ĆWICZENIE – określenie wielkości partii produkcyjnej
Wyjściowym parametrem w fazie organizacji produkcji jest program produkcyjny, który ulega
podzieleniu na serie produkcyjne, a następnie na partie produkcyjne oraz partie transportowe. Partia
produkcyjna jest to liczba detali wykonywanych w ściśle określonej kolejności przy jednorazowym
nakładzie czasu przygotowawczo-zakończeniowego. Do obliczeń stosuje się dwie metody określania
partii produkcyjnej:
1. minimalnych kosztów produkcji
2. według udziału czasu przezbrojenia
1. Metoda minimalnych kosztów
Optymalną wielkość partii produkcyjnych dla poszczególnych operacji określa się według
następującej formuły:
√
gdzie:
–stopa procentowa płacona z tytułu zamrożenia środków obrotowych w ciągu jednej godziny
(przyjmuje się godzinę jako okres rozliczeniowy),
– roczna stopa procentowa,
– koszty przezbrojenia maszyny w celu wykonania danej operacji,
– wielkość środków ulegających zamrożeniu w (po) danej operacji,
– roczny program produkcyjny wyrobu,
– ujednolicony roczny fundusz czasu pracy j-tego stanowiska.
Optymalna wielkość partii produkcyjnej dla całego procesu produkcyjnego obliczana jest na
podstawie wzoru:
√
∑
∑
gdzie:
– numer kolejnej operacji,
– koszty przezbrojenia maszyny w celu wykonania -tej operacji,
– wielkość środków ulegających zamrożeniu w całym procesie technologicznym,
, ,
– określenia jak wyżej.
2. Metoda udziału czasu przezbrojenia
Podstawową zależnością jest następujący wzór na ekonomiczną wielkość partii produkcyjnej:
gdzie:
– czas przygotowawczo-zakończeniowy,
– współczynnik. Przyjmuje wartości w granicach 0,03 0,1 przy czym dla:
Części o dużych wymiarach, skomplikowanych kształtach, wykonywanych z drogich materiałów
współczynnik q zaleca się przyjmować w granicach 0,07 0,1;
Części drobnych, o prostych kształtach, wykonywanych z tanich dostępnych materiałów,
współczynnik q zaleca się przyjmować w granicach 0,03 0,06.
Powyższy wzór określa wielkość partii produkcyjnej dla poszczególnych operacji. Otrzymujemy zatem
kilka różnych wielkości. W celu określenia wielkości partii produkcyjnej dla całego procesu
produkcyjnego bierze się pod uwagę operację wykonywaną na limitującym stanowisku roboczym
(często jest to stanowisko, dla którego czas wykonywania operacji - t
j
jest największy) lub uśrednioną
wielkość partii produkcyjnej.
Wielkość uśredniona liczona jest według następującego równania:
∑
∑
Gdzie:
– czas przygotowawczo-zakończeniowy przy j-tej operacji,
– czas jednostkowy j-tej operacji,
– określone jak wyżej.