Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment
pełnej wersji całej publikacji.
Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj.
Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnie
rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez
NetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym można
nabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji. Zabronione są
jakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej zgody
NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej
od-sprzedaży, zgodnie z regulaminem serwisu.
Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie
internetowym Aspiracja - Wszystkie dzieci kochają bajki.
amor tyulowe 16-02-2005 18:26 Page 1
Li li ana Fabi si ł
ska
Amor z ulicy Rozkosznej
amor tyulowe 16-02-2005 18:26 Page 2
Li li ana Fabi si ł
ska
Sąsiadce Agatce
za tytu", od którego wszystko si� zacz�"o,
Koalci
za utlenioną formalin� i zielone buraczki,
Robertowi
za to, Że wierzy" w  Amora jak nikt,
Julce
za karburator i tysiące sms-ów
i pewnemu kibicowi Polonii Warszawa
za to, Że Dziwne Stwory
juŻ zawsze b�dą mie� pi"karskie imiona
a ja codziennie b�d� Ęmia� si� do "ez
Roz dz i a" 1
Na szcz�Ęcie nie Guba"ówka!
Mam na imi� Amor. Brzmi jak kiepski dowcip,
ale to szczera prawda. Tak dali mi na imi� rodzice.
Do dziĘ są zachwyceni swoim pomys"em, uwaŻają,
Że to najlepsze, co im w Życiu przysz"o do g"owy.
Matka lekarka, ojciec doktor chemii... Ona ratuje
ludziom Życie, on odkry" w laboratorium nowy wi-
rus wywo"ujący Żó"taczk�... ale to si� nie liczy.
 Najbardziej dumni jesteĘmy z naszego Amorka
 powtarzają rozanieleni. I puszczają do siebie oko.
No bo jestem dzieckiem wielkiej mi"oĘci i powinie-
nem by� wzruszony, Że tak mnie nazwali.
 A jak mia"bym na imi�, gdybym by" dziew-
czynką?  zapyta"em kiedyĘ.
 Guba"ówka  oĘwiadczyli zgodnie, nie zasta-
nawiając si� ani minuty.  W Zakopanem wzi�liĘmy
Ęlub, sp�dziliĘmy miesiąc miodowy, potem jeędzili-
Ęmy tam na kaŻdą sobot� i niedziel�... Jak móg"byĘ
si� nazywa�, jeĘli nie Guba"ówka?
No tak... To juŻ chyba wol� by� ch"opcem. I nie-
mal jestem im wdzi�czny, Że nazwali mnie Amor.
7
Móg"bym przecieŻ nazywa� si� Giewont. Albo
Butorowy Wierch. Albo Murowaniec. Rodzice
przecieŻ zawsze pili herbat� i jedli bigos w Muro-
wał
cu, widzia"em zdj�cia. Tak, Amor chyba nie jest
najgorszym imieniem. Ca"kiem mi"o brzmi w po"ą-
czeniu z moim nazwiskiem: Amor Korzonek.
Wcale nieęle, prawda? JuŻ troch� si� przyzwycza-
i"em, nosz� to imi� od prawie dziesi�ciu lat. Jeszcze
z dziesi�� i moŻe je polubi�?
Nie wiem tylko, czy polubią je moi nowi sąsiedzi.
O ile tam w ogóle b�dą jacyĘ sąsiedzi. Rodzice kupi-
li dom, za tydzieł
si� przeprowadzamy. Jeszcze go
nie widzia"em. Jest w MaĘlankach,  ca"kiem blisko
Warszawy . Tak mówi mama. A tata zapewnia
mnie, Że  w ogóle nie poczuj� róŻnicy . Nie poczu-
j�! Moja szko"a b�dzie trzydzieĘci kilometrów od
tego nowego domu. Tata obieca", Że b�dzie mnie
codziennie wozi", Żebym nie musia" rozstawa� si�
z kolegami, ale s"ysza"em, jak we wtorek wieczorem
mama, myĘląc, Że juŻ Ępi�, powiedzia"a:  Za miesiąc
sam si� zm�czy tymi dojazdami i b�dzie prosi", Żeby
go przenieĘ� do szko"y bliŻej domu. Taka wiejska
szko"a to moŻe by� ca"kiem fajna rzecz . Fajna!
