Prof. UEK E. Molendowski
1
POLSKI MODEL DYPLOMACJI GOSPODARCZEJ
I.
Dyplomacja gospodarcza przed i po 1990 r
.
II.
Reforma Biur Radców handlowych w 1999 r.
III. Zadania Wydziałów Ekonomiczno-Handlowych
IV. Nowy model dyplomacji gospodarczej - od 2006 r.
V.
Zadania dyplomacji ekonomicznej (w około 90
krajach)
VI. Zadania WPHiI (w około 40 krajach)
VII. Polska Agencja Informacji i Inwestycji Zagranicznych
VIII.Agencja Promocji Polskiej Gospodarki
Prof. UEK E. Molendowski
2
I. Dyplomacja gospodarcza przed i po 1990 r.
•
Zmiany w modelu gospodarczym po wojnie dotyczyły
wykształcenia się specyficznych organów i instytucji powołanych do
obsługi handlu zagranicznego
•
Nowy organ – biura radcy handlowego
•
Byli to najbliżsi współpracownicy ambasadorów i posłów, którzy
przygotowywali warunki ramowe dla powiązań traktatowych i
politycznych oraz organizowali rynki zbytu dla wytworów rodzimych
producentów
•
Przejęły zadania związane z obrotem gospodarczym wykonywany
dawniej przez urząd konsularny.
Prof. UEK E. Molendowski
3
II. Reforma Biur Radców handlowych
(w 1999 r.)
zmiana zasad i organizacji placówek ekonomiczno-handlowych za
granicą
przekształcenie biur radców handlowych w wydziały
ekonomiczno - handlowe działające w ramach przedstawicielstw
dyplomatycznych i urzędów konsularnych
Pod nadzorem Ministra Gospodarki działało 81 wydziałów
ekonomiczno-handlowych
MSZ podlegało 14 wydziałów (Bogota, Caracas, Panama, Lima,
Santiago, Hawana, Montevideo, Meksyk, Ułan-Bator, Phenian,
Wellington, Islamabad, Karaczi i Ho Chi Minh).
Prof. UEK E. Molendowski
4
III. Zadania Wydziałów Ekonomiczno-
Handlowych*
ochrona interesów gospodarczych RP za granicą
programowanie współpracy gospodarczej z państwem
przyjmującym
inicjowanie i udział w negocjowaniu umów i porozumień
gospodarczych
monitorowanie stanu realizacji przez państwo przyjmujące
zobowiązań wynikających z umów dwustronnych i wielostronnych oraz
jego współpracy z regionalnymi ugrupowaniami gospodarczymi
analizowanie polityki gospodarczej państwa przyjmującego, stanu i
perspektyw jego gospodarki oraz zmiana koniunktury gospodarczej,
głównie pod względem ich wpływu na współpracę gospodarczą z
Polską
*
Zarządzenie nr 1 Ministra Spraw Zagranicznych i Ministra Gospodarki z dnia
3 sierpnia 1999 r
.
Prof. UEK E. Molendowski
5
III. Zadania Wydziałów Ekonomiczno-
Handlowych
działanie na rzecz zapewnienia dostępu polskich towarów, usług i
kapitału do rynku państwa przyjmującego
analizowanie regulacji prawnych państwa przyjmującego
dotyczących problematyki gospodarczej, handlowej i finansowej, w
tym prawa celnego, dewizowego, podatkowego, inwestycji
zagranicznych, udzielania przedsiębiorcom pomocy publicznej oraz
informacji z zakresu ingerencji państwa w poszczególne sektory
gospodarki
promocja polskiej gospodarki, polskich towarów i firm
pomoc i wspieranie polskich eksporterów w państwie
przyjmującym , w tym zapewnienie informacji rynkowej i handlowej
pozyskiwanie inwestycji zagranicznych.
Prof. UEK E. Molendowski
6
III. Zadania Wydziałów Ekonomiczno-
Handlowych
Działania merytoryczne WEH ująć można w 4 bloki:
działalność promocyjna
obsługa merytoryczno-organizacyjna kontaktów i wizyt
działalność traktatowa
praca analityczno-informacyjna.
