1.12.2010 |
Mateusz Kaniewski Marcin Górski |
Gr.V
|
Ćwiczenie 18 |
WYZNACZANIE STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI I ENERGII AKTYWACJI
|
|
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stałej szybkości oraz energii aktywacji reakcji hydrolizy octanu etylu (metylu).
Wykonanie ćwiczenia:
1. Do każdej erlenmajerki wlaliśmy po 150 cm3 wody destylowanej.
W kolbie miarowej o poj 200 cm3 przygotowaliśmy roztwór zawierający 50 cm3 1N HCl i 5 cm3 estru.
2. Z otrzymanego roztworu pobraliśmy próbkę o objętości 5 cm3, przenieśliśmy ją do erlenmajerki z wodą destylowaną i miareczkowaliśmy 0,1 N roztworem zasady (NaOH lub KOH) wobec fenoloftaleiny.
3. Kolejne próbki o tej samej objętości (5 cm3) pobieraliśmy z mieszaniny reakcyjnej po upływie odpowiednio 5, 10, 20, 30 minut od początku reakcji i oznaczaliśmy w nich stężenie kwasu w sposób opisany wyżej.
4. Zmierzyliśmy temperaturę mieszaniny reakcyjnej.
5. Pozostały roztwór podgrzaliśmy w zlewce do wrzenia, aby reakcja mogła zajść do końca, następnie pobralismy próbkę 5 cm3 i miareczkowaliśmy 0,1 N NaOH.
6. W analogiczny sposób (punkty 1 - 5) wykonaliśmy pomiary dla temperatury 40oC.
Wyniki pomiarów:
T1=294,15 [K] |
|
T2=314,65 [K] |
|
||
lp |
t [s] |
V [cm3] |
lp |
t[s] |
V [cm3] |
1 |
143 |
47,4 |
1 |
140 |
49 |
2 |
603 |
48,3 |
2 |
460 |
50 |
3 |
1282 |
48,7 |
3 |
765 |
51,3 |
4 |
1880 |
49,7 |
4 |
1330 |
55,9 |
|
|
|
5 |
2295 |
64,1 |
Po podgrzaniu do wrzenia V [cm3] |
87,8 |
Tabela 1.
Opracowanie wyników:
Stężenia obliczyliśmy na podstawie zależności
cNaOH = [0,1 mol/ dm3]
= [0,055 dm3]
[ mol/ dm3]
Wyniki obliczeń zawarte są w tabeli 2.
Stałe szybkości reakcji obliczyliśmy na podstawie wzoru:
k =
log
[s-1]
Gdzie: a- stężenie kwasu po całkowitej hydrolizie estru
at- chwilowe stężenie kwasu
a0- początkowe stężenie kwasu
Z obliczonych stałych w danej temperaturze wzięliśmy średnią arytmetyczną. Wuniki zawarte są w tabeli 2.
3. Obliczamy energię aktywacji na podstawie wzoru:
E =
[J/K*mol]
Gdzie:
- odpowiednie temperatury (wartości te są podane w tabeli 1.)
R- stała gazowa (8,31 [J/K*mol])
- średnie arytmetyczne stałych w odpowiednich temperaturach.
Wynik dla energii aktywacji zamieściliśmy w punkcie IV.
Wyniki:
T1 |
T2 |
||||
a0 [mol/dm3]
|
at [mol/dm3]
|
k [s-1] |
a0 [mol/dm3]
|
at [mol/dm3]
|
k [s-1] |
0,862 |
0,862 |
0,0000000 |
0,891 |
0,891 |
0,0000000 |
0,862 |
0,878 |
0,0000374 |
0,891 |
0,909 |
0,0000568 |
0,862 |
0,885 |
0,0000255 |
0,891 |
0,933 |
0,0000799 |
0,862 |
0,904 |
0,0000312 |
0,891 |
1,016 |
0,0001473 |
|
|
|
0,891 |
1,165 |
0,0002148 |
|
|
|
|
||
a [mol/dm3] |
|||||
1,596 |
Tabela. 2.
E = 51799 [J/K*mol]
V. Wnioski:
Wyliczyliśmy stałe szybkości hydrolizy estru i energię aktywacji.
Nie znaleźliśmy literaturowej wartości do porównania.