2009/2010
1
Konstrukcje aluminiowe
obróbka i montaż
Krzysztof Dobiszewski
Politechnika Gdańska
Katedra Konstrukcji
Metalowych
1
Definicja stopu aluminium
Stopy aluminium to tworzywa
metaliczne otrzymane przez stopienie
aluminium z jednym lub większą liczbą
metali (bądź z niemetalami), celowo
wytworzone dla uzyskania żądanych
własności.
2
Rodzaje stopów
Stopy aluminium w zależności od rodzaju
dalszej obróbki dzieli się na stopy do
obróbki plastycznej i stopy odlewnicze, a
te z kolei na stopy utwardzalne i
nieutwardzalne dyspersyjnie. Ze względu
na szczególne własności odróżnia się
stopy na odlewy pod ciśnieniem, na tłoki,
stopy do odlewów na automatach itp.
3
Pierwiastek podstawowy i dodatki
stopowe
Podstawowym pierwiastkiem stopów
aluminium jest przeważnie czyste
aluminium o zawartości 99,5% Al.
Najważniejszymi składnikami
stopowymi są: miedź, krzem,
magnez, cynk i mangan. Ich wpływ
jest różnorodny i zależy od postaci,
w jakiej występują one w stopie.
4
Rodzaje stopów
Tabela gatunków
L.p
Oznaczenie wg EN
Oznaczenie wg PN
Oznaczenie wg DIN
1
1050A
A1
Al99.5
2
1070A
A0
Al99.7
3
1200
A2
Al99
4
2014
PA33
AlCuSiMn
5
2017A
PA6
AlCuMg1
6
2024
PA7
AlCuMg2
7
2117
PA24
AlCu2,5Mg0,5
8
3103
PA1
AlMn
9
5005A
PA43
AlMg1
10
5019
PA20
AlMg5
11
5083
PA13
AlMg4,5Mn0,7
12
5251
PA2
AlMg2Mn0,3
13
5754
PA11
AlMg3
14
6060
PA38
AlMgSi0,5
15
6061
PA45
AlMgSiCu
16
6082
PA4
AlMgSi1
17
7020
PA47
AlZn4,5Mg1
18
7075
PA9
AlZnMgCu1,5
19
8011A
PA0
AlFeSi
5
Własności
W porównaniu z czystym aluminium,
wszystkie stopy aluminium odznaczają się
podwyższoną wytrzymałością, granicą
plastyczności na rozciąganie i twardością.
Ponadto dodatki stopowe wpływają na
takie własności jak: współczynnik
rozszerzalności cieplnej, przewodność
elektryczna, trwałość i odkształcalność.
6
2009/2010
2
Tabela stanów
L.p
Oznaczenia stanów umocnienia
Objaśnienia stanów
Wg PN-EN 515
Wg PN [stare]
1
H112
pg
gorącowalcowany
2
F
pg [>20 mm
grubości]
gorącowalcowany [błamy]
3
H116
pgr
gorącowalcowany [PA13]
4
-
pgr
gorącowalcowany stabil. [PA13]
5
O/H111
r
rekrystalizowany
6
O
rw
rekrystalizowany [GT]
7
H12
z2
1/4 twardy
8
H14
z4
2/4 [1/2] twardy
9
H16
z5
3/4 twardy
10
H18
z6
4/4 twardy
11
H22
z2r
1/4 twardy cz. wyżarzony
12
H24
z4r
2/4 [1/2] twardy cz. wyżarzony
13
H26
-
3/4 twardy cz. wyżarzony
14
H28
-
4/4 twardy cz. wyżarzony
15
H32
z2s
1/4 twardy stabilizowany
16
H34
z4s
2/4 [1/2] twardy stabilizowany
17
H34
z4s
3/4 [1/2] twardy stabilizowany
7
Obróbka plastyczna
Obróbka plastyczna to metoda bezubytkowego
kształtowania elementów metalowych. Uzyskuje się
zazwyczaj poprawę własności mechanicznych.
