P
P
A
A
Ń
Ń
S
S
T
T
W
W
O
O
W
W
A
A
W
W
Y
Y
ś
ś
S
S
Z
Z
A
A
S
S
Z
Z
K
K
O
O
Ł
Ł
A
A
Z
Z
A
A
W
W
O
O
D
D
O
O
W
W
A
A
w Nowym Sączu
NAUKA O PRACY I ERGONOMIA
MATERIAŁY DO PROJEKTOWANIA
P III
OBCIĄśENIE STATYCZNE
I DYNAMICZNE W CZASIE PRACY
Spis treści:
1. Wprowadzenie
2. Ocena obciążenia statycznego
3. Badanie reakcji organizmu na obciążenie fizyczne metodą odnowy
tętna.
Zespół ćwiczeniowy:
Grupa....................Data...................
1.......................................................
2......................................................
3.......................................................
4.......................................................
5.....................................................
1.Wprowadzenie
Mięśnie szkieletowe cechują się dwojakim rodzajem aktywności: dynamiczną i
statyczną. Pierwsza wiąże się z czynnością skurczową, podczas której dochodzi do
zmniejszenia długości mięśnia i zbliżenia miejsc jego przyczepów na częściach kostnych. W
ten sposób odbywają się ruchy lokomocyjne, a także pokonywanie oporów zewnętrznych, co
umożliwia wykonywanie różnych operacji ruchowych. Siła mięśni działa wówczas wzdłuż
pewnej drogi i jest wykonywana praca mechaniczna, którą w określonych warunkach można
łatwo zmierzyć. Taki rodzaj wysiłku nazywamy pracą dynamiczną.
Praca statyczna stwarza inny, również bardzo istotny rodzaj aktywności mięśniowej.
Jej istotą są skurcze izometryczne, charakteryzujące się tym, że stan pobudzenia powoduje
wzrost napięcia mięśni, natomiast nie ulegają one skróceniu. W rezultacie nie następuje
zbliżanie się do siebie miejsc ich przyczepu na częściach kostnych Nie ma zatem efektu
pracy w sensie mechanicznym. Jednak wzrost napięcia mięśnia, spowodowany jego
izometrycznym skurczem, jest czynnym procesem fizjologicznym stanowiąc często duże
obciążenie dla organizmu. Dlatego mówimy o pracy statycznej.
Podczas pracy dynamicznej mięsień uczestniczący w pracy, po okresie krótkotrwałego
skurczu, powraca do stanu wyjściowego i reakcja skurczowa może być powtórzona.
Naprzemienne stany skurczu i rozkurczu nie tylko nie utrudniają, lecz wręcz ułatwiają
krążenie krwi i wymianę składników między dopływającą krwią i pracującymi mięśniami.
Sytuacja jest odmienna podczas pracy statycznej. Długotrwałe napięcie mięśnia, poprzez
ucisk na naczynia krwionośne, utrudnia swobodny przepływ krwi, co z kolei zakłóca
dostarczanie niezbędnych składników i usuwanie produktów przemiany materii. W tych
warunkach ułatwiony jest rozwój zmęczenia. Powstaje poczucie dyskomfortu, aż do
pojawienia się reakcji bólowych w napiętych mięśniach.. Dlatego we wszystkich sytuacjach,
w których jest to możliwe, należy zmniejszać obciążenie statyczne podczas pracy
zawodowej, nawet jeśli doprowadziłoby to do zwiększenia dynamicznej aktywności
mięśniowej i wzrostu zużycia energii. Zmniejszona aktywność ruchowa stanowi negatywną
cechę współczesnego życia o niemałym znaczeniu w bilansie wpływów zdrowotnych.
