Ćw.4 MS EXCEL (1)

1.

Rozpocząć pracę w nowym skoroszycie w arkuszu1.

2.

Kliknąć myszką dowolną komórkę i wprowadzić dowolny tekst.

3.

Wprowadzić dane do kilku komórek w różnych formatach, np.:

5 -4,5 20%

2,34E7 (tzw. format naukowy - odpowiada 2,34

⋅⋅⋅⋅

10

7

).

Ocenić prawidłowość wpisania liczb dziesiętnych (domyślne wyrównanie do prawej)

Jako separator części całkowitej i ułamkowej stosujemy standardowo przecinek, chyba że w systemie Win-

dows ustawiono inny w Panelu sterowania –Region i język – Ustawienia dodatkowe.

4.

Ćwiczyć zaznaczanie prostokątnego wycinka arkusza przez:

•

przeciąganie myszką po arkuszu uzyskując zaciemnienie prostokątnego fragmentu arkusza,

•

poruszanie się po arkuszu przy pomocy klawiszy nawigacyjnych z klawiszem SHIFT,

•

zaznaczanie całych kolumn lub wierszy przez przeciąganie myszką po nagłówkach kolumn lub nume-

rach wierszy.

Uwaga: komórka aktywna pozostaje niezaciemniona, lecz również wchodzi w skład

wycinka.

5.

Po uaktywnieniu komórki z daną liczbową dokonywać zmian postaci wyświetlanej liczby i jej liczby

miejsc dziesiętnych, używając odpowiednich przycisków grupy Liczba.

6.

Zapisać dokument w pliku.

7.

Otworzyć okno drugiego pustego arkusza (zakładki na dole ekranu). W kilku komórkach wpisać tytuły

kolumn przykładowego zestawienia:

Lp.

Data

Towar

Ilość

Cena jednostkowa Wartość

8.

Do komórki pod Lp. wpisać liczbę 1. Komórki poniżej wypełnić serią danych jednym ze sposobów:

•

przeciąganie prawego dolnego narożnika komórki początkowej serii (z wpisaną liczbą) z wci-

śniętym klawiszem CTRL (seria z krokiem 1).

•

przy pomocy operacji: Narzędzia główne/Edycja/Wypełnienie

⇒

Seria danych... z opcjami:

wypełnianie kolumnami, typ danych arytmetycznych, z krokiem 1, ustalenie wartości końco-

wej serii,

•

wpisać do sąsiadujących komórek w pionie dwie kolejne dane z serii (np. 1 i 2), zaznaczyć

obie komórki i przeciągać w dół za prawy dolny narożnik zaznaczonego obszaru.

Niektóre serie wykonywane są przez kopiowanie. Przykładowo wpisać do komórki nazwę

miesiąca lub nazwę dnia tygodnia i przeciągać prawy dolny narożnik tej komórki. Podobnie jest

z datami.

9.

Do pierwszej komórki kolumny z datą wpisać datę dzisiejszego dnia, np.

2014-03-05

(to zależy od

formatu daty ustawionego dla Windows) lub

5/03

. Do innej komórki daty wpisać tę samą datę,

z zastosowaniem funkcji wpisywanej poprzez: menu Formuły/Wstaw Funkcję, kategoria - Daty i cza-

su, wklejana funkcja – DZIŚ (jej wstawienie spowoduje, że arkusz otwarty jutro będzie miał uaktual-

nioną datę w tej komórce). Do kilku kolejnych komórek kolumny wpisać różne daty. Zaznaczyć ko-

mórkę z datą, wykorzystać z menu Narzędzia główne/Format/Komórki/Formatuj/Komórki (lub z me-

nu kontekstowego Formatuj/Komórki)– kategoria Niestandardowe – zdefiniować własny format daty

(np. dd-mm-rrrr dddd).

Można również wprowadzać w komórkach liczby reprezentujące czas, w formacie godz:min:sek, np.