Typowymi rodzajami obróbki są
zgniatanie
walcowanie
kucie
ciągnienie
prasowanie
zginanie.
8
Obróbka - oznaczenia
F 32 — minimalna wytrzymałość 320 MPa,
pi — platerowany,
w — miękki,
a — utwardzony dyspersyjnie,
zh — utwardzany ciągnieniem
G — odlew (ogólnie, zazwyczaj odlew w formach piaskowych),
GD — odlew ciśnieniowy,
GK — odlew kokilowy,
E — materiał przewodzący;
E-AlMgSi, G-AlSi5Cul.
Przykłady:
9
Stopy aluminium do obróbki plastycznej.
Stopy do obróbki plastycznej zawierają zwykle do ok. 5%
pierwiastków stopowych, najczęściej Cu, Mg, Mn, niekiedy także Si,
Zn, Ni, Cr, Ti lub Li. Niektóre z tych stopów są stosowane w stanie
zgniecionym lub po wyżarzaniu rekrystalizującym, a część jest
poddawana obróbce cieplnej polegającej na utwardzaniu
wydzieleniowym. Odkształceniu plastycznemu, przy zachowaniu
specjalnych warunków, można także poddawać stopy aluminium o
stężeniu dodatków stopowych większym niż 5%.
Fragment typowego wykresu równowagi
stopów Al z zaznaczeniem zakresów
stężenia stopów do obróbki plastycznej,
umacnianych zgniotowo i utwardzanych
wydzieleniowo, oraz stopów
odlewniczych
10
Stopy aluminium
do obróbki plastycznej
AlMn
AlMg
AlMgMn
AlMgSi
AlCuMg
AlZnMg
AlZnMgCu
•cięcie
•toczenie
•wiercenie
•frezowanie
•gwintowanie
Obróbka
mechaniczna
11
Gięcie
12
2009/2010
3
Wykrawanie
13
Wytrzymałość stopów aluminium
do obróbki plastycznej
14
Produkty
15
Produkty
16
Połączenia
17
Połączenia
18
2009/2010
4
Obróbka powierzchni
Anodowanie
aluminium polega na wytworzeniu w
procesie elektrolitycznym, ściśle związanej z powierzchnią
metalu, porowatej warstwy tlenkowej. Własności i wygląg
powłoki tlenkowej zależą przede wszystkim od materiału
wyjściowego
(gatunek
aluminium),
sposobu
jej
wytworzenia
i
zastosowanego
wariantu
wstępnego
przygotowania powierzchni wyrobu. Porowatość powłoki
pozwala stosować różne techniki barwienia anodowanych
powierzchni wyrobów aluminiowych. Powłoki anodowe w
zależności od ich grubości i rodzaju aluminium mogą
zabezpieczać
aluminium
nawet
przed
wpływem
agresywnych czynników atmosferycznych takich jak kwaśne
deszcze czy woda morska.
19
Obróbka powierzchni
Barwienie elektrochemiczne
Polega na wprowadzaniu pod wpływem działania
prądu elektrycznego jonów metali ciężkich (Cu, Ni, Sn,
Mn) w wytworzoną na powierzchni aluminium
porowatą warstwę tlenku glinu. Metodą tą możemy
otrzymać wiele odcieni brązu i kolor imitujący wygląd
stali kwasoodpornej. Barwy otrzymane w procesie
elektrochemicznym charakteryzują się bardzo dobrą
odpornością na działanie światła.
Barwienie chemiczne
Barwienie to polega na adsorpcji barwnika
organicznego lub nieorganicznego przez porowatą
powłokę tlenku glinowego wytworzoną na
aluminium w procesie anodowania. Barwienie to
można stosować właściwie dla wszystkich
gatunków aluminium poza stopami odlewniczymi
z wysoką zawartością krzemu. Trzeba jednak
wziąć pod uwagę, że dla różnych gatunków
aluminium otrzymane odcienie kolorów będą się
różniły. Wynika to z własności powłok
anodowych.
