Autosugestia- jak myśleć pozytywnie.(Anselm Grun OSB

Autosugestia- jak myœle� pozytywnie.(Anselm Grun OSB)

Wszelki wysi�ek woli, zmierzaj�cy do tego, by si� zmieni�, nie zda si� na nic, jeœli pozostawimy w nas zbyt wiele miejsca negatywnym myœlom. Musimy dotrze� do korzeni naszych z�ych humor�w.

Znaczenie myœli w staro�ytnym monastycyzmie.

Droga do Boga oznacza�a dla dawnych mnich�w d��enie do osi�gni�cia czystoœci serca, �ycia w obecnoœci Bo�ej, naznaczonego sta�ym rozmyœlaniem o Bogu i mi�oœci�, kt�ra tylko w Bogu ma upodobanie i w Nim znajduje spoczynek. Jednak na tej drodze mnisi natykaj� si� na przeszkod�, jak� stanowi� myœli odci�gaj�ce ich od myœlenia o Bogu i otwierania si� na Niego. Prze�ywaj� swoj� drog� do Boga jako walk� z myœlami, jako zmaganie si� z myœlami z�ymi i sta�y wysi�ek kszta�towania w sobie dobrych, kt�re ��cz� cz�owieka z Bogiem.

Cz�owiek dochodzi do Boga nie przez zewn�trzne czyny, nie przez wysi�ki ascetyczne, ale tylko wtedy, gdy jego myœli i uczucia staj� si� czyste, tzn s� w zgodzie z myœlami i uczuciami Boga. I tak w czasie naszego �ycia musimy konfrontowa� si� z myœlami, kt�re chc� nas poci�gn�� w innym kierunku. Podobnie jak Jezus by� kuszony przez szatana, kt�ry chcia� mu wm�wi� pewne rzeczy, tak te� i my- wed�ug dawnych mnich�w- jesteœmy kuszeni przez demony, kt�re wywo�uj� w nas okreœlone myœli i za ich pomoc� chc� nas przywieœ� do przyj�cia fa�szywej postawy wobec Boga i ludzi.

Dlaczego myœli maj� na nas taki wp�yw, wyjaœnia Jan Kasjan, najpowa�niejszy autor wczesnego zachodniego monastycyzmu, pos�uguj�c si� przy tym por�wnaniem, zgodnie z kt�rym myœli przekszta�caj� ducha ludzkiego w to, co mu przedstawiaj�. Treœ� myœli decyduje o jakoœci ludzkiego ducha i o tym, czy cz�owiek jest dobry, czy z�y.

Umys� nie maj�cy przedmiotu, do kt�rego by powraca� i przy kt�rym m�g�by trwa� zasadniczo, musi si� zmienia� co godzina, ba, co chwila, wed�ug r�norodnych pokus, i przekszta�ca� si� ci�gle wed�ug wydarze� zewn�trznych w stan pierwszy lepszy.

Gdy duch nie ma celu, ku kt�remu by zmierza�, w�wczas opadaj� go wszystkie mo�liwe myœli. Jest wydany mocy tego wszystkiego, co wp�ywa do niego z zewn�trz. Jest kierowany z zewn�trz. Duch zawsze b�dzie o czymœ myœla�. Jeœli nie podsuwamy mu sami niczego, o czym ma myœle�, w�wczas sam zajmuje si� tym, co mu si� narzuca. Jest to jednak tak r�norodne i zmienne, �e nie pozwala mu dotrze� do siebie, lecz niszczy go, wewn�trznie go rozdziera.

Kasjan jako lekarstwo na niebezpiecze�stwo wewn�trznego rozdarcia proponuje œwiadome zajmowanie si� s�owem Bo�ym. W�wczas cz�owiek nape�nia si� duchem, kt�ry tkwi w S�owie Bo�ym. Jest on zdania, �e duch zawsze przekszta�ca si� w to, czym si� zajmuje. Nie mo�e tego unikn��, nie le�y to w jego mocy. W jego mocy le�y jedynie decyzja wyboru tego, czym chce si� zajmowa�. Dlatego wyb�r myœli, kt�re w nas wnikaj�, jest g��wnym zadaniem �ycia duchowego. Nie wolno nam si� skar�y�, �e idzie nam Ÿle, �e pogr��amy si� w depresjach i jesteœmy pe�ni obaw, skoro stale powtarzamy sobie s�owa takie jak: "Nie uda mi si�, nie mam ochoty, boj� si�." Takimi zdaniami wywo�ujemy w sobie strach i depresj�.

