest to ogół transakcji związanych z przemieszczaniem środków pieniężnych od podmiotów dysponujących wolnymi środkami finansowymi od podmiotów, które zgłaszają zapotrzebowanie na tego rodzaju formy kapitału. Odgrywa on olbrzymią rolę w funkcjonowaniu gospodarki każdego państwa. STOPA DYSKONTA - stopa zrzeczenia się przyszłych środków finansowych na rzecz aktualnie dostępnych środków. Istnienie stopy dyskontowej wynika ze zmienności wartości pieniądza w czasie i obrazuje stosunek w jakim przyszły kapitał zrównuje swoją efektywną wartość z kapitałem bieżącym. Informuje z jakiej części przyszłych środków jesteśmy skłonni zrezygnować, aby zamienić je w środki bieżące. Jest to stosunek kwoty dyskonta do wartości przyszłej kapitału, wyrażony w procentach. Stopa dyskontowa umożliwia dyskontowanie, czyli przeliczenie przyszłej wartości kapitału na jej wartość bieżącą. W takiej funkcji stopa dyskontowa używana jest do w niektórych metodach oceny projektów inwestycyjnych, jak np. NPV lub IRR, gdzie często przyjmuje wartość średniego ważonego kosztu kapitału. STOPA RENTOWNOŚCI (?)WSKAŹNIK RENTOWNOŚCI zwany również wskaźnikiem zyskowności inwestycji jest to jedno z kryteriów oceny inwestycji, a wyraża się ilorazem sumy zdyskontowanych dodatnich przepływów pieniężnych do sumy zdyskontowanych ujemnych przepływów pieniężnych. JAK WYCENIA SIĘ PAPIERY PRZY DANEJ ST DYSKONTA, A JAK PRZY ST. RENTOWNOŚCI. Przykład Rozważmy bony skarbowe, których termin wykupu przypada za rok, a ich wartość nominalna po której będą wykupione przez Skarb Państwa to 1000 zł. Potrzebując gotówkę już dziś sprzedajemy bony po obniżonej cenie 900 zł. Dokonaliśmy zdyskontowania, czyli przeliczenia przyszłej wartości kapitału (1000 zł) na wartość bieżącą (900 zł). Dyskonto wyniosło 100 zł, a stopa dyskontowa: r_d=frac{100}{1000}=10% Stopa dyskontowa a rentowność Stopa dyskontowa nie jest tym samym, co stopa zwrotu lub rentowność. W powyższym przykładzie stopa dyskontowa dla sprzedającego bony wyniosła 10%, ponieważ zrzekł się on 10% przyszłej wartości bonów celem zamiany ich na gotówkę już dziś. Dla kupującego, zakup bonów był inwestycją - wydał on 900 zł środków bieżących, aby otrzymać 1000 zł w przyszłości. Zatem stopa zwrotu dla niego wyniosła: r=frac{100}{900}=11,1%. WSPÓŁCZYNNIK BETA (ang. beta, risk factor) - współczynnik statystyczny, ustalający stopień korelacji pomiędzy zwrotem z inwestycji w akcje danej spółki, a hipotetycznej inwestycji w indeks rynku lub z określonego pakietu akcji różnych spółek. /P/E- cena do zysku. Wzór: cena rynkowa akcji/zysk netto na jedną akcję. Jeden z najczęściej stosowanych wskaźników na rynku kapitałowym. Określa czas, w którym pieniądze zainwestowane w akcję zwrócą się (przy założeniu, że spółka będzie przynosić zysk). P/OP- Oblicza się go za dzieląc bieżącą cenę akcji przez zysk operacyjny na jedną akcję. Wskaźnik P/OP powinien być nieco niższy od wskaźnika P/E. Oznacza to, że firma wypracowuje zysk na poziomie operacyjnym, a nie jedynie z przypadkowym transakcji finansowych, które prawdopodobnie nie powtórzą się w przyszłości. P/EBITDA - kurs podzielony przez zysk operacyjny powiększony o amortyzację. P/BV- rynkowe oszacowanie majątku spółki. Wzór: wartość rynkowa spółki/wartość księgowa spółki. Duża wartość wskaźnika oznacza, że majątek spółki jet wykorzystywany prawidłowo, co może skłaniać inwestorów do iwestowania w jej walory. Jeżeli wskaźnik przyjmuje zbyt niskie wartości oznacza to sytuację, gdy majątek nie jest wykorzystywany, bądź posiada złą strukturę. Wskaźnik jest często stosowany do inwestycji długoterminowych.