1
BANKOWOŚĆ ĆWICZENIA 3 24.11.2012
Ryzyko
– zagrożenie nieosiągnięcia zamierzonych celów, dla banku oznacza zmniejszenie
finansowe, a w krańcowym przypadku bankructwo. Ryzyko jest równoznaczne z wystąpieniem
zdarzeń oddziaływujących negatywnie na sytuacje banku.
Ryzyka w działalności bankowej występują dwa rodzaje:
ryzyko w obszarze finansowym ryzyko typowo bankowe o zasadniczym znaczeniu przy
zarządzaniu ryzykiem w działalności bankowej
ryzyko w obszarze techniczno-organizacyjnym – ryzyko operacyjne
Rozmiary ryzyka występującego w działalności bankowej są zależne od wielu czynników wzajemnie
na siebie oddziaływujących niezależnych od działań banku.
Do takich czynników zewnętrznych
zalicza się:
czynniki ogólnogospodarcze
(np. polityka gospodarcza państwa, zadłużenie budżetu, stopa
inflacji, polityka banku centralnego)
czynniki społeczne
(np. skłonności klientów do oszczędzania)
czynniki polityczne
( zjednoczenie Niemiec)
czynniki demograficzne
(stopa bezrobocia)
czynniki techniczne
( postęp w zakresie informatyki)
Zwiększanie się ryzyka w działalności bankowej i niepewność na międzynarodowych rynkach
finansowych, powodują też tendencję na międzynarodowych rynkach finansowych występujące od
połowy lat siedemdziesiątych:
liberalizacja
- celowe znoszenie przez władze ograniczeń w funkcjonowaniu rynków
finansowych, która rozszerzyła działalność banków i innych instytucji finansowych także z
zagranicy
integracja ekonomiczna gospodarek
– wynika z dążeń do integracji i międzynarodowego
podziału pracy również w sektorze finansowym
postęp techniczny
– rozwój informatyki, telekomunikacji
globalizacja rynków finansowych – polega na integracji narodowych i międzynarodowych
rynków finansowych
sekurytyzacja
– zabezpieczenie należności papierami wartościowymi
zmiana struktury klientów banku
rozwój nowych rodzajów transakcji banku
Ryzyko płynności
– ryzyko przejściowej lub całkowitej utarty płynności przez bank
Ryzyko wyniku
– niebezpieczeństwo nieosiągnięcia przez banki założonego wyniku. Możną
wyróżnić:
ryzyko związane z partnerem transakcji
(ryzyko niewypłacalności dłużnika, banku, ryzyko
podmiotowe, ryzyko adresowe lub ryzyko bonitetu)- występuje na skutek częściowej lub
całkowitej starty, wynikającej z nie wywiązania się ze swoich obowiązków przez partnera
transakcji lub pogorszenie się jego standingu. Należą do niego ryzyko kredytowe (ryzyko
kredytowe – kredytobiorca nie zwraca w całości lub części w ustalonym terminie
przypadających spłat rat kredytowych ), ryzyko uraty z tytułu spadku wartości dłużnych
papierów wartościowych / akcji/ udziałów, ryzyko straty z tytułu niewypłacalności dywidend
ryzyko rynkowe
– ryzyko cenowe – jego przyczyną jest niekorzystne dla banku kształtowanie
się stóp procentowych, kursów walut i kursów akcji, należą do niego ryzyko stopy
procentowej, ryzyko walutowe, ryzyko spadku cen metali szlachetnych i ryzyko rynkowe
spadku kursu akcji
ryzyko stopy procentowej -
niebezpieczeństwo pogorszenia się sytuacji finansowej banku na
skutek niekorzystnych zmian stóp procentowych
2
ryzyko strategiczne
– ryzyko wpływające na długookresową zdolność konkurencyjną banku,
zwraca się przy tym uwagę przede wszystkim na ryzyka związane ze struktura właścicieli
(akcjonariuszy) banku i jego zarząd
ryzyko systemowe
– niebezpieczeństwo przenoszenia się kryzysu finansowego z jednego kraju
do drugiego, pododawane rosnącą współzależnością systemów finansowych
ryzyko związane z transakcjami instrumentami pochodnymi
– ryzyko związane z ich
złożonością i kompleksowością oraz trudnością w ocenie ryzyka, występowaniem efektu
dźwigni
Ryzyko o obszarze operacyjnym:
ryzyko o charakterze personalnym
– związane z pracownikami
ryzyko o charakterze organizacyjnym
– związane z obszarami organizacji zarzadzania
bankiem NP. niewłaściwa struktura organizacyjna
ryzyko o charakterze rzeczowo-technicznym
– wynikające z posiadanego przez bank
wyposażenia technicznego i możliwości przeprowadzania operacji niezbędnych do
prawidłowego funkcjonowania
ryzyko relacji ze środowiskiem biznesowym
– wynikające z relacji z klientami
ryzyko materialne i losowe
– wynikające z możliwości wystąpienia niekorzystnych zjawisk
przyrodniczych, naturalnych:
o
ryzyko z tytułu odpowiedzialności banku
o
ryzyko związane z obrotem płatniczy
o
ryzyko zniszczenia majątku banku na skutek klęsk żywiołowych lub kradzieży
o