Natomiast, gdy nasze myœli zajmuj� si� S�owem Bo�ym, przemieniamy si�, zdaniem Kasjana, w S�owo Bo�e i dokonuje si� w nas jego wcielenie.

Podejœcie Kasjana wydaje si� jednak troch� zbyt proste- tak, jakbyœmy mogli wybieraj�c myœli okreœla� nasze nastroje, jakbyœmy mogli zajmuj� si� S�owem Bo�ym rozwi�za� wszystkie nasze problemy. Protestuje przeciw temu ca�a nasza wiedza psychologiczna. Po prostu l�ki tkwi� w nas tak g��boko, �e trudno je usun�� przez powtarzanie s��w Pisma Œw. Trudno te� leczy� depresje wersetami Psalm�w. Ale do pewnego stopnia mo�emy wp�ywa� na siebie pozytywnie lub negatywnie, w zale�noœci od myœli, kt�re dopuszczamy.

Negatywne autosugestie.

Myœli s� dla nas przewa�nie wewn�trznymi rozkazami. I bardzo cz�sto rozkazy prowadza nas w z�ym kierunku. Czasem ukazuj� nam rzeczywistoœ� w krzywym zwierciadle i sprawiaj�, �e fa�szywie oceniamy samych siebie i nasze otoczenie.

Ewagriusz Pontyjski w swojej wielkiej ksi�dze poœwi�conej autosugestiom (Antirrhetikon) ��czy negatywne myœli z oœmioma grzechami, kt�re oddalaj� nas od Boga i oddaj� w�adzy demon�w.

Trzy pierwsze grzechy: ob�arstwo, nierz�d i chciwoœ�, odpowiadaj� trzem g��wnym ludzkim po��daniom: ��dzy posiadania, rozkoszy i w�adzy oraz uznania i powodzenia. Wyra�aj� si� w takich autosugestiach jak: "Koniecznie tego potrzebuj�. Musz� to mie�. Mam do tego prawo."

Do grzechu nierz�du wiod� nas wed�ug Ewagriusza nast�puj�ce myœli: "Nigdy nie dojd� do �adu z w�asn� seksualnoœci�. Walka z pop�dem jest bezcelowa. ". Najcz�œciej jednak nierz�d wyra�a si� w fantazjach seksualnych, kt�re wyra�aj� stosunek z kobiet�. Albo te� wmawiamy sobie, �e przecie� nie mo�e nam zaszkodzi� to, �e wdajemy si� w relacj� z dan� kobiet�, bo rozmawiamy z ni� o sprawach duchowych. Niebezpiecze�stwo czai si� r�wnie� w tym, �e przeceniamy moc seksualnoœci i s�dzimy, �e jesteœmy wydani jej sile bez jakichkolwiek szans na pomoc. R�wnie niebezpieczne jest robienie sobie ci�gle wyrzut�w, gdy tylko ulegniemy naszym seksualnym pragnieniom. Wyra�a si� w nich tylko ukryte pragnienie- z kt�rym nie zdo�aliœmy si� pogodzi�- by by� stale przy upragnionej rzeczy, m�c zajmowa� si� seksualnymi wyobra�eniami, nawet gdy uznajemy je za diabelskie. Mo�na sobie pozwoli� obcowa� z tym, czym jest si� zafascynowanym, nadaj�c temu negatywne znami�. Do �adu ze swoj� seksualnoœci� mo�e dojœ� tylko ten, kto j� do siebie dopuszcza, godzi si� na ni�. Wtedy mo�e zosta� zintegrowana i uspokaja si�.

Grzech chciwoœci pojawia si� w nast�puj�cych sugestiach: "Samemu ci nie wystarczy, jeœli komuœ coœ ofiarujesz. Musisz wi�cej pracowa�, by zabezpieczy� si� na przysz�oœ�". Czujemy, �e nigdy nie starcza, �e nie mo�emy wyjœ� z diabelskiego kr�gu ci�gle wi�kszych potrzeb.

