1

00.4 Korytarze transportowe

Korytarz transportowy to ciąg komunikacyjny międzynarodowego znaczenia w

którym przebiegają co najmniej 2. różne drogi transportowe o odpowiednich
parametrach technicznych z rozmieszczonymi na nich węzłami transportowymi (np.
centra logistyczne). Możemy powiedzieć, że ciągi transportowe czyli korytarze
transportowe ustalają pracę dla węzłów transportowych czyli dla centrów
logistycznych, natomiast centra dają pracę dla ciągów transportowych.

Z powyższego wynika, że sieć korytarzy transportowych buduje system

sieciowy. Za szablon tego systemu uważa się multigraf skierowany. Szczególnym
przypadkiem dotyczącym korytarzy transportowych jest domena tych korytarzy, która
oznacza, że wszystkie połączenia mogą przemieszać jedyną grupę składową
dotyczącą ruchliwości. Polega to na tym, iż ta grupa składowa wpływa na określoną
dziedzinę systemu transportowego. Ma to wpływ także na wejście lub wyjście węzłów
korytarza transportowego, co oznacza, że wejścia czy wyjścia mogą przemieszczać
określoną jedyną grupę składową, która jest zgodna z domeną zespolenia, które
wchodzi do danego podsystemu. Jeżeli by patrzeć od strony korytarza
transportowego, to węzły transportowe będą punkcikami, gdzie przemieszczanie
środków transportowych jest modyfikowane, tak, iż dla węzłów ruchliwość
pojawiająca się z okolicznych odcinków korytarza transportowego jest zmieniana jako
narzucona dla ruchliwości wychodzącej do okolicznych odcinków korytarza
transportowego. Odcinki korytarzy transportowych Przenosza potok ruchu. Zakłada
się, że popyt powstaje na wejściach do odcinków korytarzy transportowych. Z punktu
widzenia ciągów komunikacyjnych węzły transportowe są punktami. Pozwala to na
dekompozycje problemu rozłożenia potoku ruchu na 3 następujące poziomy:

-Rozmieszcza się podobny system ruchliwości w korytarzu transportowym o

schemacie w postaci unigrafu skierowanego. Rozmieszczany system jest podobny,
jeżeli określa wielkość materiałów lub osób do przewożenia z miejsca 1 do miejsca 2.

- Po drugie, należy na odcinkach korytarzy transportowych, dla

poszczególnych odcinków osobno, zamiany zapotrzebowania w różnorodny strumień
środków transportowych, które tworzą to zapotrzebowanie.

- Po trzecie dokonuje się zmiany różnorodnego potoku ruchu w węzłach

transportowych, dla poszczególnych węzłów osobno, do stopnia określonego
poprzez odcinki korytarzy transportowych.

Brak właściwej infrastruktury transportu pod względem ilościowym

i jakościowym działa hamująco na rozwój gospodarczy, a wręcz staje się barierą jego
rozwoju. Działania Europejskiej Konferencji Ministrów Transportu ( ECMT)
doprowadziły

do

wyznaczenia

dziesięciu

Pan-Europejskich

Korytarzy

Transportowych, które maja istotne znaczenia dla rozwoju kontynentu europejskiego.
Idea korytarzy transportowych powstała na I Ogólnoeuropejskiej Konferencji
Transportowej w Pradze w 1991r.Zaproszono również państwa do zgłoszenia swoich
projektów inwestycji na które byłaby szansa pomocy. Na Krecie w 1994r. odbyła się II
Paneuropejska Konferencja Transportowa. Określono 9 głównych ciągów (korytarzy)
transportowych, które łączyłyby się w Europie Środkowej i Wschodniej. Uznano, że ta
sieć jest już ukształtowana i wytyczone te korytarze transportowe w Europie
Środkowej i Wschodniej. Te propozycje znów podlegały dyskusjom. III
Paneuropejska Konferencja Transportowa w 1997r. w Helsinkach wprowadziła
korekty i dodała 10 korytarz. Te korytarze stanowiły rozszerzenie sieci TEN

2

obejmujący połączenia drogowe, kolejowe, lotnicze, morskie i rzeczne. Korytarze
Kreteńsko – Helsińskie określane są jako Sieć Główna.
Do sieci należy : około 18 tys. km dróg; 20 tys. km linii kolejowych; 38 portów
lotniczych; 13 portów morskich; 49 portów rzecznych, które powinny być
zmodernizowane i rozbudowane do 2020r.