Wiejska szko"a! Akurat! Jaka mnie po niej czeka
przysz"oĘ�? PrzecieŻ nasza wychowawczyni, pani
Woęniak, ciągle powtarza, Że musimy juŻ teraz
walczy� o wysoką Ęrednią i udziela� si� w kó"kach
zainteresował
, Żeby dosta� si� do najlepszego gim-
nazjum, potem liceum  a w koł
cu na studia. Poka-
8
zywa"a nam statystyki. Dzieci z naszej szko"y nie
mają k"opotów z egzaminami wst�pnymi, Ęwietnie
znają j�zyki, no i dostają dodatkowe punkty za kó"-
ko malarskie i informatyczne. A tam, na tej wsi,
pewnie nawet nie wiedzą, co to jest komputer.
 Mamo, a czy w tym domu jest telefon?  za-
pyta"em wczoraj.
Spojrza"a na mnie, jakbym zapyta", czy w Ęcianie
nie zamurowano przypadkiem jakiejĘ mumii,
i wzruszy"a ramionami.
 Nie wiem, Amorku, ja w ogóle nie widzia"am
tego domu  powiedzia"a i zas"oni"a twarz grubą
ksi�gą o stosowaniu zió" w leczeniu chorób p"uc.
 Jak to: nie widzia"aĘ?  krzykną"em przeraŻony.
 No, wiesz, tylko na zdj�ciach  odpar"a z roz-
targnieniem.  Cena by"a taka niska, to by"o aŻ nie-
prawdopodobne, nie zastanawialiĘmy si� ani chwi-
li. Nigdy nie myĘla"am, Że b�dzie nas sta� na dom
z duŻym ogrodem. A tymczasem ta cena... Niesa-
mowita okazja! Sprzedamy to mieszkanie, zap"aci-
my za dom i jeszcze kupimy nowe meble. Widzia"eĘ
kiedyĘ taki tani dom? Trzeba by"o si� decydowa�
natychmiast. My byĘmy pojechali ogląda�, a w tym
czasie ktoĘ by go kupi". Nie, nie moŻna by"o ryzy-
kowa�. A poza tym to b�dzie takie mi"e, wej� tam
po raz pierwszy i od razu zamieszka�. Taka niespo-
dzianka, przygoda. Nie czujesz tego?
 Ale mamo, przecieŻ tam moŻe sta� jakaĘ rude-
ra, tam moŻe by� puste pole, oni ci� mogli oszuka�!
9
Czy ty nie oglądasz telewizji? Ludzie tylko czekają,
aŻ si� trafi ktoĘ taki jak ty! Nikt nie sprzedaje tak
tanio domów! Mamo...
Poczu"em, Że brakuje mi s"ów. Moi rodzice są
tacy "atwowierni. Najch�tniej zamieszkaliby gdzieĘ
pod Giewontem i paĘli owce. Nie wiem, jakim
cudem uda"o im si� skoł
czy� studia i znaleę� pra-
c�. Zdarza"o si� im juŻ gubi� wózek, w którym
spa"em, raz spalili ca"ą kuchni�, zostawiając w"ą-
czony piekarnik, tata z"ama" nog�, bo si� zagapi"
w gwiazdy i nie patrzy" w dó", mama co tydzieł

musi sta� na poboczu i b"aga� kogoĘ, Żeby jej
pomóg", bo zabrak"o jej benzyny. No, ale zakup
domu, którego si� nawet nie widzia"o, to juŻ chyba
lekka przesada!
 Jak mogliĘcie kupi� dom, nie oglądając go?
 zaatakowa"em tat�, gdy tylko wszed" do domu.