Negatywne autosugestie odgrywaj� jeszcze wa�niejsz� rol� przy trzech kolejnych grzechach, p�yn�cych z nieuporz�dkowanego stosunku do naszych uczu�: s� to smutek, gniew i apatia.

W smutku u�alamy si� nad sob� i kr��ymy tylko wok� w�asnych problem�w, a jednoczeœnie nie pozwalamy sobie naprawd� pom�c. W ko�cu smakujemy sw�j smutek, trzymamy si� go mocno, potrzebujemy go, aby si� nie zmienia�. Smutek wyra�a si� cz�sto w strachu przed popadni�ciem w ob��d albo w myœlach, kt�re wmawiaj� mi, �e wszystko robi�em Ÿle, sknoci�em ca�e swoje �ycie i nic si� nie da uratowa�.

Zamiast walczy�, uciekamy we w�asn� s�aboœ� i u�alamy si� nad sob�, wmawiamy sobie, �e jesteœmy wystawieni na tak wielkie zmagania, jakim nie mo�emy sprosta�. Jednoczeœnie wmawiaj�c sobie wszystkie te zdania nie widz� ju�, jak bardzo nieuczciwy jestem wobec siebie samego. Nie dostrzegam w�asnej si�y i koncentruj� na moich s�aboœciach. Nie chc� dorosn�� i wol�, aby ktoœ mi matkowa�.

Grzech gniewu przejawia si� w ci�g�ych rozmowach z samym sob�, w kt�rych wewn�trznie z�oœcimy si� na kogoœ, �yczymy mu Ÿle, os�dzamy, szukamy s�abych miejsc w jego wypowiedziach na nasz temat, a wtedy rozprawiamy si� z nim w myœlach, kompromitujemy go, oœmieszamy. Gdy pozwolimy tym myœlom trwa� w nas, po�eraj� one nas wewn�trznie, sprawiaj�, �e stajemy si� zgorzkniali, zrz�dliwi, agresywni.

Dwa kolejne grzechy s� natury bardziej duchowej. Pr�noœ� i pycha chc� nam zasugerowa� fa�szywy stosunek do innych ludzi i do Boga.Pr�noœ� przejawia si� tak�e w s�owach, kt�re wci�� obmyœlamy, by za ich pomoc� poucza� innych i imponowa� im nasz� pobo�noœci� i m�droœci�. Czekamy na ludzi, kt�rzy przychodz� do nas i potrzebuj� nas jako doradc�w, uwa�amy si� za kogoœ lepszego i odr�niamy siebie od innych.

Pozytywne autosugestie.

Najcz�œciej przez mnich�w praktykowan� metod� reagowania na negatywne autosugestie by�a tak zwana metoda antyrretyczna. Polega ona na tym, �e ilekro� przychodzi mi na myœl jakieœ negatywne zdanie, przeciwstawiam mu jakieœ zdanie pozytywne. Przewa�nie jest to zdanie z Pisma Œw.

Powtarzaj�c sobie dzie� w dzie� te same s�owa, pustelnicy pracowali nad swoj� wewn�trzn� przemian�. S�owo, kt�re ka�dy z nich sobie wybra�, jest dopasowane w�aœnie do niego. Jest dla niego drog� do Boga. By�oby wi�c rzecz� bardzo wa�n�, by odkry� s�owo, kt�re otwiera mi drog� do �ycia, kt�re otwiera mnie na Boga. Nie potrafi� powiedzie� teoretycznie, jakie s�owo b�dzie dla mnie odpowiednie. Jeœli jakieœ s�owo mnie fascynuje, bezpoœrednio mnie dotyka, jest to znak, �e powinno mi towarzyszy� przez jakiœ czas, mo�e nawet przez ca�e �ycie.

Mo�na konkretnie wypracowywa� w sobie pozytywne s�owo.

Pierwsze myœli, jakie pojawiaj� si� po przebudzeniu, wp�ywaj� na ca�y dzie�. Dlatego jest tak wa�ne, by przyzwyczai� si� rano wstawa� z pozytywnymi myœlami, z modlitw�. Od razu wzbudza to we mnie w�aœciwe nastawienie do �ycia. Jeœli, przeciwnie, z�oszcz� si�, �e znowu musze wsta�, jeœli robi� si� ponury, bo pogoda jest z�a albo gdy pe�en niech�ci myœl� o trudnych negocjacjach, jakie mnie czekaj�, wtedy jestem ju� negatywnie nastawiony do ca�ego dnia. Negatywne myœli odbieraj� mi energi�.