12:34

18:21:45

10.

Zaznaczyć cały obszar arkusza (przeciągnięcie myszką wzdłuż kolumny numerów wierszy) i zmieniać

wysokość i szerokość wszystkich komórek, za pomocą operacji: Format

⇒

Wysokość wiersza, Format

⇒

Szerokość Kolumny, ustawiając je na wartości 15 pkt i 10 znaków. Zmieniać niezależnie wysokości

niektórych wierszy i szerokości kolumn, za pomocą przeciągania granicy nagłówków kolumn/wierszy.

Powrócić do podstawowych wartości wysokości i szerokości wierszy/kolumn (Autodopasowanie).

11.

Ćwiczyć sposoby formatowania danych: zaznaczyć dane w kolumnie Lp i zmieniać jej postać z menu

podręcznego dla zakresu komórek: Formatuj Komórki.. kategoria Liczbowe, w kolumnie data usta-

wiać różne postaci daty, w kolumnie cena jednostkowa zmienić postać danych na walutowe (można

wykorzystać ikony w grupie Narzędzia główne/Liczba).

12.

Zapoznać się z parametrami formatowania (narzędzia grupy Czcionka i Wyrównanie), gotowe style

formatowania, opcje menu Formatuj komórki (zakładki Wyrównanie, Czcionka, Wypełnienie). Zapo-

znać się z parametrami operacji ustawiania i modyfikowania krawędzi komórek oraz ich wypełniania

kolorami. Dla projektowanej tabeli (uprzednio zaznaczając odpowiednie wycinki) ustawić kroje i roz-

miary czcionek, wyrównania, krawędzie pogrubieniem nagłówka tabeli i obramowaniem jej kolumn.

Wyrażenia obliczeniowe – formuły

Formułę (wyrażenie w komórce) rozpoczynamy znakiem =

Wyrażenie formuły zawierać może:

•

adresy innych komórek

•

nazwy własne komórek lub ich zakresów definiowane przez użytkownika, utworzone np. przez wpi-

sanie w polu adresowym na kolumną A lub zarządzać nazwami na karcie Formuły w grupie Nazwy

zdefiniowane/ Menedżer nazw,

•

funkcje standardowe (ich definiowanie ułatwia kreator funkcji – narzędzie f

x

obok pola formuły lub

dostępne na karcie Formuły).

Postać funkcji:

nazwa_funkcji ( argument1; argument2; ...)

•

operatory działań na adresach lub funkcjach (według hierarchii kolejności działań):

•

powielenie znaku + i zmiana znaku –

•

potęgowanie ^

•

mnożenie * i dzielenie / (kolejność od lewej)

•

dodawanie + i odejmowanie – (kolejność od lewej)

Nawiasy okrągłe zmieniają standardową hierarchię działań. Niektóre funkcje, np. SUMA, operują na zakre-

sach komórek, używamy wówczas zapisu z dwukropkiem, np. A1:A5.

Przykładowa formuła:

= – A1*B1 + C1^2 – D1*SUMA(E1:E5)

13.

Uaktywnić pustą komórkę wartości dla pierwszego towaru. Wpisać prostą formułę:

=E3*F3 (ENTER) (adresy wg własnego arkusza)

gdzie E3 i F3 to adresy komórek Cena jednostkowa i Ilość dla tego towaru. W trakcie wpisywania for-

muły do komórki można wskazywać myszką argumenty wyrażenia, będą one przepisywane do wyraże-

nia. Zaobserwować wynik.

14.

Uaktywnić komórkę obliczonej Wartości. Wskazać myszką prawy dolny narożnik komórki (zmiana

wskaźnika na krzyżyk). Przeciągać w dół do komórek dla pozostałych towarów. Obserwować skopio-

wanie formuły do sąsiednich komórek kolumny. Obejrzeć w polu formuły (lub podwójny klik w ko-

mórkę, lub F2) postacie wszystkich kopii formuły i odpowiednie

przeadresowanie ich argumentów

.

