GRUPY SPOŁECZNE
Człowiek od chwili narodzin niezależnie od swej woli należy do jakiejś grupy społecznej, najczęściej jest nią rodzina. Ludzie, z którymi styka się w całym późniejszym życiu tworzą kolejne grupy społeczne, do których należymy bądź dobrowolnie bądź z przymusu. W tych grupach - w interakcjach z innymi - tworzymy własną osobowość, tożsamość, postawy, uczestniczymy w procesie socjalizacji. Każda grupa społeczna ma określone cele, członków grupy łączą wspólne interesy, zadania, mają poczucie wspólnoty i odrębności wobec innych grup. Każda grupa ma swoja specyficzną strukturę organizacyjną, komunikacyjną i socjometryczną- nie zawsze członkowie grupy uświadamiają sobie jednak ten fakt. Struktura danej grupy mówi wiele o pozycji członków grupy wobec siebie, o przywództwie, o związkach łączących poszczególnych członków grupy.
Grupą społeczną, do której należymy od urodzenia jest rodzina i to ona w sposób decydujący wpływa na przebieg procesu socjalizacji. Rodzina powinna powstawać w sposób naturalny w wyniku zaspokajania przez człowieka naturalnych potrzeb, powinna kolejnym pokoleniom zapewniać zaspokojenie tych potrzeb. Stosunki miedzy członkami rodziny określają w przeważającej mierze związki emocjonalne między jej członkami, jednak wpływa na nie także prawo, obyczaj, rodzina i tradycja. Podlega ona także kontroli społecznej. Rodzina pełni w społeczeństwie określone funkcje: prokreacyjną (utrzymuje ciągłość biologiczna), ekonomiczną (gospodarstwo domowe, wpływ na rozwój ekonomiczny społeczeństwa), socjalizacyjną, zapewnia zaspokojenie podstawowych potrzeb członkom, spełnia funkcję wychowawcza i opiekuńczą oraz kontrolną.
Obraz i funkcje rodziny, jak tez role jej poszczególnych członków ulegały zmianie na przestrzeni wieków. Obecnie najbardziej popularnym w naszym kręgu kulturowym (i jedynym legalnym) jest związek monogamiczny, nie ma przy tym większego znaczenia 9przynajmniej w świetle prawa), czy związki małżeńskie są zawierane w obrębie jednej grupy społecznej, czy też nie, czy rodzina ma strukturę matriarchalna (dominującą pozycję zajmuje matka), czy patriarchalna (dominującą rolę ogrywa ojciec).pozostałe grupy społeczne są względem rodziny grupami porównawczymi - zwłaszcza w odniesieniu do młodego pokolenia, są to tzw. grupy odniesienia.
Szczególnym rodzajem grup społecznych są subkultury, tworzone przez młodzież w celu zamanifestowania odrębności od świata dorosłych, własnych wzorców i wizji świata. W Polsce pod koniec lat 60 - tych pojawiła się subkultura hipisów, czyli dzieci - kwiatów (powstała w Ameryce w dobie wojny w Wietnamie).podstawowa ideologia tej grupy była ideologia wolności, życia nieograniczonego nakazami i zakazami ze strony tradycji, państwa, społeczeństwa, prawa. Zerwane więzi rodzinne zastępowano życiem w komunie, na łonie natury. Atrybutem tej kultury obok kolorowego stroju były też narkotyki.
Rdzennie polska subkulturą , powstałą na początku lat 70 - tych, były grupy tzw. Gitowców, wyznających kult silnego człowieka, dzielący ludzi na „git - ludzi” i „frajerów”. Elementy tej agresywnej w stosunku do innych grup subkultury przetrwały do dziś wśród skinhaedów, kibiców piłkarskich, wśród młodzieży z tzw. blokowisk. W Polsce zadomowiły się także inne agresywne subkultury młodzieżowe takie jak wspomniani już skinhaedzi (grupy o nacjonalistycznym i faszystowskim zabarwieniu) oraz ruch punk (prezentujący postawy anarchistyczne). Takich subkultur, proponujących młodzieży alternatywny do społecznie akceptowanego styl życia, świat wartości i wizję świata, można by z pewnością wymienić więcej.
Odrębnym rodzajem grup są grupy powstałe dla realizacji jednego lub kilku określonych celów - i tylko z tego powodu, bo przecież każda z grup ma jakiś cel. Są to grupy sformalizowane, których działalność regulowana jest przez przepisy prawne, regulaminy itp., taką grupą jest np. partia, związek zawodowy, czy stowarzyszenie.
Efektem naturalnego stanu, jakim jest przynależność jednostki do kilku grup społecznych, może być wewnętrzny konflikt. Wynika on z faktu, iż grupy, do których należymy prezentują różne interesy, cele i wartości, które nie zawsze są zgodne. Konieczność wyboru i identyfikacji z jedną z grup może być źródłem konfliktu np. między pokoleniami.
Zdarza się jednak także, iż jednostka całkowicie podporządkowuje się normom, zwyczajom i wzorom narzuconym przez daną grupę społeczna. Taka postawę nazywamy konformistyczną. Jednostka może wówczas zrezygnować z własnego zdania, z własnych interesów, a przyczyną takiej decyzji często jest potrzeba akceptacji przez grupę. Nonkonformizm natomiast to postawa odwrotna - odporność jednostki na naciski i wpływy. Ze strony grupy.
Definicję tego terminu znajdziesz w podręczniku, lub jakiejkolwiek encyklopedii np. Wielkiej Internetowej Encyklopedii Multimedialnej na portalu ONET