 Synku, nie denerwuj si�, przecieŻ widzieliĘmy
go na zdj�ciach.  On teŻ nie dostrzega" problemu.
 A poza tym, nie wiesz jeszcze najlepszego. Gdy
dowiesz si�, przy jakiej ulicy stoi ten dom, b�dziesz
zachwycony. Od razu wiedzieliĘmy, Że by" nam
pisany, przeznaczony.
 Zw"aszcza tobie, kochanie, zw"aszcza tobie 
rozpromieni"a si� mama, odk"adając ksiąŻk� na pó"-
k�, obok jej ulubionej encyklopedii zió".
 Ulica Zakopiał
ska?  usi"owa"em odgadną�,
dzi�kując jednoczeĘnie w myĘlach niebiosom, Że
uchroni"y mnie przed imieniem Giewont.
10
 Zakopiał
ska to by"aby dla mnie i dla taty,
a nie dla ciebie.  Mama odrzuci"a do ty"u kosmyk
ciemnych, kr�conych w"osów, które zawsze wcho-
dzą jej do ust i oczu.  A dla ciebie synku... No,
zgadnij.
 Boj� si�  szepną"em.
Ale mama nie us"ysza"a. RadoĘ� rozsadza"a ją
od Ęrodka, nie mog"a juŻ d"uŻej czeka�.
 Rozkoszna, synku!  zawo"a"a rozpromienio-
na.  PomyĘl tylko: Amor z ulicy Rozkosznej.
Czy to nie brzmi s"odko?
Ca"ą noc leŻa"em w "óŻku i wpatrywa"em si�
w ciemnoĘci w sufit. OczywiĘcie niewiele by"o na
nim wida�. Tylko cienie zza okna i kontur okrąg"ej
lampy, którą podarowa"a mi babcia. Tak bardzo za
nią zat�skni"em. Jest taka normalna, zwyczajna,
spokojna. Robi pierogi, zup� pieczarkową, w jej
domu zawsze pachnie pastą do pod"ogi i kompo-
tem, który gotuje z malin i truskawek. Ona nigdy
nie nazwa"aby mnie Amor. Podobno bardzo si�
zez"oĘci"a na mam�, kiedy us"ysza"a, Że tak mi da"a
na imi�. Chcia"a nawet z"oŻy� jakąĘ skarg�, bo  jak
twierdzi"a  urz�dnik nie powinien pozwoli� moim
rodzicom na coĘ takiego. Szkoda, Że nie z"oŻy"a.
I szkoda, Że mieszka tak daleko... AŻ za Rzeszo-
wem. Widuj� ją dwa razy w roku, czasami nawet
rzadziej. Och, jak ja bym chcia", Żeby z nami miesz-
ka"a. Na pewno nie dopuĘci"aby do tego, Żeby
11
rodzice kupili dom, którego nie widzieli. I kaza"a-
by mamie zają� si� chirurgią albo okulistyką, a nie
zio"ami. Babcia na pewno nie wie, Że mama posta-
nowi"a si� specjalizowa� w medycynie naturalnej.
Jak jakaĘ zielarka, a nie prawdziwy lekarz z po-
rządnym dyplomem!
Roz dz i a" 2
Latający fortepian
W tamten wtorek ca"e moje Życie nagle run�"o
i zamieni"o si� w chaos.
Rano, kiedy wychodzi"em do szko"y, rodzice
pakowali poĘciel i opróŻniali szafki w kuchni, ale
poza tym wszystko by"o na swoim miejscu. Moje
ubrania, zeszyty, ulubione zielone zamszowe buty,
moja ksiąŻka o mumiach, którą podarowa"a mi
ciocia Ela na urodziny...
Kiedy wróci"em, po kilku godzinach, jacyĘ m�Ż-
czyęni wynosili w"aĘnie mój rega", a mama upycha"a
w czarnym worze miĘka z urwanym uchem, tego,
z którym zawsze spa"em, jeszcze jako przedszkolak.
