Scharakteryzuj grupy ekologiczne roślin
Pod względem przystosowań do warunków świetlnych wyróżniamy:
Heliofity, rośliny światłolubne znoszące do
100% pełnego oświetlenia, np. liczne chwasty.
Rośliny obojętne na warunki świetlne np. macierzanka piaskowa.
Skiofity, rośliny cieniolubne, np. czosnaczek pospolity.
Według stosunku roślin do wody i pożywienia wyróżnia się:
Kserofity , rośliny sucholubne posiadające przystosowania
hamujące transpirację, poprzez zmniejszanie powierzchni
transpiracyjnej (np. u żarnowca utrata liści) lub pokrycie
powierzchni kutyną, woskiem lub martwymi włoskami, ich
aparaty szparkowe są zagłębione, mają dobrze rozwinięty
system korzeniowy, a wodę magazynują w tkankach (np. aloes).
Mezofity, rośliny strefy umiarkowanej znoszą okresową suszę,
a niekorzystny okres życia znoszą w stanie bezlistnym, co chroni
je przed suszą fizjologiczną w okresie zimy, posiadają korek na
łodygach i łuski na pąkach.
Higrofity, rośliny wilgociolubne - słaby system korzeniowy, duże
liście o miękkich blaszkach z licznymi przestworami
międzykomórkowymi, skórka cienka a aparaty szparkowe
wzniesione ponad powierzchnię liścia, w czasie suszy giną
(np. szczawik zajęczy).
Hydrofity, rośliny wodne - system korzeniowy jeśli jest to tylko
przytwierdza się do podłoża, brak kutykuli a aparaty szparkowe
znajdują się na wzniesieniach a u roślin pływających liściach na
górnej stronie blaszki, miękisz ma silnie rozwinięty system
przewietrzający, który pełni również rolę siły wyporowej, słabo
rozwinięta tkanka wzmacniająca (np. przęstka, rdest, grzybieńczyk).
Epifity - mchy, porosty i rośliny tropikalne - zasiedlają pnie drzew,
mają wykształcony welamen, którym chłoną wodę lub parę wodną,
często liście lejkowate zbierające wodę, skorka cienkościenna z
licznymi aparatami szparkowymi, słabo rozwinięta tkanka wzmacniająca
Rośliny owadożerne - pobierają białko zwierzęce, ponieważ ich podłoże
jest ubogie w azot, korzeń jest dobrze rozwinięty , a skórka rozwinięty,
a skórka posiada specjalne gruczoły wydzielające enzymy trawienne
(np. rosiczka).
Rośliny półpasożytnicze - korzeń przekształcony w ssawkę pobierającą
wodę i sole mineralne z rośliny żywiciela (np. jemioła).
Rośliny pasożytnicze - pozbawione chloroplastów, niezdolne do
prowadzenia fotosyntezy - cudzożywne (np. kanianka, łuskiewnik).