15.

Obliczyć sumę wartości wszystkich towarów metodami:

a.

wpisać formułę:

=G2+G3+G4+G5+G6+G7+G8+G9 (ENTER)

(dobrać adresy wg własnego arkusza)

b.

skorzystać z grupy Autosumowanie (

Σ

),

c.

wykorzystać funkcję SUMA:

=SUMA(G2:G9).

Funkcje matematyczne:

trygonometryczne.

(argument w radianach) !!!

SIN(wyra

ż

enie) sin(x)

COS(wyra

ż

enie)

TAN(wyra

ż

enie)

funkcje trygonometryczne odwrotne

ASIN(wyra

ż

enie)

ACOS(wyra

ż

enie)

zamiana stopni na radiany

RADIANY(wyra

ż

enie)

zamiana radianów na stopnie

STOPNIE(wyra

ż

enie)

logarytm o podstawie p

LOG(wyra

ż

enie;p)

logarytm dziesi

ę

tny

LOG10(wyra

ż

enie)

logarytm naturalny

LN (wyra

ż

enie)

pierwiastek arytmetyczny

PIERWIASTEK(wyra

ż

enie)

pot

ę

ga

POT

Ę

GA(wyra

ż

enie;wykładnik)

pierwiastek rz

ę

du n

POT

Ę

GA(wyra

ż

enie; 1/n)

zaokr

ą

glenia z dokładno

ś

ci

ą

do okre-

ś

lonej liczby cyfr dziesi

ę

tnych

ZAOKR(wyra

ż

enie; l_cyfr)

ZAOKR.GÓRA(wyra

ż

enie; l_cyfr)

ZAOKR.DÓŁ(wyra

ż

enie; l_cyfr)

zaokr

ą

glenia do najbli

ż

szej wielokrot-

no

ś

ci n

ZAOKR.W.GÓR

Ę

(wyra

ż

enie; n)

ZAOKR.W.DÓŁ(wyra

ż

enie; n)

zaokr

ą

glenie do całkowitej

ZAOKR.DO.CAŁK(wyra

ż

enie)

ś

rednia arytmetyczna

Ś

REDNIA(zakres)

e

x

EXP(wyra

ż

enie)

liczba

π

- funkcja bezargumentowa

PI()

warto

ść

bezwzgl

ę

dna

MODUŁ.LICZBY(wyra

ż

enie)

reszta z dzielenia x/d

MOD(x;d)

liczba losowa z przedziału 0, 1

LOS ()

silnia

SILNIA(wyra

ż

enie)

funkcje czasu

= DZI

Ś

()

= TERAZ()

= CZAS (gg;mm;ss)

= DATA(rr; mm ;dd)

funkcje statystyczne

= SUMA(zakres)

=

Ś

REDNIA(zakres)

= ODCH.STANDARDOWE(zakres)

= MIN(zakres1;zakres2)

= MAX (zakres)

Zadanie

1.

Do wszystkich komórek zakresu A1:B10 wpisać kilka liczb – całkowite, dziesiętne, dodatnie i ujemne.

Komórki A1 i A2 nazwać odpowiednio x i y.

W innych komórkach arkusza wpisać i zrozumieć przykłady obliczeń:

= 2,5*A1

=PI()/2

= B10/3

=COS(B2)

= A1+B2

=SIN(B2)

= B7-A5

=STOPNIE(PI()/2)

= B5^4

=RADIANY(30)

= B5^(A3*3,23)

=SIN(RADIANY(90))

= (A4-B6)/6

=EXP(1)

= B3^3

=LOG10(X)

= (B7-A5)/(B10+A3)
mno

ż

enie wielomianów!!!

=LOG(EXP(A1);3)

= 2,8E7*B6
zapis wykładniczy liczby!

=LN(A4)

= (x+B7+A7^3)/(A5-6,5*A7) ułamek!

