Połączenia wielowypustowe

służą do połączenia piasty z wałem i zabezpieczenia przed względnym obrotem spowodowanym
momentem skręcającym. Wielowypust na wale lub w otworze piasty rysuje się głównie w sposób
uproszczony. Zapis uproszczony wielowypustu ilustruje zasadnicze cechy: średnicę wałka lub otworu,
kształt boków występów, długość wypustów (pomija szczegóły przedstawiane na rysunku
wykonawczym). Wielowypust w otworze jest wykonany na całej jego długości. W zapisie w postaci
konstrukcyjnej pomija się luzy.

Wszystkie szczegóły konstrukcyjne elementów wypustowych są znormalizowane (oznaczenie składa
się z trzech elementów: znak graficzny wielowypustu, numer normy, podstawowe parametry)

Wyróżniamy połączenia wielowypustowe:

-

równoległe (wypusty o zarysie prostokątnym)

-

zębate (wypusty o zarysie ewolwentowym)

-

wielokarbowe (wypusty o zarysie trójkątnym)

Wielowypust na wałku w widoku równoległym do osi wzdłużnej

Użyteczną długość wypustów i całkowitą długość wielowypustu wyznaczają linie cienkie ciągłe, które
łączą linie powierzchni podstaw i linie powierzchni wierzchołków.

Rzut płaszczyznę prostopadłą do osi wałka - dokładniejsze określenie kształtu, przedstawia się
zarys poprzeczny wypustów i dwa sąsiednie rowki

Połączenia wielowypustowe

a) Równoległe

b) Ewolwentowe

c) Wielokarbowe