2. Ocena obciążenia statycznego metodą OWAS
Podstawowa część obciążeń typu statycznego jest związana z napięciami posturalnymi
odgrywającymi rolę w utrzymaniu pożądanej pozycji ciała. Praktycznie każdej pracy
dynamicznej towarzyszą napięcia statyczne części grup mięśniowych, decydujące o
pożądanej pozycji ciała. Wysiłki typu statycznego stanowią bardzo istotny składnik
ogólnego obciążenia w pracy zawodowej. W znacznym stopniu została wyeliminowana
ciężka praca fizyczna w dawnym znaczeniu, kiedy mięśnie ludzkie stanowiły źródło energii
mechanicznej. Natomiast zwiększyła się liczba stanowisk pracy, na których dużą rolę
odgrywa długotrwałe utrzymywanie stałej pozycji ciała, stabilizującej położenie głowy,
tułowia i kończyn górnych: większość prac biurowych, praca operatorów monitorów
komputerowych, pulpitów sterowniczych i innych urządzeń.
Ze względu na stopień rozpowszechnienia i negatywne następstwa obciążenia typu
statycznego są one przedmiotem szczególnego zainteresowania w działaniach zmierzających
do optymalizacji metod i warunków pracy. Wśród różnych metod całościowej oceny
obciążenia statycznego na uwagę zasługuje metoda zaproponowana przez autorów fińskich,
nazywana w skrócie OWAS (Ovako Working Posture Analysis System). Uwzględniono w
niej zajmowaną pozycję ciała i obciążenie zewnętrzne w kilogramach, położenie tułowia
(pleców), ramion i nóg.
Analiza obciążenia statycznego metodą OWAS
Metoda analizy obciążenia statycznego metodą OWAS służy do wielkości oceny
obciążenia statycznego na stanowiskach pracy.
Metoda bierze pod uwagę obciążenie pochodzące od czterech czynników:
- pozycja pleców
- położenie ramion
- praca nóg
- wielkość obciążenia zewnętrznego,
ale nie uwzględnia częstości zmiany pozycji oraz rytmu pracy..
Analiza obciążenia statycznego obejmuje stanowisko...........................................
Sposób postępowania:
1. Wybrać czynność (pozycję przy pracy) przeważającą w ciągu zmiany roboczej.
2. Na podstawie oceny pozycji pleców, ramion, nóg, i obciążenia określić kod pozycji
3. Z diagramu na rys.2. (na odwrocie strony) na podstawie kodu pozycji (z rys.1) odczytać typ
kategorii obciążenia (1,2,3 lub 4).
4. Z tab.1 odczytać dla danej kategorii obciążenia jej opis.
5. Z tab.2 odczytać interpretację kategorii.
A B C D
Rys.1. Wyznaczenie kodu pozycji ciała do oceny obciążenia statycznego metodą OWAS.
P
P
r
r
z
z
y
y
k
k
ł
ł
a
a
d
d
y
y
:
:
k
k
o
o
d
d
p
p
o
o
z
z
y
y
c
c
j
j
i
i
1
1
2
2
3
3
2
2
1- plecy wyprostowane
2- ramiona: jedno ramię powyżej stawu łokciowego
3- nogi: pozycja stojąca z jedną nogą wyprostowaną
2- obciążenie zewnętrzne : masa od 10 do 20 kg
A-PLECY:
1. wyprostowane
2. zgięte do przodu
3. skręcone
4. zgięte i skręcone
B-RAMIONA:
1. obydwa poniżej stawu łokciowego
2. jedno powyżej stawu łokciowego
3. obydwa powyżej stawu łokciowego
C-NOGI:
1. pozycja siedząca
2. stojąca z nogami wyprostowanymi
3. stojąca z jedną nogą wyprostowaną
4. stojąca z nogami zgiętymi
5. stojąca z jedną nogą zgiętą
6. klęczenie na jednym lub obu kolanach
7. chodzenie
D-OBCIĄZENIE ZEWNĘTRZNE:
1. masa poniżej 10 kg
2. masa od 10 do 20 kg
3. masa powyżej 20 kg
Rys.2. Diagram do odczytywania na podstawie kodu pozycji kategorii obciążenia statycznego.
Tab.1. Opis kategorii obci
ąż
enia statycznego.
Kategoria
Opis Kategorii
Kategoria 1
- pozycja lub pozycje przyjmowane podczas pracy są naturalne
- obciążenie jest optymalne lub akceptowalne
- nie ma potrzeby dokonywania zmian na stanowisku
Kategoria 2
- pozycja lub pozycje przyjmowane podczas pracy mogą mieć negatywny wpływ na układ
mięśniowo-szkieletowy
- obciążenie jest prawie akceptowalne nie ma potrzeby dokonywania natychmiastowych zmian na
stanowisku, ale należy wziąć pod uwagę konieczność przeprowadzenia takich zmian w przyszłości.