Prof. UEK E. Molendowski
IV. Nowy model dyplomacji gospodarczej -
od 2006 r.
7
Podział Wydziału Ekonomiczno-
Handlowego
(1.05.2006 r.)
Wydział Ekonomiczny
Polityka gospodarcza
Kontakty międzyrządowe
Wydział Promocji
Handlu i Inwestycji
Wspieranie eksporterów i inwestycji
Współpraca z firmami
Prof. UEK E. Molendowski
8
V. Zadania dyplomacji ekonomicznej
(w około 90 krajach)
identyfikacja, analiza i czasami współkształtowanie
zagranicznych czynników wpływających na podstawowe
interesy ekonomiczne kraju
bezpieczeństwo energetyczne kraju
kształtowanie licznych polityk unijnych (od polityki
handlowej, kwestie podatkowe, rolnictwo, ochrona środowiska
edukacja)
podpatrywanie za granicą rozwiązań systemowych
Misją dyplomacji ekonomicznej ma być dbanie o interes
narodowy i potrzeby Polski, a partnerami mają być instytucje
państwowe innych krajów
Prof. UEK E. Molendowski
9
VI. Zadania WPHiI (w około 40 krajach)
Wydziały Promocji Handlu i Inwestycji
bezpośrednia obsługa firm polskich i zagranicznych
(obejmuje udzielanie informacji, doradztwo i pośrednictwo w
kontaktach)
organizacja i współudział w seminariach i targach
usuwanie barier i ułatwianie polskim towarom dostępu do
rynków zagranicznych
podejmowanie interwencji na rzecz polskich eksporterów
na szczeblu lokalnym, w urzędach celnych itp.
sygnalizowanie zagrożeń wynikających z nieuczciwej
konkurencji na rynku i w eksporcie do Polski i
przeciwdziałanie im
Prof. UEK E. Molendowski
10
VI. Zadania WPHiI (w około 40 krajach)
udzielanie polskim eksporterom specjalistycznych
informacji na temat warunków handlu w kraju urzędowania,
informacji celnej
tworzenie i udostępnianie polskim eksporterom baz danych
na temat potencjalnych partnerów handlowych
analiza możliwości lokowania towarów w wybranych
sektorach
upowszechnianie ofert firm polskich i kojarzenie podmiotów
gospodarczych
organizacja giełd kooperacyjnych dla polskich i
zagranicznych przedsiębiorstw.
Prof. UEK E. Molendowski
11
VII. Polska Agencja Informacji i Inwestycji
Zagranicznych
Główne zadania:
promocja polskiej gospodarki za granicą
rozwój sprzedaży na jednolitym roku europejskim i eksportu
wspieranie inwestycji zagranicznych w Polsce i polskich inwestycji za
granicą
udzielanie pomocy publicznej przedsiębiorcom ze środków krajowych oraz
funduszy UE na projekty zwiększające międzynarodową konkurencyjność
przedsiębiorstw, na inwestycje innowacyjne i tworzenie nowych miejsc pracy
Prof. UEK E. Molendowski
12
VIII
.
Agencja Promocji Polskiej Gospodarki:
Projekt utworzenia Agencji Promocji Polskiej
Gospodarki (do tej pory nie została utworzona):
Instytucja ta miała podlegać merytorycznie Ministrowi
Gospodarki i zyskać prawo do tworzenia oddziałów/placówek za
granicą
Ma zająć miejsce PAIiIZ
Do głównych zadań placówek tej agencji będzie należało m. in.:
•
przekazywanie informacji o sposobach, możliwościach i barierach w prowadzeniu
działalności gospodarczej na rynku kraju urzędowania
•
ocena sytuacji gospodarczej pod względem możliwości zwiększania obecności
polskich przedsiębiorstw na danym rynku
•
analizowanie konkurencyjności polskich towarów i usług oraz opinii miejscowych
odbiorców i konsumentów o polskich towarach
•
umożliwianie kontaktów między partnerami handlowymi
•
informowanie o możliwościach udzielenia wsparcia finansowego na realizację
przedsięwzięć promocyjnych na rynku danego kraju.
