Zieleń Puław i jej zagrożenia

Puławy są unikalnym miastem, które powstało na założeniu ogrodowo-pałacowym.

Zaprojektował je Tylman z Gameren (1671) dla Herakliusza Lubomirskiego, kreśląc oś
na długości ok. 8km. W ciągu 330 letniej historii tego założenia na Wiślanej skarpie nie zagubiono
podstawowych rysów przestrzennych. Sprzyjały temu upodobania i wiedza późniejszych
właścicieli Puław – książąt Czartoryskich.

Historycznie ukształtowany zespół rezydencjonalny Czartoryskich stanowi podstawową

wartość zasobów kulturowych miasta o znaczeniu ponadregionalnym. Głównym elementem
kompozycji jest oś widokowa, którą wyznaczają dwa dziedzińce oraz aleja wysadzana czterema
rzędami lip. Park stanowi nieodłączną część założenia pałacowego.
Założenie pałacowo-ogrodowe w Puławach stanowi pewną całość, nie tylko pałacu z parkiem
i budowlami ogrodowymi, ale również z miastem, które z tego układu wyrosło. Jest to jedyne
miasto w Polsce, o tej wielkości, które rozwinęło się z ogrodu!. A co najważniejsze – nie zatraciło
tego źródła, nie zatarło „korzeni”. Tylmanowska oś zachowała się jako aleja, budynki
nie wykraczają ze swej zielonej oprawy.

Zieleń jest jednym z elementów funkcjonalnych miasta. W ekosystemie miejskim zieleń

stanowi bardzo istotną część środowiska. Spełnia ona kilka ważnych funkcji : ekologiczną -
regulując warunki ekologiczne miasta; dydaktyczno-wychowawczą - ucząc poznania świata roślin
i szanowania środowiska, estetyczną oraz gospodarczo-rekreacyjną.

Na strukturę zieleni Puław składają się tereny:

- zieleni naturalnej – w tym nadwodnej, o wysokich walorach przyrodniczych (m. in.: łąki, łęgi
nadwiślańskie, wąwozy);
- lasów;
- zieleni urządzonej – w tym m.in.: parki, skwery, zieleń osiedlowa, zieleń przyuliczna, zieleń
cmentarna

1. Naturalne zespoły roślinne rejonu Puław

Rejon Puław odznacza się dużym bogactwem gatunków szaty roślinnej. S. Goliński

opracowując florę okolic Puław w roku 1924 wyróżnił 985 gatunków roślin. Miasto leży na styku
kilku jednostek geomorfologicznych i geobotanicznych. W dolinie Wisły występują siedliska łęgowe -
obecnie na ogół przekształcone w użytki rolne. Wyżyna Lubelska stanowi obszar siedlisk typowych
dla lasów grądowych. Na nizinie Mazowieckiej przeważają siedliska borów i ubogich grądów.

Główne siedliska zbiorowisk roślinnych wg M. Kucharczyka (1993) zlokalizowane są poza

obszarami zurbanizowanymi - wzdłuż cieków wodnych, w wąwozach, na obrzeżach miasta –
i obejmują: roślinność wodną i szuwarową, łąki i pastwiska, łęgi, grądy, dąbrowy i bory.

2. Lasy w rejonie Puław

Tereny leśne i zadrzewione stanowią 41,6% areału miasta. Na terenie Puław występują niemal

wszystkie typy siedliskowe lasu; od łęgu po bór suchy. Lasy położone w granicach administracyjnych
miasta należą do wielu właścicieli: prywatnych, państwowych i samorządowych. Formy własności
państwowej są zróżnicowane. Są tu zarówno lasy należące do PGL LP jak i lasy administrowane przez
inne resorty. Spośród form zieleni w mieście, największą powierzchnię - 1635ha - zajmują lasy
państwowe i prywatne. Zlokalizowane są na północnych, wschodnich i południowych peryferiach
miasta; urozmaicają krajobraz, wpływają na mikroklimat, nie są jednak przystosowane do zadań
rekreacyjnych. Lasy zlokalizowane wokół miasta stanowią tzw. lasy ochronne i należą do II i III strefy
uszkodzeń przemysłowych .