Dzięki działaniom Europejskiej Komisji Ministrów Transportu – ECMT określono
dziesięć następujących Pan-Europejskich Korytarzy Transportowych. Przez Polskę
przebiegają 4 z nich:

Korytarz I: Helsinki – Tallin – Ryga – Kowno – Warszawa (z odgałęzien.: Ryga–
Kaliningrad– Gdańsk)

rodzaj trasy

przebieg trasy

liczba
kilo-
metrów

kwota
inwestycji
w

mln

EURO

trasa kolejowa E
75

odcinek
podstawowy

Trakiszki – Suwałki – Augustów – Sokółka –
Białystok - Warszawa

340

1 047,00

odgałęzienie

Braniewo – Elbląg – Malbork – Tczew -
Gdańsk

141

353,20

droga ekspresowa
Via Baltica

Budzisko – Szypliszki – Suwałki – Augustów
– Białystok – Zambrów – Ostrów Maz. -
Warszawa

334

Korytarz II: Berlin – Warszawa – Mińsk Białoruski – Moskwa – Niżnyj Nowogród

rodzaj trasy

przebieg trasy

liczba
kilo-
metrów

kwota
inwestycji
w

mln

EURO

trasa kolejowa E
20

odcinek
podstawowy

Kunowice – Rzepin – Zbąszynek – Poznań –
Konin – Kutno – Łowicz - Warszawa –
Siedlce – Łuków – Biała Podl.- Terespol

690

1 839,10

obwodnica

Łowicz – Mszczonów – Pilawa - Łuków

182

trasa drogowa

Autostrada A 2

Świecko – Nowy Tomyśl – Poznań –
Września – Konin – Stryków k. Łodzi –
Skierniewice – Warszawa – Siedlce – Biała
Podl. - Kukuryki

3

Korytarz III: Berlin / Drezno – Wrocław – Lwów – Kijów – Opole – Kraków -
Tarnów

rodzaj trasy

przebieg trasy

liczba
kilo-
metrów

kwota
inwestycji
w

mln

EURO

trasa kolejowa E
30

odcinek
podstawowy

Wrocław – Opole – Katowice – Tarnów –
Rzeszów – Przetworsk – Przemyśl - Medyka

669

1 353,00

linia

dla

ruchu

towarów

Wrocław – Jelcz - Opole – Kędzierzyn Koźle -
Gliwice

163

416,20

odgałęzienie

do

Drezna

Zgorzelec – Węgliniec – Legnica - Wrocław

droga kołowa

Autostrada A 4

Zgorzelec – Krzyżowa – Legnica – Wrocław –
Opole – Katowice – Kraków

Obwodnica: Tarnów - Rzeszów - Przetworsk -
Korczowa (granica)

Korytarz

VI:

Gdańsk

–

Grudziądz/Warszawa

–

Katowice

–

śylina

z odgałęzieniem Katowice – Ostrawa – do korytarza IV.

rodzaj trasy

przebieg trasy

liczba
kilo-
metrów

kwota
inwestycji
w

mln

EURO

trasa kolejowa E
65

odcinek
podstawowy

Gdynia – Gdańsk – Malbork – Iława –
Warszawa – Grodzisk – Psary – Zawiercie –
Katowice – Bielsko Biała - Zwardoń

1526

4 914,60

odgałęz.

do

Breclav

Czechowice Dziedzice - Zebrzydowice

33

72,00

droga kołowa

Autostrada A 1

Gdańsk – Toruń – Włocławek – Stryków k.
Łodzi

(do

A

2)

–

Piotrków

Tryb.-

Częstochowa- Katowice (do A4)- Gorzyczki

564

4

Transeuropejski Korytarz Transportowy nr VI:

Obowiązująca w Unii Europejskiej strategia, wynikająca z założeń Transport

Infrastructure Needs Assessment (TINA), zakłada, że Port Gdańsk będzie jednym z
kluczowych ogniw Transeuropejskiego Korytarza Transportowego nr VI. Trasa tego
korytarza, w dużym stopniu pokrywająca się z przebiegiem prastarego
Bursztynowego Szlaku, jest z jednej strony potwierdzeniem dotychczasowej
historycznej roli Portu Gdańsk w systemie transportowym Europy, a z drugiej
konsekwencją aktualnych prognoz dotyczących rozwoju transportu w przyszłości.
Geograficzne i rynkowe usytuowanie Portu Gdańsk predysponuje go do pełnienia roli
centrum dystrybucyjnego ukierunkowanego na Region Morza Bałtyckiego oraz kraje
Europy Środkowo-Wschodniej, a jednocześnie Port Gdańsk stanowi ważne ogniwo
łańcucha transportowego łączącego kraje skandynawskie z krajami Europy
Południowej, w szczególności w rejonie Adriatyku i Morza Czarnego. Tendencje na
rynku transportowym Europy, takie, jak: gwałtowny rozwój transportu ładunków
zjednostkowanych+ (kontenerów), rozwój transportu w systemie ro-ro, konieczność
rozwoju transportu multimodalnego oraz żeglugi bliskiego zasięgu (short sea
shiping), a także pogłębiająca się kongestia na europejskich drogach skłaniająca do

5

realizacji idei "from road to sea" - w naturalny sposób wpływają na rozwój korytarzy
transportowych.

Zarząd Morskiego Portu Gdańsk SA z racji swojego ustawowego i

statutowego zakresu działania angażuje się bezpośrednio w tworzenie warunków
infrastrukturalnych na zarządzanym przez siebie terenie. To właśnie między innymi
rozwojowi Korytarza VI służy uruchamianie nowych połączeń żeglugowych w rejonie
Morza Bałtyckiego. Podstawowe znaczenie mają jednak plany inwestycyjne i
towarzyszący im rozwój infrastruktury bezpośrednio łączącej port z zapleczem.
Planowane inwestycje powinny w maksymalny sposób przyczyniać się do tworzenia
spójności Portu Gdańsk z infrastrukturą Korytarza VI i całej sieci transportowej Unii
Europejskiej.

Pozostałe

6.

Ciągów

transportowych:

IV. Berlin/Norymberga – Praga
–

Budapeszt

–

Konstanca/Salonniki/Istambuł;

V. Wenecja – Triest/Koper –
Lubliana

-

Budapeszt

–

Użgorod – Lwów(Kijów)
Odcinek A: Bratysława – śilina
– Koszyce – Użgorod,
Odcinek B: Rijeka - Zagrzeb –
Budapeszt,
Odcinek C: Płoce – Sarajewo –
Osijek – Budapeszt;

VII.

Dunaj

(żegluga

śródlądowa),

VIII. Durres – Tirana – Skopje –
Sofia – Warna;

IX. Helsinki – St. Petersburg – Moskwa/Psków – Kijów - Lubaszewka – Kiszyniów
– Bukareszt - Dimitrowgrad – Aleksadropol
Odcinek A: Lubaszewka – Oddesa,
Odcinek B: Kijów – Mińsk – Wilno – Kaunas – Kłajpeda/Kaliningrad;

X. Salzburg – Lubliana – Belgrad – Nis – Skopje – Veles – Saloniki
Odcinek A: Graz – Maribor – Zagrzeb,
Odcinek B: Budapeszt – Nowy Sad – Belgrad,
Odcinek C: Nis – Sofia do korytarza nr VI i do Istambułu.

6

Korytarze drogi kołowej.

Przewiduje się, że liczba pojazdów samochodowych w Polsce, która w 1994

roku wynosiła ok. 10mln., podwoi się w roku 2010. Trzeba stworzyć dla nich
możliwość sprawnego poruszania się. Ważna jest również rola autostrad w
powiązaniach międzynarodowych zarówno w relacjach Polski z innymi krajami, jak i
tranzycie przez RP.
W krajowym układzie autostrad ujęto, w powiązaniu z siecią autostrad europejskich,
dwie autostrady północ-południe:
A1: (Helsinki-prom)-Gdańsk- Grudziądz- Toruń- Łódź-Piotrków Trybunalski-
Częstochowa- Katowice- Gorzyce-(Ostrawa)
A3: Szczecin-Zielona Góra- Legnica- Bolków- Lubawka-(Praha)
Oraz dwie pełne autostrady zachód-wschód:
A2: (Berlin)-Świecko- Poznań-łódź- Warszawa- Trespol-(Mińsk)
A4: (Drezno)-Zgorzelec-Krzywa-Legnica-Wrocław-Opole-Katowice-Kraków-Tarnów-
Rzeszów-Przemysl-(Kijów)
A także inne odcinki zachód-wschód:
A6: (Berlin)-Kołbaskowo- Szczecin
A8: (Warszawa)-Łódź-Wrocław- Bolków-(Praha)
A12: (Berlin)- Olszyna- Krzywa- Legnica