Prof. UEK E. Molendowski
13
IX. Podsumowanie i wnioski
1.
Pojęcia „dyplomacja gospodarcza” i „ekonomizacja polityki zagranicznej”
pojawiły się w Polsce niedawno. Jak pokazuje powyższa analiza, wiążą się one
nierozerwalnie z faktem ewolucji, nie tylko znaczenia ale również praktyki, form
i
narzędzi dyplomacji i polityki zagranicznej;
2.
Tradycyjne, klasyczne podejście do dyplomacji, stawiające jej dziedzinę jako
wyłączną domenę MSZ wydaje się być już nieaktualne. W procesie globalizacji i
demokratyzacji współczesnych stosunków międzynarodowych wyłonili się
alternatywni aktorzy działalności dyplomatycznej, tak wewnątrz jak i w zewnętrznym
otoczeniu państwa, którzy działają zwykle niezależnie od zakresu kompetencyjnego
MSZ;
3.
Jak pokazuje praktyka, dyplomaci -
członkowie służby zagranicznej MSZ, to już
nie jedyni aktorzy nowoczesnej dyplomacji. Oprócz pracowników innych instytucji
i
działów administracji rządowej oraz organizacji samorządu gospodarczego, coraz
większą rolę na arenie działalności nowoczesnej dyplomacji gospodarczej odgrywają
także profesjonalni negocjatorzy i menedżerowie transnarodowych korporacji
i
międzynarodowych organizacji pozarządowych;
Prof. UEK E. Molendowski
14
IX. Podsumowanie i wnioski
4. Wyodrębnienie się dyplomacji gospodarczej stanowi rezultat
postępującej ewolucji hierarchii celów polityki zagranicznej nowoczesnych
państw, z czysto politycznych (jak maksymalizacja siły, potęgi czy
obszaru wpływu) do celów promocji kulturalnej, turystycznej i, co
najbardziej widoczne w ostatnich latach, promocji gospodarczej. Coraz
więcej państw, postrzega własną potęgę w kategoriach ekonomicznych:
dochodu narodowego, wolumenu wymiany handlowej, czy bilansu
płatniczego;
5. Praktyka Amerykanów, Niemców, Francuzów i innych potwierdza, że
rola klasycznej dyplomacji w obecnych realiach maleje, staje się w dużej
mierze nawet anachronizmem. Rośnie zaś rola problematyki gospodarczej
w wizytach, rozmowach, kontaktach na różnych, w tym na najwyższych,
szczeblach. Sprawy stosunków gospodarczych, handlu i współpracy
inwestycyjnej, polityki finansowo-bankowej, polityki wielkich firm,
koncernów międzynarodowych organizacji i ugrupowań gospodarczych -
to już stały element rozmów i dyskusji dyplomatów i polityków.
Prof. UEK E. Molendowski
IX. Podsumowanie i wnioski
5. Ewolucja modelu polskiej dyplomacji gospodarczej pozwala zauważyć,
że nikt w Polsce nie podważa potrzeby, a nawet konieczności
ekonomizacji służb dyplomatycznych. Wręcz przeciwnie, reformy
przeprowadzone na przełomie XX i XXI wieku, m.in. utworzenie
wydziałów ekonomiczno – handlowych oraz konstruktywna debata na
temat nowego modelu dyplomacji gospodarczej pozwalają sądzić, iż
Polska nie pozostaje wobec tego problemu bierna;
6. Zmiany wprowadzone w 2006 r. w Polsce, potwierdzają jednak
obawy, iż nie skorzystano tu z doświadczeń innych krajów, wyciągając
odpowiednie wnioski przy budowie własnej, instytucjonalno–prawnej bazy
dyplomacji gospodarczej.
15