Lasy gminne – położone w dwóch obrębach o łącznej powierzchni 23,86ha. Działki leśne

nie stanowią samodzielnych kompleksów, zlokalizowane są wśród lasów innych użytkowników.

Las komunalny zajmuje powierzchnię 46,2332ha. Jest on pozostałością lasu „Ruda”, który

stopniowo był okrawany na rzecz rozbudowującego się miasta. Las komunalny utworzony został
w wyniku decyzji PMRN z 1964 r., w której postanowiono z części lasu „Ruda” wydzielić park leśny
dla potrzeb masowego wypoczynku ludności z określeniem warunków użytkowania. Decyzją Nr DL
onl-40-4/94 z dnia 19.01.1994 r. Ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa
wyłączono z zarządu Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe – Nadleśnictwa Puławy
las o pow. 46,23ha i przekazano Gminie Miasto Puławy w bezterminowe użytkowanie dla potrzeb
masowego wypoczynku ludności. Gospodarka leśna prowadzona jest zgodnie z aktualizowanym
co 10 lat planem urządzania lasu.

3. Zieleń urządzona

Zieleń miejską ogólnodostępną tworzą: parki rekreacyjno-wypoczynkowe, zieleńce i skwery,

zieleń przyuliczna, zieleń osiedlowa, a także zieleń cmentarzy. Stan zieleni jest zróżnicowany. Wśród
zespołów zieleni wymienić można:

Park Puławski

o powierzchni 30ha - wpisany do rejestru zabytków Województwa

Lubelskiego pod numerem A/150 ( decyzja z dnia 21.01.1980 r.) pozostający we władaniu Instytutu
Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach. Stanowi
osobliwość florystyczną miasta ze względu na zasób gatunków i odmian roślin drzewiastych w liczbie
około 350. Oprócz wartości historycznej jako dzieło sztuki ogrodowej, posiada również wartość
kolekcji dendrologicznej. Był bowiem terenem wczesnej introdukcji gatunków drzewiastych, podjętej
jeszcze przez ks. Izabelę Czartoryską (ponad 200 lat temu).

Wzmianki historyczne o Parku pochodzą z drugiej połowy XVII w. Jego drzewostan i krzewy

w ciągu trzech wieków kształtowali - oprócz polskich ogrodników łącznie z ks. Izabellą Czartoryską -
planiści, ogrodnicy i dendrolodzy z wielu krajów: Holandii, Anglii, Irlandii, Francji, Niemiec, Czech,
Rosji.

Obecnie drzewostan Parku stanowią: lipa drobnolistna, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, klon

pospolity, klon jawor, jesion wyniosły, topola biała, grab pospolity, olcha czarna i szara, buk, wiąz,

brzoza, wierzby i wiele innych gatunków. Z drzew iglastych zanikających w drzewostanie, można
wymienić świerk, modrzew i sosnę.

Do drzew sprowadzonych spoza kraju należą: kasztanowiec zwyczajny i żółty, robinia biała,

tulipanowiec amerykański, katalpa, sosna wejmutka, tuja, leszczyna drzewiasta, miłorząb japoński
(osobliwość flory współczesnej) dąb czerwony, sumak, orzech czarny i szary, choina kanadyjska,
daglezja zielona, bożodrzew. Poza tym Park Puławski posiada liczne gatunki krzewów oraz
urozmaicone runo zieleni. Dzięki swoistemu urokowi drzewostanu i urzeźbieniu terenu, należy on
do najbardziej atrakcyjnych miejsc krajobrazowych w naszym kraju.

W latach 1995-97 wykonano komputerową inwentaryzację dendrologiczną drzewostanu,

a w roku 2005 powstał projekt koncepcyjny rewaloryzacji parku. Od wielu lat prowadzone są
systematyczne prace konserwacyjne i pielęgnacyjne istniejącego drzewostanu oraz budowli
parkowych.