7

Inne ważne drogi w kraju przewidziane jako drogi ekspresowe to:

- Szczecin- Goleniów- Koszalin- Gdańsk-Elbląg- (Kaliningrad)
- Goleniów- Świnoujście
-Grudziądz- Bydgoszcz- Poznań- Wrocław
- Piotrków Tryb.- Kielce- Stalowa Wola- Rzeszów- Barwinek- (Bukareszt)
- Częstochowa- Bielsko Biała- Cieszyn- (Bratysława)
- Augustów- Białystok- Lublin- Stalowa Wola.

Korytarze wodne (śródlądowe i morskie).

Sieć dróg wodnych Europy nie pokrywa całego kontynentu tak, jak np. siec

kolejowa, czy drogowa, lecz jest podzielona na kilka części, a mianowicie:

• Główną część obejmująca Francję oraz Nizinę Środkowo- Europejską od ujść

Renu do Niemna; sieć ta jest najbardziej zagęszczona na terenie północnej
Francji, Belgii i Holandii

• Sieć Dunaju z jego dopływami
• Sieć Wschodnio- Europejską obejmującą dorzecza Wołgi, Newy i Dźwiny

Północnej, która jest znacznie rzadsza niż sieć Środkowo- Europejska jednak
składa się przeważnie z potężnych arterii naturalnych

• Sieć Ukraińską, dorzecza Dniepru i Donu
• Oddzielnie położone sieci dróg wodnych Anglii, Szwecji, Finlandii i Włoch.

,

Postępuje proces połączenia w jedną całość, dotychczas oddzielnych i

zróżnicowanych sieci (kanalizacja rzeki Men i połączenie Ren- Men- Dunaju, kanał
Wołga- Don). W Francji przeważa typ kanału dla taboru pływającego 300- tonowego,
w Niemczech kanały dla taboru 500- 1000- tonowego, a na terenie państw WNP-

8

1600- tonowego. Na nowoczesnych arteriach stosuje się kanały dla taboru 1000-
1200 tonowego. W Projektach rozbudowy polskiej sieci dróg wodnych przyjęto typ
kanałów dla taboru 600- tonowego z uwzględnieniem możliwości rozszerzenia ich w
przyszłości do wymiarów 1000- tonowego. śegluga międzynarodowa, praktykowana
dotychczas na niektórych arteriach, w przyszłości, po zrealizowaniu scalenia sieci
europejskiej, będzie mogła być stosowana znacznie szerzej. Mapa dróg wodnych
Europy wskazuje, że na terenie Polski sieć ta jest stosunkowo rzadka i składa się
przeważnie z dróg niskich klas, o głębokości zanurzenia 1-2 metry, okresem
eksploatacji w ciągu ok 180 dni w roku.

9

Korytarze i porty lotnicze.

Korytarz powietrzny to droga lotnicza, wydzielona z przestrzeni powietrznej

jako obszar przeznaczony do lotu statków powietrznych, w którym obowiązują
specjalne warunki lotu. Łączący dwa punkty, gdzie podczas przelotu między portami
lotniczymi musi znajdować się w korytarzu o określonej szerokości i wysokości(
poziomie). Szerokość korytarza powietrznego krajowego wynosi 10 NM,
międzynarodowego 15 km, podstawa dolna minimum 900 m, górna do 12 km. W celu
zapewnienia pełnego bezpieczeństwa lotu przestrzeń powietrzna poddana została
kontroli. Normy postępowania ustalone zostały przez Międzynarodową Organizację

Lotnictwa Cywilnego( ICAO).