Gdy poszed"em do szko"y, przesta"em z nim sypia�,
w koł
cu by"em juŻ za duŻy na takie rzeczy. Ale on
wciąŻ siedzia" na parapecie i patrzy" na mnie spod
tego oderwanego ucha duŻymi, okrąg"ymi czarnymi
oczyma, bez ęrenic i rz�s. Teraz parapet by" pusty.
Ca"e moje Życie trafi"o do worków, pude"ek...
i samochodu z napisem  Przeprowadzki bezstreso-
wo , który sta" pod blokiem. Akurat, bezstresowo!
13
Dobre sobie! Mama skoł
czy"a upycha� miĘka i po
prostu si� rozp"aka"a. Zacz�"a wali� pi�Ęcią w worek
i krzycze�  Nigdy nie skoł
cz� tego cholernego pa-
kowania! , a tata biega" od okna do drzwi i pyta",
gdzie są ci ludzie od fortepianu.
 A co, ci z samochodu nie mogą go zabra�?
Bezstresowo?  zapyta" Jacek, mój najlepszy przy-
jaciel, który przyszed" mi pomóc. Powiedzia",
Że przy przeprowadzce liczy si� kaŻda para rąk
do noszenia paczek, ale wi�kszoĘ� paczek by"a juŻ
w samochodzie.
 Pewnie, Że nie mogą.  Tata popuka" si�
w czo"o.  Widzia"eĘ kiedyĘ kogoĘ, kto znosi forte-
pian po schodach albo zwozi windą, w której z tru-
dem mieĘci si� czwórka chudzielców? Potrzebne
są specjalne taĘmy do spuszczenia go przez okno.
Mieli je przynie� trzy godziny temu. Zaraz dosta-
n� sza"u i b�d� gryz"!
Nawet mnie ucieszy"a ta wizja, a Jacka chyba
jeszcze bardziej. Z trudem powstrzyma" chichot,
kiedy wyobrazi" sobie gryzącego doktora Korzonka.
Bo doktor Korzonek, czyli mój tata, to niespotyka-
nie spokojny cz"owiek. Nie zdenerwowa" si� nawet
wtedy, kiedy sąsiedzi z trzeciego pi�tra zalali nam
ca"e mieszkanie i nie da"o si� juŻ uratowa� ani tele-
wizora, ani ca"kiem rozmi�k"ej czterotomowej ency-
klopedii technicznej po angielsku, na którą wyda"
ca"ą pensj�. A kiedy wezwano go do szko"y, bo roz-
bi"em gigantyczny s"ój z sercem krowy w formalinie,
14
stojący w pracowni biologicznej, i z powodu smro-
du dyrektor musia" odwo"a� lekcje na ca"ym pi�trze
do koł
ca dnia, tata powiedzia" tylko:  Jestem
troch� zdziwiony, jak ci si� to uda"o. Ten s"ój by"
przecieŻ z bardzo grubego szk"a, a ty jesteĘ raczej
drobnej postury. Szkoda, Że nie powiedzia"eĘ dyrek-
torowi, Że nieprzyjemną woł
formaliny, która tak
naprawd� nazywa si� aldehyd mrówkowy, najlepiej
wywabi�, utleniając ją do kwasu mrówkowego.
Wystarczy rozpyli� w pomieszczeniu wod� utlenio-
ną. PrzecieŻ jako syn chemika, musisz to wiedzie�,
prawda?
Nie powiedzia"em mu wtedy, Że nie tylko nie
wiem, co to znaczy  utleni� do kwasu , ale nawet
nie mam poj�cia, co to tak naprawd� jest formalina.
�mierdzi i przelewa si� po s"ojach z obrzydliwymi
cz�Ęciami wyci�tymi z róŻnych zwierząt. Okrop-
noĘ�! Nie mog�, oczywiĘcie, powiedzie� tego rodzi-
com. UwaŻają, Że jako syn lekarki i chemika musz�
lubi� takie rzeczy. TeŻ coĘ! Lubi� rozkrojoną ropu-
ch� zamkni�tą w s"oju?!