Przytoczony apoftegmat m�wi nam, �e powinniœmy ��czy� pozytywne myœli z okreœlonymi dzia�aniami, jakie podejmujemy w ci�gu dnia. Jeœli postanowimy cz�œciej myœle� w ci�gu dnia o Bogu albo rozwa�a� jakieœ zdanie z Biblii, to takie postanowienie ma ma�e widoki na sukces. Jeœli jednak po��czymy s�owa z Biblii lub modlitw� z jak�œ czynnoœci� jak� b�dziemy tak czy inaczej wykonywa�, zrealizowanie takiego postanowienia nie kosztuje ju� tyle energii. ��czymy je z dzia�aniem, jakie na pewno podejmiemy.

Postanowienia, jakie podejmujemy, s�u�� nam cz�sto jako wym�wka, abyœmy nie musieli niczego zmienia� w naszym �yciu. Co prawda postanawiamy, ze b�dziemy pracowa� nad sob�, aby uczyni� krok do przodu. Ale w rzeczywistoœci stoimy w miejscu. Postanowienia uspokajaj� nasze sumienie, ale nie wywo�uj� �adnych skutk�w. Postanowienie zawsze mnie wyprzedza, zwraca si� ku przysz�oœci, a nie zmaga si� z teraŸniejszoœci�. Uciekam przed wezwaniem chwili obecnej w niezobowi�zuj�c� przysz�oœ�. Zamiast czyni� wiele postanowie�, powinniœmy wypracowywa� w sobie bardzo proste rzeczy. Do tego s�u�� w�aœnie pozytywne autosugestie.

Sztuka �ycia duchowego polega na tym, by drobiazgi, z kt�rych sk�ada si� codziennoœ�, uczyni� wprawianiem si� w prze�ywanie obecnoœci Boga.

R�wnie wa�na, co modlitwa poranna, jest modlitwa wieczorna, zasypianie z pozytywnymi myœlami. B�d� one nadal oddzia�ywa� na nas podczas snu. Myœli, z kt�rymi zasypiamy wsp�decyduj� o tym, jakie b�dziemy mie� sny. Poniewa� mnisi wiedzieli o pracy podœwiadomoœci podczas snu, przestrzegali przed zasypianiem z gniewnymi myœlami. M�wili o tym, �e gniew mo�e zniszczy�, po�re� dusz�, �e senne koszmary wywracaj� j� do g�ry nogami.

Negatywne myœli znikaj�, je�eli zast�pi� je pozytywnymi. Nasz duch nie potrafi jednoczeœnie myœle� o r�nych rzeczach, nie mo�e jednoczeœnie powtarza� sobie r�nych zda�. Gdy powtarza zdania pozytywne, negatywne ustaj�.

Jak brzmi� najwa�niejsze s�owa, kt�re sobie wci�� wmawiam, kt�rymi reaguj� mimowolnie na okreœlone sytuacje? Na ich tle mo�na znaleŸ� odpowiednie, przeciwne im s�owa z Pisma Œw.By�oby przy tym rzecz� wa�n�, aby ograniczy� si� do niewielu s��w i uczyni� je jednoczeœnie motywem przewodnim ca�ego �ycia. Ka�dy z nas powinien przejrze� Pismo Œw. pod k�tem takich lecz�cych s��w.W naszym poszukiwaniu lecz�cych s��w z Pisma Œw. chodzi o to, aby znaleŸ� s�owa mo�liwie jak najbardziej dobitne, kt�re �atwo zapami�ta� i zaadaptowa� do powtarzania.