Porównując proponowane korytarze transportowe należy wykazać ich znakomite

10

podobieństwa, a mianowicie:

• Są naturalnymi morsko-lądowymi korytarzami transportowymi, portami

morskimi

w Gdańsku, Gdyni, Świnoujściu i Szczecinie, jako węzłami transportowymi,

• Obydwa korytarze transportowe są korytarzami multimodalnymi, co oznacza,

że

koncentrują w swoim zestawie:

• transport kolejowy (dla korytarza VI – linia kolejowa C-E 65, a dla korytarza

„Doliny Odry” – linie kolejowe C-E 59 i C-59),

• transport drogowy (dla korytarza VI- autostrada A1, a dla korytarza „Doliny

Odry” – droga szybkiego ruchu S-3, a w perspektywie po 2015 roku autostrada
A3),

• żegluga śródlądowa (dla korytarza VI – wiślana droga wodna, a dla korytarza

„Doliny Odry” – odrzańska droga wodna),

• transport lotniczy (dla korytarza VI – lotniska: Gdańsk Rębiechowo,

Bydgoszcz,

Warszawa Okęcie, Kraków Balice i Katowice Pyrzowice, a dla korytarza „Doliny
Odry” – Szczecin-Goleniów, Zielona Góra- Babimost, Poznań-Ławica, Wrocław-
Starachowice).


Plany nowych połączeń międzynarodowych i tranzytowych (dotyczące Polski).

TINA

Unia Europejska powołała grupę roboczą TINA w celu oceny potrzeb w zakresie
Infrastruktury transportowej którą celem jest:

• określenie potrzeb inwestycyjnych w infrastrukturze transportowej w grupie

krajów kandydujących

• ustalenie kolejności ich realizacji;
• określenie zasad finansowania;

Prace są realizowane w 3 regionalnych podgrupach.
Polska zgłosiła korytarze stanowiące sieci dodatkowe to (ale tego nie udało się
osiągnąć):
Świnoujście – Szczecin – gr. Południowa - Czechy
Gdańsk – Warszawa – Kowel – Odessa/ Bukareszt.
Koszty inwestycyjne: 89 mld. Euro do 2015r. przy czym realizacja sieci Polski
pochłonie 2/3 tej kwoty.
Najnowsze plany.
Plan TEN był w założeniach do 2002r. lecz weryfikacja planów TEN miała miejsce
dopiero w 2003r.
3 listy projektów według pilności ich realizacji i przyjętych horyzontów czasowych:

• Lista 0: zrealizowane projekty w Essen (3) lub odcinki, których ukończenie

przewidziano do 2007r. (6 odcinków) -> żaden z nich nie został zanegowany.

• Lista 1: projekty do realizacji w perspektywie roku 2020.
• Lista 2: horyzont długoterminowy

11

Projekt spójności UE.

Opóźniały go między innymi takie czynniki jak brak wsparcia, skomplikowane

przepisy, różne sprawy administracyjne, itp. Uznano, że Polska odniosła sukces,
gdyż udało się jej wprowadzić projekty. Lista priorytetowych inwestycji
transportowych UE, obejmująca 29 pozycji została zatwierdzona przez Parlament i
Radę UE w kwietniu 2004r. Projekty te wskazują przedsięwzięcia najważniejsze dla
UE. Wsparciem dla projektów infrastrukturalnych jest projekt nawigacji satelitarnej
Galileo. Spośród nich wybrano do szybkiej realizacji segmenty w ramach
zdefiniowanych korytarzy, będące połączeniami transgranicznymi.

Priorytetowe inwestycje transportowe UE w Polsce - można liczyć na wsparcie
finansowe tych projektów.

trasa

rozpoczęcie zakończe-

nie

koszt w
mln
EURO

Linia kolejowa Gdańsk – Warszawa – Brno /
Bratysława – Wiedeń:

Katowice – Brelav – modernizacja linii kolejowej

2004

2010

731

Katowice – Zilina – Nowe Miasto- modernizacja linii
kolejowej

2002

2010

1331

Autostrada

Gdańsk

–

Brno/Bratysława

–

Wiedeń:

Brno - Wiedeń

2005

2010

479

Połączenie Helsinki – Tallin – Ryga – Kowno –
Warszawa (magistrala węglowa)

Multimodalne centrum logistyczne w Sławkowie

Nowe połączenia infrastrukturalne.

Jedną z najważniejszych inwestycji infrastrukturalnych w UE do 2020 roku jest

budowa nowego połączenia kolejowo-drogowego północ-południe. To także nowy
układ potoków w transporcie morsko-lądowym, który może przejść Polska. Nowe
połączenie na osi północ-południe sfinansowane przy pomocy środków finansowych
Unii Europejskiej przebiegać ma przez Polskę od Gdańska do granicy z Czechami i
Słowacją. Projekt ten uzyskał szerokie poparcie państw bałtyckich oraz tych na
południu Europy, położonych nad Adriatykiem. Korytarzem zainteresowane są nie
tylko takie kraje, jak Finlandia czy Austria, ale także wszystkie kraje Grupy
Wyszehradzkiej (Czechy, Słowacja i Węgry). W praktyce będzie to realizacja starej
idei szlaku handlowego Bałtyk-Adriatyk.