Kategoria 3
- pozycja lub pozycje przyjmowane podczas pracy mają negatywny wpływ
na układ mięśniowo-szkieletowy
- obciążenie jest duże
- zmiany na stanowisku należy przeprowadzić tak szybko , jak to możliwe.
Kategoria 4
- pozycja lub pozycje przyjmowane podczas pracy mają bardzo negatywny
wpływ na układ mięśniowo-szkieletowy
- obciążenie jest bardzo duże
- zmiany na stanowisku należy przeprowadzić natychmiast.
Tab.2.Interpretacja wyników oceny obciążenia statycznego.
Obciążenie
Pozycja ciała przy pracy
(kategorie OWAS)
Czas utrzymania jedne pozycji
(% czasu zmiany roboczej)
pozycja niewymuszona kategorii 1
do 70
pozycja niewymuszona kategorii 1
lub niewymuszona kategorii 2
do 50
małe
pozycja wymuszona kategorii 2
do 30
pozycja niewymuszona kategorii 1
powyżej 70
pozycja niewymuszona kategorii 1
lub niewymuszona kategorii 2
50-70
pozycja wymuszona kategorii 2
30-50
ś
rednie
pozycja wymuszona kategorii 3 lub 4
do 30
pozycja wymuszona kategorii 1
lub niewymuszona kategorii 2
powyżej 70
pozycja wymuszona kategorii 2
powyżej 50
duże
pozycja wymuszona kategorii 3 lub 4
powyżej30
1
2
3
4
5
6
7
NOGI
P
L
E
C
Y
R
A
M
IO
N
A
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
2
3
OBCIĄśENIE
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 2 2 2 2 2 1 1 1 1 1 1
2 1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 2 2 2 2 2 1 1 1 1 1 1
1
3 1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 2 3 2 2 3 1 1 1 1 1 2
1 2 2 3 2 2 3 2 2 3 3 3 3 3 3 3 2 2 2 2 3 3
2 2 2 3 2 2 3 2 3 3 3 4 4 3 4 4 3 3 4 2 3 4
2
3 3 3 4 2 2 3 3 3 3 3 4 4 4 4 4 4 4 4 2 3 4
1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 3 3 3 4 4 4 1 1 1 1 1 1
2 2 2 3 1 1 1 1 1 2 4 4 4 4 4 4 3 3 3 1 1 1
3
3 2 2 3 1 1 1 2 3 3 4 4 4 4 4 4 4 4 4 1 1 1
1 2 3 3 2 2 3 2 2 3 4 4 4 4 4 4 4 4 4 2 3 4
2 3 3 4 2 3 4 3 3 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 2 3 4
4
3 4 4 4 2 3 4 3 3 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 2 3 4
KOD POZYCJI
3.Badanie reakcji organizmu na obciążenie fizyczne metodą odnowy tętna
Podczas wysiłku fizycznego następuje pobudzenie układu krążenia i oddechowego
oraz mechanizmów termoregulacji w związku z pokryciem zwiększonego zapotrzebowania
pracujących mięśni na tlen i substraty energetyczne oraz stanowi efektywne usuwanie z
mięśni produktów przemiany materii.
Stopień zmian wskaźników określających czynność tych układów może więc być podstawą
szacunkowej oceny intensywności pracy wykonanej przez organizm. Parametrem często
stosowanym do oceny kosztu energetycznego i tym samym stopnia ciężkości pracy jest
analiza częstości skurczów serca podczas pracy. Obciążenie organizmu na podstawie pracy
układu krążenia może być oceniane za pomocą wskaźników:
częstotliwości tętna
czasu powrotu tętna do poziomu spoczynkowego
Metoda ta jest mniej złożona niż pomiar pobierania tlenu, ale dokładność jej jest
stosunkowo mała. Metoda oceny wydatku energetycznego podczas pracy na podstawie
pomiaru częstości skurczów serca ma zastosowanie jedynie w przypadku pracy
dynamicznej, z zaangażowaniem dużych grup mięśniowych, przy małym statycznym
obciążeniu mięśni i przy braku wpływu stresu cieplnego i obciążenia psychicznego
pracownika podczas pracy.