Gdybyœmy przeczytali regu�� Œw. Benedykta, natkn�libyœmy si� na pozytywne autosugestie we wszystkich rozdzia�ach, w kt�rych chce on nak�oni� mnich�w do przyjmowania okreœlonej postawy. S�owa Pisma Œw. s� dla niego najodpowiedniejszym œrodkiem uczenia si� postawy Jezusa. Pos�uguje si� on najcz�œciej trzema rodzajami s��w z Pisma: wersety z Psalm�w, s�owa z Ksi�gi Przys��w i s�owa Jezusa.Benedykt rozumie s�owa Pisma jako autosugestie w tym sensie, �e ju� ranek rozpoczynamy jednym z werset�w i powtarzamy go przez ca�y dzie�. Takie s�owo staje si� tym samym podstawowym s�owem, z kt�rym obcujemy, kt�rym �yjemy. Powtarzamy je w czasie medytacji, rano, wieczorem, kiedy jesteœmy bezczynni. ��czymy to s�owo z ca�kiem zwyk�ymi czynnoœciami.

Metody obchodzenia si� z myœlami.

Przeciwstawianie pozytywnych i negatywnych autosugestii by�o dla dawnych mnich�w ulubion� metod� obchodzenia si� z myœlami, kt�re ich dr�czy�y. Jednak�e opr�cz tego autorzy monastyczni wskazywali tak�e inne drogi.

Niekoniecznie trzeba wyp�dza� myœli pozytywnymi autosugestiami- mo�na zacz�� prowadzi� z nimi coœ w rodzaju dialogu.; pyta� je, co oznaczaj� i sprowadza� swoimi pytaniami ad absurdum. Nawet jeœli myœl jest s�uszna, nie jest groŸna.

Wielu ludzi nachodz� wci�� w�tpliwoœci dotycz�ce decyzji, ma��onka, zawodu. Cz�sto t�umienie w�tpliwoœci czy te� niepozwalanie sobie na nie niczemu nie s�u�y. B�d� wci�� na nowo przychodzi� i wp�dza� nas w obawy i niepewnoœ�. Je�eli dopuœcimy w�tpliwoœci, je�eli powiemy : "Tak, to prawda, wszystko to si� zdarza, ale mimo to trwam przy decyzji, mimo to pozostaj� z moim partnerem", odbieramy tym w�tpliwoœciom si�� i ju� nas nie nachodz�.

Cz�sto bezpoœrednia walka z myœl�, kt�ra si� wci�� w nas pojawia, nie przynosi sukcesu. Im cz�œciej zakazujemy sobie myœlenia o czymœ, tym cz�œciej myœl ta si� pojawia i tym intensywniej nas dr�czy. Gdy dopuœcimy t� myœl do siebie I przyznamy jej racj�, b�dziemy mogli j� os�abi� I przezwyci�y�.

Nie jest �atwo wygna� z siebie negatywne myœli. Nie jest to te� potrzebne. Powinniœmy na nie pozytywnie reagowa�. Nie powinniœmy ich dusi�, ale m�drze si� z nimi obchodzi�, walczy� z nimi. To, �e powr�c�, to nic z�ego. Nie mo�emy im w tym przeszkodzi�.

Nie powinniœmy si� dziwi� �adnej myœli, kt�ra w nas si� pojawia, nawet je�eli jest nie wiedzie� jak niska I nie fair, nie wiedzie� jak egoistyczna i brutalna. Nie powinniœmy popada� w l�k, jeœli odkryjemy w sobie nienawiœ� i zawiœ�, zazdroœ� i tajone urazy albo jeœli zauwa�ymy, �e �yczymy komuœ œmierci. Nie powinniœmy sobie robi� w�wczas wyrzut�w, �e nie wolno nam tak myœle�, �e jesteœmy z gruntu Ÿli, skoro mamy takie myœli. Nie powinniœmy da� si� zastraszy� �adnej myœli obecnej w nas. Nic nam to nie da, a jedynie wp�dzi w l�k I bezowocne samooskar�enia.

W�aœciw� reakcj� b�dzie raczej przyznanie, �e taka czy inna myœl jest we mnie, �e �ycz� komuœ œmierci, �e czuj� w sobie nienawiœ�, mam mordercze myœli, czuj� zazdroœ�, ch�� pogn�bienia kogoœ. Dopuszczam do siebie myœl, ale nie dzia�am zgodnie z ni�. Walcz� z ni�, pytaj�c o jej korzenie: sk�d przychodzi ta myœl, co ona m�wi o mnie, jaka pozytywna si�a w niej tkwi, jaka t�sknota si� w niej wyra�a I na jakie wewn�trzne rany wskazuje? Jak bardzo musi mnie ta rana bole�, �e tak myœl� o innych? Zamiast zakazywa� sobie myœlenia o tym, dopuszczamy myœl do siebie i mo�emy otwarcie z ni� walczy�. Tylko tak mo�emy j� przezwyci�y�, nie trwaj�c jednoczeœnie w ci�g�ym l�ku, �e zn�w si� pojawi.