12

Od Bałtyku po Adriatyk

Trzeba pamiętać, że na nowym połączeniu zyskają także inne porty bałtyckie.

Wykorzystanie położenia Polski nad Morzem Bałtyckim przez połączenie portu w
Gdańsku z portem w Helsinkach powinno okazać się korzystne nie tylko dla nas i
Finów. Wśród projektów przedstawionych Grupie Wysokiego Szczebla Komisji
Europejskiej znalazł się także projekt pod nazwą Autostrady morskie obejmujący
działania zmierzające do budowy i modernizacji urządzeń związanych z obsługą
portów i systemami nawigacji statków na najważniejszych połączeniach morskich w
Unii. Grupa rozważa zarekomendowanie projektów pilotowych, wśród których
poważne szanse na zakwalifikowanie ma port w Gdańsku. Zarząd Portu w Gdańsku
podpisał już list intencyjny o współpracy z zarządem Portu w Helsinkach. Centralny
przebieg korytarza transportowego przez Polskę umożliwi także połączenie
podstawowych dla naszej gospodarki ośrodków przemysłowych. Jest realna szansa
na ożywienie gospodarcze regionów i miast, których dotyczył będzie projekt. Jego
autorzy liczą na wzrost wymiany handlowej pomiędzy Europą Północną i Południową
oraz wzrost atrakcyjności Polski jako kraju tranzytowego. To wprowadzenie nowej
jakości w transporcie europejskim poprzez kreację nowego układu potoków ruchu w
transporcie morsko-lądowym może przejść Polska.

Modernizacja kolei

Grupa wysokiego szczebla (GWS) określiła też pięć projektów, które mają duże
znaczenie dla Unii w dalszej perspektywie. Wśród zakwalifikowanych projektów
znalazł się także polski dotyczący modernizacji linii kolejowej C-E65 Gdańsk -
Bydgoszcz - Katowice - Zwardoń. Był też inny, dotyczący modernizacji linii kolejowej

13

Rail Baltica Helsinki - Tallin - Ryga - Kowno - Warszawa, proponowany przez
republiki bałtyckie i Finlandię. Określono też kilka projektów ważnych dla spójności
terytorialnej Wspólnoty.

Wśród nich umieszczono centrum logistyczne w Sławkowie z połączeniem do Rosji
za pomocą szerokiego toru kolejowego, co dałoby możliwość przyjmowania
ładunków kontenerowych z Dalekiego Wschodu, głównie Japonii i Korei.
Rekomendowane przez GWS projekty, po przeprowadzeniu odpowiedniej procedury
decyzyjnej, będą mogły liczyć na dofinansowanie ze strony Unii Europejskiej w latach
2007-2020 nawet do 20 proc. wartości inwestycji niezależnie od możliwości
korzystania z innych źródeł pomocowych jak np. Funduszu Spójności czy kredytów
międzynarodowych instytucji finansowych - głównie Europejskiego Banku
Inwestycyjnego. To także zachęta dla prywatnych inwestorów, którzy mogliby
zainteresować się budową centrum logistycznego w Sławkowie czy modernizację
urządzeń przeładunkowych i magazynów w porcie gdańskim. Szacuje się, że
budowa autostrady A-1 kosztować będzie 3,1 mld euro. Modernizowana w pierwszej
kolejności linia kolejowa E-65 pochłonie 2,6 mld euro, druga linia modernizowana w
późniejszym terminie kosztować ma 2,4 mld euro. Kolejne 0,5 mld euro trzeba będzie
wydać na budowę terminalu w Porcie Północnym wraz z dojazdami drogowymi i
kolejowymi do tego portu. Najtaniej w tym zestawieniu wypada terminal w Sławkowie,
który wymaga (bez połączeń drogowych i kolejowych) kwoty 33 mln euro.

Literatura

• Basiewicz T., Gołaszewski A., Rudziński L., „Infrastruktura transportu”, Oficyna

Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2002.

Literatura uzupełniająca:

• Alicjana.republika.pl
• Plan.lubuskie.pl
• Logistyka.net
• Wikipedia.pl
• Port.szczecin.pl