Tym razem tata wygląda" na wyprowadzonego
z równowagi. Chodzi" od okna do drzwi, przytupy-
wa", a nawet wyją" paczk� papierosów. Nie pali od
pi�ciu lat, ale wciąŻ trzyma w szufladzie papierosy
 na wszelki wypadek . Teraz jednak trzyma" t� pacz-
k� w r�ce. MoŻe dlatego, Że nie mia" juŻ szuflady?
By"a przecieŻ w wielkim bezstresowym samochodzie
dwa pi�tra niŻej.
15
 Jak nie przyjadą w ciągu minuty, to zapal�! 
sykną" w koł
cu, odchodząc od okna.
Faceci od taĘm zlitowali si� jednak nad jego
p"ucami i w tym samym momencie zapukali
do drzwi.
 Nareszcie!  krzykną" tata ucieszony i nacisną"
klamk�.
 My po fortepian  powiedzia" nieogolony typ
o wielkich d"oniach, ubrany w za duŻy szary dres.
 Mają panowie taĘmy?  upewni"a si� mama,
wyglądając z pustego pokoju i odgarniając z twarzy
sklejone potem kosmyki w"osów.
 Mamy  mrukną" ten sam typ i wyciągną"
z kieszeni jakiĘ d"ugi czarny pasek.
 Samochód juŻ czeka pod oknem.  Tata
wychyli" si�, Żeby pokaza� im ci�Żarówk� firmy
organizującej bezstresowe przeprowadzki.
 Mamy swój  powiedzia" cicho drugi m�Żczy-
zna, niŻszy o dwie g"owy od tego w dresie.
Ten dla odmiany mia" d"onie tak ma"e jak moje,
a na g"ow� wcisną" we"nianą czapk� w Żó"tą kratecz-
k�. W kwietniu? To chyba lekka przesada!
 Jak to swój?  zdziwi"em si�, bo przecieŻ by"em
Ęwiadkiem rozmów z kierowcą.  Oni tam czekają,
w tej ci�Żarówce, w"aĘnie na fortepian. Wszystko
tak uk"adali, Żeby si� zmieĘci". �wier� samochodu
jest wolne.
 Ch"opczyku, nie wtrącaj si�, jak doroĘli rozma-
wiają, dobrze?
16
Ten w dresie bardzo si� stara", Żeby jego g"os
brzmia" mi"o, ale widzia"em, Że ma ochot� mnie ude-
rzy� albo przynajmniej powiedzie�  zamknij si� .
Szkoda, Że Jacek akurat sprawdza", czy nic nie
zosta"o w "azience, i nie s"ysza" tej rozmowy.
Na pewno by mu coĘ odpowiedzia"! Na szcz�Ęcie
odezwa" si� tata.
 Nasz syn jest dla nas partnerem w rozmowach
 wyjaĘni" mu  i prosz�, Żeby panowie nie trakto-
wali go lekcewaŻąco.
 Dobra juŻ, dobra.  Mniejszy z m�Żczyzn stara"
si� za"agodzi� sytuacj�.  PrzecieŻ ten brzdąc wie, Że
kolega nie chcia" ęle. No nie, ma"y?
Przytakną"em. ZaleŻa"o mi na tym, by zabrali for-
tepian i wyszli. Nie zamierza"em si� k"óci�. By"em
jednak wdzi�czny tacie, Że staną" w mojej obronie.
 Ale on ma racj�  wtrąci"a si� mama.  PrzecieŻ
ustalaliĘmy inaczej. Panowie mieli przyjĘ� z taĘmami,
zap"aciliĘmy wy"ącznie za t� us"ug�, nie za transport.
Nie chcieliĘmy wynajmowa� drugiego samochodu.
Tamten na dole od pó" godziny czeka tylko na for-
tepian.
 JuŻ nie czeka.  Facet w dresie wyciągną" swą
monstrualną r�k� w stron� okna i wskaza" odjeŻdŻają-
cą ci�Żarówk�.  PowiedzieliĘmy im, Żeby juŻ jechali.