Zieleń parków miejskich - w Puławach znajdują się trzy ogólnodostępne parki miejskie

o łącznej powierzchni 15,5ha. Tereny te pełnią głównie funkcję rekreacyjno - wypoczynkową
i położone są w obszarach silnie zurbanizowanych. Stan zieleni jest bardzo zróżnicowany. Parki
poddawane są modernizacjom i przebudowom; prowadzona jest stała pielęgnacja.

Zieleń skwerów i zieleńców – zajmuje powierzchnię 13ha. W skład wchodzą: Bulwary

n/Wisłą, Centralny Plac Miejski oraz inne nieduże obszarowo tereny o charakterze estetyczno-
izolacyjnym, położone wśród zabudowy. Na tych terenach przeważają elementy dekoracyjne
w postaci kwietników, krzewów ozdobnych. Wymagają wielu zabiegów i stałego nadzoru.

Zieleń przyuliczna – występująca na łącznej powierzchni 33ha obejmuje terenu wzdłuż tras

komunikacyjnych. Panujące tu trudne warunki dla rozwoju zieleni (deficyt wody, zanieczyszczenie
powietrza i gleby, uszkodzenia mechaniczne) a także ostre wymogi bezpieczeństwa powodują
konieczność prowadzenia szczególnego nadzoru. Zieleń wysoka często nie wytrzymuje konkurencji
z rozwojem transportu.

Zieleń osiedlowa - zajmuje wolne przestrzenie pomiędzy budynkami mieszkalnymi i ich

zespołami na łącznej powierzchni 135ha. Tereny te stanowią własność Spółdzielni Mieszkaniowych,
gminy (11,4ha) lub znajdują się pod zarządami innych instytucji. Tereny te w zasadzie kwalifikowane są
jako przestrzenie o charakterze publicznym. Spośród roślinności drzewiastej zdecydowanie
przeważają gatunki liściaste. Roślinność krzewiastą reprezentują m.in.: berberys japoński, głóg
jednoszyjkowy, trzmielina zwyczajna, forsycja pośrednia, jałowiec chiński, ligustr pospolity, różne
odmiany róż, wierzba płacząca, bez pospolity i inne. Zieleń osiedlowa podlega poszczególnym
administracjom osiedli, które wykazują różne podejście do jej urządzania i pielęgnacji. Istotnym
problemem jest zwiększająca się intensywność zabudowy w osiedlach mieszkaniowych, odbywająca
się kosztem terenów biologicznie czynnych i zieleni osiedlowej ( np.: przeznaczenie pod parkingi
osiedlowe).

Zieleń cmentarzy - tworzą zespoły zieleni: zabytkowego cmentarza Włostowickiego,

cmentarza wyznaniowego przy ul. Piaskowej, cmentarzy komunalnych przy ul. Piaskowej
i Budowlanych oraz cmentarza wojennego przy ul. Piaskowej. Są to specyficzne zespoły roślinne
o coraz uboższym drzewostanie i szczególnym klimacie.

Na zabytkowym cmentarzu Włostowickim od 1999 r. prowadzona jest planowa,

kompleksowa konserwacja drzewostanu na podstawie wykonanej i aktualizowanej dokumentacji.
Podobne prace, ale w mniejszym zakresie prowadzone są na cmentarzu wyznaniowym przy

ul. Piaskowej. Na cmentarzach komunalnych oraz cmentarzu wojennym utrzymywanych przez gminę
prowadzona jest bieżąca pielęgnacja zieleni.

Ogrody działkowe - na terenie Puław znajduje się 7 zarejestrowanych ogrodów

działkowych o łącznej powierzchni około 50ha oraz 1 ogród działkowy „wewnątrz zakładowy”
IUNG-u w obrębie gruntów ornych, o powierzchni 4,0ha .
Ogrody działkowe na terenie Puław:

Lp. Wyszczególnienie

Powierzchnia w ha

1.

„Plon” ul. Rybacka

5,0

2.

„Kępa” I ( przy wale wiślanym)

17,5

3.

„Zacisze” ( przy wale wiślanym )

14,5

4.