ryzyko zakłóceń w systemie elektronicznego przetwarzania danych
Przeciwdziałanie ryzyku
Wobec problemu negatywnych skutków występowania ryzyka istotne jest wypracowanie w banku
skutecznych metod sterowania nim. W praktyce można mówić o dwóch rodzajach działań:
aktywna strategia przeciwdziałania ryzykom
o unikanie ryzyka
o zmniejszanie ryzyka
o przenoszenie ryzyka
o dywersyfikacja ryzyka
działania pasywne
– mając na celu maksymalne zmniejszanie wpływu negatywnych zjawisk
na sytuacje banku
Ryzyko płynności
o
Płynność jest jednym z najistotniejszych aspektów działalności każdego banku i oznacza
zdolności do terminowego regulowania zobowiązań finansowych, a także postawienia do
dyspozycji kredytobiorców kwot w wysokości i terminie określonych umowami.
o
Płynność banku zapewniona jest przez posiadane środki pieniężne oraz możliwość zamiany
składników majątkowych na pieniądz bądź jednych zobowiązań na drugie.
Problem płynności finansowej banków
jest ściśle związany z ich działalnością aktywną i pasywna.
Po stronie aktywów istotną pozycją stanowią, np. udzielane kredyty, a po tronie pasywów
przyjmowane depozyty. Istnieje zatem istotny problem dopasowania terminów zapadalności aktywów
i wymagalności pasywów,
W praktyce bankowej można spotkać się z podziałem płynności na dwie kategorie:
bieżącą,
oznaczającą utrzymania zdolności do terminowego regulowania bieżących
zobowiązań finansowych banku
strukturalną,
której celem jest kształtowanie właściwej struktury bilansu banku
gwarantującej utrzymanie właściwego stopnia płynności
3
Przyczyny utarty płynności:
a. Wewnętrze:
istotne rozbieżności między terminami zapadalności aktywów i wymagalności pasywów
niewłaściwa jakość zabezpieczeń kredytowych
brak w strukturze aktywów składników łatwych do upłynnienia
nieefektywny system rozliczeń wewnątrz i międzybankowych
b. Zewnętrzne:
wahania stóp procentowych
zmiany kursów walutowych
wahania poziomu inflacji
niekorzystne trendy makroekonomiczne, np. wzrost bezrobocia
polityka banku centralnego dotycząca kształtowania podaży pieniądza
nieoczkiwane wycofanie przez klientów swoich depozytów oraz niewywiązywanie się
kredytobiorców z zobowiązań wobec banku
Zarządzanie ryzykiem płynności
Zewnętrzne normy płynności
– ustalone przez krajowe organy nadzorcze; poziom norm określony
przez stosunek płynnych aktywów do wymagalnych pasywów dla okresu 3-miesiecznego wynosi:
> 0,9 płynność dobra
0,7 – 0,9 płynności średnia
< 0,7 płynność zła
Niektórzy zaliczają również rezerwę obowiązkową, gdyż podwyższenie stopy rezerw zmniejsza
płynność, obniżenie stopy zwiększa płynności
Wewnętrzne limity płynności
– banki powinny opracować system limitów ograniczających,
dostoswany do ich specyfiki (lokalizacja, oferta, klienci, stopień aktywności na rynkach finansowych)
obejmujący m.in.:
limity niedopasowania aktywów i pasywów w poszczególnych przedziałach czasowych
stan aktywów płynnych zapewniających ciągła zdolność do regulowania zobowiązań
stan aktywów płynnych w walutach obcych
limity dużego depozytu ustalony w kwocie lub w relacji do depozytów ogółem gwarantujących
ich dywersyfikację
limit lokat przyjmowanych od innych banków określony w kwocie lub w relacji do sumy
bilansowe
limit lokat w innych bankach określony w kwocie lub w relacji do sumy bilansowej
limity na wszystkie pozycje pozabilansowe
Operatywne sterowanie płynnością
– chodzi o zapewnienie trwałej, dyspozycyjnej płynności. Celem
tego instrumentu jest zabezpieczanie w każdym czasie dostatecznej zdolności banku do punktualnego
regulowania wszelkich płatności. W celu zachowania płynności musi być spełniony warunek: stan
początkowy środków pieniężnych + łączne wpływy środków pieniężnych ≥ łączne wydatki środków
Pieniężnach. Realizacja tego warunku jest uzależniona od wyniku działań polegających na:
kompensowaniu wydatków wpływami
modelowaniu rozliczeń wzajemnych między bankami
modyfikacja kontraktowych terminów wkładów
rozpoznawaniu zwyczajów klientów w obrocie płatniczym i odpowiednim dostosowaniu się
do nich
Operacje na rynku pieniężnym
– banki wchodzą na rynek pieniężny gdy w wyniku
przeprowadzonych transakcji występują niedopasowania strumieni pieniężnych, a w konsekwencji
niedobory lub nadwyżki płynności. Na rynku pieniężnym dokonuje się krótkoterminowych operacji
lokacyjnych i depozytowych lub obraca krótkoterminowymi papierami wartościowymi (m.in.
