GRUPY EKOLOGICZNE RO
Ś
LIN
c
z
y
n
n
ik
PODGRUPA
CHARAKTERYSTYKA
PRZYKŁADY
KRIOFITY
optimum
wzrostu
poni
ż
ej
20
0
C.
Typowi
przedstawiciele to ro
ś
liny alpejskie lub arktyczne
brzoza, osika,
płucnica
islandzka
MEZOFITY
optimum wzrostu w zakresie 20 – 40
0
C. Typowi
przedstawiciele wyst
ę
puj
ą
w
ś
ród ro
ś
lin klimatu
umiarkowanego
pomidor, ogórek,
winoro
ś
l
te
m
p
e
ra
tu
ra
TERMOFITY
optimum
wzrostu
powy
ż
ej
40
0
C.
Typowi
przedstawiciele
ż
yj
ą
w gor
ą
cych
ź
ródłach, stertach
gnij
ą
cej materii organicznej itp.
niektóre glony,
bakterie, sinice
SKIOFITY
(ro
ś
liny
cieniolubne)
ro
ś
liny, które przystosowane s
ą
do
ż
ycia w
warunkach du
ż
ego zacienienia;
ź
le rosn
ą
w pełnym
sło
ń
cu, mo
ż
e ono wr
ę
cz hamowa
ć
ich wzrost, nie
wytrzymuj
ą
w tych warunkach konkurencji z innymi
ro
ś
linami, maj
ą
li
ś
cie z reguły du
ż
e, cienkie, bez
nalotu woskowego i włosków, liczba aparatów
szparkowych jest mniejsza, ni
ż
u heliofitów, ich li
ś
cie
s
ą
cz
ę
sto ciemnozielone, gdy
ż
zawieraj
ą
du
ż
o
chlorofilu.
Fotosynteza
zachodzi
u
nich
najintensywniej przy
ś
rednim o
ś
wietleniu
cis, paprocie,
bluszcz
ś
w
ia
tł
o
HELIOFITY
(ro
ś
liny
ś
wiatłolubne)
ro
ś
liny wymagaj
ą
ce do swojego rozwoju du
ż
ej ilo
ś
ci
ś
wiatła, i cz
ę
sto jednocze
ś
nie wy
ż
szej temperatury, w
miejscach zacienionych rozwijaj
ą
si
ę
słabo, lub gin
ą
,
ich li
ś
cie maj
ą
grub
ą
skórk
ę
, cz
ę
sto dodatkowo
pokryt
ą
woskowym nalotem, do wytworzenia takiej
samej ilo
ś
ci asymilatów, jak ro
ś
liny cieniolubne
potrzebuj
ą
nieraz kilkakrotnie wi
ę
cej
ś
wiatła
sosna, modrzew,
słonecznik
Ro
ś
liny
acydofilne
(gleb
kwa
ś
nych)
ro
ś
liny, które optymalne warunki do swojego rozwoju
znajduj
ą
na podło
ż
u kwa
ś
nym,
ź
le toleruj
ą
zawarto
ść
wapnia w glebie
borówka
brusznica i
czernica, szczaw
polny, wrzos
zwyczajny
o
d
c
z
y
n
g
le
b
y
Ro
ś
liny
bazofilne (gleb
wapiennych)
grupa ro
ś
lin preferuj
ą
ca gleby zasadowe
pokrzywa
zwyczajna,
podbiał
HYDROFITY
(ro
ś
liny wodne)
ro
ś
liny stale bytuj
ą
ce w wodzie (oprócz planktonu),
charakteryzuj
ą
si
ę
do
ść
słabo rozwini
ę
tym system
korzeniowym, u niektórych w ogóle go brak,
odznaczaj
ą
si
ę
bardzo słabym wykształceniem tkanek
mechanicznych
i
tkanek
przewodz
ą
cych,
nie
posiadaj
ą
aparatów szparkowych, ich li
ś
cie i łodygi s
ą
cienkie, gi
ę
tkie i mog
ą
pobiera
ć
wod
ę
, posiadaj
ą
du
ż
e
przestwory
mi
ę
dzykomórkowe
wypełnione
powietrzem (aerenchyma), ci
ś
nienie osmotyczne w
komórkach jest niskie
pływacz, rz
ę
sa
wodna, gr
ąż
el
ż
ółty, moczarka
kanadyjska
HIGROFITY
(ro
ś
liny
wilgociolubne)
ro
ś
liny zamieszkuj
ą
ce siedliska mocno uwilgotnione,
ro
ś
liny wilgociolubne , wra
ż
liwe na niedobór wody,
posiadaj
ą
du
ż
e li
ś
cie pokryte cienk
ą
skórk
ą
i
aparatami szparkowymi po obu stronach blaszki,
system korzeniowy jest słaby, ci
ś
nienie osmotyczne
jest do
ść
niskie, szybko wi
ę
dn
ą
po zerwaniu
paprocie, knie
ć
błotna
(kacze
ń
ce)
MEZOFITY
ro
ś
liny wyst
ę
puj
ą
ce na
ś
rednio i zmiennowilgotnych
siedliskach (np. pola uprawne, ł
ą
ki, lasy), dobrze
znosz
ą
krótkotrwałe okresy suszy, maj
ą
dobrze
rozwini
ę
ty system korzeniowy, a tak
ż
e tkanki
przewodz
ą
ce,
mechaniczne,
okrywaj
ą
ce
i
mi
ę
kiszowe, ich li
ś
cie maj
ą
aparaty szparkowe po
dolnej stronie blaszki li
ś
ciowej, ci
ś
nienie osmotyczne
jest do
ść
wysokie, nale
ż
y do nich wi
ę
kszo
ść
ro
ś
lin
klimatu umiarkowanego
pomidor, ogórek,
winoro
ś
l
w
o
d
a
KSEROFITY
ro
ś
liny przystosowane (fizjologicznie i anatomicznie)
do
ż
ycia w suchych miejscach, niektóre z nich
potrafi
ą
magazynowa
ć
wod
ę
, w grubych i mi
ę
sistych
li
ś
ciach,
b
ą
d
ź
łodygach
(sukulenty
-
ro
ś
liny
gruboszowate), niektóre zabezpieczaj
ą
si
ę
przed
nadmiern
ą
transpiracj
ą
wytwarzaj
ą
c tward
ą
skórk
ą
(suchorosty, sklerofity)
kaktusy, jałowiec
pospolity,
ż
arnowiec
miotlasty
Ro
ś
liny gleb
eutroficznych
ro
ś
liny preferuj
ą
ce gleby bogate w zwi
ą
zki mineralne i
substancje od
ż
ywcze
jodła,
przylaszczka
pospoilta
Ro
ś
liny gleb
oligotroficznych
mog
ą
prawidłowo rosn
ąć
na glebach stosunkowo
ubogich
sosna, borówki
z
a
s
o
b
n
o
ś
ć
g
le
b
HALOFITY
(słonoro
ś
la)
ro
ś
liny przystosowane do
ż
ycia na silnie zasolonym
podło
ż
u,
dostosowanie
to
polega
m.in.
na
wytwarzaniu wysokiego ci
ś
nienia osmotycznego,
wytwarzaniu grubych, mi
ę
sistych tkanek, zdolno
ś
ci
wydalania nadmiaru soli przy pomocy gruczołów
wydzielniczych na li
ś
ciach i łodygach
bylica piołun,
namorzyny