„Stokrotka” I ul. Dęblińska

2,0

5.

„Stokrotka” II ul. Składowa

1,0

6.

„Niwa” ul. Kaznowskiego

5,0

7.

„Włostowice” ul. Ceglana

5,0

R a z e m

50,0

8.

Zakładowy Ogród działkowy IUNG
„nad Łachą”

4,0

Ogólnie biorąc, ogrody te są położone peryferyjnie w stosunku do zabudowanej przestrzeni

miasta, co jest korzystne zarówno z punktu widzenia ekologicznego jak i ich użytkowników.
Tym niemniej należy zwrócić uwagę na niektóre zagrożenia natury ekologicznej.

Północna część ogrodu „ Plon” położona jest prawie w bezpośrednim sąsiedztwie traktu

Radom-Lublin i dlatego narażona jest na zanieczyszczenia komunikacyjne.

Ogród „Stokrotka I” przy ul. Dęblińskiej ( o dość znacznym natężeniu ruchu) położony jest

w obrębie północnego rejonu miasta o dużej koncentracji przemysłu. Sondażowe wyniki punktowych
badań na zawartość metali ciężkich w glebie wskazują na potrzebę ograniczenia tu upraw warzyw
z przeznaczeniem do spożycia przez dzieci.

Ogrody „Niwa” i „Włostowice” przy ul. Ceglanej zlokalizowane są w obrębie strefy

ochronnej ujęcia komunalnego wód pitnych dla miasta. Z tego względu użytkownicy ogrodów
powinni być uświadomieni o obowiązujących ograniczeniach w zakresie stosowania nawozów
azotowych i środków ochrony roślin.

4. Formy ochrony przyrody

Rezerwat częściowy przyrody „Łęg na Kępie”. Położony między Wisłą a Łachą stanowi

krajobrazowo integralną część Parku. Zajmuje powierzchnię 4,71ha. Utworzony w 1963r.
do ochrony pozostałości lasu łęgowego w dolinie Wisły.

W opisie florystycznym, Kucharczyk ( 1993 ) charakteryzując florę Rezerwatu stwierdza,

że główne zbiorowiska roślinne, to łęg wiązowo-jesionowy i fragmenty łęgu wierzbowo-topolowego.
Drzewostan składa się z gatunków rodzimych, typowych dla łęgów (topola biała, topola czarna, osika,
wierzba biała, wierzba krucha, jesion, wiąz ) oraz licznych gatunków obcych. Należą do nich m.in.: dąb

błotny, dąb czerwony, topola włoska, topola kanadyjska, wejmutka, sosna czarna i kasztanowiec.
Najgrubsze z nielicznych pozostałych topoli białych mierzą 192 i 165cm pierśnicy (średnica drzewa
na wysokości 130cm), zaś dąb szypułkowy 110cm, a dąb błotny 95cm.
Teren rezerwatu oddzielony jest od Wisły obwałowaniem, co powoduje przekształcenie fitocenoz
łęgowych w grądowe, a brak otuliny ułatwia wnikanie gatunków synantropijnych.

Rezerwat od chwili formalnego ustanowienia nie był poddany zabiegom pielęgnacyjnym.

Jedynie w końcu lat osiemdziesiątych poddano zabiegom dąb błotny (jedyny okaz w Puławach). Jako
rezerwat częściowy podlega gospodarce leśnej, jednak przy opracowaniu „Planu urządzania
gospodarstwa leśnego dla Lasu Ruda”, teren ten został wyłączony, mimo że od dawna należy do tego
gospodarstwa. Teren rezerwatu jest nagminnie zaśmiecany odpadami z produkcji rolnej. Szczególne
zagrożenie stanowi ekspansja barszczu Sosnowskiego.

Drzewa - pomniki przyrody. W Puławach znajduje się obecnie 23 drzew uznanych

za pomniki przyrody.

1.

Modrzew europejski - obw. 380cm; Skwer Niepodległości ( nr 61 )

2.

Miłorząb chiński – obw. 302cm; Ogród Dolny IUNG

3.