TEST ODNOWY TĘTNA I CIŚNIENIA KRWI
Ć
wiczenie polega na przeprowadzeniu dwóch różnych prób wysiłku dynamicznego z pomiarem
czasu powrotu tętna do warunków normalnych.
Przed przystąpieniem do ćwiczenia dokonujemy pomiaru kontrolnego ciśnienia i tętna jako
parametrów odniesienia do porównania ze wzrostem po wysiłku.(Uwaga! Zabronione jest przeprowadzanie
testów wysiłkowych przy ciśnieniu kontrolnym powyżej 150 mmHg). Niezależnie od formy obciążenia
dokonujemy pomiaru czasu próby (w sek.), a następnie tętna natychmiast po próbie i kolejno w ustalonych
odstępach czasowych po ustaniu wysiłku fizycznego.
Dane liczbowe wpisujemy do tabelki i sporządzamy wykres zmian parametrów ciśnienia i tętna porównując
tempo powrotu parametrów układu krążenia do warunków normalnych
.
Próba
wysiłku
Parametr
Kontrolny
(przed
próbą)
Czas
Próby
(sek)
Po
próbie
0,0min.
Po
próbie
1,0min
Po
próbie
2,0min.
Po
próbie
3,0min.
Po
próbie
4,0min
Po
próbie
5,0min
II
Oceny ciężkości pracy na podstawie pomiarów częstości skurczów serca można dokonać w sposób
przybliżony określając wydatek energetyczny związany z wysiłkiem na podstawie wzoru
:
M
es
= A x t x (4HR – 255) [J]
HR – częstość skurczu serca /min
t - czas wysiłku podlegający ocenie(sek)
A - powierzchnia ciała ( 1,7 – 1,9 m
2
)
Próba wysiłku I
M
es
= A x t x (4HR – 255) = x x (4 - 255) = J
Odczyt z cykloenergometru ..............kcal x 1000 x 4,18 = .................... J
Próba wysiłku II
M
es
= A x t x (4HR – 255) = x x (4 - 255) = J
Odczyt z cykloenergometru ..............kcal x 1000 x 4,18 = .................... J
WYKRES ODNOWY TĘTNA
T
ę
tno
170
160
150
140
130
120
110
100
90
80
70
60
Czas
Min.
0,5
1,0
1,5
2,0
2,5
3,0
3,5
4,0
Klasyfikacji wysiłków wg ich ciężkości można dokonać na podstawie stwierdzonych
zmian fizjologicznych organizmu zgodnie z poniższą tabelą:
WYSIŁEK FIZYCZNY A ZMIANY FIZJOLOGICZNE W ORGANIZMIE
Parametry fizjologiczne
wydatek
energetyczny
netto/8 h
pracy
częstość
oddechów
wentylacja
płuc
pochłanianie
tlenu
częstość
skurczów serca
temperatura
wewnętrzna
ciała
stopień
ciężkości
pracy
kJ
oddech.
min-1
oddech
.min-
1
l.min-
1
skurcz.min-
1
0
C
Spoczynek
16
6-8
0,25-0,30
60-70
36,6
B. lekka
1 250
16-20
8-10
0,3-0,5
70-75
36,6-37,0
Lekka
1 250- 3 500
20-25
10-20
0,5-1,0
75-100
37,0-37,5
Ś
rednia
3 500-6 300
25-30
20-30
1,0-1,5
100-125
37,5-38,0
Ciężka
6 300-8 400
30-35
30-50
1,5-2,0
125-150
38,0-38,5
B. ciężka
8 400-12 500
35-40
50-65
2,0-2,5
150-175
38,5-39,0
Krańcowo
ciężka
>12 500
>40
>65
>2,5
>175
>39,0
Stopień ciężkości wysiłków określamy na podstawie pomiarów częstości skurczów serca :
Próba wysiłku I – Tętno.........Stopień ciężkości......................wydatek energet........................
Próba wysiłku II – Tętno.........Stopień ciężkości...................wydatek energet........................