Jednak�e istniej� ludzie, dla kt�rych dopuszczanie do siebie myœli, �eby z nimi walczy�, nie jest rzecz� dobr�. Powinni oni od razu odrzuca� myœl, nie zajmuj�c si� ni�. To, kt�ra droga jest lepsza, zale�y od jednostki, od jej wytrzyma�oœci i si�y oporu.

Metoda polegaj�ca na dopuszczaniu do siebie nami�tnoœci i walce z nimi jest lepsza, ale zak�ada ona, �e cz�owiek, kt�ry j� podejmuje ma tak silne oparcie w Bogu, �e nie zostanie pokonany przez myœli nak�aniaj�ce go do ulegania nami�tnoœciom, ale wykorzysta to, co jest w nich pozytywne i si��, kt�ra w nich tkwi, uczyni swoj�.

Jest jeszcze inna mo�liwoœ� radzenia sobie z myœlami. Je�eli powiemy sobie, �e w �adnym wypadku nie wolno mi si� rozwieœ�, �e w �adnym wypadku nie wolno mi zrezygnowa� z powo�ania zakonnego, taka myœl mo�e nas wp�dzi� w l�k. Nie wiemy, czy jesteœmy w stanie wytrwa� w klasztorze czy w ma��e�stwie, czy te� jest to ponad nasze si�y. Je�eli nie wykluczamy rozwodu, ale m�wimy po prostu: dobrze, ale dopiero w przysz�ym roku, wtedy mo�emy z wi�kszym spokojem zaj�� si� tak� natr�tn� myœl�. Nie wolno da� si� postawi� w nieodpowiedniej chwili w obliczu decyzji rzutuj�cej na ca�e nasze �ycie. Oczywiœcie nie nale�y te� zawsze odsuwa� od siebie momentu podj�cia decyzji. Ale cz�sto lepiej jest jednak os�abi� si�� myœli potwierdzaj�c j� wprawdzie, ale nie id�c za ni� w danej chwili. Ta metoda okazuje si� bardzo przydatna szczeg�lnie w sytuacjach kryzysowych. Gdy ktoœ doœwiadcza zam�tu spowodowanego kryzysem cz�sto traci g�ow� i pochopnie pr�buje coœ z tym zrobi�. P�Ÿniej najcz�œciej �a�owa�by tego kroku. Wszelkie autosugestie, �e trzeba to zostawi�, �e decyzja by�a przecie� w�aœciwa, nic by nie da�y. Przeciwnie: tym bardziej pcha�oby to tego kogoœ w odwrotnym kierunku, bo przecie� straci� oparcie I nie da sobie wm�wi�, �e mo�e si� trzyma� tej przepaœci. Wystarczy�oby przestrzec osob� znajduj�c� si� w kryzysie przed kolejnym krokiem i pozostawi� jej mo�liwoœ�, by p�Ÿniej poczyni�a bardziej przemyœlane kroki.

Niekiedy nie pomaga nic innego, jak tylko p�jœ� za myœl�, kt�ra kogoœ martwi I wypr�bowa� j�. Wszystkie argumenty, �e dana droga nie jest dla kogoœ dobra, nie zdadz� si� na nic. Nacisk, by p�jœ� t� drog�, jest tak silny, �e ustanie dopiero wtedy, gdy zostanie ona wypr�bowana. W�asne doœwiadczenie uczy lepiej, ni� wszystkie rady innych ludzi czy nawet w�asne argumenty, kt�re przeciwstawia si� natr�tnym myœlom. Wielu ludzi potrzebuje okr�nych dr�g. Nie da si� ich od tego odwieœ�. Musz� p�jœ� naoko�o, �eby w ten spos�b znaleŸ� w�aœciw� drog�. Wa�ne jest przy tym, �eby nie podejmowali ostatecznych decyzji, a tylko sprawdzali, czy da si� p�jœ� w�aœciw� drog�.