Dąb szypułkowy – obw. 483 cm; Ogród Dolny IUNG

4.

Dąb szypułkowy – obw. 468cm; posesja prywatna ul.4 Pułku Piechoty 15

5.

Dąb szypułkowy – obw. 316cm; posesja prywatna ul.4 Pułku Piechoty 15

6.

Dąb szypułkowy – obw. 533cm; ul. Aignera

7.

Orzech czarny – obw. 292cm ; Ośrodek Kultury ul. Sieroszewskiego 4

8.

Dąb szypułkowy – obw 360cm; Ośrodek Kultury ul. Sieroszewskiego 4

9.

Dąb szypułkowy – obw. 293cm, 220cm, 280cm; ul. Kaniowczyków

10.

Dąb szypułkowy – obw. 244cm, 213cm, 147cm ; ul. Kaniowczyków

11.

Dąb szypułkowy – obw. 341cm; posesja prywatna ul. Kraszewskiego 17

12.

Dąb szypułkowy – obw. 360cm; posesja prywatna ul.6 Sierpnia 68a

13.

Orzech czarny – obw. 300cm; Dworzec Towarowy PKP

14.

Dąb bezszypułkowy – obw. 273cm ; Państwowy Instytut Weterynaryjny

15.

Dąb szypułkowy – obw. 292cm ; Państwowy Instytut Weterynaryjny

16.

Dąb szypułkowy – obw. 384cm; Państwowy Instytut Weterynaryjny

17.

Dąb szypułkowy – obw. 384cm ; Państwowy Instytut Weterynaryjny

18.

Dąb szypułkowy – obw. 284cm: Państwowy Instytut Weterynaryjny

19.

Dąb szypułkowy – obw. 294cm; Państwowy Instytut Weterynaryjny

20.

Dąb szypułkowy – obw. 294cm ; Państwowy Instytut Weterynaryjny

21.

Dąb szypułkowy – obw. 283cm; Państwowy Instytut Weterynaryjny

22.

Dąb szypułkowy – obw. 330cm; Państwowy Instytut Weterynaryjny

23.

Dąb szypułkowy – obw. 360cm; ul. śyrzyńska

Trzynaście drzew (wymienionych pod nr 9-12, 14-22) zostało uznanych za pomnik przyrody

uchwałą Rady Miasta Puławy nr LXX/412/94 z dnia 26 maja 1994 r.

Parki krajobrazowe – w granicach miasta znajduje się fragment Kazimierskiego Parku

Krajobrazowego utworzonego dla ochrony środowiska przyrodniczego i krajobrazowego fragmentu
doliny Wisły pomiędzy Kazimierzem Dolnym, Janowcem i Puławami. Powierzchnia parku wraz
z otuliną zajmuje powierzchnię 1098,4ha.

Europejska Sieć Ekologiczna Natura 2000 – jest systemem ochrony zagrożonych

składników różnorodności biologicznej kontynentu europejskiego, wdrażanym od 1992r. w sposób
spójny pod względem metodycznym i organizacyjnym na terytorium wszystkich państw
członkowskich Unii Europejskiej. Sieć Natura 2000 tworzą dwa typy obszarów: obszary specjalnej
ochrony ptaków (OSO) oraz specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO). Do chwili obecnej Rząd
Polski ustanowił w drodze rozporządzenia 124 obszary specjalnej ochrony ptaków oraz wysłał
do Komisji Europejskiej, celem akceptacji, 364 propozycje specjalnych obszarów ochrony siedlisk.
Obszary objęte projektem Natura 2000 położone w Puławach lub obejmujące fragmentem teren
miasta to:

1)

Obszar Puławy PLH060055 – jest to teren kolonii nocków dużych ( strych Domu Dziecka)
wraz z żerowiskiem obejmującym tereny leśne w północnej części miasta. Jest to największa
kolonia nietoperzy tego gatunku w woj. lubelskim.