=LOG(x;4)

=x +y
operacja na nazwanych komórkach

=MOD(17;3)

= 1/(A1^2+A1^3)

=2* RADIANY(90)

=SUMA(B3;B4;B6)

=ZAOKR.GÓRA(3,6667; 2)

=SUMA(A3:A6;B2:B4)

= ZAOKR.DO.CAŁK(-4,567)

=ILOCZYN(B3:B4)

=ZAOKR.W.GÓR

Ę

(3,6667; 0,25)

=

Ś

REDNIA(B3:B4)

=SILNIA(6)

=MODUŁ.LICZBY(A3*PI()-17)

=3*EXP(-x/2)

=PIERWIASTEK(A1);

=DZI

Ś

( )

=POT

Ę

GA(A1;1/3)

=TERAZ( )

=LOS()

=DATA(2003;11;11)

Do tworzenia wyrażeń z użyciem funkcji wykorzystywać kreator

f

x

2.

Wykonać przeniesienie komórki z formułą obliczeniową następującymi metodami:

a.

- przeciągnięcie za krawędzie komórki/wycinka i upuszczanie w nowym miejscu,

b.

- wycięcie komórki/wycinka do schowka (menu kontekstowe Wytnij lub CTRL+X) i wklejenie

w nowym miejscu (menu kontekstowe Wklej lub CTRL+V).

Po operacji przeniesienia przyjrzeć się formułom w pasku formuły (lub. dwukrotne kliknięcie w komórkę).

Adresy względne i bezwzględne

Adres względny : postać przykładowa A3

Adres bezwzględny : postać przykładowa $A$3 (lub nazwana komórka)

Adresy bezwzględne stosujemy, gdy

nie chcemy

by tak adresowany argument wyrażenia modyfikował się w

trakcie kopiowania formuły do innych komórek, czyli w formułach-kopiach odwołanie było do komórki o sta-

łym adresie.

Można również w wyrażeniach stosować zapis $A3 lub A3$, wówczas blokowana będzie modyfikacja tego

dresu w wyrażeniu przy kopiowaniu w kolumnie A ($A3) lub w wierszu 3 (A$3).

Przykładowo chcemy zrobić arkusz obliczający liczby dni dzielące kilka dat od dnia dzisiejszego.

1.

Do komórki A1 wstawiamy datę dzisiejszą wpisując formułę:

=DZIŚ();

2.

W kilku sąsiadujących pionowo komórkach (np. od B3 do B10) arkusza wstawiamy kilka dat z prze-

szłości. W komórce C3 wpisujemy:

=$A$1-B3

a następnie ją formatujemy (Format Komórki… – Liczby – Ogólne)

3.

Kopiujemy formułę do pozostałych komórek. Sprawdzić jakie są postaci formuł kopii i czy wyniki są

prawidłowe.

Można również nazwać komórkę A1 np. data_dzis (w okienku nad kolumną A lub z menu Formuły/Menedżer

nazw lub Definiuj nazwę) – wtedy formuła może wyglądać:

=data_dzis – B3

Zadanie 1

1.

Wpisać do komórek kolumny serię wartości kąta od 0 do 360 stopni z krokiem co 5 stopni.

2.

W komórce obok kąta 0 wpisać formułę obliczającą wartość funkcji sin dla tego kąta (uwaga:

konieczne przeliczenie kąta w stopniach na radiany).

3.

Skopiować formułę do pozostałych komórek, zaobserwować poprawność wyników.

Zadanie 2

Obliczyć wartości następujących wyrażeń dla wartości x= 4.23

4

x

x

)

3

x

(

x

sin

3

3

2

+

−

−

−

12

1

2

2

10

3

,

0

1

4

−

−

−

+

−

−

−

x

x

e

x

6

2

3

10

5

,

2

3

−

−

−

+

−

x

tg

x

x

x

4

,

5

e

x

x

ln

x

cos

x

2

3

−

−

+

−