Z 22, Istot˙ dzia˙a˙ nieregularnych, jako formy walki zbrojnej, jest z jednej strony: unikanie (uchylenie si˙) czo˙owego, frontalnego starcia z silnym przeciwnikiem, kt˙re grozi˙oby kl˙sk˙ b˙d˙ te˙ poniesieniem strat niewsp˙˙miernych do korzy˙ci, a z drugiej -


Załącznik 22

Istotą działań nieregularnych, jako formy walki zbrojnej, jest z jednej strony: unikanie (uchylenie się) czołowego, frontalnego starcia z silnym przeciwnikiem, które groziłoby klęską bądź też poniesieniem strat niewspółmiernych do korzyści, a z drugiej - atakowanie z zaskoczenia i przy wykorzystaniu warunków terenowych słabych miejsc (elementów) przeciwnika na całym bronionym (atakowanym) obszarze.

Ekonomiczności działań zbrojnych określił gen. F. SkibiŃski twierdząc: wojować tak, aby ponosząc samemu jak najmniejsze straty zadać jednocześnie nieprzyjacielowi jak największe.

Ekonomia sił to racjonalne dysponowanie siłami i środkami walki odpowiednio do ważności zadań, gwarantujące osiągnięcie jej celu w możliwie najkrótszym czasie i z jak najmniejszymi stratami - por.: „Regulaminu działań taktycznych ...", s. 13.

W działaniach nieregularnych chodzi także o spowodowanie dezorganizacji w siłach przeciwnika - zarówno bezpośrednio przed rozpoczęciem walki, jak również w jej trakcie (gdyż m.in. wtedy można łatwiej zadawać mu straty) - ponieważ doprowadzi go to do demoralizacji i klęski.

Dezorganizację - wg L. Harta - osiąga się przez:

- zniszczenie szyków przeciwnika w wyniku nagłej zmiany frontu;

- rozdzielenie sił przeciwnika:

- naruszenie jego systemów zaopatrzenia i odwodów;

- zagrożenie drogom odwrotu.

Właściwie pomyślana i przeprowadzona dezorganizacja struktur przeciwnika sprzyja działaniom nieregularnym w każdej skali. Dlatego też jest ona przedmiotem tych działań - w realizacji zadań warunkujących osiągnięcie celu strategicznej obrony własnego państwa.

* * *

Badania nad możliwościami bojowymi wojsk operacyjnych (WO) i wojsk OT wskazują, że w DN powinny one kierować się następującymi parametrami co do „rejonów działania” (odpowiedzialności): WO wojska OT

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

pluton 20 -25 km2 24 - 36 km2

kompania ~ 70 km2 96 - 144 km2

batalion 200 - 220 km2 400 - 600 km2

brygada 1000 - 1100 km2 2000 - 3000 km2

* * *

W „rejonie odpowiedzialności” bOT - 600 km2 (3020 km)

przeszkód wodnych powyżej 10 m szerokości 36 - 42

Drogi > o nawierzchni twardej (równoleżnikowo - co 5,3-6,4km) 360 km

> o nawierzchni gruntowej (jak wyżej: 2,8-3,2 km) 220 km

Mostów i wiaduktów 45

Przepustów 320

Lasy 30% (180km2)

Miejscowości (co 2- 3 km ; w zależności od regionu) co 45-109

- w tym miast (oddalonych średnio co 22 km2) 2 (1,6 km)

Liczba drużyn OT w batalionie OT 60

Liczba obiektów w „rejonie ... batalionu” (dla drużyny) ~ 400-450 (7-9)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
100. FORMY WALKI ZBROJNEJ, STUDIA EDB, Obrona narodowa i terytorialna
100. FORMY WALKI ZBROJNEJ, STUDIA EDB, Obrona narodowa i terytorialna
Ocena zarzadzen jako formy dzia Nieznany
Rozpoznanie wojskowe w systemie walki zbrojnej T 1
formy walki z?zrobociem Y5X4CLCVMWO2Q3CAU6ZJEZBACNP5KADNY2TDDUA
Referaty, Formy walki z bezrobociem, Formy walki z bezrobociem
Referaty, Formy walki z bezrobociem, Formy walki z bezrobociem
smiech drwina szyderstwo jako narzedza walki, polski epoki
Moduł 3 Społeczeństwo jako pole walki
Śmiech, drwina, szyderstwo jako narzędzie walki o nowego obywatela w literaturze oświecenia
Druk pieniędzy w USA jako sposób walki z kryzysem prowadzi do inflacji
Formy walki z okupantem, Pomoce naukowe=D
Poezja jako narzędzie walki z systemem[1]
rozwój walki zbrojnej do czasu
Śmiech, drwina i szyderstwo jako narzędzie walki o nowego obywatela doby oświeceniowej w twórczości
Turystyka dźwiękowa i spacery dźwiękowe jako formy aktywności turystyczno
Rozpoznanie wojskowe w systemie walki zbrojnej T 1
Ernesto Guevara,Wojna partyzancka jako metoda walki

więcej podobnych podstron