2)

Obszar PLH060045 Przełom Wisły w Małopolsce – obszar obejmujący przełomowy odcinek
doliny Wisły od ujścia Sanny powyżej Annopola do miasta Puławy. Obszar obejmuje fragment
ostoi ptaków wodno-błotnych o randze europejskiej. Ponadto dolina Wisły na tym odcinku
ma charakter przełomu i posiada unikalne walory krajobrazowe.

3)

Obszar PLH060015 Płaskowyż Nałęczowski – ostoja położona w granicach Kazimierskiego
Parku Krajobrazowego obejmuje zachodni, najsilniej urzeźbiony fragment Płaskowyżu
Nałęczowskiego z labiryntem lessowych wąwozów oraz wapiennymi grotami.

5. Stan zieleni miejskiej

Udział terenów zielonych w krajobrazie miasta ilustruje wykres:

Roślinność leśna zajmuje powierzchnię 1635ha , a zieleń strefy zabudowanej - 322,6

Puławy w liczbach :

powierzchnia ogółem : 50,61 km2

grupy le

ś

ne i zadrzewienia

tereny parkowe i ziele

ń

ce

u

ż

ytki rolne

tereny pod zabudow

ę

tereny komunikacyjne

tereny osiedlowe mieszkaniowe

inne

grupy le

ś

ne i zadrzewienia

tereny parkowe i ziele

ń

ce

u

ż

y tki rolne

tereny pod zabudow

ę

tereny komunikacy jne

tereny osiedlowe
mieszkaniowe

inne

w tym:
* użytki rolne - 11,83 km²
* grunty leśne i zadrzewione - 21,06 km²
* grunty pod zbiornikami wodnymi, rzekami, rowami - 2,93 km²
* tereny pod zabudowę - 8,72 km²
* ulice, tereny kolejowe i inne tereny komunikacyjne - 2,88 km²
* tereny parkowe i zieleńce - 0,43 km²
* tereny osiedlowe niezabudowane - 1,01 km²
* tereny różne - 1,75 km²

Zieleń stanowiąca własność gminy miasto Puławy zarządzana jest w większości przez

jednostki gminy tj. Zarząd Dróg Miejskich, Zakład Gospodarki Mieszkaniowej. Na tych terenach
prowadzone są prace pielęgnacyjne zieleni oraz elementów małej architektury. Pozostałe tereny
pozostające w utrzymaniu Spółdzielni, instytucji i osób fizycznych prezentują różny stan utrzymania,
w zależności od wiedzy i chęci właściciela oraz posiadanych środków finansowych.

Jakościowy stan roślinności wysokiej w mieście ocenia się jako przeciętny. Znaczny odsetek

drzew, zwłaszcza starszych klas wieku , jest w zaawansowanym stadium próchnienia. Prowadzone
są co prawda zabiegi pielęgnacyjne na drzewach, ale chyba w zbyt powolnym tempie. Podobnie
istnieją opóźnienia w uzupełnianiu ubytków niszczonego i starzejącego się drzewostanu .

W celu zachowanie systemu zieleni w przestrzeni miejskiej oraz poprawy stanu ilościowego

i wartości zieleni miasta i jego estetyki w połowie 2006 r. utworzono Biuro Zieleni Miejskiej. Jednym
z pierwszych działań było opracowanie „Program gospodarki zielenią w mieście Puławy”. Zawiera on
szczegółowy opis i ocenę stanu istniejącego zieleni w mieście, a także zalecenia dotyczące jego
poprawy. Oceniono stan zdrowotny drzew i krzewów, czytelność kompozycji analizowanego obszaru
miasta oraz sformułowano zalecenia zmierzające do przyjęcia programu naprawczego. Określono
kierunki wieloletniego programu zagospodarowania terenów zieleni publicznej, w taki sposób aby
wpisać je w strukturę miasta, nadać im właściwą funkcję i nową jakość.