Gdy jakaœ myœl wci�� powraca, powinniœmy pyta� samych siebie o potrzeb�, kt�ra si� w niej wyra�a. Gdy zgodzimy si� na potrzeb�, dopuœcimy j� tak blisko, �e jak gdyby odegramy j� przed sob�, mo�e si� zdarzy�, �e zniknie.

Trudno jest st�umi� w sobie potrzeb� zwr�cenia na siebie uwagi i uznania lub t�sknot� za przyjaŸni�. Nic mi jednak nie pomo�e, jeœli uznam moj� potrzeb� za wymaganie, kt�re musi by� spe�nione, prawo, kt�re mi przys�uguje. Wielu zakonnik�w s�dzi, �e przyjaŸ� z jakimœ m�czyzn� lub kobiet� jest niezb�dna dla ich duchowej r�wnowagi. Nie konfrontuj� si� naprawd� z t�sknot� i b�lem, jaki p�ynie z niespe�nionej t�sknoty, lecz kryj� je za pretensjami, jakoby taka przyjaŸ� by�a koniecznym elementem g��bokiego �ycia duchowego.

W jednym z apoftegmat�w wspomniano jeszcze jedn� metod� radzenia sobie z myœlami: powinniœmy ujawnia� wszystkie myœli ojcowi duchownemu. Pozbawiamy je przez to si�y.

Gdy dr�cz� ci� nieczyste myœli, nie ukrywaj ich, lecz zaraz ujawnij je twojemu ojcu duchownemu i zniszcz je. Bo w tym samym stopniu, w jakim swoje myœli si� ukrywa, mno�� si� one i staj� si� silniejsze. Podobnie jak w��, kt�ry wychyn�wszy ze swej kryj�wki, ucieka stamt�d, tak I myœl zaraz znika, gdy zostaje ujawniona. I podobnie, jak robak drewno, tak z�a myœl niszczy serce. Kto ujawnia swoje myœli, b�dzie zaraz uleczony, ale kto je skrywa, b�dzie chory z pychy.

Wiara- czyni� tak, jakby…

Wiara dla dawnych mnich�w by�a nie tyle przyj�ciem za prawdziwe dogmat�w i twierdze� wiary, ile w pierwszym rz�dzie polega�a na tym, by czyni� tak, jakby… To znaczy, jeszcze tego nie czujemy, nie wiemy tego na pewno, mamy nadziej� I ufamy, �e to ju� si� dzieje. I w tej ufnoœci post�pujemy tak, jakby to s�owo ju� dzia�a�o.

Powtarzanie w k�ko s��w Jezusa nic nie daje. Musimy r�wnie� dzia�a� zgodnie z nimi. Nie mo�emy czeka�, a� poczujemy w sobie si��, a� b�dziemy wiedzie� na pewno, �e mo�emy wyjœ� z samych siebie. Musimy po prostu ze wzgl�du na s�owo czyni� to, co ono m�wi.

Cz�sto chcemy mie� w r�kach dowody, zanim podejmiemy eksperyment dzia�ania. Chcemy poczu�, �e jesteœmy uzdrowieni, �e Pan jest z nami, �e jesteœmy nowym stworzeniem. Chcemy doœwiadcza� w sobie mocy Ducha Œw. i dzia�a� dopiero moc� tego doœwiadczenia. Ale takim nastawieniem zagradzamy drog� uzdrowieniu. To jest w�aœciwie niewiara- wierzymy tylko w to, co czujemy, czego doœwiadczamy. I tak pozbawiamy si� szans na nowe doœwiadczenia, pozbawiamy si� szans na prawdziwe doœwiadczenie wiary.

Doœwiadczenie wiary staje si� udzia�em tego, kto skacze, zanim doœwiadczy�, kto post�puje tak, jakby to by�a prawda, zanim b�dzie wiedzia� na pewno.

Stale �yjemy wyobra�eniami. Pytanie tylko, czy chcemy �y� wyobra�eniami, kt�re zagradzaj� nam dost�p do rzeczywistoœci, czy te� raczej takimi, kt�re ukazuj� nam rzeczywistoœ� tak�, jak� jest z punktu widzenia Boga. .