 Ale my nie zamierzamy p"aci� za drugi samo-
chód!  zdenerwowa"a si� mama.  Wynaj�liĘmy
jeden, wszystko by si� w nim zmieĘci"o. Nie intere-
suje mnie to, co panowie sobie wymyĘlili, ja juŻ
17
op"aci"am us"ug�. Amor ma racj�, w tej ci�Żarówce
zosta"o mnóstwo miejsca.
 Amor?  zainteresowa" si� ten niŻszy.  S"ysza-
"eĘ, Karol? Ten dzieciak nazywa si� Amor. Ale
numer!
 Hi, hi!  Niedogolony gigant w dresie aŻ
poczerwienia" z radoĘci.  Ale dzieciakowi imi�
wybrali, niech mnie...
 MoŻe wrócimy do rozmowy o transporcie
fortepianu?  zaproponowa" lodowatym tonem tata.
 Chyba nie wyjaĘniliĘmy sobie jeszcze wszystkiego.
 Ten transport to za darmo. Znaczy si�, w pre-
zencie od firmy  powiedzia" ma"y, naciągając czap-
k� na oczy.
 Gratis, jak to mówią  doda" ten w dresie.
 Ale...  Mama najwyraęniej im nie dowierza"a.
 �adnych  ale .  Niedogolony wszed" na par-
kiet, zostawiając brudne Ęlady, i zaczą" szybko
obwiązywa� fortepian taĘmą.
Dobrze, Że mama juŻ nie b�dzie musia"a czyĘci�
tej pod"ogi, pomyĘla"em. Ciekawe, jak b�dzie wyglą-
da"a pod"oga w naszym nowym domu. MoŻe w ogó-
le jej nie b�dzie? JakiĘ beton, albo po prostu udepta-
na ziemia. Za taką cen�...
 Przepraszam, Że si� wtrącam...  Tata by"
chyba odrobink� zaniepokojony.  Czy pan na pew-
no zna si� na spuszczaniu fortepianów przez okno?
Jestem co prawda chemikiem, ale znam prawa fizy-
ki... Moim zdaniem powinniĘcie uŻy� co najmniej
18
trzech pasów podtrzymujących. Dwa pierwsze na-
leŻy związa� ze sobą i przerzuci� przez dwa skraje
klawiatury. Poprowadzone pod spodem, powinny
wyjĘ� bokami instrumentu i zejĘ� si� we wczeĘniej
zrobionym w�ęle. OczywiĘcie, w�ze" musi znajdo-
wa� si� na osi Ęrodka ci�ŻkoĘci fortepianu, który po-
winien by� mniej wi�cej w odleg"oĘci dwóch piątych
d"ugoĘci instrumentu, nieco po prawej stronie osi
pod"uŻnej. Trzecia taĘma powinna opleĘ� koniec for-
tepianu, aby wprowadzi� dodatkowe punkty pod-
parcia tworzące par� si" zabezpieczających przed
utratą równowagi, na wypadek gdybyĘmy nie wce-
lowali we wspomniany Ęrodek ci�ŻkoĘci. Szacując
ci�Żar instrumentu na sto pi��dziesiąt kilogramów...
 Dobra, dobra... damy sobie rad� bez tej pana
matematyki. Dla nas to przecieŻ nie pierwszyzna 
sykną" przez z�by nieogolony typ w dresie i kopną"
w kostk� swego towarzysza.  Rusz si�, robota czeka.
Nie mog"em uwierzy�, Że wywód mojego taty nie
zrobi" na nich Żadnego wraŻenia! Nie przej�li si�
wcale tym, Że mówi" do nich prawdziwy naukowiec.
I to jak mówi"! Nie zrozumia"em z tego ani s"owa,
ale by"em naprawd� wzruszony. A oni nic! Po prostu
schylili si� i przez minut� albo dwie obaj mocowali
taĘmy. Bez chwili zastanowienia owin�li nimi nogi
fortepianu i przewiązali go w pasie. To znaczy, jakoĘ
tak w po"owie. Nie wiem, jak nazywa si� to miejsce.