Od tego okresu wykonano mi.in.:
- przebudowę – modernizację Międzyosiedlowego Pasa Zieleni (park miejski o pow. 3,45ha)
- projekt modernizacji Skweru Niepodległości (park miejski o pow. 3ha)
- projekt zagospodarowania skweru przy ul. Kujawskiego (3 000m

2

)

- projekt zagospodarowania skweru przy ul. Polnej (2 500m

2

)

- „Program ratowania puławskich kasztanowców”
- nasadzenia kwiatów sezonowych na rabatach i konstrukcjach (3 x w roku)
W sferze zainteresowań Wydziału jest również współpraca z Inwestorami, w tym

z Zarządem Inwestycji Miejskich w Puławach przy powstawaniu nowych projektów budowlanych.
Chcemy aby każda planowana inwestycja w mieście posiadała koncepcję urządzenia zielenią terenu
i by po wykonaniu prac budowlanych nadać obiektom odpowiedni „zielony” wystrój. Dotyczy
to chociażby : ul. Nałkowskiej; F. Nila; ciągu pieszego pomiędzy halą sportową a MPZ; skweru przy
ul. Partyzantów; ul. Skłodowskiej, ul. Wróblewskiego wraz z przyległymi; ul. Składowa; ul. Reja;
ul. Kniaźnina; ul. Górna; parkingu przy ul. Bema; parkingu przy ul. Sierpszewskiego; parkingu przy
ul. Dęblińskiej, parkingu przy ul. Partyzantów itd.

Mamy nadzieję na widoczne efekty prowadzonych działań z zakresu gospodarki zieleni, w tym m.in.:

•

zachowanie walorów przyrodniczych miasta w planach zagospodarowania przestrzennego;

•

stworzenie miejsc rekreacyjno – wypoczynkowych;

•

ochrona obiektów cennych przyrodniczo i kulturowo;

•

poprawa estetyki miasta i komfortu jego mieszkańców.

6. Zagrożenia zieleni miejskiej

Stan zdrowotny roślinności Puław nie jest zadowalający. Roślinność poddana jest presji

szeregu czynników osłabiających jej kondycję. Środowisko miejskie jest niezwykle trudnym
siedliskiem dla drzew. Zanieczyszczenia powietrza (w tym zanieczyszczenia komunikacyjne) zasolenie
gleby, zbita struktura ziemi (nieprzepuszczalne nawierzchnie, utwardzenia, zagęszczenia) i brak
dostępności składników pokarmowych (wyjałowienie) przyczyniają się do obumierania korzeni,
zahamowania wzrostu, przedwczesnego zrzucania liści, osłabienia i podatności na atakowanie przez
szkodniki i choroby. Według badań naukowych perspektywa życia drzew w dzisiejszych miastach
ulega wyraźnemu skróceniu. Również starsze drzewa, rozwijające się dotychczas prawidłowo,
przejawiają obecnie symptomy zamierania, zwłaszcza w pobliżu ciągów komunikacyjnych oraz
szczególnie po przeprowadzonych remontach, przebudowach i uszczelnieniu nawierzchni.

Na roślinność północnej i północno-wschodniej części obszaru miasta bardzo silnie oddziałują

zanieczyszczenia powietrza emitowane przez ZA. Część tej strefy zniszczenia znajduje się na obszarze
administracyjnym miasta, którego położenie na południe od ZA, przy istniejącej róży wiatrów, łagodzi
to niekorzystne oddziaływanie na roślinność, lecz jej nie chroni całkowicie.

Można też zaobserwować wyraźne różnice w stanie zieleni w zależności od gospodarza

poszczególnych osiedli i posesji. Pod tym względem, na pozytywne wyróżnienie zasługuje SM Powiśle
i Południe.

Drzewa przyuliczne mogą być narażone na wymieranie w wyniku stosowania środków

chemicznych do likwidacji śliskości nawierzchni jezdni. Ma to miejsce szczególnie na odcinkach
o wydłużonej stagnacji wód spływających z ulic.

Niekorzystna jest sytuacja drzew rosnących pod napowietrznymi liniami energetycznymi

i telegraficznymi. Są one systematycznie przycinane i ogołacane z gałęzi.

Izabela Giedrojć
Kierownik Biura Zieleni Miejskiej