Rośliny cierniste

Dwukolczak śródziemnomorski - Paliurus spina-christi
Krwiściąg ciernisty

- Sarcopoterium spinosum

Głożyna cierń Chrystusa

- Ziziphus spina-christi

Trzy gatunki wymienionych roślin są rozważane jako materiał, z którego upleciono
cierniową koronę Jezusa, o której piszą Ewangeliści: "A żołnierze uplótłszy koronę z
cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym" (J 19,2). Uważa się, że
korona została zrobiona z przypadkowych gałęzi, przygotowanych na opał, leżących
wokół ogniska. W czasach biblijnych podstawowym materiałem opałowym były gałązki
ciernistych drzew i krzewów oraz łodygi zaschniętych roślin. Ukoronowania Jezusa
cierniem dokonano w Pretorium Piłata, gdzie prawdopodobnie rozpalano ognisko,
podobnie jak na dziedzińcu Najwyższego Kapłana Kajfasza, co opisano w Ewangelii (J
18, 25).

Najpopularniejszą rośliną ciernistą służącą na opał, do dziś występującą powszechnie w
Ziemi Świętej, jest krwiściąg ciernisty. Jest to niewysoki krzew o widlasto
rozgałęzionych cierniach i małych czerwonych kwiatach. Głożyna cierń Chrystusa jest
wysokim majestatycznym drzewem o zwisających cienkich zygzakowatych gałązkach,
bardzo łatwo zapalających się. Obecnie rośnie kilka drzew tego gatunku na wschodnich
stokach góry Świątynnej w Jerozolimie. U podstawy każdego liścia wyrastają dwa
ciernie, jeden, wyprostowany o długości 1,5 cm, drugi, krótszy, hakowato zagięty.
Podobną budowę pędów ma krzew dwukolczak śródziemnomorski, który przez
tradycję również uznany jest za składnik cierniowej korony. Obecnie roślina ta ma nieco
węższy zasięg i na Ziemi Świętej nie rośnie. Jest dziś typowym dla południowej Europy
krzewem. Definitywnie jednak nie wyklucza się, że w czasach biblijnych jego
występowanie mogło być rozciągnięte dalej na południowy-wschód.

1

Dwukolczak śródziemnomorski

Paliurus spina-christi

Krwiściąg ciernisty

Sarcopoterium spinosum

2

Krwiściąg ciernisty

Sarcopoterium spinosum

Głożyna cierń Chrystusa

Ziziphus spina-christi

3

Głożyna cierń Chrystusa

Ziziphus spina-christi

4