certyfikatami depozytowymi, bonami skarbowymi, bonami pieniężnym NBP – operacje repo i reverso
repo).
4
Zadanie: ocena ryzyka utraty finansowej banku
aktywa i operacje z bankiem centralnym 1 570 287
należności od banków 2 192 018
aktywa finansowe przeznaczone do obrotu i pochodne 3 910 010
inwestycyjne aktywa finansowe
11 991 459
Aktywa razem = 59 336 115
Płynne aktywa = 19 663 774
Aktywa razem = 59 336 115
Wskaźnik udziału płynnych aktywów w ogólnej ich sumie jest podstawową miara płynności banku.
Jego minimalna wartość powinna wynosić ok. 10%
Płynne aktywa:
-
-
-
-
-
-
Ryzyko walutowe
jest określane jaki niebezpieczeństwo pogorszenia się wyniku finansowego banku
wskutek niekorzystnej zmiany kursu walutowego. Ryzyko ro związane jest zatem ze zmianami kursów
poszczególnych walut na rynku międzynarodowym i powstaje w momencie niekorzystnego
ukształtowania się relacji między dwoma walutami, w szczególności między walutą krajowa i
zagranicą.
W szerszym ujęciu ryzyko walutowe obejmuje:
ryzyko kraju, na które składa się ryzyko konwersji
(ograniczenia w zakresie wymiany
walut spowodowanych decyzjami administracyjnymi danego kraju) oraz ryzyko transferu
(ograniczenia lub zakaz przepływów pieniężnych na mocy decyzji władz kraju)
ryzyko niezrealizowania transakcji
– niebezpieczeństwo niewywiązania się partnera z
zobowiązań przyjętych z związku z dana transakcją,
W praktyce wyróżniamy 3 kategorie ryzyka walutowego:
ryzyko ekonomiczne
(strategiczne) – niebezpieczeństwo obniżenia się wyniku finansowego
banku wskutek zmian wielkości oczekiwanych strumieni pieniężnych, co spowodowane jest
wahaniami kursów (a te z kolei są spowodowane zmieniającymi się zjawiskami
ekonomicznymi)
ryzyko przeliczenia
(transakcji) – powstaje, gdy w kolejnych okresach sprawozdawczych
następuje zmiana wartości aktywów i pasywów banku denominowanych w różnych walutach
ryzyko transakcyjne
– związane z występowaniem transakcji, w której dochodzi do fizycznej
zamiany jednej waluty na drugą
5
Pozycja walutowa
banku to zestawienie należności w walutach obcych bez względu na termin ich
realizacji.
Może mieć formę:
pozycji domkniętej
(zrównoważonej, zamkniętej) – gdy wartość należności i zobowiązań
banku w walutach obcych są sobie równe (aktywa=pasywa)
pozycji otwartej
– niedopasowanie ilości aktywów i pasywów banku w walutach obcych,
może przybrać wariant:
pozycji długiej
(dodatniej) – suma wszystkich wpływów w określonej walucie (należności)
jest większa od sumy wszystkich zobowiązań
pozycji krótkiej
(ujemnej) niedobór posiadanych środków w aktywach w danej walucie w
stosunku do zobowiązań w tej walucie
Ryzyko walutowe dotyczy pozycji walutowej otwartej.
Jeżeli bank posiada pozycje długą w danej walucie (aktywa>pasywa), to:
w przypadku wzrostu kursu danej waluty obcej w stosunku do krajowej wystąpi zysk
dewizowy
gdy nastąpi spadek kursu waluty obcej w stosunku do krajowej, wystąpi strata dewizowa
Zarządzanie ryzykiem walutowym:
o
przyczyną ryzyka walutowego są niemożliwe do dokładnego przewidzenia wahania kursów
walut.