 Ja naprawd� nie neguj� panów kompetencji,
sądz� jednak, Że ten fortepian nie jest równo zacze-
19
piony. Tutaj zupe"nie brakuje podparcia, a tu z ko-
lei...
 Nie ma co d"uŻej kombinowa�  przerwa" tacie
ten mniejszy.  Spuszczamy, i to juŻ. Raz, dwa, trzy...
Zamkną"em oczy. Otworzy"em je dopiero, gdy
zza okna rozleg" si� huk.
 Niech to szlag!  sykną" facet w dresie.
 Spad"! A przecieŻ tak go dobrze związaliĘmy.
 Cholera!  Jego pomocnik kr�ci" g"ową z nie-
dowierzaniem.  Mówi"eĘ, Że nie spadnie. MyĘla"eĘ,
Że umie fruwa�, czy co? To zwyk"e ci�Żkie pud"o,
a nie czarodziejski dywan. I co teraz zrobimy?
No co?
 Sądz�, Że sta"o si� tak, gdyŻ zignorowaliĘ-
cie panowie spraw� pasów podtrzymujących, one
naprawd� powinny zbiega� si� w Ęrodku ci�ŻkoĘci,
który, jak nietrudno wyliczy�, znajduje si� mniej
wi�cej w odleg"oĘci dwóch piątych d"ugoĘci for...
 Micha", przestał
gada� i le� na dó"!  Mama
si� rozp"aka"a.  Ten fortepian to nasza jedyna
cenna rzecz. Ale pewnie nic juŻ z niego nie zosta"o.
W"óŻ buty i biegnij. Chyba gdzieĘ tu muszą by� two-
je buty? Sprawdę, co si� sta"o. Sprawdęcie obaj.
Biegnij, Amorku. I Jacek! Gdzie jest Jacek?
Nie mia"em poj�cia, co mój przyjaciel tak d"ugo
robi w "azience. Nie mog"em jednak teraz o tym
myĘle�. Nie mog"em teŻ czeka� na wind�, wolniejszą
od Żó"wia. Zbieg"em na podwórko, skacząc po dwa
schodki, i natychmiast poczu"em ogromną ulg�.
20
Fortepianowi nic nie by"o. No, prawie nic. Mia"
oderwany jeden peda", a na lewej nóŻce powsta"a
g"�boka rysa przypominająca piorun, rozdwajający
si� na samym koł
cu. Poza tym jednak wszystko
wygląda"o normalnie.
Zaraz za mną na podwórku pojawili si� ci dwaj,
którzy spowodowali wypadek. Natychmiast zacz�li
"adowa� fortepian do samochodu.
 No, ma"y, le� i powiedz rodzicom, Że wszystko
w porządku  szturchną" mnie ten niŻszy.  B�dą
jeszcze mogli sprzeda� to cacko i nieęle na nim
zarobią.
 Oni nie b�dą go sprzedawa�, jest przecieŻ...
 zaczą"em t"umaczy�.
Nagle jednak zrozumia"em, Że nie musz� im wy-
jaĘnia�, dlaczego ten fortepian jest dla nas waŻny.
Szkoda czasu na rozmow� z takimi typami. Lepiej
szybko pobiegn� na gór� i pociesz� mam�. Tata
pewnie wciąŻ szuka butów w ca"kiem pustym miesz-
kaniu, a mama miota si� ze "zami w oczach i ency-
klopedią zió" pod pachą, potyka si� o te buty, ale ich
nie widzi... Tak potrafią si� zachowywa� tylko moi
rodzice!
Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment
pełnej wersji całej publikacji.
Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj.
Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnie
rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez
NetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym można
nabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji. Zabronione są
jakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej zgody
NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej
od-sprzedaży, zgodnie z regulaminem serwisu.
Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie
internetowym Aspiracja - Wszystkie dzieci kochają bajki.