Barwienie anodowanych wyrobów aluminiowych wykonjemy dwiema metodami
:
20
Obróbka
powierzchni
BARWA POWŁOKI tlenkowej na aluminium zależy od rodzaju
materiału wyjściowego. Wpływ ma tu rodzaj i zawartość składników
stopowych w materiale wyjściowym, a także warunki otrzymywania
metalu. Regułą jest, że najbardziej jednorodne powłoki otrzymywane
są na materiałach, które były mechanicznie deformowane lub
poddane homogenizacji temperaturowej. Całkowicie bezbarwne
powłoki otrzymuje się tylko w przypadku anodowania czystego
aluminium w roztworach kwasu siarkowego przy stosowaniu
umiarkowanych
gęstości
prądu.
Zastosowanie
materiałów
wysokostopowych powoduje, iż otrzymane powłoki stają się szare a w
przypadku dużych domieszek np. krzemu nawet czarne.
Nieodpowiednia homogenizacja stopów sprzyja powstawaniu na
powierzchni plam o różnym zabarwieniu.
21
Obróbka
powierzchni
GRUBOŚĆ POWŁOKI
Grubość powłok tlenkowych na aluminium zależy
od zastosowanych warunków anodowania, a także
od składu i struktury materiału wyjściowego. Dla
materiałów niskostopowych i wykonanych z
czystego aluminium wytwarza się z reguły
powłoki o grubości od 5 ÷25 m
.
.
22
Obróbka
powierzchni
TWARDOŚĆ POWŁOKI
Twardość powłoki zależy w bardzo dużym stopniu
od parametrów procesu anodowania. Twardość
konwencjonalnych powłok waha się od 100 do 300
kg/mm
2
w skali Vickersa i zmniejsza się wraz z
grubością powłoki.
23
Obróbka
powierzchni
ODPORNOŚĆ KOROZYJNA
Odporność korozyjna powłok tlenkowych na aluminium
zależy od grubości powłoki anodowej, jakości jej
uszczelnienia a także w bardzo dużym stopniu od gatunku
zastosowanego aluminium. Chcąc ułatwić Państwu dobór
odpowiedniego dla waszych celów gatunku aluminium w
przedstawiamy przydatność stopów aluminium do
określonego typu obróbki chemicznej i elektrochemicznej.
24
2009/2010
5
Obróbka
powierzchni
ODPORNOŚĆ KOROZYJNA
Odporność korozyjna powłok tlenkowych na aluminium
zależy od grubości powłoki anodowej, jakości jej
uszczelnienia a także w bardzo dużym stopniu od gatunku
zastosowanego aluminium. Chcąc ułatwić Państwu dobór
odpowiedniego dla waszych celów gatunku aluminium w
przedstawiamy przydatność stopów aluminium do
określonego typu obróbki chemicznej i elektrochemicznej.
25
Mechaniczne uszlachetnianie powierzchni:
•Szlifowanie
•Polerowanie
•Szczotkowanie
•bębnowanie
•Szkiełkowanie
•Satynowanie
Bębnowanie stosuje
się do wygładzania i
zatępienia krawędzi
detali aluminiowych.
Obróbka powierzchniowa stosowana jest zazwyczaj w
celu nadania ozdobnej powierzchni profilom i detalom
aluminiowym, a ponadto powoduje ukrycie linii i pasm
(tzw. smug termicznych) powstających w procesie
produkcji profili aluminiowych oraz daje możliwość
usunięcia uszkodzeń mechanicznych wynikających z
użytkowania profili w specyficznych warunkach.
Proces polerowania
wyrównuje powierzchnię
nadając im połyski.
Stopień wybłyszczenia
można regulować.
26