W banku rozmiary ryzyka walutowego zależą od:
wielkości otwartych pozycji walutowych
terminów zapadalności (wymagalności) planowanych transakcji
zakresu zmian kursu walutowego
o celem
zarzadzania ryzykiem walutowym
powinno być wczesne rozpoznanie zagrożenia tym
ryzykiem i podjęcie przedsięwzięć w celu jego zredukowania do dopuszczalnych rozmiarów,
przy jednoczesnym dążeniu do wypracowania możliwie dużego zysku.
o
W celu zabezpieczenia przed ryzykiem walutowym możliwy jest wybór strategii, polegający
na:
Dążeniu do całkowitego zabezpieczenia się przed ryzykiem walutowym poprzez
zamknięcie otwartych pozycji walutowych; strategii ta może być stosowana przy
sporadycznie przeprowadzanych transakcjach walutowych, przy niektórych można
liczyć, ze straty na jednych mogą być pokryte zyskami z innych kontraktów.
Rezygnacji z zabezpieczenia; przy tej strategii wychodzi się z założenia, że różnica
między startami i zyskami kursowymi będzie niższa niż koszty zabezpieczenia się
przed ryzykiem walutowym, a zabezpieczenie się oznacza również rezygnacje z
ewentualnych szans, wynikających z korzystnego kształtowania się kursu
Kombinacja obu strategii, polegająca na dążeniu do częściowego zabezpieczenia które
może dotyczyć pojedynczych transakcji, określanych walut lub terminów; wymaga to
podjęcia decyzji dotyczących stopnia zabezpieczenia, która uzależniona jest od
oczekiwanego trendu kształtowania się kursu i ewentualnych kosztów.
Do przedsięwzięć ograniczających ryzyko walutowe należą:
Wyznaczanie odpowiednich limitów wewnętrznych w banku
Zawieranie tradycyjnych transakcji dewizowych kasowych i terminowych
o
Tradycyjne transakcje dewizowe terminowe, do których zalicza się transakcje typu
outright i tradycyjne dewizowe transakcje swapowe
o
Transakcje terminowe zaliczane do pochodnych instrumentów finansowych, do których
należą walutowe futures, transakcje walutowe forward, swapowe i opcje walutowe
Zabezpieczenie się przed ryzykiem walutowym za pomocą nowych instrumentów finansowych
Zawieranie transakcji tylko w walucie krajowej
Klauzule kursowe
Uzyskanie gwarancji kursowych od agend rządowych
Wykupienie odpowiedniej polisy w towarzystwie ubezpieczeniowym
6
Ryzyko walutowe – ZADANIE
Bank kupił 1 mln euro płacąc 4,0 PLN/euro, zatem wartość kupna wynosi 4.000.000 PLN. Bank ma
otwarta pozycję wymiany (zakładamy, że nie żadnych zobowiązań w euro). Oblicz wynik dewizowy
banku, jeśli.
a) Kurs euro do PLN wzrośnie do 4,50 PLN za 1 euro.
4.500.000 – 4.000.000 = 500 000 PLN bank jest do przodu
b) Kurs euro do PLN spadnie do 3,5 PLN za 1 euro.
3.500.000 – 4.000.000 = -500 000 PLN bank jest w plecy
Warianty ryzyka walutowego
POZYCJA W DANEJ
WALUCIE
KIERUNEK ZMIANY KURSU DANEJ WALUTY
OBCEJ DO WALUTY KRAJOWEJ
WZROST KURSU
SPADEK KURSU
DŁUGA
ZYSK
STRATA
KRÓTKA
STRATA
ZYSK
Ryzyko stopy procentowej:
o
Problem ryzyka stopy procentowej związany jest bezpośrednio z niepewnością dotyczącą
kształtowania się stóp procentowych w przyszłości
o
Dla banków wartość stóp procentowych przekłada się na koszty pozyskania depozytów i
przychody z tytułu udzielonych kredytów i efektów zarzadzania innymi pozycjami aktywów.
Zatem dla banków istotne są zmiany stóp procentowych wskutek działania różnych czynników,
np. inflacji, polityki pieniężnej banku centralnego, sytuacji rynkowej, relacji pomiędzy
popytem na pieniądz i jego podażą itp.
o
Ryzyko stopy procentowej to niebezpieczeństwo niekorzystnego wpływu zmiany rynkowej
stopy procentowej na kondycje finansową banku. Istotnymi powodami tych niekorzystnych
zmian są:
wielkości zmian rynkowej stopy procentowej
wartości przeprowadzonych transakcji, dla których terminy zmiany oprocentowania nie
są zsynchronizowane
okresu, na jaki zostały zawarte transakcje.